Ο σύλλογός μας στέκεται πάντοτε αρωγός στις προσπάθειες των συναδέλφων να διακριθούν και πέραν των πεπατημένων, τραπεζικών λειτουργιών.

Αυτήν τη φορά θα θέλαμε να κάνουμε ειδική μνεία στη συνάδελφο Χριστίνα Σωτήρχου που πραγματικά μας εξέπληξε ευχάριστα με τη δραστηριότητά της που περιελάμβανε ενδελεχή και εκ βαθέων έρευνα με σκοπό την έγκυρη και αποκαλυπτική αποκατάσταση της ιστορικής μνήμης, με ντοκουμέντα και αποδείξεις.

Η συνάδελφος, ιστοριοδίφης και άοκνη εργάτρια της αναζήτησης της αλήθειας, μας απέστειλε την πρόταση που καταθέτει στο Δήμο Αθηναίων για τη μετονομασία μίας οδού της πρωτεύουσας, παρουσιάζοντας συγκεκριμένα αποδεικτικά στοιχεία και ντοκουμέντα από τη μαύρη περίοδο της Κατοχής.

Όπως θα διαπιστώσετε και στη συνέχεια από την αναλυτική έρευνα της συναδέλφου που σας παραθέτουμε, είναι αδιανόητο να έχει τιμηθεί με την ονοματοδοσία οδού της πρωτεύουσας ένας άνθρωπος που, όπως αποδεικνύεται με αδιάσειστα στοιχεία, βαρύνεται με αντιπατριωτική και μειοδοτική δράση.

Θεωρούμε αδιαπραγμάτευτη την ευθύνη του Δήμου να αποκαταστήσει αυτήν την πρόκληση που δυστυχώς υφίσταται επί σειρά ετών. Επιτέλους η πατρίδα μας οφείλει να τιμά όσους αγωνίστηκαν, έκαναν θυσίες, έδωσαν ακόμα και τη ζωή τους για την υπεράσπιση της ελευθερίας και να σταματήσει η προσβλητική για την ιστορία του τόπου και του λαού μας προστασία και ανάδειξη των θρασύδειλων προδοτών!

Επικροτούμε ιδιαιτέρως το γεγονός ότι η συνάδελφός μας, μία δημότης του Δήμου Αθηναίων, κινητοποιήθηκε καθαρά από το ενδιαφέρον της προς την ιστορική αλήθεια, επιδεικνύοντας τόσο μεγάλο ζήλο για αυτό το θέμα. Η δράση της Χριστίνας αποτελεί παράδειγμα προς μίμηση και για όλους μας περί του τι εστί συμμετοχή ενός ενεργού πολίτη στα κοινά.

Τέτοιου είδους πρωτοβουλίες προσφέρουν μία παρήγορη παρένθεση στην εποχή της κυριαρχίας του ατομικισμού και της αποστασιοποίησης, υπενθυμίζοντας ότι η λειτουργία κάθε δημοκρατικής -τουλάχιστον- πολιτείας δεν αποτελεί μία αφηρημένη υπόθεση, αλλά απαιτεί έναν έμπρακτο τρόπο κινητοποίησης και δραστηριότητας εκ μέρους των πολιτών. Στοιχεία που στη συγκεκριμένη περίπτωση επέδειξε κατ’απόλυτο τρόπο η Χριστίνα Σωτήρχου.

Ο σύλλογός μας ζητά από το Δήμο την τεκμηρίωση των ντοκουμέντων που συγκέντρωσε η συνάδελφος και εφόσον επαληθευτούν, την άμεση αποκατάσταση της ιστορικής αδικίας:

« Ψάξετε τὶς ῾φημερίδες, τηρᾶτε καὶ τὰ πραχτικὰ τῶν Βουλῶν, μ᾿ ὅλον ὁποῦ ῾ναι τέτοιες Βουλὲς ὁποῦ ῾περασπίζονται τὴν κλεψιὰ καὶ ῾διοτέλεια καὶ πολεμοῦνε τὴν δικαιοσύνη· καὶ μ᾿ ὅλον αὐτὸ θὰ ἰδῆτε ἂν ἀληθινὰ εἶναι αὐτὰ ὁποῦ σημειώνω.»

Στρατηγοῦ Μακρυγιάννη ΑΠΟΜΝΗΜΟΝΕΥΜΑΤΑ

Η υπογεγραμμένη Σωτήρχου Χρηστίνα του Σωτηρίου ,κάτοικος Αθηνών, αιτούμαι δια την παρούσης την μετονομασία της οδού Μπάκου σε οδό Δημητρίου Κασλά προς αποκατάσταση της ιστορικής αλήθειας. Τεκμηριωμένα αναφέρω:

Οδός Μπάκου Γεωργίου, Αθήνα – Νέα Φιλοθέη, 11524, ΑΤΤΙΚΗΣ

Πηγή : Ελληνικά Ταχυδρομεία (ΕΛΤΑ)Α http://www.elta.gr

Θεωρώ απαράδεκτη την ενέργεια του Δήμου της Αθήνας να τιμά με ονοματοδοσία οδού τον Γεώργιο Μπάκο ,ο οποίος υπήρξε πραξικοπηματίας , προδότης και εγκληματίας πολέμου.

Θεωρώ επίσης ιεροσυλία το γεγονός ,ότι εσκεμμένα η μη ,η οδός Μπάκου , διασταυρώνεται με δρόμους που έχουν ονόματα πραγματικών ηρώων :

Οδός Μαρδοχαίου Φρίζη Αθήνα – Νέα Φιλοθέη, 11524, ΑΤΤΙΚΗΣ

Οδός Περρίκου Αθήνα – Νέα Φιλοθέη, 11524, ΑΤΤΙΚΗΣ

Οδός Συνταγματάρχου Ν. Γεωργούλα Αθήνα -Νέα Φιλοθέη, 11524, ΑΤΤΙΚΗΣ

• Συνταγματάρχης Μαρδοχαίος Φριζής (Χαλκίδα 1 Ιανουαρίου 1893-Πρεμετή 5 Δεκεμβρίου 1940) ο «πρώτος πεσών ανώτερος αξιωματικός» Με τους άνδρες του αντέταξε σθεναρή άμυνα στον επιτιθέμενο εχθρό, με αποτέλεσμα την ανάσχεση της ιταλικής προέλασης και στη συνέχεια την αναστροφή του μετώπου, συνέλαβε τους πρώτους Ιταλούς αιχμαλώτους (15 αξιωματικούς και 700 οπλίτες) και επέφερε συντριπτικό πλήγμα στην περίφημη Ιταλική Μεραρχία Αλπινιστών «Τζούλια». Κατά την αντεπίθεση του ελληνικού στρατού μέσα στο αλβανικό έδαφος ως διοικητής ανεξάρτητης μεραρχίας ανέτρεψε τα τμήματα της ιταλικής μεραρχίας «Μόντενα» και άνοιξε τον δρόμο για την κατάληψη της Πρεμετής στις 4 Δεκεμβρίου 1940. Την επόμενη ημέρα διατάχθηκε να καταλάβει τον λόφο 1220 στα βορειοανατολικά της Πρεμετής. Στις 11:20 το πρωί της 5ης Δεκεμβρίου μία βόμβα εχθρικού αεροπλάνου τον χτύπησε στο στομάχι κι ενώ ήταν έφιππος, προσπαθώντας να εμψυχώσει και να καθοδηγήσει τους στρατιώτες του, καθώς ανέμεναν ιταλική αντεπίθεση. Λίγη ώρα αργότερα, οι άνδρες του τον βρήκαν να κείτεται νεκρός.

• Αντισμηνάρχος Κώστας Περρίκος(Καλλιμασιά Χίου 23 Απριλίου 1905 – Σκοπευτήριο Καισαριανής 4 Φεβρουαρίου 1943). Ο Κώστας Περρίκος στις 20 Σεπτεμβρίου 1942 ανατίναξε την ΕΣΠΟ ,το τερατούργημα του Μπάκου που στρατολογούσε Έλληνες για λογαριασμό των Waffen SS. Στις 11 Νοεμβρίου 1942, ο Κώστας Περρίκος με 12 συναγωνιστές του συλλαμβάνονται -κατόπιν προδοσίας- σ’ ένα από τα κρησφύγετα της οργάνωσης στην Καλλιθέα. Ένα μήνα αργότερα ο Κώστας Περρίκος καταδικάζεται από Γερμανικό Στρατοδικείο της Αθήνας τρις εις θάνατο και 15ετή ειρκτή και μεταφέρεται στις φυλακές Αβέρωφ. Το πρωί της 4ης Φεβρουαρίου 1943 οδηγήθηκε στο Σκοπευτήριο Καισαριανής όπου και εκτελέστηκε.

• Συνταγματάρχης Νικόλαος Γεωργούλας (Ρεντίνα Τρικάλων την 1η Ιανουαρίου 1896-.20 Ιανουαρίου 1943) Μετά την συνθηκολόγηση της Ελλάδος και την άρνηση του να δεχθεί την άδικη «ήττα» από τους Ιταλούς τους οποίους είχε συντρίψει στο πεδίο της μάχης ο Συνταγματάρχης Νικόλαος Γεωργούλας προχώρησε στην οργάνωση της αντίστασης με άλλους αξιωματικούς στην πόλη του Βόλου. Το σχέδιο του προδόθηκε, συνελήφθη από τους Ιταλούς και φυλακίστηκε με την προοπτική να σταλεί μαζί με τους άλλους στο στρατόπεδο συγκέντρωσης στην Ιταλία. Ακολούθως στις 20 Ιανουαρίου 1943 επιβιβάστηκε μαζί με άλλους συλληφθέντες στο πλοίο «Πόλη της Γένουας» προκειμένου να μεταβούν στην Ιταλία. Καθ’ οδόν όμως το πλοίο τορπιλίστηκε από Αγγλικό υποβρύχιο μεταξύ των νησιών Σάων και Αυλώνα με αποτέλεσμα να βρουν μαρτυρικό θάνατο οι περισσότεροι από τους Έλληνες αξιωματικούς μεταξύ των οποίων και ο Συνταγματάρχης Γεωργούλας.

