Συναδέλφισσες – Συνάδελφοι,
Μία ακόμα εκδρομή μας έλαβε τέλος, αφού το Εξπρές της Ιονικής γνώρισε αυτή τη φορά και την πανέμορφη, ακριτική Θράκη. Μία ιδιαίτερη εκδρομή, αφού λόγω απόστασης σίγουρα δεν είναι εύκολο να επισκεπτόμαστε συχνά αυτά τα ακριτικά μέρη της πατρίδας μας. Ωστόσο, περάσαμε τόσο όμορφες στιγμές και είδαμε τόσα ενδιαφέροντα τοπία και παραδόσεις, που το μόνο σίγουρο είναι ότι μας έκαναν να θέλουμε κάποια στιγμή να επιστρέψουμε!
Πριν 2 μέρες σας είχαμε περιγράψει αναλυτικά το πρώτο τριήμερο της εκδρομής μας (βλ. εδώ) και τώρα έφτασε η στιγμή για τον… επίλογο:
Δευτέρα 13.3
Μετά από το ξέφρενο γλέντι της προηγούμενης βραδιάς, κάποιες ώρες ύπνου και ξεκούρασης ήταν απαραίτητες για να γεμίσουμε τις μπαταρίες μας. Με τη διάθεση στα ύψη πήραμε το πρωινό μας σε μπουφέ και αποχαιρετήσαμε πλέον το υπέροχο ξενοδοχείο μας στην Αλεξανδρούπολη, με προορισμό την πολυπολιτισμική πόλη της Κομοτηνής.
Με το που φτάσαμε, ξεχυθήκαμε στους δρόμους, περιηγηθήκαμε στα σοκάκια, είδαμε όλα τα αξιοθέατα της πόλης, το Γενί Τζαμί, το ρολόι κ.λπ. Βεβαίως, δεν παραλείψαμε να προμηθευτούμε τούρκικο καφέ, αλλά και τα παραδοσιακά, εξαιρετικής ποιότητας προϊόντα και εδέσματα της περιοχής, όπως τα στραγάλια, τον πασατέμπο, το σουτζούκ λουκούμ κ.ά..
Μετά την περιήγησή μας στη γεμάτη παραδοσιακές γωνιές, μυρωδιές και γεύσεις Κομοτηνή, οδεύσαμε πλέον προς τις πλαγιές της Ροδόπης, για να επισκεφθούμε τα Πομακοχώρια. Αφού περάσαμε από τη Σμίνθη, καταλήξαμε μέσα από μία πολύ ωραία διαδρομή παράλληλα με τον ποταμό Κομψάτο, φτάσαμε στο οικονομικό και πνευματικό κέντρο των Πομάκων, τον Εχίνο. Κάναμε τη βόλτα μας στο χωριό και πολλοί απολαύσαμε τον παραδοσιακό τούρκικο καφέ, αλλά και τσάι στα καφενεία της κωμόπολης.
Στη συνέχεια κατηφορίσαμε προς την Ξάνθη. Είχε φτάσει πλέον το μεσημέρι και άλλοι περιηγήθηκαν στα σοκάκια της για να γνωρίσουμε την παλιά πόλη, ενώ άλλοι «εγκαταστάθηκαν» στις καφετέριες για να ξεκουραστούν. Πήραμε το γεύμα μας και βεβαίως οι περισσότεροι δεν παραλείψαμε να δοκιμάσουμε τα περίφημα σιροπιαστά γλυκά της πόλης.
Επόμενος σταθμός το Πόρτο Λάγος στη λίμνη Βιστωνίδα. Περάσαμε το κομμάτι που ενώνει ουσιαστικά τις δύο απέναντι όχθες της λίμνης και είδαμε το σημείο που η λίμνη ενώνεται με τη θάλασσα. Σταματήσαμε για να επισκεφθούμε το «πλωτό» εκκλησάκι του Αγίου Νικολάου, το οποίο είναι κτισμένο σε ένα μικρό νησάκι και σίγουρα προσδίδει… πολλούς πόντους στο γραφικό τοπίο της περιοχής. Αφού προσκυνήσαμε, πήραμε το δρόμο για την όμορφη πόλη της Καβάλας, όπου θα ήταν η τελευταία διανυκτέρευση της εκδρομής μας.
Το ξενοδοχείο μας βρισκόταν στο κέντρο της πόλης και είχε μια πανέμορφη θέα τόσο προς το λιμάνι και τη θάλασσα, όσο και προς τα κάστρα και τις περίφημες καμάρες του παλιού υδραγωγείου. Αρκετοί συνάδελφοι αποφάσισαν να κάνουν μία βόλτα για να δουν από κοντά την όμορφη Καβάλα. Το βράδυ πήραμε το δείπνο μας στο ρουφ γκάρντεν του ξενοδοχείου και απολαύσαμε τη νυχτερινή, φωτισμένη όψη της Καβάλας. Μετά από ένα πραγματικά γεμάτο και ενδιαφέρον πρόγραμμα, ορισμένοι είχαν το κουράγιο να κάνουν μία νυχτερινή βόλτα στην πόλη, ενώ αρκετοί χαλαρώσαμε στο ξενοδοχείο, ώστε να είμαστε έτοιμοι για την τελευταία ημέρας της εκδρομής μας.
