Συναδέλφισσες – Συνάδελφοι,
Το τετραήμερο που μας πέρασε, του Αγίου Πνεύματος (21.6 – 24.6) το Εξπρές της Ιονικής ταξίδεψε αυτή τη φορά στη γείτονα Νότια Αλβανία, με το ελληνικό παρελθόν, το οποίο διατηρείται σε ένα βαθμό μέχρι σήμερα!
Ήταν μία εκδρομή που τη σχεδιάζαμε καιρό και την προγραμματίσαμε για αρχές καλοκαιριού για να έχουμε χρόνο και κατάλληλο καιρό για να απολαύσουμε τα υπέροχα τοπία και αξιοθέατα που επισκεφθήκαμε, ενώ παράλληλα αποφύγαμε και την πολύ μεγάλη κοσμοσυρροή που παρατηρείται τα τελευταία χρόνια στην Αλβανία, η οποία, πράγματι, έχει αναπτύξει αρκετά τις τουριστικές υποδομές της.
Βέβαια, αυτό είχε σαν αποτέλεσμα να πέσουμε σε μέρες που ο υδράργυρος χτυπούσε… κόκκινο, αλλά η εκδρομή μας μάς αντάμειψε πλήρως, αφού γνωρίσαμε νέα υπέροχα μέρη, νιώθοντας, όμως, παράλληλα, σαν στο σπίτι μας!
1η μέρα, Παρασκευή 21.6.24
Για τις… πρώτες ώρες της εκδρομής σας είχαμε ήδη ενημερώσει με το σχετικό δημοσίευμά μας ανήμερα της αναχώρησής μας (βλ. εδώ). Η εκδρομή μας ξεκίνησε νωρίς το πρωί, με αφετηρία, όπως πάντα, την πλατεία Κοτζιά, κάτω από τα γραφεία του Συλλόγου μας. Συγκεντρωθήκαμε όλοι, έχοντας την καλύτερη διάθεση, επιβιβαστήκαμε στο πούλμαν και το «Εξπρές της Ιονικής»… σφύριξε την εκκίνηση της εκδρομής μας! Από την πρώτη στιγμή έγιναν οι απαραίτητες συστάσεις προκειμένου οι συμμετέχοντες να γίνουμε μία… Ιονική Οικογένεια και βεβαίως το χαλαρό κλίμα θύμιζε, όπως πάντα, σχολική εκδρομή! Μέσα στο πούλμαν δημιουργήθηκε πολύ γρήγορα αυτή η εγκάρδια ατμόσφαιρα και το κλίμα ευφορίας που δίνουν ένα ξεχωριστό χρώμα στις εκδρομές μας και ήταν ο καλύτερος οιωνός ότι θα περνούσαμε υπέροχα!
Στο δρόμο προς την Αλβανία, στην Καστοριά, μεγάλωσε ακόμα περισσότερο η παρέα μας, αφού παραλάβαμε και καλωσορίσαμε τους συναδέλφους της Θεσσαλονίκης!
Συνεχίσαμε το ταξίδι μας και περάσαμε στη γείτονα χώρα από το συνοριακό σταθμό της Κρυσταλλοπηγής. Μετά τις απαραίτητες τυπικές διαδικασίες, είχε έρθει η ώρα να γνωρίσουμε πλέον τη γείτονα χώρα, με πρώτο σταθμό όμως την Κορυτσά, μία πόλη βεβαίως που υπήρξε επί σειρά αιώνων σημαντικό κέντρο των Ορθόδοξων Χριστιανών και συνεχίζει να έχει μέχρι σήμερα έντονο ελληνικό χρώμα. Κατά την άφιξή μας έγινε και η πρώτη συνάντησή μας με τον ξεναγό μας και ξεκίνησε το τουρ στην πόλη. Περπατήσαμε στον κεντρικό πεζόδρομο, είδαμε τον καθεδρικό ιερό ναό του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου και περιπλανηθήκαμε στα σοκάκια της κεντρικής αγοράς.