Ποιος ήταν ο Γεώργιος Μπάκος που ο Δήμος της Αθήνας τιμά με ονοματοδοσία;

Οι πληροφορίες αντλήθηκαν από :

• «ΑΠΟΜΝΗΜΟΝΕΥΜΑΤΑ ΓΕΩΡΓΙΟΥ Κ.Σ.ΤΣΟΛΑΚΟΓΛΟΥ» που περιγράφεται συγκαλυμμένα ως πραξικοπηματίας, προδότης και εγκληματίας.
• «ΔΙΚΗ ΤΗΣ ΝΥΡΕΜΒΕΡΓΗΣ» που συγκαταλέγεται μεταξύ των εγκληματιών πολέμου
• “ΕΘΝΙΚΟΣΟΣΙΑΛΙΣΤΙΚΕΣ ΚΑΙ ΦΑΣΙΣΤΙΚΕΣ ΟΡΓΑΝΩΣΕΙΣ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΤΟΥ ΜΕΣΟΠΟΛΕΜΟΥ ΚΑΙ ΤΗΣ ΚΑΤΟΧΗΣ” Ι. Χονδροματίδη (διπλωματούχου στρατιωτικής ιστορίας της Φιλοσοφικής Σχολής του Άαχεν)

Ο υποστράτηγος Γεώργιος Μπάκος γεννήθηκε στη Μάνη στις 1892. Πολέμησε στους Βαλκανικούς Πολέμους και πήρε μέρος στην Μικρασιατική εκστρατεία και στον πόλεμο του 1940, ως διοικητής της 3ης Μεραρχίας (1). Μετά τη συνθηκολόγηση έγινε υπουργός των Στρατιωτικών στην κατοχική κυβέρνηση Τσολάκογλου (2). Στη θέση αυτή παρέμεινε δυο χρόνια και φρόντισε για το μισθολόγιο των στρατιωτικών (3) και για το κτίσιμο του νοσοκομείου ΝΙΜΤΣ (νοσηλευτικό ίδρυμα μετοχικού ταμείου στρατού) και φρόντισε για τους νοσηλευόμενους τραυματίες οπλίτες και πολίτες (4).

Ο Μπάκος ήταν φανατικός γερμανόφιλος και πίστευε στην νίκη του Άξονα. Προσπάθησε, χωρίς επιτυχία, να δημιουργήσει την Κυανόλευκη μεραρχία (5) στην οποία θα συμμετείχαν Έλληνες εθελοντές που θα πολεμούσαν στο ρωσικό μέτωπο μαζί με του Γερμανούς.

Κατά τα Δεκεμβριανά συνελήφθη από δυνάμεις του ΕΛΑΣ και αφού κρατήθηκε όμηρος σε περιοχή της Πάρνηθας εκτελέστηκε, ύστερα από σύντομη δίκη, στις 6 Ιανουαρίου του 1945 στο χωριό Κρώρα (6).

Πηγή: Ε/Ιστορικά, ένθετο εφημερίδας Ελευθεροτυπία, Γερμανική κατοχή-1941-1944

1. Πολέμησε στον πόλεμο του 1940, ως διοικητής της 3ης Μεραρχίας.

Στις 20 Απριλίου 1941, ημέρα του Πάσχα, ο Γεώργιος Τσολάκογλου διοικητής του Γ΄ Σώματος Στρατού σε συνεννόηση με τον διοικητή του Α΄ Σώματος Στρατού, αντιστράτηγο Παναγιώτη Δεμέστιχα, τον διοικητή του Β΄ Σώματος Στρατού, αντιστράτηγο Γεώργιο Μπάκο, και τον Μητροπολίτη Ιωαννίνων Σπυρίδωνα που ήταν ο κατ΄ εξοχήν φορέας και υποκινητής της δυσάρεστης αυτής απόφασης, κατάργησε πραξικοπηματικά τον διοικητή Στρατιάς Ηπείρου Ιωάννη Πιτσίκα, ανέλαβε ο ίδιος διοικητής της Στρατιάς και υπέγραψε πρωτόκολλο ανακωχής με τον διοικητή της 1ης Μηχανοκίνητης Μεραρχίας Ες-Ες, υποστράτηγο Γιόζεφ (Σεπ) Ντήτριχ (Josef “Sepp” Dietrich), στο Βοτονόσι του Μετσόβου.

• ΠΡΩΤΟΚΟΛΛΟΝ ΑΝΑΚΩΧΗΣ 20 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 1941

2.— Επιτρέπεται η διέλευσις Γερμανικού Στράτου από της έως της αύριον Δευτέρας 21ης Απριλίου

• ΠΡΩΤΟΚΟΛΛΟΝ ΠΑΡΑΔΟΣΕΩΣ ΤΗΣ 21 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 1941

1— Η Ανωτέρα Διοίκησις των Γερμανικών Στρατευμάτων εν Ελλάδι αποδέχεται την άνευ όρων παράδοσιν της Ελληνικής Βασιλικής Στρατιάς Ηπείρου και Μακεδονίας.

2.— Οι ανήκοντες εις την Ελληνικήν Βασιλικήν Στρατιάν Ηπείρου και Μακεδονίας είναι αιχμάλωτοι πολέμου. Τα όπλα ολόκληρον το πολεμικόν υλικόν και άπαντα τα είδη εφοδιασμού της Στρατιάς αυτής είναι λεία πολέμου του Γερμανικού Στρατεύματος.

• ΣΥΜΒΑΣΙΣ ΣΥΝΘΗΚΟΛΟΓΗΣΕΩΣ THΣ 23 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 1941

Άρθρον 1ον. Η Ανωτάτη Γερμανική και Ιταλική Διοίκησις αποδέχονται την τοιαύτην άνευ όρων παράδοσιν της Ελληνικής Στρατιάς Ηπείρου—Μακεδονίας…

Άρθρον 2^ον …Οι Έλληνες αιχμάλωτοι πολέμου θα συγκεντρωθώσιν επί του παρόντος εις στρατόπεδα συγκεντρώσεως

Άρθρον 5ον. Η Ανωτάτη Διοίκησις των Ελληνικών Στρατευμάτων θα φροντίση με παν μέσον όπως αι εχθροπραξίαι καταπαύσωσιν άνευ χρονοτριβών, …

Οι επιτελικοί ούτοι σύνδεσμοι θα παραδώσωσι όσον το δυνατόν ενωρίτερα μίαν (συγκεντρωτικήν) κατάστασιν της δυνάμεως, εξοπλισμού και πολεμικής συνθέσεως της μέχρι τούδε Στρατιάς Ηπείρου Μακεδονίας.

Πηγή:ΑΠΟΜΝΗΜΟΝΕΥΜΑΤΑ ΓΕΩΡΓΙΟΥ Κ.Σ.ΤΣΟΛΑΚΟΓΛΟΥ ΕΚΔΟΣΙΣ «ΑΚΡΟΠΟΛΕΩΣ»ΑΘΗΝΑΙ,1959

2. Μετά τη συνθηκολόγηση έγινε υπουργός των Στρατιωτικών στην κατοχική κυβέρνηση Τσολάκογλου

THE NAZI PUPPET GOVERNMENT – Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΜΑΡΙΟΝΕΤΑ ΤΩΝ ΝΑΖΙ

The Hellenic State lacked the infrastructures and latitude for action to face the great difficulties of the Occupation period; it was also devoid of any political legitimacy, and was widely considered a puppet government. Tsolakoglou demanded greater political rights for his government, and soon threatened to resign.

Πηγή:Bernhard R. Kroener, Germany and the Second World War Volume V/II, Oxford University Press, 2003, p. 44

Greek collaboration was so extensive and comprehensive that bringing Nazis to trial would mean incriminating themselves as a nation. There were 3 Greek prime ministers in the Nazi puppet government, the first one of which was a war general! This is why they had to actually pass a law in 1959, only 14 years after the end of the war to stop the prosecution of Nazis in Greece…

Πηγή :New York Times https://www.nytimes.com/books/first/j/johnson-terror.html

Πηγή: ΑΠΟΜΝΗΜΟΝΕΥΜΑΤΑ ΓΕΩΡΓΙΟΥ Κ.Σ.ΤΣΟΛΑΚΟΓΛΟΥ ΕΚΔΟΣΙΣ «ΑΚΡΟΠΟΛΕΩΣ»ΑΘΗΝΑΙ,1959

Πηγή :Εθνικό Τυπογραφείο //www.et.gr

3. Φρόντισε για το μισθολόγιο των στρατιωτικών.

The government attempts in vain to ease the lot of the population through increases in pensions and salaries, settlement of military compensation, maximum price regulations, etc. All measures, however, are in no proportion to the devaluations . of the currency.

Πηγή :Δίκη της Νυρεμβέργης /Trials of War Criminals Before the Nuernberg Military Tribunals vil. XI, p. 991

Πηγή: ΑΠΟΜΝΗΜΟΝΕΥΜΑΤΑ ΓΕΩΡΓΙΟΥ Κ.Σ.ΤΣΟΛΑΚΟΓΛΟΥ ΕΚΔΟΣΙΣ «ΑΚΡΟΠΟΛΕΩΣ»ΑΘΗΝΑΙ,1959

Πηγή:”ΤΑ ΑΓΝΩΣΤΑ ΠΑΡΑΣΚΗΝΙΑ ΤΗΣ ΕΘΝΙΚΗΣ ΑΝΤΙΣΤΑΣΕΩΣ”του Ήρωως Αν/χου Βαζαίου Εμμ.στο Έπος του 40′ και της Εθνικής Αντίστασης 1941-1945.

«Αποφασίζομεν και διατάσομεν την δήμευση της περιουσίας 122 αξιωματικών… »

«Αποφασίζομεν και διατάσομεν την δήμευση της περιουσίας 75 αξιωματικών… »

Πηγή :ΒΟΥΛΗ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ http://www.hellenicparliament.gr/

4. Το κτίσιμο του νοσοκομείου ΝΙΜΤΣ και φρόντισε για τους νοσηλευόμενους τραυματίες οπλίτες και πολίτες

Μετά τη συνθηκολόγηση του ελληνικού Στρατού, ο μεγαλύτερος αριθμός αναπήρων πολέμου (οι εκτιμήσεις τους θέλουν σε περίπου 15.000) συγκεντρώθηκε στα νοσοκομεία της Αθήνας Οι συνθήκες δεν ήταν απλώς άθλιες, ήταν εφιαλτικές, και τούτο όχι μόνο εξαιτίας των κάκιστων νοσοκομειακών συνθηκών (πλημμελείς υποδομές και υπέρ-συσσώρευση νοσηλευομένων). Σε ρόλο αστυνομικό – κατασταλτικό οι εγκάθετοι στα νοσοκομεία αξιωματικοί της τότε δωσίλογης κυβέρνησης είχαν μετατρέψει το νοσοκομειακό περιβάλλον σε – κυριολεκτικά – αβίωτο.

