Απόφαση του Αρείου Πάγου για πλειστηριασμούς
· Δαμόκλειος σπάθη πάνω από χιλιάδες νοικοκυριά που μπορεί να διαλύσει τον κοινωνικό ιστό
· Πρόταση – παρέμβαση για το πώς μπορεί να σταματήσει η αισχροκέρδεια των funds
Η Ελλάδα νοσεί βαριά και βαθιά. Και δυστυχώς η βαριά αυτή ασθένεια εξαπλώνεται χρόνο με το χρόνο όλο και περισσότερο και μας οδηγεί σε ένα σταδιακό θάνατο…
Το μείζον έλλειμμα θεσμών και λειτουργίας τους αντικατοπτρίζεται πλήρως στις εξοργιστικές παθογένειες της νομοθετικής, εκτελεστικής και δικαστικής εξουσίας, με τραγικό αντίκτυπο και συνέπειες στην ελληνική κοινωνία και το λαό.
Μέσα από αυτή τη στήλη, αλλά και τις ιστοσελίδες των Συλλόγων μας, έχουμε αναδείξει όλα τα μεγάλα σκάνδαλα που η ατιμωρησία τους αποτελούν βάναυση πρόκληση για τον ελληνικό λαό. Έχουμε αναλύσει ιδιαίτερα τα σκάνδαλα που αφορούν το τραπεζικό σύστημα και βεβαίως την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών – με αποκορύφωμα την Τράπεζα Πειραιώς – που στο βωμό της σωτηρίας τους θυσιάστηκε ο ελληνικός λαός. Και το αποτέλεσμα – όπως μάλλον αναμενόταν… – είναι οι τράπεζες να μην έχουν σωθεί, ενώ ο ελληνικός λαός υποφέρει…
Ένα ακόμα τεράστιο σκάνδαλο που αγγίζει και το τραπεζικό σύστημα και βρίσκεται εν εξελίξει, αφορά τα επονομαζόμενα «κόκκινα δάνεια». Όπως έχουμε αναφέρει ξανά στο παρελθόν, οι τράπεζες δημιούργησαν εταιρείες διαχείρισής τους, αλλά εν τέλει δεν τα εναπόθεσαν εκεί (αφού δεν ήταν αυτός ο πραγματικός προγραμματισμός, αλλά μάλλον η «βιτρίνα»).
Τα διεθνή «κοράκια της τοκογλυφίας» δεν άφησαν την ευκαιρία ανεκμετάλλευτη και η διαχείριση των κόκκινων δανείων ξεπουλήθηκε έναντι πινακίου φακής! Δυστυχώς, ήταν η προδιαγεγραμμένη κατάληξη της επιχείρησης άλωσης της ελληνικής μικροϊδιοκτησίας που ξεκίνησε από το πρώτο κιόλας μνημόνιο και εκτυλίχθηκε ενώπιόν μας τα τελευταία χρόνια σαν ένα άθλιο, κακογυρισμένο θρίλερ, με το λαό στο ρόλο του θύματος.
Και ενώ κατά τη διάρκεια αυτής της μακροχρόνιας διαδικασίας υπήρξαν γενναίες αποφάσεις Πρωτοδικείων και Εφετείων, ακόμα και τμήματος του Αρείου Πάγου – που τιμούν αυτούς που τις εξέδωσαν, αλλά και τη μείζονα σημασία της δικαιοσύνης ως θεματοφύλακα του κράτους δικαίου και της κοινωνικής ειρήνης – αποφάσεις που απέκλειαν τη δυνατότητα στα funds να αρπάξουν ληστρικά την περιουσία του ελληνικού λαού, δυστυχώς οι διεθνείς μεγαλοκαρχαρίες δεν είχαν την πει την τελευταία τους λέξη… Είχαν εξ αρχής γραμμένη στο σενάριο την υποστήριξη του αρμόδιου Ανώτατου Δικαστηρίου της χώρας, του Αρείου Πάγου, που έριξε και το τελευταίο φύλλο συκής ως προς τη δικαιοσύνη τον αντικοινωνικό τρόπο που απονέμεται στην Ελλάδα.