Αφού πήραμε μία… ικανοποιητική γεύση της πόλης, συνεχίσαμε την πορεία μας προς το Πόγραδετς, τη γραφική αυτή πόλη που είναι κτισμένη στις όχθες της πανέμορφης λίμνης Οχρίδας. Είχαμε φροντίσει μάλιστα το ξενοδοχείο μας να βρίσκεται ακριβώς δίπλα στη λίμνη και αφού φτάσαμε και τακτοποιηθήκαμε, αμέσως κάποιοι εκμεταλλεύτηκαν την περίσταση για να κάνουν μία δροσιστική βουτιά στη λίμνη (της οποίας μάλιστα το νερό ανανεώνεται, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για την καθαρότητά της), ενώ άλλοι έκαναν μία πρώτη βόλτα στον υπέροχο πεζόδρομο στην όχθη της λίμνης.
Νωρίς το βράδυ συγκεντρωθήκαμε ξανά όλοι μαζί σε ένα μεγάλο ημιυπαίθριο χώρο του ξενοδοχείου με μοναδική θέα στη λίμνη και σερβιριστήκαμε το δείπνο που είχε ως κυρίως πιάτο – τι άλλο;;; – πέστροφα από τη λίμνη! Το δείπνο μας βέβαια ήταν εξαιρετικό και μας… άνοιξε την όρεξη για μία νυχτερινή βόλτα. Βγήκαμε λοιπόν μπροστά από το ξενοδοχείο μας όπου εκτείνεται ένας υπέροχος πεζόδρομος με πολλές εγκαταστάσεις, καφέ, παγκάκια, χιλιάδες άνθη, όλων των ειδών και χρωμάτων – κυρίως τριαντάφυλλα -, συντριβάνια, μικροπωλητές και ό,τι τραβάει η ψυχή ενός επισκέπτη. Μετά από τη βόλτα μας που κράτησε μέχρι αργά το βράδυ, είχε έρθει η ώρα της ξεκούρασης για τις επόμενες «περιπέτειές» μας στην εκδρομή μας.
Διαδρομή προς Αλβανία
Κορυτσά
Πόγραδετς
2η μέρα, Σάββατο 22.6.24
Η μέρα ξεκίνησε για κάποιους συναδέλφους αρκετά νωρίς, αφού ξύπνησαν για να κολυμπήσουν πριν σερβιριστεί το πρωινό μας! Έχοντας ξανά την υπέροχη θέα στη λίμνη, αυτή τη φορά υπό το φως της ημέρας, γεμίσαμε ενέργεια με το πρωινό μας και ξεκινήσαμε για τον επόμενο σταθμό μας, το Ελμπασάν, που είναι και μία από τις μεγαλύτερες αλβανικές πόλεις. Εκεί συνοδεία του ξεναγού μας είδαμε τα τείχη που περικλείουν την παλιά πόλη, ενώ στο πλάι ρέει ο ποταμός Σκούμπιν. Περιηγηθήκαμε στα τείχη και την παλιά πόλη, ενώ είχαμε και ελεύθερο χρόνο να κάνουμε βόλτα, που πολλοί εκμεταλλεύτηκαν για να καθίσουν σε κάποιο καφέ για να δροσιστούν, αφού πράγματι ήταν μία πολύ ζεστή μέρα.