Η νύχτα της φρίκης:30 Νοέμβρη 1943 βαθιά νύχτα και ώρα 3 μετά τα μεσάνυχτα, περίπου 1000 “οπλισμένοι σαν αστακοί” στρατιώτες της κατοχικής κυβέρνησης επιτέθηκαν ενάντια στα 19 “αντιστασιακά” νοσοκομεία της Αττικής με απίστευτη αγριότητα. Όπως καταγράφουν ύστερες μαρτυρίες έσερναν ανάπηρους με κομμένα και τα δυο πόδια στο χώμα μέχρι που μάτωναν, δεν άφηναν τις νοσοκόμες να τους βοηθήσουν, άρπαζαν από τα χέρια τους ή από τα χέρια των αναπήρων τα τεχνητά μέλη και τα έσπαζαν για να μην τα χρησιμοποιήσουν και τους χτύπαγαν με αυτά στο κεφάλι”. Αρπαζαν στους ώμους ακρωτηριασμένους ανάπηρους, παραπληγικούς, όλους όσοι ήταν ανίκανοι να κινηθούν, τους σώριασαν στα φορτηγά και τους μετέφεραν στις φυλακές Χατζηκώστα. Τους άλλους χωρίς χέρια, με δερμάτινο θώρακα, με τραύματα στο κρανίο, τυφλούς, απ’ το ένα ή τα δυο μάτια τους, παραμορφωμένους, φυματικούς τους μετέφεραν επίσης στις φυλακές Χατζηκώστα και στο στρατόπεδο Χαϊδαρίου.

Τα ξημερώματα εκτελούν 283 ήρωες ανάπηρους πολέμου.

Χαρακτικό του Τάσσου για τη σφαγή των αναπήρων το Νοέμβρη του ’43

Εκδήλωση της Συντονιστικής Επιτροπής Αγώνα Αναπήρων, στο μνημείο των 283 εκτελεσμένων στο νοσοκομείο «Σωτηρία»

Πηγή: ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ ΑΝΑΠΗΡΙΑ ΤΩΡΑ 30/08/2010 www.disabled.gr

5. Η «Κυανόλευκη Μεραρχία»

Ο υποστράτηγος Γεώργιος Μπάκος, που ήταν ο πιο γερμανόφιλος της κυβέρνησης Τσολάκογλου, θεωρούσε σχεδόν σίγουρη τη γερμανική νίκη. Γι’ αυτόν τον λόγο πρότεινε στους αξιωματικούς αλλά και στο υπουργικό συμβούλιο να δημιουργηθεί μια αντικομμουνιστική λεγεώνα στο πλαίσιο των εθελοντικών λεγεώνων των άλλων ευρωπαϊκών χωρών, η οποία θα πολεμούσε στη Ρωσία στο πλευρό των Γερμανών. Ο Μπάκος πίστευε πως αυτό θα ήταν αργότερα ένα ισχυρό διαπραγματευτικό όπλο στα χέρια της Ελλάδας, ενώ η μορφή της γερμανικής κατοχής θα γινόταν ηπιότερη. Οι περισσότεροι από τους αξιωματικούς που τον άκουσαν δεν έδωσαν απάντηση.

Ο Μπάκος τότε ζήτησε κατάλογο όλων των αξιωματικών για να τον παραδώσει στο αρμόδιο γερμανικό γραφείο. Κάποιοι έφεδροι αντέδρασαν και ανάμεσα τους ήταν ο παλαιός επιτελάρχης του Μπάκου στο Β’ ΣΣ, συνταγματάρχης Θρασύβουλος Τσακαλώτος.

Ο πρωθυπουργός Τσολάκογλου αγνοούσε τις ενέργειες του υπουργού του και πίστευε, όπως αργότερα κατέθεσε, πως το εγχείρημα αυτό ήταν και «λυπηρόν και όσο και λίαν εγκληματικόν». Όταν όμως πληροφορήθηκε τις προθέσεις του Μπάκου αποφάσισε με τη συνδρομή του αρχηγού της Χωροφυλακής υποστράτηγου Ντάκου να ματαιώσει με οποιοδήποτε τίμημα τη δημιουργία και την αποστολή της ελληνικής λεγεώνας.

Σύμφωνα με τις εκτιμήσεις και τις πληροφορίες που είχε συγκεντρώσει ο Τσολάκογλου τουλάχιοτον 2.000 άνδρες είχαν εγγραφεί εθελοντές στη Θεσσαλονίκη για το Ανατολικό Μέτωπο, ενώ στην Αθήνα είχαν ετοιμασθεί 200 αιτήσεις για τη συγκρότηση της λεγεώνας.

Η ιδέα της ελληνικής μεραρχίας ενθουσίασε τους Γερμανούς, οι οποίοι με καταχωρήσεις στον κατοχικό Τύπο άφηναν να εννοηθεί πως η λεγεώνα μετά τη “σίγουρη γερμανική νίκη” θα ήταν ένα σοβαρότατο επιχείρημα υπέρ της Ελλάδας. Προς αυτή την κατεύθυνση εργάζονταν και φιλογερμανικές οργανώσεις της Αθήνας και της συμπρωτεύουσας, τα κατοχικά Τρία Έψιλον και η ΕΣΠΟ.

Πηγή: “Εθνικοσοσιαλιστικές και φασιστικές οργανώσεις στην Ελλάδα του Μεσοπολέμου και της Κατοχής”Ι. Χονδροματίδη (διπλωματούχου στρατιωτικής ιστορίας της Φιλοσοφικής Σχολής του Άαχεν)

Συνήγορος στην προσπάθεια αυτή ήταν ο ελληνομαθής Γερμανός στρατιωτικός ακόλουθος Christian Adolf Gustav Clemm VON HOHENBERG . Ο Clemm είχε αγαστή συνεργασία με τον Μπάκο , ζούσε στην Σμύρνη μέχρι την καταστροφή του 1922 , και ήρθε στην Ελλάδα ως στρατιωτικός ακόλουθος της Γερμανικής Πρεσβείας πριν την έναρξη του πολέμου(1939- το 1941) .

Ο Αρχιεπίσκοπος Χρύσανθος, θεολόγος ,ακαδημαϊκός και μία από τις μεγάλες μορφές της Ορθοδόξου Εκκλησίας των νεοτέρων χρόνων, που καθαιρέθηκε από το αξίωμά του επειδή αρνήθηκε να ορκίσει την δοσίλογη κυβέρνηση αναφέρει:

«Περί τήν 4ην μ. μ. έρχεται ό στρατηγός Stumme (τού Δευτέρου Σώματος Στρατού) συνοδευόμενος από τόν Clemm, Στρατιωτικόν Άκόλουθον της Γερμανικής Πρεσβείας, (Γερμανολεβαντϊνον εκ Σμύρνης, όστις επί τέσσαρα έτη κατεσκόπευε την Ελλάδα καί τόν Έλληνικόν στρατόν), καί άπό τόν νεοδιορισθέντα Γερμανόν Φρούραρχον Αθηνών. Τους υποδέχομαι εντός τού Συνοδικού μέ άθυμίαν καί κατήφεια. Πώς νά αρχίσω τήν συνομιλίαν;»

Πηγή :Απόσπασμα από το Ημερολόγιο του Αρχιεπισκόπου Αθηνών Χρυσάνθου Φιλιππίδη/ Από το βιβλίο Γ. Τασιούδη, Ο Αρχιεπίσκοπος Αθηνών ο από Τραπεζούντος . Η Εθνική Δράσις τουΤόμος Β΄ Αθήνα 1973, σελ 375 κ.ε

Όπως κατέθεσε στον γράφοντα ένας πράκτορας της Intelligence Service, ο Κώστας A. απόστρατος σήμερα αξιωματικός του Ελληνικού Στρατού, τα περισσότερα ξενοδοχεία της περιοχής Ομονοίας στην Αθήνα ήταν τότε κατειλημμένα από εθελοντές που περίμεναν να εγγραφούν στους καταλόγους της ελληνικής λεγεώνας, ενώ υπήρχε ένα συγκροτημένο σώμα από φοιτητές και νεολαίους της Κρήτης που ανέμενε να αποσταλεί στο Ανατολικό Μέτωπο. Τα γραφεία “εθελοντών ρωσικού Μετώπου” βρίσκονταν στο Σύνταγμα, στην οδό Φιλελλήνων.

Τη λεγεώνα αυτή ο Μπάκος πρότεινε να τη διοικεί ο υπασπιστής του Βουδικλάρης μαζί με έναν άλλον ανώτερο αξιωματικό. Οι γερμανόφιλοι υπουργοί Γκοτζαμάνης και Λογοθετόπουλος καθώς και άλλοι “εξωκυβερνητικοί κύκλοι” υποστήριξαν την πρόταση του συναδέλφου τους, όπως έγραψε ο Τσολάκογλου στα απομνημονεύματά του. Θιασώτες Κυανόλευκης Μεραρχίας ήταν ο συνταγματάρχης Νικ. Κουρκουλάκος μαζί με τον αδελφό του Στέφ. Κουρκουλάκο….

Ο πληρεξούσιος του Ράιχ στην Ελλάδα, κόμης Αλτενμπουργκ, απάντησε στον στρατηγό Τσολάκογλου πως “επειδή συγκεντρώθηκαν πολλές λεγεώνες στη Ρωσία, δημιουργήθηκε θέμα ανεφοδιασμού και προς το παρόν δεν τίθεται θέμα”. Η επίσημη ανακοίνωση των Αρχών Κατοχής έλεγε πως για “λόγους τεχνικούς δεν είναι δυνατόν να σταλεί η Λεγεών εις την Ρωσίαν”.