Η κόλαση δεν είναι ένα μακρινό μέρος, αλλά η εποχή που ζούμε…
Στα χρόνια της κρίσης λιγότερο ή περισσότερο επλήγησαν οι περισσότερες κοινωνικές τάξεις και επαγγέλματα. Βεβαίως οι συνταξιούχοι και οι εργαζόμενοι ήταν αυτοί που πλήρωσαν κυρίως το μάρμαρο και στην κυριολεξία υπέφεραν – και συνεχίζουν να υποφέρουν.
Ποιος ήταν ο κλάδος εκείνος που δεν επλήγη στο ελάχιστο, αφού φρόντισε ο ίδιος να έχει το προνόμιο να αποφασίζει τι θα του συμβεί; Καλά μαντέψατε, οι δικαστικοί! Αφού κατά τη διάρκεια της βαθιάς κρίσης, σε μία δίκη-παρωδία θα έλεγε κανείς, αφού δεν εξασφαλιζόταν αντικειμενικότητα με κανέναν τρόπο, οι ίδιοι οι δικαστές αποφάσισαν να μην υποστούν καμία μείωση στο μισθό τους!
Οι άνθρωποι αυτοί που, μέσα σε ένα γενικευμένο κλίμα κοινωνικής αναταραχής και απογοήτευσης, δε δίστασαν να πάρουν αυτήν την εξόφθαλμα προκλητική απόφαση, που δεν αντιμετώπισαν στην πραγματικότητα καμία από τις δυσκολίες που πέρασε η συντριπτική πλειονότητα του απλού λαού τα τελευταία χρόνια, είναι βεβαίως λογικό να παραμένουν ανεπηρέαστοι από την κοινωνική κατάσταση και να αποφασίζουν ελαφρά τη καρδία, σύμφωνα με όσα τους υπαγορεύουν τα συμφέροντά τους και οι εσωτερικοί και εξωτερικοί εντολείς τους…
Έχοντας περάσει αλώβητοι από την κρίση, έχοντας την προστασία της διαπλοκής σε μία σχέση δούναι και λαβείν και παρά τον αναβρασμό που επικρατεί σε βάρος τους για τη σωρεία αντικοινωνικών αποφάσεων των τελευταίων ετών που έρχονται σε πλήρη αντίθεση με το κοινό περί δικαίου αίσθημα (συχνά μάλιστα σε αντίθεση και με το Σύνταγμα…), αποφασίζουν ότι οι διαχειριστές των «κόκκινων δανείων» που ξεπουλήθηκαν έναντι πινακίου φακής, έχουν το δικαίωμα να προβαίνουν σε πλειστηριασμούς κατοικιών των συμπολιτών μας!
Η κόλαση δεν είναι ένα μακρινό μέρος, αλλά η εποχή που ζούμε…
Το επιπλέον εξοργιστικό μάλιστα ήταν ότι πριν εκδοθεί η απόφασή τους, αυτή ουσιαστικά είχε προαναγγελθεί από τον κ. Στουρνάρα… Ωστόσο, όλο αυτό το σύστημα της διαπλοκής που κρατά δέσμια τη χώρα και το λαό μας, θεωρεί εαυτόν τόσο υπεράνω πάσης τιμωρίας, που δε διστάζει να μην κρατά ούτε τα προσχήματα. Όταν η δικαιοσύνη στην Ελλάδα είναι γνωστή για την αργή λειτουργία της και την καθυστέρηση έκδοσης αποφάσεων – συγκεκριμένα στον Άρειο Πάγο το διάστημα που απαιτείται είναι συνήθως από 2 έως 4 χρόνια! – για αυτήν την υπόθεση έσπευσαν να εκδώσουν απόφαση-εξπρές μέσα σε 10 μέρες!!! Τα σχόλια είναι περιττά…
Αντιμετωπίζουμε μία πρωτοφανή πραγματικότητα
Πάμε στο δια ταύτα. Ποια πρέπει λοιπόν πρέπει να είναι η θέση ενός συνδικαλιστή σε ένα τόσο λεπτό και κρίσιμο θέμα; Ότι όποιος παίρνει δάνειο, δε θα το πληρώνει; Σαφώς και όχι!
