Συναδέλφισσες – Συνάδελφοι,
Κάθε χρόνο αυτές τις ημέρες φροντίζουμε να υπενθυμίζουμε τη σπουδαία θυσία του Κώστα Γεωργάκη (23.08.1948-19.09.1970).
Πριν από 54 ακριβώς χρόνια ο Κώστας Γεωργάκης αυτοπυρπολήθηκε χάνοντας τη ζωή του στη Γένοβα της Ιταλίας για να καταγγείλει το φασιστικό, χουντικό καθεστώς των συνταγματαρχών. Αυτομάτως έγινε, ίσως, ο σπουδαιότερος σύγχρονος ήρωας της Δημοκρατίας μας.
“Αγαπημένε μου πατέρα.
Συγχώρεσέ μου αυτή την πράξη, χωρίς να κλάψεις.
Ο γιος σου δεν είναι ένας ήρωας.
Είναι ένας άνθρωπος, όπως οι άλλοι, ίσως με λίγο φόβο παραπάνω. Φίλησε τη γη μας για μένα. Μετά από τρία χρόνια βίας δεν αντέχω άλλο.
Δε θέλω εσείς να διατρέξετε κανέναν κίνδυνο, εξαιτίας των δικών μου πράξεων.
Αλλά εγώ δεν μπορώ να κάνω διαφορετικά παρά να σκέπτομαι και να ενεργώ σαν ελεύθερο άτομο. Σου γράφω στα ιταλικά για να προκαλέσω αμέσως το ενδιαφέρον όλων για το πρόβλημά μας.
Ζήτω η Δημοκρατία. Κάτω οι τύραννοι.
Η γη μας που γέννησε την ελευθερία θα εκμηδενίσει την τυραννία!
Εάν μπορείτε, συγχωρέστε με.
Ο Κώστας σου”
Οι τελευταίες του σκέψεις προς τον πατέρα του προκαλούν ρίγη συγκίνησης σε κάθε Έλληνα και κάθε Δημοκράτη!
Ωστόσο, σήμερα, η υστεροφημία του πνέει τα λοίσθια, αφού οι «τιμές» που του επιφύλαξε το Μεταπολιτευτικό κράτος είναι ένας δρόμος στη Θεσσαλονίκη, ένας δρόμος, μία πλατεία και μνημείο στην Κέρκυρα…
Είναι χρέος όλων μας να μην αφήσουμε να λησμονηθεί το όνομα του Κώστα Γεωργάκη και κυρίως να μην αφήσουμε τη δημοκρατία και την ελευθερία να πετάξουν μακριά μας…
Όπως γνωρίζετε από παλαιότερα δημοσιεύματά μας, ο Δήμος Γένοβας έχει τοποθετήσει τιμητική πλακέτα στην πλατεία Ματεότι, όπου αυτοπυρπολήθηκε ο Κώστας Γεωργάκης, η οποία αναγράφει : «Στον νεαρό Έλληνα Κωνσταντίνο Γεωργάκη που θυσίασε τα 22 χρόνια του για την Ελευθερία και τη Δημοκρατία της πατρίδας του. Όλοι οι ελεύθεροι άνθρωποι σκιρτούν μπροστά στην ηρωική του χειρονομία. Η Ελεύθερη Ελλάδα θα τον θυμάται για πάντα».
Ωστόσο, (για αυτό και) ο Σύλλογός μας έχει προχωρήσει σε περαιτέρω ενέργειες, ζητώντας επίσημα από το Δήμο Γένοβας (βλ. εδώ) την άδεια τοποθέτησης ανάγλυφης τιμητικής πλάκας (τα έξοδα δημιουργίας και τοποθέτησης βεβαίως θα καλυφθούν από το Σύλλογό μας) με τη μορφή του Κώστα Γεωργάκη στην πλατεία Ματεότι, όπου βρίσκεται και η αναμνηστική πλακέτα, ως έναν επιπλέον φόρο τιμής στη μνήμη του.
Δυστυχώς, το μεγάλο τέρας της γραφειοκρατίας που καλά κρατεί και στην Ιταλία, δε μας έχει επιτρέψει ακόμα να υλοποιήσουμε το στόχο μας. Ωστόσο, εμείς θα συνεχίσουμε τις προσπάθειές μας και αισιοδοξούμε ότι στο τέλος θα κατορθώσουμε να υπερνικήσουμε όλα τα εμπόδια για να βάλουμε το λιθαράκι μας στην υστεροφημία του σπουδαίου, σύγχρονου ήρωα της Δημοκρατίας μας!