Όλα αυτά αποδείχθηκαν όταν τα Waffen SS άνοιξαν τις τάξεις τους για να συμπεριλάβουν 20.000 Γάλλους εθελοντές, 60.000 μουσουλμάνους διαφόρων εθνικοτήτων, 40.000 Ολλανδούς, 8.000 Νορβηγούς, 6.000 Δανούς, 15.000 Εσθονούς, 1.000 Έλληνες κ.ά. Στα αρχεία της Wehrmacht αναφέρονται και κάποια ονόματα Κυπρίων εθελοντών, που οι περισσότεροι χάθηκαν στις αιματηρές μάχες του ανατολικού μετώπου.

Πηγή: “Εθνικοσοσιαλιστικές και φασιστικές οργανώσεις στην Ελλάδα του Μεσοπολέμου και της Κατοχής”Ι. Χονδροματίδη (διπλωματούχου στρατιωτικής ιστορίας της Φιλοσοφικής Σχολής του Άαχεν)

¨Ε. Σ.Π. Ο.¨ (Ελληνική Σοσιαλιστική Πατριωτική Οργάνωσις)

Είναι οργάνωσις φασιστική. Εστρατολόγησε τους αισχροτέρους και επικινδυνοδεστέρους χαφιέδες προς αντιμετώπισιν των λαϊκών εξεγέρσεων. Ασχολούνται με την προδοσίαν κομμουνιστών κυρίως. Επίσης, ανέλαβον αντιεβραϊκόν αγώνα. Κατά τον Σ/βριον ομάς εκ τριάκοντα οπλισμένων με γκλόπς επετέθησαν εις την συναγωγήν των Αθηνών ζητούντες οικονομικήν ενίσχυσιν της οργανώσεως. ΄Αμα δε έλαβον αρνητικήν απάντησιν επέπεσαν και κατεκερμάτησαν τα πάντα. Τελεί υπό την αρχηγίαν του Σπύρου ΣΤΕΡΟΔΗΜΑ εκ μέρους δε της Γερμανικής Πρεσβείας ο κ. ΚΑΒΒΑΔΙΑΣ ανταποκριτής της Αιγυπτιακής εφημερίδος. Η οργάνωσις χρηματοδοτείται από τον Γκοτζαμάνην και την Γκεσταπό. ΄Ελαβε ως πρώτην δόσι 2 εκατομμύρια.

Βασική αρχή και ιδανικός σκοπός στο καταχθόνιο πρόγραμμά της Νέας Τάξεως είναι η ψυχική και πνευματική κατάκτησις των υποδούλων λαών.

Ευρίσκεται καμουφλαρισμένη από αθώα προσχήματα και εξωραϊσμένη με δελεαστικά θέλγητρα που παρασέρνουν τους αφελείς νέους: Διακηρύττουν ότι:

Σκοπός είναι: η μεθοδική αληθινή εξύψωσις της ιδέας της πατρίδος, Θρησκείας και οικογενείας μέσα εις το πλαίσιον του Σοσιαλισμού και της Νέας Τάξεως. Πιστεύουν συνειδητά εις την εθνικοσοσιαλιστικήν ιδέα.

Η ¨ΕΣΠΟ¨ προς ολοκλήρωσιν της δράσεώς της προέβη εις την ίδρυσιν ¨Διευθύνσεως Πρωτοπόρων Νέων¨.

Ευρίσκεται υπό την προστατευτικήν σκέπην του Υπουργείου Παιδείας με σκοπούς και επιδιώξεις να μυηθούν εις τα νεώτερα ιδανικά οι νέοι και νέες μέσα στα πλαίσια του Σοσιαλισμού και Πατριωτισμού.

Το ¨νέο κράτος¨, εξουσία και αστυνομία έρχονται εις ενίσχυσιν του ¨Εθνικοσωτηρίου¨ αυτού έργου.

Είς την οδόν Δήμητρος αριθ. 11 ευρίσκεται το Παράρτημα της οργανώσεως Καλλιθέας.

Ιδιαίτερος Γραμματεύς της οργανώσεως είναι ο δικηγόρος ΘΕΟΔΩΡΟΠΟΥΛΟΣ. Τμηματάρχης του οργανωτικού ο Μηχανικός ΑΡΝΑΚΗΣ και του οκονομικού ο υπάλληλος της Τραπέζης Ελλάδος ΑΝΝΙΝΟΣ.

Οι Γερμανοί κατακτηταί θα δώσουν στολάς και παπούτσια.

Κάθε νέο μέλος πρέπει να έχη πιστοποιητικό της Ασφαλείας. προσπαθούν δε να κάμουν και Τάγματα εφόδου.

Η εισδοχή εις ταύτην γίνεται βάσει αιτήσεως ήτις αποστέλλεται εις Γκεσταπό και αφού ελεγχθή ότι το προςπρόσληψιν μέλος είναι Γερμανόφιλον αποστέλλεται η αίτησις, εις τα γραφεία της ΕΣΠΟ και διά καταβολής 180 δρχ. γίνεταί τις μέλος αφ’ ού προηγουμένως παρακολουθήσει ωρισμένας διαλέξεις. Η εκδιδομένη ταυτότης είναι γεγραμμένη εις την Ελληνικήν και Ιταλικήν και θεωρείται από ΄Ελληνα και Γερμανόν αξ/κόν. Διά της ταυτότητος ταύτης παρέχεται πλήρης ελευθερία κινήσεως εις τράμ, σιδηροδρόμους δωρεάν.

Είς την ΕΣΠΟ καταλέγονται ο Στρατηγός ΟΙΚΟΝΟΜΑΚΟΣ του Πεζικού, ο αντ/ρχης Κουρκουλάκος, αι θυγατέρες του Στρατηγού Μπάκου, ο Γ. Μερκούρης και μέλη εκ των παλαιών οργανώσεων του Γιάνναρου.

Τα γραφεία ευρίσκονται επί της οδού Πατησίων και ανετινάχθησαν κατά Σεπτέμβριον 1942.

Η σφραγίς της έχει Ελληνικήν σημαίαν και αγκυλωτόν σταυρόν.

Πηγή:Αρχεία Εθνικής Αντίστασης (1941-1944). Διεύθυνση Ιστορίας Στρατού.(ΓΕΣ/ΔΙΣ: Αρχεία Εθνικής Αντίστασης (1941-1944)→ΤΟΜΟΣ 7ος – ‘‘Αντιστασιακές Οργανώσεις Εσωτερικού’’)

Πηγή: ΑΠΟΜΝΗΜΟΝΕΥΜΑΤΑ ΓΕΩΡΓΙΟΥ Κ.Σ.ΤΣΟΛΑΚΟΓΛΟΥ ΕΚΔΟΣΙΣ «ΑΚΡΟΠΟΛΕΩΣ»ΑΘΗΝΑΙ,1959

«ΙΔΟΥ Η ΑΛΗΘΕΙΑ» για την ΕΣΠΟ του αειμνήστου Μπάκου

Πηγή: ΙΔΟΥ Η ΑΛΗΘΕΙΑ Κ.ΛΟΓΟΘΕΤΟΠΟΥΛΟΥ ΑΘΗΝΑΙ 1948

6. Κατά τα Δεκεμβριανά συνελήφθη από δυνάμεις του ΕΛΑΣ και εκτελέστηκε

Το πρώτο δικαστήριο των Δοσίλογων έγινε τον Δεκέμβριο του 1944 με κατηγορούμενο τον στρατηγό Μπάκο. Η δίκη εξελισσόταν σε παρωδία, προκαλώντας την λαϊκή αγανάκτηση.

Στις φυλακές Αβέρωφ βρίσκονταν διάφοροι Έλληνες που είχαν κατηγορηθεί για δωσιλογισμό. Σύμφωνα με εκτιμήσεις, οι έγκλειστοι δωσίλογοι στις φυλακές Αβέρωφ έφθαναν τους 450-480. Ανάμεσά τους ήταν και ο Τσολάκογλου, ο Ράλλης, ο Γ. Κονδύλης, ο Δ. Μπακογιάννης, ο Καραπάνος, ο Πουρνάρας, ο Λούβαρης, ο Πολύζος, ο Καραμάνος, ο Κανακουσάκης, ο Μπάκος, ο Πειρουνάκης, ο Παπαγρηγορίου, ο Θ. Πάγκαλος, ο Γ. Ντάκος, ο Ν. Μπουραντάς, ο Πλυτζανόπουλος και άλλοι.

Αυτές οι φυλακές αποτέλεσαν θέατρο σκληρών μαχών κατά τη διάρκεια των Δεκεμβριανών του 1944 ανάμεσα στις αντάρτικες ομάδες του ΕΛΑΣ και των Βρετανών στρατιωτών και των κυβερνητικών συνεργατών τους. Την κατάληψη των φυλακών πέτυχαν οι ΕΛΑΣίτες με εντυπωσιακή έφοδο κατά τις βραδινές ώρες της 18ης Δεκεμβρίου, με σκοπό να συλλάβουν τους δοσίλογους που είχαν προφυλακιστεί μετά την αποχώρηση των Γερμανών κατακτητών.

Επικεφαλής των δυνάμεων του ΕΛΑΣ ήταν ο Σταύρος Μαυροθαλασσίτης (1898 – 1986), έφεδρος αξιωματικός, πολεμιστής της Μικράς Ασίας, στέλεχος του ΕΑΜ-ΕΛΑΣ με τον βαθμό του ταγματάρχη, εξόριστος στον εμφύλιο και στη χούντα. Αργότερα έγινε δήμαρχος Αιγάλεω για μεγάλο διάστημα (από το 1956 ως το 1967 και από το 1974 ως το 1978) και το όνομά του δόθηκε στο ποδοσφαιρικό γήπεδο της ομάδας του Αιγάλεω.