Για να ξεκαθαρίζουμε τα πράγματα, η απόσβεση των δανειακών υποχρεώσεων προσωπικά θεωρώ ότι είναι προσβολή για όσους πάλεψαν, άντεξαν και τηρούν την αποπληρωμή των υποχρεώσεών τους.
Αλλά εδώ έχουμε μία πραγματικότητα που όμοια δεν είχε προκύψει ξανά στην Ελλάδα. Ένα μεγάλο μέρος των συμπολιτών μας βρέθηκε επί σειρά ετών στην ανεργία, οι μισθοί και οι συντάξεις μειώθηκαν ραγδαία, η ακρίβεια καλπάζει και ουσιαστικά ανατράπηκαν πλήρως οι οικογενειακοί προϋπολογισμοί ως αποτέλεσμα της χρεωκοπίας της χώρας. Οι συνέπειες της κρίσης ήταν αυτό που συνηθίζεται να λέγεται και αντικατοπτρίζει τη στυγνή πραγματικότητα, «όμοιες ή και μεγαλύτερες περιόδου πολέμου».
Υπό αυτές τις συνθήκες λοιπόν και μιας και έχει ήδη παρέλθει μία δεκαετία παρατεταμένης κρίσης, η Πολιτεία και οι τράπεζες είχαν άπλετο χρόνο να διαμορφώσουν ένα οικονομικά και κοινωνικά δίκαιο πλαίσιο, το οποίο θα αντάμειβε τους καλοπληρωτές, ενώ ταυτόχρονα θα υποχρέωνε τους κακοπληρωτές να καταβάλουν προσπάθειες για την αποπληρωμή των υποχρεώσεών τους.
Το πλαίσιο αυτό όμως, θα ήταν διαμορφωμένο με τέτοιο τρόπο ώστε να δίνει τη δυνατότητα, ανάλογα με την οικονομική δυνατότητα του κάθε δανειολήπτη, να πληρώνει αυτό που μπορεί. Ενδεχομένως στους «ασθενείς και οδοιπόρους», με συγκεκριμένους όρους και προϋποθέσεις που θα αντανακλούσαν την πραγματικότητα, να διαγράφονταν τα χρέη, σε όσους έχουν χαμηλές δυνατότητες να υποχρεώνονταν σε έναν πολύ ευνοϊκό διακανονισμό και σε όσους βρίσκονται σε καλύτερη θέση, να γινόταν μία ικανοποιητική ρύθμιση.
Τίποτα από αυτά δε συνέβη όμως, γιατί όπως ανέφερα, δυστυχώς το σενάριο και η κατάληξή του ήταν προδιαγεγραμμένα από την αρχή σε συνεργασία με τους διεθνείς μεγαλοκαρχαρίες…
Τι σημαίνει αυτή η απόφαση;
Επειδή πολύς κόσμος βρίσκεται σε σύγχυση σχετικά με τις συνέπειες αυτής της άθλιας απόφασης του Αρείου Πάγου, να ξεκαθαρίσουμε λίγο τα πράγματα.
Τα κόκκινα δάνεια πλέον δε βρίσκονται στις τράπεζες, η διαχείρισή τους έχει μεταβιβαστεί στα funds.