Στη συνέχεια πήραμε το δρόμο για το φημισμένο Μπεράτι. Ο ποταμός μας συνόδευσε κατά μήκος της διαδρομής μέχρι να φτάσουμε στην «πόλη με τα 1.000 παράθυρα». Με την άφιξή μας ανεβήκαμε στο κάστρο της πόλης που βρίσκεται επιβλητικό από πάνω της και εκτείνεται σε μία μεγάλη έκταση. Εκεί ουσιαστικά βρίσκεται η παλιά πόλη, η οποία ακόμα και σήμερα κατοικείται. Λόγω της ζέστης και της μεσημεριανής ώρας, η ανάβαση ήταν κάπως δύσκολη, αλλά πραγματικά, μόλις φτάσαμε στο τέλος της διαδρομής, όλοι μας ξεχάσαμε τη δυσκολία αυτή… Η ανεπανάληπτη θέα της πολύ όμορφης, γραφικής και καλοδιατηρημένης αυτής πόλης από ψηλά, πραγματικά μας αποζημίωσε με το παραπάνω! Ο ποταμός Άψος (ή Οσούμ) διασχίζει την πόλη χωρίζοντάς τη σε δύο μέρη, ενώ οι παλιές γειτονιές με τα παραδοσιακά σπίτια που είναι πολύ κοντά κτισμένα, με τα χαρακτηριστικά τους παράθυρα, μοιάζουν να αποτελούν σκαλοπάτια το ένα πάνω στο άλλο! Αυτό το μοναδικό θέαμα, άλλωστε, δίνει και το προσωνύμιο στην πόλη και είναι βέβαιο ότι όποιος την έχει επισκεφθεί κατανοεί αυτό που περιγράφουμε, αφού είναι ένα θέαμα που μένει για πάντα αξέχαστο (οι φωτογραφίες που ακολουθούν στη συνέχεια, θα επιβεβαιώσουν του λόγου το αληθές…). Στη συνέχεια, όσοι άντεξαν, έφτασαν μέχρι και το Μουσείο της πόλης. Κατόπιν πήραμε την κάθοδο για το ξενοδοχείο, γιατί η ζέστη είχε μεγαλώσει το βαθμό δυσκολίας της εκδρομής μας εκείνη τη μέρα και όλοι είχαμε, βεβαίως, ανάγκη να δροσιστούμε και να ξεκουραστούμε.
Το ξενοδοχείο μας βρισκόταν σε πολύ κεντρικό σημείο, στην πλατεία της πόλης. Τακτοποιηθήκαμε στα δωμάτιά μας, ξεκουραστήκαμε, δροσιστήκαμε και φρεσκαριστήκαμε! Αργά το απόγευμα πήραμε το δείπνο μας και όλοι μαζί κατεβήκαμε, ακόμα υπό το φως του ηλίου, στην πόλη για να περπατήσουμε στον πεζόδρομο δίπλα στο ποτάμι και να απολαύσουμε τη θέα στις δύο αυτές υπέροχες γειτονιές που σχηματίζονται στις δύο όχθες του ποταμού. Η βόλτα μας ήταν υπέροχη, ενώ όταν νύχτωσε, είδαμε μία άλλη όψη της πόλης, εξ ίσου όμορφη, με τα αναμμένα φώτα στις γέφυρες που συνδέουν τις δύο όχθες. Δεν παραλείψαμε να φάμε τα παγωτά μας από τους μικροπωλητές και να κάτσουμε στα καφέ, μέχρι αργά το βράδυ, όταν και επιστρέψαμε στο ξενοδοχείο μας. Συνολικά η επίσκεψή μας στο Μπεράτι μας έμεινε αξέχαστη και μπορούμε μετά βεβαιότητας να πούμε ότι ήταν από τα… χάιλαϊτ της εκδρομής μας!
Ελμπασάν
Μπεράτι
3η μέρα, Κυριακή 23.6.24
Μετά το πρωινό μας ξεκινήσαμε για την αρχαία Απολλωνία, μία αρχαία πόλη που κάποτε ήταν λιμάνι (αλλά με τις γεωφυσικές αλλαγές που έχουν γίνει μέσα στις χιλιετίες πλέον δε βρέχεται από θάλασσα). Ένας ακόμα αρχαιολογικός χώρος όπου διαπιστώνει κανείς ότι αρχαίος ελληνικός πολιτισμός άφησε μικρά θαύματα πίσω του από όπου κι αν πέρασε, ενώ ήταν ιδιαίτερα συγκινητικό το γεγονός ότι όλες οι σωζόμενες επιγραφές είναι βεβαίως γραμμένες στα ελληνικά…
Σειρά πλέον είχε το Αργυρόκαστρο, ένα ακόμα κέντρο του ελληνισμού της Νότιας Αλβανίας. Η διαδρομή μας περνούσε μέσα από μία υπέροχη, κατάφυτη διαδρομή με τρεχούμενα νερά, ενώ δεν παραλείψαμε να κάνουμε μία στάση για να φωτογραφηθούμε στο μνημείο προς τιμήν του Αλή Πασά του Τεπελενλή (του γνωστού Αλή Πασά των Ιωαννίνων, ο οποίος καταγόταν από το Τεπελένι). Επιπλέον, μέσα από αυτή τη διαδρομή είδαμε το στενό της Κλεισούρας και τα υψώματα στα οποία μεγαλούργησε ο ελληνικός στρατός στις μάχες του 1940, εκδιώκοντας τους Ιταλούς κατακτητές. Ήταν ένα ακόμα συγκινητικό στοιχείο αυτής της εκδρομής που είχε έντονο άρωμα Ελλάδας, αφού άλλωστε σε αυτά τα μέρη σκοτώθηκαν και τάφηκαν πολλοί Έλληνες στρατιώτες.