Κατά τη διάρκεια της πολιορκίας, η φρουρά των φυλακών άνοιξα τα κελιά των κρατουμένων δωσίλογων και σε ορισμένους τους έδωσε μερικά όπλα, για να τους ενισχύσουν στην άμυνα κατά των ανταρτών του ΕΛΑΣ. Μερικοί από αυτούς που έλαβαν όπλα από την φρουρά ήταν ο Μπουραντάς, ο Πλυτζανόπουλος, ο Παπαδόγκωνας, ο Βρεττάκος και άλλοι. Στο κεντρικό κτίριο των φυλακών, οι αντάρτες του ΕΛΑΣ κατάφεραν να αιχμαλωτίσουν το Μπάκο και τον Πειρουνάκη. Διάφοροι δωσίλογοι μπόρεσαν μετά από παρακινδυνευμένη έξοδο να βγουν από το κτίριο και να διαφύγουν. Ο ταγματασφαλίτης Παπαδόγκωνας έφθασε μέχρι την οδό Λάμπρου Κατσώνη, όπου τραυματίστηκε από πυροβολισμούς Ελασιτών. Το μεσημέρι έφθασαν στο χώρο των φυλακών διάφορα τανκς, τα οποία θέλησαν να ενισχύσουν τους αμυνόμενους. Ο Μπουραντάς, ο Ράλλης, ο Πάγκαλος και άλλοι έφθασαν μέχρι το γήπεδο του Παναθηναϊκού. Τους αμυνόμενους έσπευσαν να βοηθήσουν όχι μόνο αγγλικά άρματα, αλλά και άνδρες της 3^ης Ορεινής Ταξιαρχίας. Η βρετανική RAF βομβαρδίζει και απεγκλωβίζει τους συνεργάτες των Γερμανών, μαζί με τη φρουρά Ωστόσο, κατά τη διάρκεια της επιχείρησης μέρος των κρατουμένων δοσίλογων σκοτώθηκε επί τόπου ή συνελήφθη από τους αντάρτες του ΕΛΑΣ. Παρά ταύτα, οι πιο σημαντικοί εξ’ αυτών διασώθηκαν χάρη στην ελληνοβρετανική επέμβαση και δικάστηκαν αργότερα στις περίφημες «δίκες των δοσίλογων». Καταδικάστηκαν σε ισόβια δεσμά, αλλά απέφυγαν τα περίφημα λαϊκά δικαστήρια στα οποία η εκτέλεσή τους θεωρούνταν σίγουρη. Συνολικά οι κυβερνητικές δυνάμεις διέσωσαν από τα χέρια των μαχητών του ΕΛΑΣ 189 κρατούμενους, τους οποίους μετέφεραν στο Παλαιό Φάληρο για μεγαλύτερη ασφάλεια.

Οι φυλακές ανατινάχτηκαν από τον ΕΛΑΣ στις 23 Δεκεμβρίου .Κατά τη διάρκεια των τεσσάρων ημερών που οι φυλακές βρίσκονταν υπό τον έλεγχο των ΕΛΑΣιτών, αποτέλεσαν επανειλημμένα στόχο των αεροσκαφών της RAF. Κατά τους βομβαρδισμούς τραβήχτηκαν και οι αεροφωτογραφίες. Αυτά τα πειστήρια συνοδεύονται από την πληροφορία ότι επιχείρησαν πέντε αεροσκάφη, που είχαν 36 επιτυχή χτυπήματα τα οποία οδήγησαν στην κατάρρευση της άμυνας στο ανατολικό τμήμα των φυλακών.

Για να δώσουμε έναν απολογισμό της μάχης στις φυλακές Αβέρωφ, θα πρέπει να πούμε ότι σκοτώθηκαν συνολικά 9 αξιωματικοί της χωροφυλακής και 50 οπλίτες. Από τους υπόλοιπους κρατουμένους, κάποιοι σκοτώθηκαν στη διάρκεια των συγκρούσεων και κάποιοι αιχμαλωτίστηκαν από τους αντιστασιακούς του ΕΛΑΣ. Στα χέρια των ανδρών του ΕΛΑΣ έπεσε συνολικά περίπου 100 – 130 κρατούμενοι. Ανάμεσά τους ήταν και ο Μπάκος, ο Πειρουνάκης και διάφοροι άλλοι.

Οι φυλακές Αβέρωφ σήμερα δεν υπάρχουν. Γκρεμίστηκαν και στη θέση τους αναγέρθηκε το δικαστικό μέγαρο της λεωφόρου Αλεξάνδρας που στεγάζει το εφετείο και τον Άρειο Πάγο. Η αφετηρία του αστικού λεωφορείου της γραμμής 813, με την ονομασία «Αβέρωφ – Προύσσης», θυμίζει και διατηρεί στη μνήμη ένα από τα πιο σημαντικά τοπόσημα της περιοχής των Αμπελοκήπων Αθήνας.

Πηγή:http://www.mixanitouxronou.gr/o-elas-katalamvani-tis-filakes-averof-gia-na-timorisi-tous-kratoumenous-dosilogous-tis-katochis-i-vretaniki-raf-tous-vomvardizi-ke-apegklovizi-tous-sinergates-ton-germanon-mazi-me-tin-froura/

ROYAL AIR FORCE: ITALY, THE BALKANS AND SOUTH-EAST EUROPE, 1942-1945.part of “AIR MINISTRY SECOND WORLD WAR OFFICIAL COLLECTION” (photographs Made by: No.39 Squadron RAF

Smoke rises from the Averoff Prison in Athens as Bristol Beaufighters of No. 39 Squadron RAF attack prison buildings held by ELAS insurgents during the Greek Civil War. Five aircraft, operating from Hassani/Kalmaki airfield, scored 36 direct hits on the..Imperial War Museum London

Πηγή:Imperial War Museums www.iwm.org.uk/collections/search?query=ATHENS%20&items_per_page=20&page=1&f[0]=webCategory%3Aphotographs wm.org.uk/

Αεροφωτογραφία από βρετανικό αεροσκάφος που συμμετείχε σε βομβαρδισμό των φυλακών Αβέρωφ που φλέγονται. Διακρίνονται οι προσφυγικές πολυκατοικίες της Λ.Αλεξάνδρας. Δεξιά των φυλακών στέκεται ακόμα το μέγαρο Λάσκο, ενώ είναι άδειο ακόμα το μεγάλο οικόπεδο που είναι σήμερα το ΙΚΑ. Το γήπεδο του Παναθηναϊκού είναι χωρίς εξέδρες (μόνο μια μικρή σκεπαστή στην οδό Τσόχα

ΔΙΚΗ ΤΗΣ ΝΥΡΕΜΒΕΡΓΗΣ

Πηγή :Trials of War Criminals Before the Nuernberg Military Tribunals vil. XI, p. 991

Greek collabrationist government 1941-1944

Bako or Bakos, George (?-1944) [Greek Major-General] — commander, Greek 3rd Division 1941; commander, Greek II Corps 1941; Greek Minister of Defense 20 Sept 1941 {arrested and put on trial by a Greek popular tribunal; convicted, sentenced to death and executed c. 19-20 Dec 1944 (NYT 21 Dec 1944:7:1; Steen Ammentorp).

Στις 20 Νοεμβρίου του 1945 ξεκίνησε και μια από τις μεγαλύτερες δίκες .Η δίκη της Νυρεμβέργης

Οι κατηγορούμενοι ήταν οι εξής:

1. Χέρμαν Γκαίριγκ (Hermann Göring): Ποινή: Θάνατος δι’ απαγχονισμού. Αυτοκτόνησε με υδροκυάνιο μια ημέρα πριν εκτελεστεί η απόφαση.
2. Άλφρεντ Γιόντλ (Alfred Jodl): Ποινή: Θάνατος δι’ απαγχονισμού.
3. Ερνστ Καλτενμπρούννερ (Ernst Kaltenbrunner): Ποινή: Θάνατος δι’ απαγχονισμού.
4. Βίλχελμ Κάιτελ (Wilhelm Keitel): Ποινή: Θάνατος δι’ απαγχονισμού.
5. Γκούσταφ Κρούπ φον Μπόλεν ουντ Χάλμπαχ (Gustav Krupp von Bohlen und Halbach): Δεν υπήρξε ετυμηγορία, καθώς απουσίαζε για λόγους υγείας. Παραπέμφθηκε σε άλλη δίκη, όπως προβλεπόταν από τη συνθήκη ορισμού του Δικαστηρίου, ωστόσο πέθανε πριν παραστεί σε δικαστήριο.
6. Ρόμπερτ Λέι (Robert Ley): Αυτοκτόνησε στις 25 Οκτωβρίου 1945, πριν ολοκληρωθεί η ακροαματική διαδικασία.
7. Μάρτιν Μπόρμαν (Martin Bormann): Ένοχος και για τις τέσσερις κατηγορίες. Ποινή: Θάνατος. Δικάσθηκε ερήμην, καθώς είχε εξαφανισθεί βγαίνοντας από το καταφύγιο του Χίτλερ στο Βερολίνο. Το πτώμα του δεν είχε βρεθεί μέχρι το 1998.
8. Κόνσταντιν φον Νόϊρατ (Baron Konstantin von Neurath): Ποινή: Κάθειρξη 15 ετών.
9. Καρλ Ντένιτς (Karl Dönitz): Ποινή: Κάθειρξη 10 ετών.
10. Φραντς φον Πάπεν (Franz von Papen): Αθωώθηκε.
11. Έριχ Ρέντερ (Erich Röder): Ποινή: Ισόβια κάθειρξη.
12. Γιοάχιμ φον Ρίμπεντροπ (Joachim von Ribbentrop): Ποινή: Θάνατος δι’ απαγχονισμού.
13. Άλφρεντ Ρόζενμπεργκ (Alfred Rosenberg): Ποινή: Θάνατος δι’ απαγχονισμού.
14. Φριτς Ζάουκελ (Fritz Saukel): Ποινή: Θάνατος δι’ απαγχονισμού.
15. Χιάλμαρ Σαχτ (Hjalmar Schacht): Αθωώθηκε.
16. Μπάλντουρ φον Σίραχ (Baldur von Schirach): Ποινή: Κάθειρξη 20 ετών.
17. Άρτουρ Ζέις-Ίνκβαρτ (Arthur Seyss-Inquart): Ποινή: Θάνατος δι’ απαγχονισμού.
18. Άλμπερτ Σπέερ (Albert Speer): Ποινή: Κάθειρξη 20 ετών.
19. Γιούλιους Στράιχερ (Julius Streicher): Ποινή: Θάνατος δι’ απαγχονισμού.
20. Χανς Φρανκ (Hans Frank): Ποινή: Θάνατος δι’ απαγχονισμού.
21. Βίλχελμ Φρικ (Wilhelm Frick): Ποινή: Θάνατος δι’ απαγχονισμού.
22. Χανς Φρίτζε (Hans Fritzsche): Αθωώθηκε.
23. Βάλτερ Φουνκ (Walther Funk): Ποινή: Ισόβια Κάθειρξη.
24. Ρούντολφ Ες (Rudolf Hess): Ποινή: Ισόβια Κάθειρξη.