Το πρόγραμμα «ΗΡΑΚΛΗΣ» προέβλεπε ότι οι εκπρόσωποι των ομολογιούχων – δηλαδή οι εταιρείες διαχείρισης – μπορούν να προβούν σε δικαστικές ενέργειες σε βάρος των δανειοληπτών. Επίσης, τα ΜΜΕ της διαπλοκής όλο αυτό το διάστημα προπαγάνδιζαν ότι θα κατέπεφταν οι εγγυήσεις του ελληνικού δημοσίου. Στην πραγματικότητα δεν υφίσταται τέτοιο θέμα, ενώ υπάρχει συγκεκριμένη διάταξη του Νόμου (3156) στην οποία οι εταιρείες διαχείρισης αναγνωρίζονται ως εκπρόσωποι των ομολογιούχων και άρα ως μη δικαιούχοι διάδικοι που μπορούν να προβούν σε δικαστικές ενέργειες.
Η απόφαση του Αρείου Πάγου λοιπόν, ουσιαστικά επιτρέπει πλέον στις εταιρείες διαχείρισης να προβαίνουν σε δικαστικές ενέργειες – ήτοι πλειστηριασμούς κατοικιών.
Πριν την έκδοση της απόφασης, ήδη υπήρχε τεράστιο πρόβλημα γιατί τα funds είναι εμποτισμένα με την κουλτούρα των πλειστηριασμών που αποφέρουν γρηγορότερο κέρδος. Ουσιαστικά δυσχέραιναν τις διαδικασίες ρύθμισης των οφειλών, αφού στόχος τους είναι στην πραγματικότητα η διενέργεια των πλειστηριασμών.
Με αυτήν την απόφαση τους λύνονται τα χέρια, αφού στο εξής οι διαχειριστές θα συνεχίσουν τη δράση τους απτόητοι χωρίς να καλούν τους δανειολήπτες για ρύθμιση, χωρίς να φορολογούνται και όπως εύκολα μπορεί να γίνει κατανοητό, θα εκτραχυνθεί η κατάσταση για τους δανειολήπτες, αφού λίγο – πολύ τώρα πλέον και με τη… βούλα του Αρείου Πάγου, οι διαχειριστές θα μπορούν να «ξεσαλώσουν», χωρίς να τους νοιάζει τίποτα!
Αν από την άλλη, ο Άρειος Πάγος είχε εκδώσει αντίθετη απόφαση, τότε θα έχαναν αυτό το σημαντικό όπλο και θα αναγκάζονταν πλέον να προβαίνουν σε προσπάθειες ρυθμίσεων με τους δανειολήπτες…
Πέραν του προφανούς αντικοινωνικού χαρακτήρα της απόφασης και τον άμεσο κίνδυνο χιλιάδες – κυριολεκτικά – οικογένειες να χάσουν το σπίτι τους, μία παράπλευρη συνέπεια σύμφωνα με σχετική οικονομικοτεχνική μελέτη που έγινε εν όψει της εκδίκασης, είναι η απώλεια 58,8 δις ευρώ για το ελληνικό δημόσιο από τη φορολογία των μεταβιβάσεων, την είσπραξη των απαιτήσεων και γενικά από τέλη, φόρους, άμεσους ή έμμεσους.
Πρόταση – παρέμβαση για το πώς μπορεί να σταματήσει η αισχροκέρδεια των funds
Το σύνολο των κόκκινων δανείων που τιτλοποιήθηκαν μαζί με τις εγγυήσεις άγγιζαν το ποσό των 100 δισ. και πωλήθηκαν στα ξένα funds μέσω προγραμμάτων τιτλοποίησης σε τιμές από 3% – 27% της αξίας τους.
Τα ξένα funds ανέθεσαν σύμφωνα με την κείμενη νομοθεσία στους διαχειριστές – servicers την είσπραξη όλων αυτών των κόκκινων δανείων μέσω αναγκαστικών εκτελέσεων – πλειστηριασμών αφού ήταν δεδομένο ότι ο Έλληνας δανειολήπτης αδυνατούσε να πληρώσει το δάνειο.
