“Bλέπω στα μάτια των συναδέλφων την εκτίμηση και
αυτό για μένα είναι μία σπουδαία ηθική ανταμοιβή”
Το πρόσωπο που φιλοξενούμε σήμερα είναι γνωστό σε όλους τους Ιονικάριους σε όλη την Ελλάδα – χωρίς καμία δόση υπερβολής! Και το κυριότερο, χαίρει της εκτίμησης και του σεβασμού των συναδέλφων για τις υπηρεσίες που έχει προσφέρει και συνεχίζει να προσφέρει μέχρι σήμερα στο χώρο της Ιονικής.
Μπορεί να μοιάζει λίγο… αλλόκοτο το γεγονός ότι πρόκειται για τη σύζυγο του Προέδρου του Συλλόγου μας. Ωστόσο, το μόνο βέβαιο είναι ότι δεν πρόκειται για μία μεροληπτική επιλογή, αφού μία συνέντευξη με την ασφαλιστική σύμβουλο του Συλλόγου μας, συναδέλφισσα Μαρία Φιλιπποπούλου, είναι μία απαίτηση πάρα πολλών συναδέλφων εδώ και χρόνια, που πλέον έφτασε η ώρα να γίνει πραγματικότητα!
Η αγαπητή μας Μαρία Φιλιπποπούλου, η συναδέλφισσα που βρίσκεται πίσω από πολλές ασφαλιστικές επιτυχίες του Συλλόγου μας, αλλά και καθημερινά στις επάλξεις για την εξυπηρέτησή σας, θα μας μιλήσει για την πορεία της, για το Σύλλογο και βεβαίως – τι άλλο – για ασφαλιστικά θέματα:
Καλησπέρα Μαρία. Εδώ και καιρό ζητούν οι συνάδελφοι μία συνέντευξή σου, αλλά συνεχώς έπαιρνε αναβολές, λόγω και της δικής σου απροθυμίας να βγαίνεις στο προσκήνιο. Έφτασε όμως το πλήρωμα του χρόνου!
Όλοι βεβαίως σε γνωρίζουν μέσα από την εξειδίκευση και ενασχόλησή σου με τα ασφαλιστικά θέματα. Άλλωστε μπορεί η… ετικέτα να έλεγε τραπεζοϋπάλληλος, αλλά η κύρια δραστηριότητά σου ήταν με τα ασφαλιστικά ζητήματα. Ήταν κάτι που επέλεξες ή προέκυψε τυχαία στην πορεία της σταδιοδρομίας σου;
– Καλησπέρα σε όλους και σας ευχαριστώ που με φιλοξενείτε στην εφημερίδα και την ιστοσελίδα του Συλλόγου μας και μου δίνετε την ευκαιρία να καταθέσω και τη δική μου οπτική και εμπειρία μέσα από την πολυετή πορεία μου στο ΤΑΠΙΛΤ.
Προσωπικά προσελήφθην στο ΤΑΠΙΛΤ αρχικά, όπως και άλλοι συνάδελφοί μου εκείνη την περίοδο. Η ένταξή μας τυπικά στην Τράπεζα έγινε όταν η Τράπεζα αποφάσισε να εντάξει στο υπαλληλικό της προσωπικό το σύνολο του προσωπικού των Περιφερειακών Υπηρεσιών, όπως π.χ. η Μηχανογράφηση, το ΤΑΠΙΛΤ κ.λπ.. Άρα λοιπόν η ενασχόλησή μου με τα ασφαλιστικά θέματα ξεκίνησε αρχικά από την πρόσληψή μου από το ΤΑΠΙΛΤ και συνεχίστηκε μετά ως υπάλληλος αποσπασμένη από την Τράπεζα στο ασφαλιστικό μας Ταμείο.
Όσον αφορά το δεύτερο σκέλος της ερώτησης, η ασφάλιση ήταν κάτι που με συνεπήρε εξ αρχής. Μου άρεσε, το έκανα από την καρδιά μου και προσπαθούσα πάντα να παραμένω ενήμερη με τις εξελίξεις. Αρχικά ήμουν υπεύθυνη του κλάδου υγείας. Για να σας δώσω ένα παράδειγμα, μου άρεσαν τόσο πολύ αυτά τα θέματα, που όταν πρωτοήρθε η οδηγία από την Ευρωπαϊκή Ένωση να αποδοθεί σε όλο τον πληθυσμό της χώρας ΑΜΚΑ, είχα παρακολουθήσει ένα σεμινάριο στο Υπουργείο Εργασίας και εν τέλει ήμασταν το πρώτο Ταμείο που αμέσως υλοποίησε αυτήν την οδηγία, δεκαετίες πριν την υλοποιήσει η Πολιτεία συνολικά! Μάλιστα, αυτό έγινε τόσο άμεσα και τόσο παλιά που αν ανατρέξουν οι ασφαλισμένοι του ΤΑΠΙΛΤ στα παλιά τους βιβλιάρια, θα δουν ότι υπάρχει αυτοκόλλητο με τον ΑΜΚΑ, γιατί συνειδητοποιήσαμε ότι θα τον ξεχνούσαν, αφού εν τέλει δεν τον χρειάστηκαν για πάρα πολλά χρόνια μέχρι όντως να εφαρμοστεί από την Πολιτεία για το σύνολο των πολιτών!