Οι θανατικές ποινές εκτελέσθηκαν σε ειδικά στημένη αγχόνη στις 16 Οκτωβρίου 1946. Οι Γάλλοι εκπρόσωποι πρότειναν την εκτέλεση δια τυφεκισμού, αυτό όμως δεν έγινε δεκτό από τον Μπιντλ και τους Σοβιετικούς, με το αιτιολογικό ότι οι κατηγορούμενοι είχαν προσβάλει το στρατιωτικό ήθος και δεν τους άρμοζε εκτέλεση που αρμόζει σε στρατιωτικούς. Οι καταδικασμένοι σε φυλάκιση μεταφέρθηκαν στη φυλακή του Σπαντάου.

Η Καταδίκη συνεχίζεται από τους απογόνους τους:

«Ξέρω πολλά για την επιθυμία να ξεχάσεις. Έχουν υπάρξει στιγμές που ήθελα να ξεχάσω και να προσποιηθώ πως είναι κάποιος άλλος. Αλλά δεν πρέπει ποτέ να ξεχνάμε το παρελθόν μας, όσο κι αν πονάει. Γιατί όταν ξεχνάμε, η ιστορία θα επαναληφθεί. Φοβάμαι πως αυτό συμβαίνει και τώρα. Σε όλη την Ευρώπη, ακροδεξιά κόμματα κερδίζουν έδαφος. Και αν δεν κάνουμε κάτι σημαίνει πως δεν μάθαμε τίποτα. Το όνομά μου είναι Ράινερ Ες, ο παππούς μου ήταν ο Ρούντολφ Ες, ο ναζιστής διοικητής του στρατοπέδου συγκέντρωσης στο Άουσβιτς.Η ιστορία μου, μου έμαθε ότι η Δημοκρατία, η Ισότητα και τα Ανθρώπινα Δικαιώματα δε μπορούν να θεωρούνται δεδομένα. Μην ξεχάστε να ψηφίσετε».

Ράινερ Ες εγγονός του Ρούντολφ Ες (Rudolf Hess)

«Την απόφαση για τη στείρωση την πήραμε τα αδέλφια μου κι εγώ έπειτα από πολλή σκέψη. Και χαίρομαι που όταν πεθάνουμε δεν θα έχει μείνει ούτε σταγόνα από το αίμα του Χέρμαν Γκέρινγκ».

Μπετίνα Γκέρινγκ κόρη του Χέρμαν Γκαίριγκ (Hermann Göring)

«Πώς να αγαπήσεις έναν πατέρα που έχει τόσο αίμα στα χέρια του; Βεβαίως και έπρεπε να γίνει η Δίκη της Νυρεμβέργης. Βεβαίως και έπρεπε να τιμωρηθούν και ο πατέρας μου και όλοι οι ομοϊδεάτες του. Ο πατέρας μου ήξερε πολύ καλά τι έκανε. Ακόμα και λόγω σπουδών – είχε τελειώσει Νομική – ήξερε να αναγνωρίζει το δίκιο και το άδικο. Και ούτε μια φορά στη ζωή του δεν επέλεξε το σωστό! Αυτό που χρειάστηκε να κάνω, είναι να φτιάξω μια δική μου ζωή, μακριά από αυτούς».

Νίκλας Φρανκ γιός του Χανς Φρανκ (Hans Frank)

Στη Δίκη της Νυρεμβέρβης καταδικάστηκαν 6 εγκληματικές οργανώσεις : .

• η ηγεσία του Ναζιστικού Κόμματος
• τα Κλιμάκια Προστασίας Schutzstaffel (SS)
• η Υπηρεσία Ασφαλείας Sicherheitsdienst (SD)
• η Μυστική Κρατική Αστυνομία Geheime Staatspolizei (Gestapo)
• τα Τάγματα Εφόδου Sturmabteilung (SA)
• η Ανώτατη Διοίκηση των Γερμανικών Ενόπλων Δυνάμεων (OKW).

Δεν καταδικάστηκαν όμως οι «μαριονέττες» .

Η ιδεολογία κάθε ανθρώπου είναι απόλυτα σεβαστή στο δημοκρατικό καθεστώς .Δεν κρίνω τον Μπάκο για την ιδεολογία του αλλά για την προδοσία του. Πιστεύω ακράδαντα ότι όλοι οι άνθρωποι, ανεξαρτήτως ιδεολογίας, δεν αποδέχεται αντεθνικές πράξεις και καταδικάζουν απερίφραστα τους προδότες της πατρίδας .

Αιτούμαι την για εξαιρετικούς λόγους μετονομασία βάσει του Νόμου N. 3463/2006 ΦΕΚ A 114 – 08.06.2006, για να τιμηθεί ένας πραγματικός ήρωας .Ο Δημήτριος Κασλάς.

Προτείνω τον Δημήτριο Κασλά ως ύστατο φόρο τιμής σε έναν ήρωα που :

« Μετά από όλες τις ταλαιπωρίες που πέρασε πολεμώντας στην Μικρά Ασία, απ όπου γύρισε τυφλός από τις κακουχίες, κατόπιν στο Αλβανικό και αργότερα στην Εθνική Αντίσταση όπου ήταν Διοικητής στο 52 Σύνταγμα στο Λιανοκλάδι, όταν τελείωσε η αντίσταση, τον έστειλαν εξορία. Κι ήταν πάρα πολύ στεναχωρημένος, γιατί δεν του αναγνώρισαν τίποτα».

Οι πληροφορίες για τον Δημήτριο Κασλά αντλήθηκαν από :

• ΠΡΟΕΔΙΚΗ ΦΡΟΥΡΑ που περιγράφεται ως ήρωας
• ΜΝΗΜΕΙΟ ΤΟΥ ΑΓΝΩΣΤΟΥ ΣΤΡΑΤΙΩΤΗ στο ύψωμα 731 κρίθηκε ο ελληνοϊταλικός πόλεμος με τη συντριβή των ιταλικών μεραρχιών
• ΑΡΧΕΙΟ Δ.Γ.ΚΑΣΛΑΣ

Ποιος ήταν ο Δημήτριος Κασλάς ;

Ύψωμα 731: Όταν ο Ελληνικός Στρατός παρακολουθούσε τους Ήρωες να μάχονται

9 Μαρτίου 1941, 9 πμ : «Επί των κατεχομένων θέσεων θα αμυνθώμεν μέχρι εσχάτων. Ουδείς θα κινηθή προς τα οπίσω…. Προμηνύεται λυσσώδης επίθεσις του εχθρού, η οποία οπωσδήποτε θα αποκρουσθή και θα συντριβή…. Τότε μόνον θα διέλθη ο εχθρός εκ της τοποθεσίας μας, όταν αποθάνωμεν άπαντες επί των θέσεών μας» «Ουδείς θα κινηθή προς τα οπίσω. Πάντες θα αποθάνωσι επί των θέσεών των».

Αυτές ήταν οι διαταγές μάχης του Πουριανού ταγματάρχη Δημητρίου Κασλά προς τους λόχους του (ΙΙ Τάγμα του 5ου Συντάγματος Πεζικού Τρικάλων), εν όψει της μάχης στο ύψωμα 731, όπου κρίθηκε ο ελληνοϊταλικός πόλεμος με τη συντριβή των ιταλικών μεραρχιών, μια επική μάχη (9-13 Μαρτίου 1941) που η ιστορία κατατάσσει δίπλα στον Μαραθώνα και τις Θερμοπύλες και μνημονεύεται στον Αγνωστο Στρατιώτη στην Αθήνα, ενώ γράφτηκε γι αυτήν και ειδικός Θούριος ως εμβατήριο του Στρατού.

Το σκεπασμένο με δάσος ύψωμα 731, μέσα σε ένα δίωρο ακατάπαυστων βομβαρδισμών απογυμνώθηκε πλήρως κι έχασε ύψος 6μ. από τον όγκο των πυρομαχικών που δέχτηκε, όσο κανένα άλλο μέρος στον κόσμο κατά τον Β Παγκόσμιο Πόλεμο.

Ο κύριος συντελεστής του νεώτερου αυτού έπους, ο ταγματάρχης Δημ. Κασλάς έλαβε για τον ηρωϊσμό του το Χρυσό Αριστείο Ανδρείας και άλλα παράσημα.

Στις αρχές Μαρτίου 1941, ο ίδιος ο Μπενίτο Μουσολίνι έφτασε στην Αλβανία για να παρακολουθήσει από κοντά τις επιχειρήσεις. Κύριος στόχος, η διάσπαση του μετώπου σε μια γραμμή έξι χιλιομέτρων, από την Γκλάβα στο Μπούμπεσι.

Την επιχείρηση είχε αναλάβει το όγδοο ιταλικό σώμα στρατού, που έριξε στη μάχη τέσσερις μεραρχίες και δυο τάγματα μελανοχιτώνων, κρατώντας άλλες δύο σε εφεδρεία. Απέναντι τους, η πρώτη ελληνική μεραρχία που πολεμούσε συνεχώς από την αρχή της εκστρατείας. Η πολυδιαφημισμένη «Εαρινή Επίθεση» των Ιταλών ξέσπασε στις 9 του Μάρτη του 1941 σε όλη τη γραμμή του μετώπου. Στις 26 του Μάρτη ο απολογισμός ήταν τραγικό. Δώδεκα ιταλικές μεραρχίες με άφθονα εφόδια είχαν ριχτεί σε έξι καταπονημένες ελληνικές και δεν πήραν ούτε σπιθαμή.