Τρίτη 14.3
Αφού απολαύσαμε το πρωινό μας σε μπουφέ και διασχίσαμε την πόλη με το πούλμαν, αφήσαμε πίσω την Καβάλα και ξεκινήσαμε ουσιαστικά την επιστροφή μας. Ωστόσο, το εκδρομικό πρόγραμμά μας δεν είχε τελειώσει ακόμα…
Μέσω Δράμας, ανεβήκαμε στους πρόποδες του Φαλακρού Όρους, περάσαμε την Προσοτσάνη και φτάσαμε στις πηγές του ποταμού Αγγίτη για να επισκεφθούμε το φημισμένο σπήλαιο του Αγγίτη. Ο Αγγίτης ποταμός καταλήγει στο Στρυμόνα, διανύοντας 55 χλμ. μέσα από μία υδάτινη διαδρομή με αιωνόβια πλατάνια και ατελείωτες φυσικές ομορφιές. Ήταν πραγματικά εντυπωσιακό να βλέπεις τα νερά του ποταμού να πηγάζουν μέσα από το σπήλαιο. Αφού βγάλαμε τις απαραίτητες φωτογραφίες, εισήλθαμε στο σπήλαιο για να αντικρίσουμε ένα μοναδικό θέαμα. Πρόκειται για το μεγαλύτερο ποτάμιο σπήλαιο στην Ελλάδα και ένα από τα μεγαλύτερα παγκοσμίως. Με μία εξαιρετική ξενάγηση, πορευθήκαμε στο διάδρομο που περνά πάνω από τα τρεχούμενα νερά μέσα από μία εντυπωσιακή διαδρομή με σταλακτίτες, φτάνοντας σε βάθος 500 μέτρων! Στην επιστροφή, κάναμε μία παράκαμψη, όπου μας αποκαλύφθηκε πώς επικοινωνούν τα νερά του σπηλαίου με το εξωτερικό περιβάλλον. Οι κάτοικοι της περιοχής, πριν ανακαλυφθεί το σπήλαιο, είχαν αξιοποιήσει το χώρο για άντληση νερού, αρχικά με ξύλινες κατασκευές και εν συνεχεία με μεταλλικές. Σήμερα βέβαια, χρησιμοποιούνται σύγχρονα μέσα εκμετάλλευσης των υδάτων. Δυστυχώς μέσα στο σπήλαιο απαγορεύονταν οι φωτογραφίες και έτσι δεν μπορείτε να δείτε το μεγαλείο του φυσικού του περιβάλλοντος, παρά μόνο αν το επισκεφθείτε…
Εκστασιασμένοι από την επίσκεψή μας στο σπήλαιο του Αγγίτη που ήταν ο καλύτερος δυνατός επίλογος στην εκδρομή μας, πήραμε πλέον το δρόμο της επιστροφής. Αφού αποχαιρετήσαμε τους συναδέλφους της Θεσσαλονίκης, με την υπόσχεση να βρεθούμε σύντομα ξανά, οδεύσαμε προς Αθήνα, με το γνωστό κέφι που χαρακτηρίζει πάντα τις διαδρομές μας στο πούλμαν.
Για μία ακόμα φορά όλοι όσοι συμμετείχαμε στην εκδρομή μας, περάσαμε υπέροχες στιγμές, αποκτήσαμε νέες εμπειρίες και δημιουργήσαμε όλοι μαζί όμορφες αναμνήσεις. Η Θράκη είναι ένας ιδιαίτερος τόπος, με αστείρευτη φυσική, αλλά και πολυπολιτισμική ομορφιά, που αξίζει να τις ανακαλύψει κανείς.
Και επειδή βέβαια σιγά σιγά η άνοιξη μας χαμογελά και το καλοκαίρι μας κλείνει το μάτι, το μόνο σίγουρο είναι ότι θα ακολουθήσουν κι άλλες όμορφες εκδρομές με το Εξπρές της Ιονικής. Επομένως, όσοι ενδιαφέρεστε, να είστε σε ετοιμότητα για τις επόμενες ανακοινώσεις!
Υ.Γ. Να ευχαριστήσουμε το πρακτορείο NOVA TRAVEL, με το οποίο πλέον συνεργαζόμαστε αρκετά χρόνια και έχουμε αποκτήσει μία αμοιβαία σχέση εμπιστοσύνης, για την άψογη διοργάνωση μίας ακόμα μοναδικής εκδρομής
Υ.Γ.2 Θερμές ευχαριστίες και στους συναδέλφους που έδωσαν ένα ξεχωριστό τόνο στην εκδρομή μας:
· Στον αγαπητό Μιχάλη Κωνσταντή, νομικό, δημοσιογράφο και πολιτικό και κοινωνικό αναλυτή, σύντροφο της συναδέλφισσας Μαρίας Κουρούνα, για τις πολύτιμες πληροφορίες που μας έδινε κατά τη διάρκεια της εκδρομής μας και κυρίως για την ιδιαίτερη αναφορά του στον Μάνο Χατζιδάκη, όταν βρεθήκαμε στην ιδιαίτερη πατρίδα του, την Ξάνθη.
· Στη συναδέλφισσα Πόπη Νομικού που είχε πρωταγωνιστικό ρόλο με τις αφηγήσεις και τα ανέκδοτά της, προσδίδοντας ιδιαίτερη ζωντάνια στις διαδρομές μας.
· Και στη συναδέλφισσα Μαρία Φιλιπποπούλου που ουσιαστικά ανέλαβε την παροχή πληροφοριών στις περιηγήσεις μας.
Υ.Γ.3 Και επειδή κατά τη διάρκεια των διαδρομών μας, μέσα στο πούλμαν εκτυλίσσονται πραγματικά… ανεπανάληπτες σκηνές, στο εξής θα καταγράφονται για να αποθηκεύονται στο αρχείο των Συλλόγων μας, ως πολύτιμο υλικό των αναμνήσεών μας…