Είχα βέβαια την τύχη να έχω έναν εξαιρετικό διευθυντή, το συνταξιούχο συνάδελφό μας Γιώργο Κώτση, ο οποίος είχε έρθει με σκοπό να αναβαθμίσει το Ταμείο και τα κατάφερε στον απόλυτο βαθμό, με την επιλογή σοβαρών και υπεύθυνων υπαλλήλων. Όλοι ήμασταν νέοι και με όρεξη για δουλειά και μάθηση. Στη συνέχεια, άλλωστε, οι περισσότεροι εξελίχθηκαν σε σημαντικά ασφαλιστικά στελέχη, όπως οι συνάδελφοι Νίκος Αλεξόπουλος, Αλεξάνδρα Ιορδανοπούλου, Ράνια Ανδρίκου κ.ά..
Υπηρέτησες για δεκαετίες στο ΤΑΠΙΛΤ και το γνωρίζεις καλύτερα από τον καθένα. Πώς κρίνεις την πορεία του μέσα στα χρόνια;
– Ας τα πάρουμε με τη σειρά. Μέχρι το 1980 η Τράπεζα έστελνε στο Ταμείο, ουσιαστικά, όποιον πίστευε ότι δεν αποδίδει, με αποτέλεσμα το Ταμείο να υπολειτουργεί. Λόγω αυτής της κατάστασης που είχε διαμορφωθεί, εν τέλει το Ταμείο αναγκάστηκε να προσλαμβάνει εξωτερικούς υπαλλήλους, όπως ήταν και η δική μου τοποθέτηση εκεί και άλλων συναδέλφων. Ο Σύλλογος της Ιονικής έκανε συνεχή αιτήματα προς την Τράπεζα και επέμενε να στελεχωθεί καλύτερα και πιο σοβαρά το Ταμείο. Αφού ήρθε ο συνάδελφος Γιώργος Κώτσης ως διευθυντής, απαίτησε από την τράπεζα σοβαρή στελέχωση, η οποία τελικά ανταποκρίθηκε σε αυτό το αίτημα και από το 1983-84 και μετά το Ταμείο πήρε άλλη μορφή με ανοδική πορεία.
Ήμασταν από τα λίγα, ίσως και το μοναδικό Ταμείο, που μοιράζαμε κάθε 2-3 χρόνια οδηγό για τις παροχές, τα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις των ασφαλισμένων, στον οποίο συμπεριλαμβάνονταν ακόμα και υποδείγματα αιτήσεων – δεν υπήρχε το διαδίκτυο τότε.
Το σπουδαιότερο δε, που καταφέραμε, ήταν ότι ήμασταν το πρώτο Ταμείο που μηχανογραφήθηκε στην Ελλάδα! Σε αυτό βοήθησε τότε η Ιονική Τράπεζα, αφού στην Τράπεζα λειτουργούσε η θυγατρική της μηχανογραφική εταιρεία «Πυραμίδα», από τις πρώτες στην Ελλάδα. Άλλωστε και η Ιονική ήταν η πρώτη τράπεζα που μηχανογραφήθηκε και απέκτησε πανελλαδικά online σύστημα διασύνδεσης.
Πετύχαμε εκείνο το διάστημα ένα Ταμείο με τρεις κλάδους, υγείας, πρόνοιας και σύνταξης, να είναι από πλευράς λειτουργίας και εξυπηρέτησης ίσως το καλύτερο στην Ελλάδα, κατά γενική ομολογία.
Δυστυχώς, μετά το ξεπούλημα της Ιονικής και τη συγχώνευση με την Alpha Bank, όπως και τόσα άλλα, απαξιώθηκε και το Ταμείο μας. Αρχικά, απαιτήθηκε αμέσως να συγχωνευτεί ο κλάδος υγείας μας με τον κλάδο υγείας ΤΑΑΠΤΠΓΑΕ. Και απέμεινε το Ταμείο με τον κλάδο σύνταξης και πρόνοιας. Και βέβαια τα επόμενα χρόνια όλοι πήραμε προσωπικά μία γεύση τι συνέπειες είχε αυτή η μετακίνηση του κλάδου υγείας με τα σοβαρά προβλήματα που αντιμετώπισε μετά τη συγχώνευσή του στο ΤΑΑΠΤΠΓΑΕ.
Στη συνέχεια και αφού το 2004 εντάχθηκε και ο κλάδος κύριας ασφάλισης στο ΙΚΑ, σιγά σιγά η τράπεζα απαίτησε να αναλάβουν πολλά τμήματα οι υπηρεσίες και οι υπάλληλοι του ΙΚΑ και ξεκίνησε μία αποψίλωση των υπαλλήλων του Ταμείου, με αποτέλεσμα να μείνουν πίσω ελάχιστοι υπάλληλοι. Όταν τελικά έγινε η οριστική συγχώνευση των Ταμείων, το δικό μας Ταμείο εντάχθηκε στον ΕΦΚΑ με μόλις 2 υπαλλήλους αποσπασμένους από την Τράπεζα για τον κλάδο σύνταξης, έναντι των Ταμείων των υπόλοιπων τραπεζών που εντάχθηκαν με όλο το στελεχιακό τους δυναμικό!