Μεγάλη συμβολή στον Β” ΠΠ είχε η χώρα μας. Πιο γνωστή στο ευρύ κοινό η Ελληνο-ιταλική σύγκρουση στην Πίνδο, η Μάχη των Οχυρών της Γραμμής Μεταξά και η Μάχη της Κρήτης. Ένα περιστατικό ηρωικό από το ελληνο-αλβανικό μέτωπο που δεν είναι τόσο πολύ γνωστό, διαδραματίστηκε κατά την διάρκεια της «Εαρινής Επίθεσης» των Ιταλών στο Ύψωμα 731.

Το εν λόγω ύψωμα (υψόμετρο 731Μ.) βρίσκεται περί τα 20 χλμ. βόρεια της Κλεισούρας. Ήταν ένα από τα ισχυρότερα ερείσματα που κατέλαβε ο Ελληνικός Στρατός κατά τους χειμερινούς αγώνες, που προηγήθηκαν, κλειδί της όλης τοποθεσίας, στον κεντρικό τομέα της Αλβανίας. Η παραμονή σε ελληνικά χέρια του υψώματος αυτού καταδίκαζε κάθε προσπάθεια των Ιταλών. Η αρχή της ιταλικής επίθεσης έγινε νωρίς το πρωί της 9ης Μαρτίου, με σφοδρή δράση του πυροβολικού με όλμους και αεροπορικό βομβαρδισμό των ελληνικών θέσεων.

Ένας τιτάνιος αγώνας διεξήχθη. Στο ύψωμα 731, καθώς και στα γειτονικά υψώματα, πολέμησαν οι άνδρες του 5ου Συντάγματος της I Μεραρχίας πού κατάγονταν κυρίως από την Καρδίτσα και τα Τρίκαλα. Στο διάστημα από 9 έως 11 Μαρτίου 1941, πενήντα Τρικαλινοί θυσιάστηκαν ηρωικά, υπερασπιζόμενοι το ύψωμα. Η τρίτη μέρα βρίσκει το 5° σύνταγμα Τρικάλων να έχει 586 άνδρες νεκρούς και τραυματίες, περίπου την μισή του δύναμη. (Απολογισμός της μάχης για τους Ιταλούς 1.000 νεκροί και 3.000 τραυματίες και για τους Έλληνες 145 νεκροί και 400 τραυματίες.

Πηγή :Προεδρική Φρουρά /www.proedriki-froura.gr

http://www.proedriki-froura.gr/ipsoma-731-otan-o-ellinikos-stratos-parakolouthouse-tous-iroes-na-machonte/

Σύντομο βιογραφικό του Δ. Γ. Κασλά (1901 – 1966)

Ο Δημήτριος Γ. Κασλάς γεννήθηκε στο Πουρί του Νομού Μαγνησίας το 1901. Ήταν γιος του Γεωργίου Καζίλα του Στεργίου και της Μαρίας Καζίλα, το γένος Διακουμή. Το όνομά του από Καζίλας το άλλαξε σε Κασλάς όταν κατετάγη στον Στρατό. Ο Δημήτριος Κασλάς σε ηλικία 15 ετών εργάζεται στο Βόλο σε φούρνο και αργότερα σε ταβέρνα. Παράλληλα ολοκληρώνει τις σπουδές του φοιτώντας στην νυχτερινή Εμπορική Σχολή Βόλου.

Το 1920 κατετάγη κληρωτός στη Λάρισα, και τέλη Ιουλίου μεταβαίνει στη Σμύρνη, όπου βρισκόταν σε εξέλιξη η Μικρασιατική Εκστρατεία. Τον Ιανουάριο του 1922 συμμετείχε σε στρατιωτικές εξετάσεις και εισήχθη με επιτυχία στον ουλαμό Έφεδρων Αξιωματικών του Αφιόν Καραχισάρ (έδωσαν εξετάσεις 1200, επέτυχαν 225, σειρά επιτυχίας 97). Στην συνέχεια ακολουθεί η κατάρρευση του μετώπου και συλλαμβάνεται αιχμάλωτος από τον Αύγουστο του 1922 μέχρι τον Απρίλιο του 1923. Αμέσως μετά την επιστροφή του από την αιχμαλωσία και σε ηλικία 22 ετών ονομάζεται Έφεδρος Ανθυπολοχαγός. Τον Μάρτιο του 1924 κατατάσσεται στις τάξεις των μόνιμων αξιωματικών του Στρατού, και στην συνέχεια ακολουθεί μία εξαιρετική πορεία με σταθμό την περίοδο 1940 -1945.

Κατά την κήρυξη του πολέμου το 1940 υπηρετούσε στο 5ο Σύνταγμα Πεζικού Τρικάλων ως λοχαγός και αμέσως μετά ανέλαβε κατά την διάρκεια των μαχών τη Διοίκηση του ΙΙ/5 τάγματος όπου και προήχθη σε ταγματάρχη για ανδραγαθία στο πεδίο της μάχης,. Το αποκορύφωμα της ένδοξης πορείας του τάγματος στο οποίο υπήρξε διοικητής είναι η απόκρουση της επιθέσεως που σχεδιάστηκε και εξαπολύθηκε παρουσία του ίδιου του Μουσολίνι με την ονομασία «Εαρινή Επίθεση» με διάρκεια από 9 έως 25 Μαρτίου 1941. Η επίθεση εκδηλώθηκε κυρίως εναντίον του υψώματος 731 το οποίο υπεράσπιζε το ΙΙ/5 τάγμα με διοικητή τον Δημήτριο Κασλά. Στο ύψωμα 731 συνετρίβησαν οι πανίσχυρες μεραρχίες των Ιταλών και στην ουσία μ’ αυτό τον τρόπο κρίθηκε ο Ελληνοϊταλικός πόλεμος. Μετά την αναποτελεσματικότητα των Ιταλών σ΄ αυτή την επίθεση, ο Χίτλερ αποφάσισε να επιτεθεί στην Ελλάδα.

Η νεώτερη ιστορία ονομάζει το ύψωμα 731 «Νέες Θερμοπύλες», έχει γραφεί δέ καί ειδικός Θούριος ως εμβατήριο του Στρατού. Το ύψωμα 731 γρήγορα γίνεται θρύλος και αναγράφεται στο Μνημείο του Άγνώστου Στρατιώτου στην Αθήνα. Οι στρατιώτες της εποχής το ονόμασαν «Γολγοθά», γιατί πριν την έναρξη των εχθροπραξιών ήταν δενδροσκεπασμένο ενώ μετά τις μάχες δεν έμεινε κανένα δένδρο και το ύψος του μειώθηκε κατά 5 μέτρα. Όπως αναφέρεται και σε σχετικές ιστορικές αναφορές σε κανένα άλλο μέρος του κόσμου κατά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο δεν ρίφθησαν τόσα πυρομαχικά όσα στο ύψωμα 731. Μετά την κατάρρευση του μετώπου ο Δ. Κασλάς επέστρεψε στο Πουρί και κατά την Γερμανοϊταλική κατοχή λαμβάνει μέρος στην Εθνική Αντίσταση στις τάξεις του ΕΛΑΣ ως Διοικητής του 52 Συντάγματος. Ο Δ. Κασλάς παρότι δεν υπήρξε αριστερός αναγκαστικά «επιστρατεύθηκε» από τον ΕΛΑΣ και συμμετείχε στην Αντίσταση κατά των κατακτητών μέσα από τις τάξεις του, όπως και πολλοί άλλοι. Το Σύνταγμα δραστηριοποιήθηκε στην περιοχή Λαμίας – Καρπενησίου –Καρδίτσας με πολύ μεγάλες επιτυχίες.

Για τις υπηρεσίες του προς την πατρίδα μετά την απελευθέρωση εξορίστηκε από το 1945 έως το 1948 στα νησιά Σέριφο – Ικαρία – Σαντορίνη. Με την αναγνώριση της Εθνικής Αντίστασης το 1985 προήχθη, μετά θάνατον , σε ταξίαρχο. Απεβίωσε στις 22-2-1966 από καρδιακό επεισόδιο ενώ είχε προηγηθεί και εγκεφαλικό. Του είχαν απονεμηθεί: Χρυσούν Αριστείο Ανδρείας, Πολεμικός Σταυρός Γ΄ Τάξεως, Αργυρούς Σταυρός του Β΄ Τάγματος, Μετάλλειον στρατιωτικής αξίας Δ΄ Τάξεως.

Πηγή: ΑΡΧΕΙΟ Δ. Γ. ΚΑΣΛΑΣ

«Ο ήρωας πατέρας μου….»( αναφέρει ο Γιάννης Κασλάς )

Αφιέρωμα τιμής σε έναν ήρωα του ελληνοϊταλικού πολέμου, ο οποίος πρόταξε με γενναιότητα τα στήθη ενάντια στα στίφη των εχθρών, είναι η σημερινή αναφορά στο πρόσωπο και την ανεκτίμητη προσφορά του αείμνηστου Δημητρίου Κασλά. Στο ύψωμα 731 γράφηκε η πιο λαμπρή σελίδα της περιόδου 40-41, η περίφημη εαρινή επίθεση, που άλλαξε κυριολεκτικά τον ρουν της ιστορίας. Ο ήρωας Δημήτρης Κασλάς, επικεφαλής του ΙΙ Τάγματος του 5ου Συντάγματος Πεζικού Τρικάλων, υπερασπίστηκε με γενναιότητα το ύψωμα 731, όπου συνετρίβησαν οι πάνοπλες Μεραρχίες του Μουσολίνι και κρίθηκε ουσιαστικά, ο Ελληνοϊταλικός πόλεμος. Η περίφημη Εαρινή επίθεση, που διήρκεσε επί μακρόν, από τις 9 έως τις 25 Μαρτίου του 1941, καταγράφηκε στην νεότερη ιστορία ως “νέες Θερμοπύλες”, έχει δε γραφεί και Θούριος, εις ανάμνηση της εν λόγω “τιτανομαχίας”.