Το Αργυρόκαστρο βέβαια, όπως γίνεται φανερό και από το όνομά του, είναι μία αρχαία πόλη που κατοικούνταν επί σειρά αιώνων από Έλληνες, ενώ ακόμα και σήμερα υπάρχουν πολλοί Έλληνες και πάρα πολλοί κάτοικοί του μιλούν την ελληνική γλώσσα. Η πολύ όμορφη παλιά πόλη με τα διώροφα σπίτια με τα χαρακτηριστικά, μεγάλα παράθυρα, εκτείνεται γύρω από το υπερυψωμένο κάστρο. Όλα αυτά βέβαια στο σήμερα στην ουσία έχουν μετατραπεί σε μία μεγάλη τουριστική αγορά με μαγαζάκια κάθε είδους για να ικανοποιήσουν τις επιθυμίες των επισκεπτών.
Συνεχίσαμε μετά για τους Αγίους Σαράντα, κάνοντας όμως πρώτα μία μικρή στάση στη Δερβιτσάνη, ένα κεφαλοχώρι σε μία επαρχία που απαρτίζεται από πολλά ελληνικά χωριά. Φτάνοντας στο ξενοδοχείο μας στους Αγίους Σαράντα, τακτοποιηθήκαμε στα δωμάτιά μας και αμέσως οι περισσότεροι πήγαν να πάρουν μία ανάσα δροσιάς στην κοντινότερη παραλία.
Σε αυτό το σημείο οφείλουμε να σημειώσουμε ότι, δυστυχώς, οι Άγιοι Σαράντα αντικατοπτρίζουν πλήρως την (πολύ) άσχημη πλευρά της τουριστικής ανάπτυξης, που όταν δε συνοδεύεται από σωστό σχεδιασμό και κανόνες, επιφέρει τεράστιες καταστροφές στο φυσικό περιβάλλον και στην αισθητική των πόλεων. Η πόλη, ως τουριστικό θέρετρο, έχει παραδοθεί πλήρως στις αδηφάγες ορέξεις όσων προσπαθούν να πλουτίσουν από την τουριστική άνθιση, με αποτέλεσμα να έχει γεμίσει με τεράστια, αντιαισθητικά κτίρια που ξεκινούν ήδη από την παραλία, κτισμένα με πλήρως άναρχη δόμηση, που πραγματικά σε όλα τα ταξίδια μας δεν έχουμε ξαναδεί κάτι αντίστοιχο. Είναι ένα φαινόμενο που δυστυχώς παρατηρήθηκε και στη χώρα μας και φαίνεται ότι οι γείτονες ακολουθούν κατά πόδας… Μακάρι σύντομα να συνειδητοποιήσουν το μεγάλο κακό που προκαλείται στα τουριστικά τοπία από αυτήν την ασυγκράτητη πρακτική και να θέσουν όρια και κανόνες προκειμένου να προστατευθεί ο πολύ όμορφος φυσικός πλούτος της χώρας τους.
Στη συνέχεια απολαύσαμε το δείπνο μας στον υπαίθριο χώρο του ξενοδοχείου. Ήταν η τελευταία βραδιά της εκδρομής μας και ως είθισται, σιγά σιγά άναψε η φλόγα για το καθιερωμένο Ιονικό γλέντι! Η αγαπητή συναδέλφισσα Ελευθερία Βλάσση μας χάρισε μία υπέροχη βραδιά με τη μοναδική φωνή και τα τραγούδια της και όλοι οι υπόλοιποι δε θέλαμε και πολύ προκειμένου να χορέψουμε και να τραγουδήσουμε με την ψυχή μας! Αργά το βράδυ πλέον επιστρέψαμε στα δωμάτιά μας, γεμάτοι από εικόνες και αναμνήσεις.