Και αν η ΙΟΝΙΚΗ ΕΝΟΤΗΤΑ και ο ΣΥΙΛΤΕ δεν είχαν κάνει τότε αγωνιστικές κινητοποιήσεις έξω από την Τράπεζα, σήμερα αμφιβάλλω αν το Ταμείο θα είχε έστω και έναν υπάλληλο αποσπασμένο εκεί. Και δεν έμεινε εκεί ο Σύλλογος, αφού συνεχίζει να στηρίζει το Ταμείο με όποιον τρόπο μπορεί μέχρι σήμερα.
Πώς κρίνεις το ΤΑΠΙΛΤ και τις υπηρεσίες που προσφέρει σήμερα;
– Όπως είπα και πριν, το ΤΑΠΙΛΤ υποστελεχώθηκε, ειδικά και μετά από τις εθελουσίες, με αποτέλεσμα για ένα μεγάλο διάστημα να οδηγηθεί σε υπολειτουργία. Και σημειώστε ότι στο Ταμείο μετά τις αλλεπάλληλες εθελούσιες εξόδους της Τράπεζας συσσωρεύτηκε μεγάλος όγκος εργασιών που απαιτούσε περαιτέρω ενίσχυση του προσωπικού.
Παρά τις ενέργειες, τις κινητοποιήσεις, τις πιέσεις του Συλλόγου προς την Τράπεζα, η διαρκής αδιαφορία της οδήγησε το Σύλλογο να λάβει πιο δραστικά μέτρα. Προκειμένου να επέλθει η στοιχειώδης κανονικότητα, αναγκάστηκε ο Σύλλογος να επωμιστεί το κόστος πρόσληψης δύο υπαλλήλων, οι οποίοι αποσπάστηκαν στις υπηρεσίες του Ταμείου για να λαμβάνουν οι συνάδελφοι ένα αξιοπρεπές επίπεδο εξυπηρέτησης. Το Ταμείο μας άλλωστε είναι απολύτως απαραίτητο, γιατί φανταστείτε να γινόταν η εξυπηρέτησή μας στα τοπικά υποκαταστήματα του e-ΕΦΚΑ, όπου οι υπάλληλοι δε γνωρίζουν το ειδικό καθεστώς που διέπει τους προερχόμενους από την Ιονική…
Μετά τη συνταξιοδότησή σου, γιατί συνέχισες την ενασχόλησή σου λαμβάνοντας την ευθύνη της ασφαλιστικής συμβούλου του Συλλόγου μας;
– Εδώ μου κάνετε μία ερώτηση πολύ σημαντική, γιατί η αλήθεια είναι αλλιώς είχα φανταστεί τη ζωή μου μετά τη συνταξιοδότηση. Όταν πήρα σύνταξη προσδοκούσα ότι δε θα είχα δουλειά το πρωί για να ξυπνάω νωρίς, θα μπορούσα να ασχοληθώ περισσότερο με το σπίτι μου, με τα ενδιαφέροντά μου, ό,τι επιθυμεί ένας άνθρωπος με ελεύθερο χρόνο. Και όλα αυτά που είχα στερηθεί τόσα χρόνια επειδή ο σύζυγός μου, όπως γνωρίζετε, είναι αφοσιωμένος στο συνδικαλισμό σε βαθμό εξάρτησης και όλα τα υπόλοιπα (σπίτι, παιδιά κ.λπ.) είχαν πέσει πάνω μου.
Δυστυχώς όμως ούτε και σε αυτή τη φάση της ζωής μου μπόρεσα να ησυχάσω. Αυτά που προσδοκούσα να κάνω δεν κράτησαν παρά για λίγους μήνες. Ειδικά, όταν η Τράπεζα έκανε τη μεγάλη εθελουσία του 2014, ο Σαράντος, μου ζήτησε να έρχομαι στο Σύλλογο «λίγες ώρες» για «λίγες μέρες» για να βοηθήσω και να ενημερώσω τους συναδέλφους που είχαν την πρόθεση να αποχωρήσουν από την Τράπεζα, αλλά δε γνώριζαν τίποτα για το ασφαλιστικό τους καθεστώς, αν μπορούσαν να συνταξιοδοτηθούν, με ποιος όρους κ.λπ.. Προκειμένου, λοιπόν, να τους προφυλάξει από βεβιασμένες και λανθασμένες ενέργειες σε μία άστοχη απόφαση που θα ήταν για αυτούς καταστροφική, μου ζήτησε να απασχοληθώ κάποιες ώρες και μέρες με αυτή τη σημαντική ενημέρωση.