“Η μεγάλη επίθεση έγινε στις 9 Μαρτίου του 1941 κι ο πατέρας μου ήταν επικεφαλής του τάγματος το οποίο κλήθηκε να αντιμετωπίσει μια ολόκληρη μεραρχία πάνω στο ύψωμα 731, αναφέρει ο Γιάννης Κασλάς. Ο πατέρας μου δεν μιλούσε καθόλου για τα γεγονότα εκείνης της περιόδου, αλλά έχει καταγραφεί ιστορικά η κρισιμότητα και η σημασία αυτής της μάχης, την οποία παρακολουθούσε μάλιστα κι ο ίδιος ο Μουσολίνι από το αντίπαλο στρατόπεδο”. Οι Έλληνες “χρησιμοποιούσαν όλμους και πολεμοφόδια που έπαιρναν από τους Ιταλούς, πολεμώντας με θάρρος, συνεχίζει ο κ. Κασλάς. Οι πέντε πρώτες μέρες, προσθέτει, ήταν οι κρισιμότερες και ιδιαίτερα την πρώτη μέρα, οι Ιταλοί επιτίθονταν κατά κύματα αλλά οι δικοί μας, παρά το ανηλεές σφυροκόπημα, τους αντιμετώπισαν με θάρρος. Δεν περιγράφονται οι στιγμές εποποιΐας που γράφτηκαν στο ύψωμα 731” αφηγείται με έντονη συγκίνηση ο κ. Κασλάς και προσθέτει “φανταστείτε ότι ένα τάγμα αντιμετώπισε με γενναιότητα την Μεραρχία Πούλιε, καθώς και δεκάδες αεροπλάνα και πολυβόλα, χωρίς να καμφθεί το ηθικό των Ελλήνων, οι οποίοι προκάλεσαν ανυπολόγιστες ζημιές στον εχθρό”.

Το ύψωμα 731 βρίσκεται 20 χιλιόμετρα πάνω από την Κλεισούρα, στο κέντρο της διάταξης του ελληνικού στρατού που μάχονταν “υπέρ πίστεως και πατρίδος” για την προάσπιση των ελληνικών ιδεωδών και θεωρούνταν σημείο κλειδί από τους Ιταλούς, προκειμένου να εισβάλλουν στο ελληνικό έδαφος. Το Τάγμα του εκ Πουρίου καταγόμενου, Δημήτρη Κασλά παρέμεινε ακλόνητο στην θέση του, πιστό στην εντολή “επί των θέσεών σας θ αμυνθείτε μέχρις εσχάτων, η Πατρίς, η Ανωτάτη Δ/σις απαιτεί να κρατήσετε ψηλά την τιμήν των όπλων”. Οι στρατιώτες ονόμασαν το ιστορικό πλέον ύψωμα 731 “Γολγοθά”, διότι ενώ ήταν σκεπασμένο με δένδρα, μετά το τέλος της πολεμικής αναμέτρησης, άλλαξε η μορφολογία του και το ύψος του μειώθηκε κατά 5 μέτρα. Οπως έχει γραφεί, μάλιστα, στην ιστορία, σε κανένα άλλο μέρος του κόσμου, κατά την διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, δεν ρίφθηκαν τόσα πυρομαχικά, όσα στο ύψωμα 731. Μετά την πανωλεθρία που υπέστησαν οι Ιταλοί στο συγκεκριμένο σημείο, ο Χίτλερ πήρε την απόφαση να επιτεθεί στην Ελλάδα.

Το χρονικό της εποποιΐας

Το σχέδιο των Ιταλών να “σπάσουν” την άμυνα των μαχητών του υψώματος 731 δεν υλοποιήθηκε ποτέ, διότι “άπαντες λαβόντες μέρος εις τας επιχειρήσεις του Αλβανικού Μετώπου επιδείξαντο ηρωϊσμόν, αυτοθυσίαν, συμβάλοντες ούτω εις την επιτυχή έκβασιν τούτων”. Ο Δαβίδ, πρόταξε τα στήθη στον Γολιάθ κι όπως αφηγείται ο γιος του ήρωα “400 πυροβόλα έβαλλαν πάνω στο ύψωμα, που κυριολεκτικά ισοπεδώθηκε κι άλλαξε, έκτοτε, μορφολογία”. Ο Μουσολίνι βρίσκονταν απέναντι σε απόσταση 6 χιλιομέτρων περίπου και παρακολουθούσε την εξέλιξη της πολεμικής αναμέτρησης στο συγκεκριμένο σημείο, που θεωρούνταν νευραλγικής σημασίας από τους Ιταλούς, προκειμένου να “σπάσουν” την ελληνική άμυνα και να περάσουν σε ελληνικό έδαφος. “Αυτό όμως δεν έγινε ποτέ, υπογραμμίζει με έκδηλη υπερηφάνεια αλλά και συγκίνηση ο Γιάννης Κασλάς. Ο πατέρας μου, συνεχίζει ο ίδιος, ήταν από τους λίγους που γύρισαν από το ύψωμα 731. Οσο ζούσε όμως, δεν έλεγε τίποτε για την δράση του, γιατί είχε απογοητευθεί. Μετά από όλες τις ταλαιπωρίες που πέρασε πολεμώντας στην Μικρά Ασία, απ όπου γύρισε τυφλός από τις κακουχίες, κατόπιν στο Αλβανικό και αργότερα στην Εθνική Αντίσταση όπου ήταν Διοικητής στο 52 Σύνταγμα στο Λιανοκλάδι, όταν τελείωσε η αντίσταση, τον έστειλαν εξορία Κι ήταν πάρα πολύ στεναχωρημένος, γιατί δεν του αναγνώρισαν τίποτα. Είχε προτάσεις για προαγωγή επ ανδραγαθία τις οποίες όμως, δεν υλοποίησαν ποτέ ” επισημαίνει ο κ. Κασλάς.

Ο ίδιος χαρακτηρίζει τον πατέρα του “απλό και πολύ ηθικό άνθρωπο” που “δεν έλεγε ποτέ αυτά που έκανε για την πατρίδα”. “Δεν τον άκουσα ποτέ να παραπονιέται αλλά ήταν στεναχωρημένος. Τον θυμάμαι μόνιμα να είναι στεναχωρημένος” επαναλαμβάνει με έμφαση. Ο Δημήτρης Κασλάς, ο οποίος έδωσε γενναίο “παρών” σε όλες τις μεγάλες μάχες αλλά και στην περίοδο της Εθνικής Αντίστασης, προήχθη μετά θάνατον, τιμής ένεκεν, σε ταξίαρχο, ενώ του έχουν απονεμηθεί Χρυσούν Αριστείον Ανδρείας, Πολεμικός Σταυρός Γ’ Τάξεως, Αργυρούς Σταυρός του Β’ Τάγματος, Μετάλλειον στρατιωτικής αξίας Δ’ τάξεως. Η ανδρεία του Ταγματάρχη, εν καιρώ Ελληνοϊταλικού Πολέμου. Δημήτρη Κασλά, έχει αποτυπωθεί στην γραπτή διαταγή που εξέδωσε ο ίδιος στις 9 το πρωί της 9ης Μαρτίου 1941 “επί των κατεχομένων θέσεων θα αμυνθώμεν μέχρι εσχάτων. Ουδείς θα κινηθή προς τα οπίσω. Εμψυχώσατε άνδρας σας και τονώσατε το ηθικόν των. Τότε μόνον θα διέλθη ο εχθρός εκ της τοποθεσίας μας, όταν αποθάνωμεν άπαντες επί των θέσεών μας”.

“Εφυγε” πικραμένος

Το μνημείο που έχει τοποθετηθεί στο ύψωμα 731 με πρωτοβουλία Βορειοηπειρωτών, αποτελεί έκφραση τιμής στους ήρωες του Ελληνοϊταλικού Πολέμου, οι οποίοι κατάθεσαν την ζωή τους στον βωμό της ελευθερίας. Ο Δημήτρης Κασλάς, ο οποίος μετά την απελευθέρωση οδηγήθηκε στην οδό της εξορίας, αντί να του αποδοθούν οι δέουσες τιμές, “έφυγε” στις 22 Φεβρουαρίου του 1966, από καρδιακό επεισόδιο. “Ο πατέρας μου παρασημοφορήθηκε μεν, αλλά δεν πήρε αυτό που του άξιζε κι έφυγε πικραμένος, γιατί δεν απόλαυσε τίποτα. Η μεγαλύτερη παρακαταθήκη που άφησε όμως σε μένα και τον αδελφό μου Γιώργο, είναι αυτά που έκανε, είναι οι αγώνες του για την παρτίδα, υπογραμμίζει δακρυσμένος ο κ. Κασλάς. Έκανε πολλές θυσίες για την πατρίδα, ήταν παρών σε όλους τους πολέμους, ποτέ δεν φοβήθηκε και μάλιστα το τάγμα του, ήταν το μόνο που γύρισε συντεταγμένο και παρέδωσε το οπλισμό του. Τα υπόλοιπα διαλύθηκαν στην σύμπτυξη” καταλήγει ο κ. Κασλάς. Οδηγός ζωής ήταν για τον ήρωα του 731 “η αγάπη για την πατρίδα” έστω κι αν η ανταπόδοση τιμής, γράφηκε με εξορίες. Ο Δήμος Καρδίτσας εξέδωσε πέρυσι ένα ημερολόγιο αφιερωμένο στον Πλαστήρα και τον Δημήτριο Κασλά, τιμητική εκδήλωση πραγματοποιήθηκε στο Πουρί, γενέτειρα του ήρωα, ενώ τα προσωπικά του αντικείμενα, που φυλάττουν ως κόρη οφθαλμού τα παιδιά του, παρουσιάστηκαν σε έκθεση που διοργάνωσε η Ένωση Εφέδρων Αξιωματικών, στο Βόλο. Μεταξύ των ιστορικών τοπωνυμίων που καταγράφονται στο Μνημείο του Αγνώστου Στρατιώτη, είναι, σημειωτέον, το 731, το ύψωμα που πέρασε στην ιστορία, για να θυμίζει πάντα στους μεταγενέστερους “τους εκλεκτούς, τους υποστάντας τας μεγαλυτέρας στερήσεις και θυσίας, αλλά και τους δρέψαντες την υψίστην δόξαν, ήτις θα τους αποδοθή εν καιρώ”…

Πηγή:ΤΑΧΥΔΡΟΜΟΣ ΠΑΝΘΕΣΣΑΛΙΚΗ ΕΦΗΜΑΡΙΔΑ http://www.taxydromos.gr/archive.php και ΑΡΧΕΙΟ Δ. Γ. ΚΑΣΛΑΣ