Αντιπροσωπεία του συλλόγου μας παρευρέθηκε σήμερα στην εξόδιο ακολουθία του αγαπητού συναδέλφου Κώστα Ανυφαντή.
Ακολουθεί ο επικήδειος λόγος που εκφώνησε ο συνάδελφος Σαράντος Φιλιππόπουλος:
“Σήμερα είναι μία θλιβερή ημέρα για την ιονική οικογένεια. Μία ημέρα λύπης και για μένα προσωπικά που έχω αναλάβει το οδυνηρό καθήκον να αποχαιρετίσω το συνάδελφο, συναγωνιστή, σύντροφο, μα πάνω από όλα ΦΙΛΟ, Κώστα Ανυφαντή.
Τα λόγια πολύ σπάνια μπορούν να εκφράσουν τον ποταμό των συναισθημάτων που μας πλημμυρίζουν σε παρόμοιες περιστάσεις και είναι σίγουρο ότι θα αποδειχθούν και σήμερα ανεπαρκή.
Γιατί πώς να περιγράψεις στα λίγα λεπτά μίας σύντομης ομιλίας το βίο και το έργο ενός αγωνιστή της ζωής, όπως ο Κώστας; Ενός ακάματου ανθρώπου που ξεκίνησε από το μηδέν και μόχθησε αρχικά ακόμα και για την επιβίωσή του και συνέχισε για να δημιουργήσει και να επιτύχει τους στόχους που είχε θέσει όταν ακόμα νέος και φιλόδοξος ονειρευόταν μία καλύτερη ζωή.
Από όλες του τις επιτυχίες, όλα τα επιτεύγματά του, ξεχωρίζει η οικογένειά του. Γιατί η γνωριμία του με τη σύζυγο και σύντροφό του, Άννα, αποτέλεσε σταθμό στην πορεία της ζωής του. Μαζί πορεύθηκαν στα εύκολα και στα δύσκολα και κατάφεραν να δημιουργήσουν μία ευτυχισμένη οικογένεια.
Ο μεν γιος τους Χρήστος και η νύφη τους Έλενα, τους έχουν χαρίσει τον Κωνσταντίνο και τον Δημήτρη-Ραφαήλ, η δε κόρη τους Μαρία και ο σύζυγός της, Θανάσης Μπέρτσος, τους έχουν χαρίσει τον Σωτήρη και μόλις πριν λίγα 24ωρα ήρθε στη ζωή το νέο μέλος της οικογένειάς τους που θα του δοθεί το όνομα του εκλιπόντος παππού τους, Κωνσταντίνος. Τι μεγάλες εκπλήξεις φέρνει η ζωή. Αυτή είναι η τραγελαφική μοίρα των ανθρώπων. Πριν ξεκινήσει το μεγάλο ταξίδι ο συνάδελφός μας, είχε την ευτυχία να πληροφορηθεί την έλευση του εγγονού του στο ίδιο νοσοκομείο! Στον έναν όροφο η οικογένεια καλωσόριζε ένα καινούργιο μέλος και στον άλλο όροφο ο Κώστας έδινε μάχη να κρατηθεί στη ζωή.
Δυστυχώς, η μεγάλη του επιθυμία και λαχτάρα να ζήσει όμορφες στιγμές και με το τέταρτο εγγονάκι του έμεινε απραγματοποίητη, καθώς βιάστηκε να κάνει το μακρινό ταξίδι. Αλλά βέβαια, ήταν από τους λιγοστούς στόχους που είχε θέσει στη ζωή του αυτός ο άξιος άνθρωπος και δεν ευοδώθηκαν.
Οι δραστηριότητες και η προσφορά του Κώστα βέβαια δεν περιορίζονταν στην υπέροχη οικογένειά του. Ένας τέτοιος άνθρωπος εξ άλλου, θα ήταν μεγάλη αστοχία να μην αξιοποιούσε τις ικανότητες και την ενεργητικότητά του σε ευρύτερους τομείς. Εκτός της επιτυχημένης εργασίας του στην τράπεζα, διετέλεσε επί σειρά ετών και συνδικαλιστής, υπηρετώντας με ήθος και εντιμότητα τα συμφέροντα των συναδέλφων. Είχε επίσης και ένα μεγάλο πάθος με το αγαπημένο του χόμπι, το κυνήγι και μέσα από τις τάξεις του Κυνηγετικού Συλλόγου εργάστηκε ακούραστα για την επίτευξη των στόχων των συντρόφων του.
Και τώρα που είχε φτάσει η ώρα να ξαποστάσει, να αποστασιοποιηθεί λίγο από τους συνεχείς αγώνες και να απολαύσει όσα με τόσο κόπο έχτισε, η μοίρα στάθηκε άδικη μαζί του, καθώς είχε την ατυχία να προσβληθεί από την επάρατη νόσο. Ακόμα κι έτσι, ο Κώστας δεν πτοήθηκε. Αγαπούσε τη ζωή και ήταν αναπόσπαστο μέρος της φύσης και του χαρακτήρα του να παλεύει κόντρα στις πιθανότητες. Την έδωσε και αυτήν τη μακρά μάχη της επιβίωσης, με σθένος, δύναμη και περηφάνια, έστω και αν στο τέλος νικήθηκε.
Κώστα, η μεγάλη παρακαταθήκη κάθε ανθρώπου είναι η μνήμη. Τα έργα και οι ημέρες σου στη ζωή επηρέασαν πολλούς και είναι βέβαιο ότι εκτός της οικογένειάς σου, θα μείνεις για πάντα χαραγμένος στις μνήμες και τις καρδιές όσων είχαν την τύχη να συνεργαστούν και να συμπορευθούν μαζί σου είτε στο χώρο εργασίας σου, είτε ως εκλεκτό μέλος της ιονικής οικογένειας, είτε στους συντρόφους σου κυνηγούς, είτε στην κοινωνία της Λάρισας.
Ευχόμαστε στη γυναίκα σου, τα παιδιά σου, τον πατέρα σου και τα αδέλφια σου και όλους τους στενούς σου ανθρώπους, να παραμείνουν ενωμένοι ώστε να απαλύνουν μέσα από τη συντροφικότητα την απώλειά σου. Το κενό που αφήνεις στις ζωές τους είναι δυσαναπλήρωτο, αλλά να ξέρεις ότι θα σε θυμούνται πάντα με χαμόγελο για όλα αυτά που τους χάρισες, για όλα αυτά που έζησαν πλάι σου και γιατί είμαι σίγουρος ότι αυτή θα ήταν και η δική σου επιθυμία, να βλέπεις την οικογένεια και και τους φίλους σου χαρούμενους.
Εκ μέρους του Δ.Σ. του συλλόγου μας θα ήθελα να εκφράσω τα βαθιά συλλυπητήρια όλων των Ιονικάριων στην οικογένεια του αγαπητού Κώστα και σας γνωρίζω ότι με απόφαση της διοίκησης του συλλόγου δημοσιεύθηκε σήμερα στην εφημερίδα “Ελευθερία” της Λάρισας ένας τελευταίος χαιρετισμός της ιονικής οικογένειας προς τον αγαπητό συνάδελφο.
Κώστα, Καλό Ταξίδι!“
“