Πράγματι ανταποκρίθηκα, αλλά αυτή η διαδικασία εν τέλει αποδείχθηκε ατέρμονη! Ούτε σε λίγες ώρες, ούτε σε λίγες μέρες θα μπορούσε να εξαντληθεί και να ενημερωθούν όλοι αυτοί οι συνάδελφοι που ήταν πάρα πολλοί. Μάλιστα, οι περισσότεροι από αυτούς δεν ανήκαν στο Σύλλογο Εργαζομένων της Ιονικής – αφού δυστυχώς η μεγάλη πλειονότητά τους είχαν γίνει μέλη του εργοδοτικού Συλλόγου Προσωπικού Alpha Bank. Ωστόσο, ο σύζυγός μου πάντα ένιωθε ότι όλοι ανήκαν στην Ιονική Οικογένεια αφού η μεταπήδησή τους στον εργοδοτικό Σύλλογο έγινε υπό το καθεστώς απειλών.. Και επειδή δεν ήθελε να τους αφήσει απροστάτευτους, βρέθηκα ξαφνικά με μόνιμο ρόλο, πολλές ώρες στο γραφείο, γιατί δεν μπορούσα να αφήσω κανέναν χωρίς να τον εξυπηρετήσω. Έρχονταν κατά δεκάδες οι συνάδελφοι και μπορούσες να διακρίνεις την αγωνία στα μάτια τους για να ενημερωθούν για ένα τόσο σημαντικό ζήτημα που για αυτούς πράγματι ήταν μία απόφαση ζωής που έπρεπε να λάβουν υπεύθυνα, γνωρίζοντας όλα τα δεδομένα. Σημειώστε ότι εν τω μεταξύ είχαν επέλθει και σημαντικές αλλαγές στο ασφαλιστικό-νομικό πλαίσιο.
Αυτή η ενημέρωση που παρείχα τότε στους συναδέλφους, στην ουσία ήταν και μία σημαντική βοήθεια προς το Ταμείο μας, γιατί ρεαλιστικά δεν υπήρχε καμία περίπτωση να ανταποκριθεί στην ενημέρωση τόσο μεγάλου αριθμού συναδέλφων που διερευνούσαν την αποχώρησή τους. Για αυτό και μετά το πέρας της εθελουσίας, συνέχισα γιατί ήταν αδύνατο να καλύψει το Ταμείο αυτό το διευρυμένο κύκλο αναγκών. Και αυτός ήταν, ίσως, ο κυριότερος λόγος που συνέχισα ως ασφαλιστική σύμβουλος του Συλλόγου και συνεχίζω μέχρι σήμερα. Γιατί το Ταμείο είναι ένα σημαντικό κομμάτι της ζωής μου, επειδή εκεί πέρασα το σύνολο του εργασιακού μου βίου και το αγαπάω και το πονάω πραγματικά.
Από τότε είναι γεγονός ότι από τη μία οι συνάδελφοι και από την άλλη ο Σαράντος που δε με αφήνει να αποχωρήσω, μου έχει γίνει και μένα βίωμα, γιατί βλέπω στα μάτια των συναδέλφων την ικανοποίηση και την εκτίμηση και αυτό για μένα είναι μία σπουδαία ηθική ανταμοιβή. Από τα καλά τους λόγια, αισθάνομαι κι εγώ ότι προσφέρω ένα σημαντικό έργο.
Και εμείς σε ευχαριστούμε θερμά εκ μέρους όλων συναδέλφων για την παρουσία και το έργο σου. Ποια θεωρείς την κορυφαία ασφαλιστική επιτυχία του Συλλόγου;
– Είναι πολλές, αλλά εάν θα έπρεπε να επιλέξω μία, νομίζω η σπουδαιότερη είναι η ένταξη του κλάδου σύνταξης του ΤΑΠΙΛΤ στο ΙΚΑ με το καταστατικό του, το Μάιο του 2004, παραμονές εκλογών. Χάρη σε αυτήν την επιτυχία κατέστη εφικτό να έχουμε ένα αξιοπρεπές ασφαλιστικό παρόν και μέλλον. Και η πραγματικότητα είναι ότι η επιτυχία αυτή οφείλεται στο πείσμα και την επιμονή του Σαράντου και τη διορατικότητα που επέδειξε τότε και πρέπει να του το αναγνωρίσω. Αν δεν είχε γίνει αυτή η ενέργεια ή είχε ενταχθεί το Ταμείο μας στο ΙΚΑ χωρίς το καταστατικό του, αλλά με όρους και προϋποθέσεις ΙΚΑ, όπως δηλαδή επιθυμούσε η Τράπεζα, θα ήταν σημαντική υποβάθμιση, θα αντιμετωπίζαμε πολύ μεγάλα προβλήματα, οι συντάξεις μας θα ήταν του επιπέδου ΙΚΑ, ενώ και η εξυπηρέτησή μας θα γινόταν στα γκισέ του ΙΚΑ…
Βέβαια σε αυτό, καθοριστικό ρόλο έπαιξε ο προσωπικός φίλος του Σαράντου από τα εφηβικά του χρόνια, ο αείμνηστος Ροβέρτος Σπυρόπουλος, ο οποίος ήταν τότε Υφυπουργός Κοινωνικής Ασφάλισης, καθ’ ύλην αρμόδιος για την ένταξη του ΤΑΠΙΛΤ στο ΙΚΑ. Βοήθησε αποφασιστικά, αφού φρόντισε να ξεπεραστεί κάθε εμπόδιο και γραφειοκρατία, ενώ μάλιστα είχαμε απέναντί μας σε αυτήν την υπόθεση όλο το πολιτικό σύστημα και τις συνδικαλιστικές παρατάξεις – ακόμα και την ΟΤΟΕ! Επειδή όμως ο Σαράντος γνώριζε καλά τον ασφαλιστικό μας φορέα μιας και συμμετείχε για πολλά χρόνια στο Δ.Σ. του ΤΑΠΙΛΤ, επέμεινε και προχώρησε την υπόθεση και ένα μήνα πριν τις εκλογές κατόρθωσε να εντάξει τον κλάδο σύνταξης του ΤΑΠΙΛΤ στο ΙΚΑ.
