Σύμφωνα με πληροφορίες του συλλόγου μας, η ψήφιση του νέου ασφαλιστικού νομοσχεδίου μετετέθη για το πρώτο δεκαπενθήμερο του Δεκεμβρίου με τη σύμφωνη γνώμη των δανειστών.
Οι διαπραγματεύσεις συνεχίζονται με αμείωτη ένταση και οι πληροφορίες μας αναφέρουν ότι είναι εξαιρετικά πιθανόν να αποφευχθεί η συγχώνευση του ΕΤΕΑ με την κύρια σύνταξη. Εφόσον επιβεβαιωθούν τα παραπάνω, πρόκειται για μία πολύ σημαντική εξέλιξη που επηρεάζει και το χώρο της Ιονικής, καθώς δημιουργεί τις προϋποθέσεις για την οριστικοποίηση της επιλογής μας για την ένταξη του ΤΑΠΙΛΤ-ΑΤ στο ΕΤΕΑ.
Βέβαια, η κατάσταση κάθε άλλο παρά ρόδινη μπορεί να χαρακτηριστεί αναφορικά με τις αλλαγές που θα επιφέρει το νέο ασφαλιστικό νομοσχέδιο. Στην κύρια σύνταξη οδεύουμε προς τη διαμόρφωση απονομής συντάξεων με ένα σύστημα “κολχόζ”. Η επιλογή που προωθείται είναι η περαιτέρω μείωση των “μεγάλων” συντάξεων που ξεπερνούν τα 800 ευρώ. Η μείωση αυτή θα ανέρχεται στο 10% και αναδεικνύει την απουσία σοβαρού και με προοπτική σχεδιασμού από τη μεριά της κυβέρνησης και των δανειστών. Οι αποφάσεις του 2010, του 2012 και του 2013 δεν κατέστη δυνατόν να εφαρμοστούν και να φέρουν επιτυχή αποτελέσματα λόγω της αυξανόμενης ύφεσης και ανεργίας και δυστυχώς πλέον μας οδηγούν σε ένα βαρέλι δίχως πάτο, καθώς δεν υφίσταται καμία βελτίωση των οικονομικών δεικτών. Και μη χειρότερα…
Συγκεκριμένα μάλιστα, ο τραπεζοϋπαλληλικός κλάδος είναι αυτός που έχει σηκώσει το μεγαλύτερο βάρος των περικοπών στις συντάξεις. Εν ολίγοις, για μία ακόμα φορά θα πληρώσουν το μάρμαρο αυτοί που δεν έλαβαν πρόωρη σύνταξη, αυτοί που είχαν 35 και πλέον έτη ασφάλισης και απέδιδαν πλήρως τις εισφορές τους, αυτοί που ήταν σύννομοι και ανταποκρίνονταν με συνέπεια στις υποχρεώσεις τους απέναντι στα ασφαλιστικά ταμεία και το κράτος. Η “τιμωρία” τους για τη συνέπεια που επέδειξαν καθόλη τη διάρκεια του εργασιακού τους βίου στη χώρα που βασιλεύει η φρενίτιδα και ο παραλογισμός, είναι να περάσουν τα τελευταία χρόνια της ζωής τους σε κατάσταση οικονομικής δυσπραγίας…
Η όλη κατάσταση αποπνέει προχειρότητα και προοιωνίζεται ένα γκρίζο μέλλον κοινωνικής αποσάθρωσης και ένδειας. Έχουμε χορτάσει όμως από την κενότητα και τις επιφανειακές λύσεις. Το λάθος φάρμακο επιτείνει την ασθένεια, δεν τη θεραπεύει.
Αποτελεί κοινή πεποίθηση, πιστεύουμε, ότι αν η χώρα δεν παρουσιάσει ρυθμούς ανάπτυξης, αν δε μειωθεί η ανεργία που έχει σαν αποτέλεσμα την ύφεση, δεν υπάρχει καμία ελπίδα να αποφύγουμε και νέες μειώσεις στο μέλλον. Και δυστυχώς, τα μέχρι στιγμής δείγματα γραφής δεν αφήνουν ελπίδες για προσέλκυση επενδύσεων και βελτίωση των οικονομικών δεικτών. Είθε να διαψευσθούν οι προβλέψεις ώστε κάποια στιγμή να αλλάξει επιτέλους η ψυχολογία και να μην φθάσουν οι συντάξεις σταδιακά να υπαναχωρήσουν σε επίπεδα τριτοκοσμικής χώρας. Διαφορετικά, ανά τακτές περιόδους λίγων ετών, θα είμαστε στο ίδιο έργο θεατές χωρίς να υφίσταται καμία δυνατότητα και σοβαρή προοπτική για διάσωση των συντάξεών μας που βρίσκονται σε άμεση συνάρτηση με την οικονομία και την ανεργία.
Γιατί δυστυχώς, αν δεν εφαρμοστούν ουσιαστικές τομές και μεταρρυθμίσεις, αυτήν τη στιγμή και με τα σημερινά δεδομένα, η κατάσταση είναι πραγματικά ζοφερή και δεν μπορούμε να περιμένουμε τίποτα περισσότερο από την περαιτέρω καταβύθισή μας και ως συνταξιούχοι και ως κοινωνία και χώρα γενικότερα.