Αρχαία Απολλωνία
Τεπελένι – Αργυρόκαστρο
Δερβιτσάνη – Άγιοι Σαράντα
4η μέρα, Δευτέρα 24.6.24
Στον ίδιο, πολύ όμορφο υπαίθριο χώρο με θέα στη θάλασσα που είχαμε… ξεφαντώσει πριν από λίγες ώρες, πήραμε πρωινό μας και ξεκινήσαμε πλέον, ουσιαστικά, να… κατηφορίζουμε προς Ελλάδα. Πρώτα κάναμε μία στάση για να θαυμάσουμε την πανοραμική θέα στο Εξαμίλι, ένα παραθαλάσσιο χωριό όπου ο μισός πληθυσμός του παραμένει ελληνικός και περιβάλλεται από πολύ όμορφο φυσικό περιβάλλον και υπέροχες παραλίες, ενώ στη θάλασσα διακρίνονται τρία μικρά νησάκια και απέναντι η Κέρκυρα!
Αφού βγάλαμε τις απαραίτητες φωτογραφίες, σύμφωνα με το πρόγραμμά μας συνεχίσαμε για να θαυμάσουμε τον περίφημο αρχαιολογικό χώρο του Βουθρωτού που αποτελεί μνημείο παγκόσμιας πολιτιστικής κληρονομίας της UNESCO. Περιηγηθήκαμε στον αρχαιολογικό χώρο με τη βοήθεια του ξεναγού μας και πλέον είχε φτάσει η ώρα να πάρουμε για τα καλά το δρόμο της επιστροφής.
Βέβαια, αυτή τη φορά ακολουθήσαμε διαφορετική διαδρομή και εισήλθαμε στην Ελλάδα από το Μαυρομμάτι και ουσιαστικά διασχίσαμε τη δυτική Ελλάδα. Στην Ηγουμενίτσα κάναμε μία μεγάλη στάση για να αποχαιρετίσουμε τους Θεσσαλονικείς και βορειοελλαδίτες συναδέλφους, ενώ οι υπόλοιποι διασκορπιστήκαμε σε διάφορα μαγαζιά της πόλης για φαγητό και καφέ. Λίγες ώρες απέμεναν για την Αθήνα και περνώντας από τη γέφυρα Ρίου – Αντιρρίου, επιστρέψαμε πλέον στην έδρα μας…
Εξαμίλι – Αρχαιολογικός χώρος Βουθρωτού
Η επίσκεψή μας στη γείτονα νότια Αλβανία μπορεί να άργησε λίγους μήνες, αλλά μας αποζημίωσε πλήρως για την αναμονή μας! Είναι γεγονός ότι οι γείτονες έχουν αναπτύξει πολύ τις τουριστικές υποδομές τους σε σχέση με πριν λίγα μόλις χρόνια (αν και σε ορισμένες περιπτώσεις το έχουν… παρακάνει), αλλά παράλληλα ακόμα κρατούν ένα «παραδοσιακό άρωμα» στις πόλεις και τα αξιοθέατά τους. Και όλα αυτά σε περιοχές που για εμάς τους Έλληνες τις νιώθουμε οικείες, λόγω του ελληνικού παρελθόντος, αλλά και της ζεστασιάς με την οποία μας περιβάλλουν οι γείτονες… Η νότια Αλβανία έχει πραγματικά ορισμένα υπέροχα φυσικά τοπία, αλλά και πολύ ενδιαφέροντα αξιοθέατα για να γνωρίσει κανείς και είμαστε όλοι οι συμμετέχοντες πολύ χαρούμενοι που πραγματοποιήσαμε αυτήν την εκδρομή.
Αυτή ήταν η τελευταία μεγάλη εκδρομή για τη σεζόν 2023-24, αλλά έχετε τις κεραίες σας τεντωμένες για ενδεχόμενες πολιτιστικές δραστηριότητες που οργανώνει ο Σύλλογός μας. Να είμαστε όλοι καλά και το Εξπρές της Ιονικής θα σφυρίξει ξανά από το φθινόπωρο με ονειρικές, αξέχαστες εκδρομές για τους Ιονικάριους!