Ένα συνεπακόλουθο αυτής της επιτυχίας ήταν ότι ο κλάδος πρόνοιας που είχε απομείνει πλέον με σχετικό ΦΕΚ κατέστη καθολικός διάδοχος του ΤΑΠΙΛΤ, ύστερα από σχετική εισήγηση του τότε διευθυντή του, συνάδελφου Νίκου Αλεξόπουλου, που είχε μεγάλη συμβολή στην υπόθεση αυτή. Το Ταμείο μάλιστα δεν είχε υποχρεώσεις, αλλά μόνο απαιτήσεις. Αυτές τις λεπτομέρειες τις γνώριζε καλά ο συνάδελφος Αλεξόπουλος. Με πρωτοβουλία μάλιστα του συναδέλφου, μπόρεσε το Ταμείο να προχωρήσει επιτυχημένα σε όλους τους καταλογισμούς έναντι της Τράπεζας για εισφορές παρελθόντων ετών. Όλα αυτά τα δεκάδες εκατομμύρια από τις καταλογιστικές πράξεις πιστώθηκαν στον κλάδο πρόνοιας, με αποτέλεσμα να γίνει τότε άρση του πλαφόν του νόμου Σιούφα και πολλοί συνάδελφοι πήραν αρκετά χρήματα που τους είχαν αρχικά παρακρατηθεί βάσει του Νόμου.
Επιπλέον, μετά το Νόμο 4387/2016 που περιέκοψε το εφάπαξ στο 45%, με σχετικό υπόμνημα της ΙΟΝΙΚΗΣ ΕΝΟΤΗΤΑΣ για την οικονομική επάρκεια του κλάδου πρόνοιας λόγω των χρημάτων που είχαν εισρεύσει από τους καταλογισμούς, οι συνταξιούχοι συνάδελφοί μας δικαιούχοι του εφάπαξ, δε λαμβάνουν για όλο τον εργασιακό τους βίο στην τράπεζα μόνο το 45%, όπως προβλέπει ο νόμος, αλλά για τα χρόνια που έχουν διανύσει στην Ιονική μέχρι το 1992 λαμβάνουν το 90%, από το 1992 έως το 2002 το 67,5% και μόνο για τα χρόνια μετά το 2002 λαμβάνουν το 45%.
Στην οικονομική επάρκεια του κλάδου πρόνοιας, μάλιστα, στηρίζεται σήμερα ο Σύλλογος και προχωρά σε ενέργειες προκειμένου να αποδοθεί το 100% του εφάπαξ στους συναδέλφους της Ιονικής, μέσα από τη διαδικασία των ομαδικών αγωγών με το νομικό μας συνεργάτη δρ. Απόστολο Παπακωνσταντίνου, μιας και έχουν ήδη καταλογισθεί σε βάρος της Τράπεζας επιπλέον 23 εκατ. ευρώ. Συνεπώς, θεωρώ δικαίως ότι η κορυφαία ασφαλιστική επιτυχία ήταν η ένταξη του κλάδου σύνταξης του ΤΑΠΙΛΤ με το καταστατικό του στο ΙΚΑ, τη χρονική περίοδο που έγινε.
Ποιες άλλες ήταν σημαντικές ασφαλιστικές επιτυχίες για το Σύλλογο;
– Είναι πολλές, αλλά θα αναφέρω τις πιο σπουδαίες. Η σημαντικότερη επιτυχία τα τελευταία χρόνια ήταν βεβαίως το υπόμνημα Αλεξόπουλου – Κουτρουμάνη που κατατέθηκε στην Εθνική Αναλογιστική Αρχή με αποδείξεις και όλα τα στοιχεία (ΦΕΚ, εγκυκλίους κ.λπ.) που απαιτούνταν – για αυτό άλλωστε και έγινε αποδεκτό. Ο συνάδελφος Νίκος Αλεξόπουλος διατηρούσε ένα πολύ σημαντικό αρχείο από το 1962 και εκεί στηριχθήκαμε και αποδείξαμε τις παραπάνω εισφορές που καταβάλλαμε όταν ήμασταν εργαζόμενοι στην Ιονική Τράπεζα και απαιτήσαμε να μας δοθούν επιπλέον ποσοστά αναπλήρωσης για τις παραπάνω εισφορές που είχαμε πληρώσει. Μάλιστα, καταβάλλοντας μεγάλη προσπάθεια κατόρθωσε η Ιονική Ενότητα με τον Σαράντο και το συνάδελφο Αλεξόπουλο να πιέσουν την πολιτική ηγεσία, την Εθνική Αναλογιστική Αρχή και την ΗΔΙΚΑ, σε σημείο που είχαμε ακόμα και έτοιμο το λογισμικό για τον επανυπολογισμό των συντάξεών μας με τα επιπλέον ποσοστά αναπλήρωσης. Αυτό είχε σαν αποτέλεσμα όταν έγινε ο επανυπολογισμός το 2019 σε όλους τους παλιούς συνταξιούχους, να συνυπολογιστεί ο επιπλέον συντελεστής και όχι μόνο να μην έχουν μειώσεις στη σύνταξή τους με την περίφημη θετική προσωπική διαφορά, αλλά να έχουν αρνητική προσωπική διαφορά, δηλαδή αύξηση, την οποία έλαβαν σε μία πενταετία και συνεχίζουν πλέον να την παίρνουν, αλλά και να λαμβάνουν την όποια αύξηση δίνεται κάθε έτος.
