“Από… άλλο ανέκδοτο”! Γιατί η πιο χαμένη από όλες τις μέρες είναι αυτή που δε γελάσαμε!

Παρανοήσεις

Ένας παπάς κι ένας καλόγερος στέκονται στην άκρη του δρόμου κρατώντας ένα
πανό που γράφει:
«Το τέλος είναι κοντά. Αλλάξτε δρόμο πριν να είναι πολύ αργά!»
Περνάει το πρώτο αυτοκίνητο κι ο οδηγός του βγάζει το κεφάλι έξω απ το
παράθυρο και φωνάζει:
-Τραβάτε σπίτια σας μουρλοπαπάδες και πατάει γκάζι .
Δεν περνάνε 5 δευτερόλεπτα και ακούγεται φρενάρισμα και στο τέλος ένα
τρομερό τρακάρισμα, οπότε γυρίζει ο παπάς στον καλόγερο και λέει:
-Ρε συ, μήπως θα έπρεπε να γράψουμε καλύτερα: «Προσοχή, πεσμένη γέφυρα»;

Τρεις ευχές

Μια ξανθιά, μια καστανή και μια κοκκινομάλλα έχουν βγει σ’ ένα ερημικό νησί, μετά από ναυάγιο. Ζούσανε εκεί για χρόνια, ώσπου μια μέρα βρήκαν ένα μαγικό λυχνάρι. Το έτριψαν και το τζίνι πετάχτηκε έξω. Το τζίνι τους είπε:
– Μόνο τρεις επιθυμίες σας μπορώ να πραγματοποιήσω, άρα η κάθε μια από σας έχει από μία.
Πρώτη η καστανή:
– ‘Εχω μείνει εδώ χρόνια και έχω πεθυμήσει την οικογένειά μου, τον άντρα μου, την κανονική ζωή μου. Θέλω να πάω σπίτι μου.
Αμέσως έφυγε αυτή και η κοκκινομάλλα λέει την επιθυμία της:
– Θέλω να φύγω απ’ αυτόν τον βρωμότοπο. Κι εγώ θέλω να πάω σπίτι μου.
Φεύγει κι αυτή και η ξανθιά ξεσπάει σε λυγμούς. Το τζίνι την πλησιάζει και τη ρωτάει τι της συμβαίνει.
– Κλαίγοντας με λυγμούς, αναφωνεί: Θα ‘θελα να είναι εδώ οι φιλενάδες μου…