Επίσης οι νέοι συνταξιούχοι μετά το Νόμο Κατρούγκαλου, επειδή η βάση του υπολογισμού στηρίζεται και στις πάσης φύσεως αποδοχές σε συνδυασμό με τα επιπλέον ποσοστά αναπλήρωσης, έφτασε ο Σύλλογος με τις ενέργειές του τις συντάξεις μας να είναι από τις καλύτερες στο χώρο των τραπεζοϋπαλλήλων, οι δεύτερες νομίζω μετά της Τράπεζας της Ελλάδος και είμαστε περήφανοι για αυτό.
Άλλωστε, ήμασταν από τους πρώτους Συλλόγους σε όλη την Ελλάδα που εγείραμε ομαδικές αγωγές και απαιτήσαμε την επιστροφή των μνημονιακών περικοπών και των δώρων και αρκετά αργότερα ακολούθησαν το παράδειγμά μας και άλλοι Σύλλογοι.
Και μετά από τις επιτυχίες του Συλλόγου μας, ας μιλήσουμε όμως και για τις προσωπικές σου επιτυχίες. Ποια θεωρείς την πιο σημαντική;
– Δε θέλω να αναφέρομαι σε προσωπικές επιτυχίες. Οι επιτυχίες είναι του Συλλόγου. Άλλωστε εγώ δεν είμαι συνδικαλίστρια. Εκείνο πάντως στο οποίο θεωρώ ότι συνέβαλα προκειμένου να αυξηθούν οι συντάξεις σε εκατοντάδες συναδέλφους, ήταν η υπόθεση της ανάκλησης των συντάξεων. Όπως ανέφερα και προηγουμένως, πάρα πολλοί συνάδελφοι αποχώρησαν με την εθελουσία του 2014 και υπέβαλαν αίτηση συνταξιοδότησης. Λόγω του συνωστισμού, πολλές από αυτές τις αποφάσεις εκδόθηκαν μετά την ισχύ του Νόμου Κατρούγκαλου, δηλαδή μετά από τις 12.05.16. Όλες αυτές οι συντάξεις είχαν υπολογιστεί, όμως, με τον προηγούμενο νόμο που ήταν τότε σε ισχύ. Σε μία συνάντηση με το νομικό μας συνεργάτη δρ. Απόστολο Παπακωνσταντίνου υπέπεσε στην αντίληψή μου μία εγκύκλιος που κατάλαβα ότι είχε μεγάλη σημασία για τις περιπτώσεις αυτές.
Αφού τη μελέτησα λεπτομερώς, κατάλαβα ότι σε περίπτωση που εκδοθεί μία απόφαση συνταξιοδότησης και εν τω μεταξύ έχει ισχύσει καινούργιος νόμος για τον υπολογισμό των συντάξεων και εφόσον ο νέος υπολογισμός είναι συμφερότερος για το συνταξιούχο, τότε έχει δικαίωμα ο συνταξιούχος να ζητήσει ανάκληση της προηγούμενης απόφασης και την έκδοση νέας, από τότε βέβαια που ξεκινά η ισχύς του νέου νόμου.
Έκανα πολλούς υπολογισμούς για να μπορέσω να κατανοήσω αν πράγματι κάποιοι συνάδελφοι που ήταν σε αυτή την κατηγορία θα ευνοούνταν με το νέο τρόπο υπολογισμού. Και πραγματικά, τα αυξημένα ποσοστά αναπλήρωσης για τους συνταξιούχους της Ιονικής, σε συνδυασμό με το μέσο συντάξιμο μισθό που θα συμπεριλάμβανε τις πάσης φύσεως αποδοχές από το 2002 μέχρι την ώρα που γίνεται κάποιος συνταξιούχος – όπως γίνεται πλέον με τους λεγόμενους νέους συνταξιούχους – διαπίστωσα ότι η ανάκληση της απόφασης συνταξιοδότησης για τον υπολογισμό με το νέο νόμο θα ευνοούσε απόλυτα αυτούς τους συναδέλφους.
Βέβαια, συνέχισα να διατηρώ τις αμφιβολίες μου ότι θα εφαρμοζόταν στην πράξη αυτή η εγκύκλιος. Για αυτό αρχικά υπέβαλαν δοκιμαστικά αίτηση για ανάκληση δύο συνάδελφοι του κοντινού μου περιβάλλοντος και αφού επιβεβαιώθηκαν οι υπολογισμοί μου, τότε ο Σύλλογος κάλεσε όλους τους συναδέλφους που ανήκαν σε αυτήν την κατηγορία να επικοινωνήσουν με το Σύλλογο για να προβούν στην ίδια διαδικασία. Επειδή βεβαίως θέλαμε να προφυλάξουμε τους συναδέλφους και να αποκλείσουμε την περίπτωση για κάποιον να μην ήταν προς το συμφέρον του, κάθισα και τις επεξεργάστηκα προσωπικά όλες αυτές τις περιπτώσεις μία μία – ακόμα και σαββατοκύριακα – και έκανα όλους τους υπολογισμούς πριν να υποβληθεί το κάθε αίτημα. Πλέον αυτή η διαδικασία έχει ολοκληρωθεί και αυτοί οι συνάδελφοι ευνοήθηκαν στο έπακρο.
Συγχαρητήρια εκ μέρους των συναδέλφων μας. Ποια είναι τα πιο σημαντικά θέματα και επιδιώξεις σε ασφαλιστικό επίπεδο που παραμένουν ανοιχτά για το χώρο της Ιονικής;
– Πιστεύω το πρώτο και πιο σημαντικό είναι το ΤΑΠΙΛΤ-ΑΤ, το οποίο αδικαιολόγητα μέχρι σήμερα παραμένει Φορέας Ιδιωτικού Δικαίου και όχι μόνο, αφού έχει γίνει ουσιαστικά εταιρεία! Τεράστιες ευθύνες βέβαια φέρει η σημερινή διοίκηση για το αδιέξοδο που το οδήγησε μετά την καταστροφική επένδυση των 55,5 εκατ. ευρώ στην Τράπεζα Αττικής. Παράλληλα, δε συναινούν να ενταχθεί το Ταμείο στο επικουρικό του ΕΦΚΑ. Έχω κάνει αναλύσεις, τις οποίες έχουμε παρουσιάσει στην εφημερίδα και την ιστοσελίδα μας, για το ποσό που θα λαμβάναμε ως επικουρική σύνταξη από το ΕΤΕΑΕΠ, έχοντας το προνόμιο των 7 μονάδων κρατήσεων (αντί 6 των υπολοίπων ασφαλισμένων του ΙΚΑ) που δίναμε για τις εισφορές μας (3 εμείς και 4 η τράπεζα), το οποίο θα οδηγούσε σε καλύτερες συντάξεις, σε συνδυασμό με τον υψηλό μέσο όρο των συντάξιμων αποδοχών μας. Που βέβαια, ακόμα και ίδιες να ήταν οι συντάξεις, τουλάχιστον θα ήταν εφ’ όρου ζωής! Προσωπικά, εγώ με τις όποιες ασφαλιστικές μου γνώσεις και την πολυετή πορεία σε αυτό το χώρο, δεν έχω ξανακούσει Ταμείο που κάποια στιγμή να έρχεται και να σου λέει ότι τελείωσε το αποθεματικό σου και στο εξής θα παίρνεις σύνταξη-φιλοδώρημα 47 ευρώ! Τουλάχιστον εκεί θα παίρνουμε σύνταξη εφ’ όρου ζωής.
Μια άλλη εκκρεμότητα είναι αυτή που είπα πριν, η νομική διεκδίκηση της διαφοράς του εφάπαξ με βάση όσα θα έπρεπε να πάρουμε σύμφωνα με το καταστατικό μας, μιας και, όπως ανέλυσα, ο κλάδος μας έχει οικονομική επάρκεια.
Είναι αλήθεια και αποδεκτό από σύσσωμη την Ιονική Οικογένεια ότι είσαι ένα από τα πιο σημαντικά γρανάζια του Συλλόγου μας, καθόσον προσφέρεις αμισθί τις υπηρεσίες σου καθημερινά στους συναδέλφους. Σίγουρα βέβαια είναι μία κουραστική, αλλά και συνάμα ενδιαφέρουσα εμπειρία. Πώς αξιολογείς το συνδικαλισμό προσωπικά μέσα από τα βιώματά σου;
– Μετά από τόσα χρόνια εδώ, παρότι τώρα δε συμμετέχω συνδικαλιστικά σε κανένα όργανο και δεν είμαι στη διοίκηση του Συλλόγου, νιώθω ότι όσα επιτυγχάνονται με χαροποιούν και τα αποτελέσματα με αγγίζουν. Νιώθω ότι έχω βάλει κι εγώ το λιθαράκι μου στις επιτυχίες του Συλλόγου προς όφελος της Ιονικής Οικογένειας. Θα μπορούσα να μην ασχολούμαι με τίποτα από αυτά και ως συνταξιούχος να είμαι συνέχεια έξω για βόλτες και καφέ. Αλλά δε με ικανοποιεί κάτι τέτοιο. Όσο είμαι υγιής και αντέχω, θα συνεχίσω να έρχομαι. Βέβαια, δεν κρύβω κιόλας ότι δε θα μπορούσα να σταματήσω να έρχομαι γιατί ο σύζυγός μου μού το έχει… επιβάλει με «δημοκρατικές διαδικασίες»!
Θέλω να τονίσω βέβαια ότι εγώ είμαι ένα γρανάζι. Τα γρανάζια, όμως, του Συλλόγου είναι πολλά. Δεν είμαι μόνο εγώ. Ιδιαίτερα οι συνάδελφοι που αφιερώνουν το χρόνο τους χωρίς καμία υλική ανταμοιβή και βρίσκονται καθημερινά στα γραφεία του Συλλόγου για να εξυπηρετούν τους συναδέλφους σε πολλά άλλα ζητήματα που τους απασχολούν, όπως οι συνάδελφοι Παναγιώτης Χαλικιάς, Δημήτρης Γιακωβάκης, Γιάννης Σοφιανόπουλος, Αντιόπη Μάγγου, Άρης Γεωργίου και άλλοι συμμετέχοντες στο Δ.Σ..
Και βέβαια, τόσο εμένα προσωπικά, όσο και όλους τους συναδέλφους, μας χαροποιεί ιδιαιτέρως το γεγονός ότι πλέον έχει εξαλειφθεί το φαινόμενο του παρελθόντος των ανώφελων συγκρούσεων μεταξύ των διαφόρων παρατάξεων στο χώρο της Ιονικής. Για πρώτη φορά στα συνδικαλιστικά δρώμενα της Ιονικής, μία παράταξη, η ΙΟΝΙΚΗ ΕΝΟΤΗΤΑ, εκφράζει ενιαία όλους τους Ιονικάριους και όλες τις ιδεολογικές τάσεις και ρεύματα και αυτό μόνο θετικά αποτελέσματα έχει φέρει για το χώρο μας και με ακόμα καλύτερες προοπτικές για το μέλλον.
Το τελευταίο διάστημα υπάρχει μία σημαντική κινητοποίηση και εντατικοποίηση των προσπαθειών για την επανασύσταση της Ιονικής Τράπεζας. Ορισμένοι συνάδελφοι εμφανίζονται βεβαίως επιφυλακτικοί. Ποια είναι η δική σου άποψη που μάλιστα ζεις το κλίμα στο Σύλλογο καθημερινά;
– Να πω την αλήθεια όταν το πρωτοάκουσα σκέφτηκα ότι είναι ανέφικτο και ότι… κάτι δεν πάει καλά με το σύζυγό μου! Πλέον τι να πω. Παραμένω επιφυλακτική και δεν ξέρω αν θα επιτευχθεί και αυτός ο στόχος. Αλλά έχοντας μία πορεία κοντά στον Σαράντο 50 ετών και γνωρίζοντας το χαρακτήρα του (είμαστε τελείως αντίθετοι), ξέρω πως ό,τι βάλει στο κεφάλι του θα το υλοποιήσει με όποιο κόστος! Είναι το μοναδικό στοιχείο που με κάνει να μη λέω αποκλείεται. Αν τελικά δω κι αυτό, θα τα έχω δει όλα! Εγώ λόγω του χαρακτήρα μου, σχεδόν σε όλες τις συνδικαλιστικές του επιλογές ήμουν συντηρητική και αντίθετη. Παρ’ όλα αυτά είδα τα περισσότερα να υλοποιούνται, παρά τις πολλές φορές μεγάλες δυσκολίες. Μπορώ να πω ότι είναι άνθρωπος που δε διστάζει να χτυπήσει τη γροθιά στο μαχαίρι.
Θες να μοιραστείς κάτι μαζί μας για το κλείσιμο;
– Ο μεγαλύτερος ο άθλος όλων θεωρώ ότι είναι η ίδια η διατήρηση του Συλλόγου Εργαζομένων της Ιονικής μετά το ξεπούλημα της Ιονικής Τράπεζας. Μέσα από τη λαίλαπα που βιώσαμε και τον οδοστρωτήρα που πέρασε πάνω από το Σύλλογό μας μετά τη συγχώνευση στην Alpha Bank, έχοντας απέναντί μας την Τράπεζα, τους μηχανισμούς της και τον εργοδοτικό συνδικαλισμό, ο Σύλλογός μας κατόρθωσε να μείνει όρθιος και να υπερασπιστεί με κάθε τρόπο χιλιάδες συναδέλφους μας της Ιονικής, ενώ μάλιστα συνεχίζει μέχρι σήμερα να επιτελεί το ίδιο έργο είτε μέσα από το Σύλλογο Εργαζομένων με Πρόεδρο τον Κώστα Στεφανή, είτε μέσα από το Σύλλογο Συνταξιούχων. Για αυτό θα ζητήσω από όλους τους συναδέλφους να συσπειρώνονται στους Συλλόγους μας, προκειμένου να κρατάμε τη φλόγα της Ιονικής ζωντανή και να είμαστε σε θέση να πορευόμαστε μαζί για τα δικαιώματα και τα συμφέροντά μας.
Και τέλος, βεβαίως να ευχηθώ Χρόνια πολλά και Καλή Χρονιά σε όλο τον κόσμο.
Σε ευχαριστούμε πολύ για τη συνέντευξη και όλα όσα συνεχίζεις να προσφέρεις στο Σύλλογό μας και τους συναδέλφους!