Όμως το ξένο fund που απέκτησε το κόκκινο δάνειο σε εξευτελιστική τιμή απαιτεί από τον Έλληνα δανειολήπτη το 100% του ανεξόφλητου δανείου και σε πάρα πολλές περιπτώσεις το 100% πλέον τόκων καθυστέρησης.
Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα ο Έλληνας δανειολήπτης να μην μπορεί να αποπληρώσει το δάνειό του και κατά συνέπεια οι εταιρείες διαχείρισης – sevicers να προβαίνουν σε αναγκαστικές εκτελέσεις – πλειστηριασμούς. Έτσι, καταληστεύεται η περιουσία των Ελλήνων πολιτών.
Αφού λοιπόν αναλύθηκε διεξοδικά το πρόβλημα, θα προχωρήσω και σε μία πρόταση λύσης, προβάλλοντας ουσιαστικά την ανοιχτή επιστολή του συνάδελφου Παντελή Τσίτου προς τα κόμματα της Βουλής και τους αρμόδιους φορείς, ο οποίος με την τεράστια εμπειρία που αποκόμισε κατά τη διάρκεια της καριέρας του στο θέμα των δανείων, είναι σίγουρα ιδανικός για να προτείνει λύσεις προκειμένου να δημιουργηθεί ένα πλαίσιο που θα προστατεύσει τους ευάλωτες δανειολήπτες και θα αντιμετωπίσει την επερχόμενη λαίλαπα, ώστε να μη ζήσουμε στιγμές τραγωδίας στη χώρα μας.
Απαιτείται λοιπόν άμεση πρωτοβουλία για νομοθετική ρύθμιση που να προστατεύει τους Έλληνες δανειολήπτες πολίτες από την καταλήστευση των περιουσιών τους και την άκρατη αισχροκέρδεια των ξένων funds, με τους εξής δύο βασικούς πυλώνες:
-
Κανένα fund το οποίο έχει αγοράσει κόκκινο δάνειο Έλληνα δανειολήπτη να δύναται να απαιτήσει από τον δανειολήπτη ποσό μεγαλύτερο από το 2πλάσιο που δαπάνησε για την αγορά του κόκκινου δανείου. Έτσι για ένα κόκκινο δάνειο 100.000 ευρώ που αγόρασε το fund στο 20% της αξίας του, ήτοι 20.000 ευρώ, να μη δύναται να απαιτήσει ποσό μεγαλύτερο των 40.000 ευρώ, ήτοι το διπλάσιο από αυτό που το αγόρασε.
-
Κατ’ αυτόν τον τρόπο το ξένο fund θα δυσκολευτεί να πάει σε πλειστηριασμό γιατί πρώτα θα απευθύνεται στο δανειολήπτη και δεν θα μπορεί να αισχροκερδεί, ούτε θα μπορεί να επικαλεστεί κανείς τον ηθικό κίνδυνο μη πληρωμής δανείων και ο δανειολήπτης θα έχει μεγαλύτερη δυνατότητα να αποπληρώσει ένα κόκκινο δάνειο πολύ μικρότερο από την ονομαστική ανεξόφλητη αξία.
Όσο κι αν θέλουν λοιπόν ορισμένοι να «θάψουν» την εν λόγω απόφαση του Αρείου Πάγου, πρόκειται για ένα τεράστιο θέμα που έχει προκαλέσει μείζονα αναταραχή. Ο απλός λαός που υποφέρει μέσα στην κρίση, νιώθει πλέον ορατή την απειλή για το τσουνάμι των πλειστηριασμών που θα προκύψει. Έχει ανοίξει πλέον η συζήτηση για το τι μέλλει γενέσθαι και βεβαίως πώς θα αντιμετωπιστεί αυτή η κατάσταση που μπορεί να έχει τρομερές συνέπειες στον κοινωνικό ιστό της πατρίδας μας.
Μακάρι η πρόταση του συναδέλφου, αλλά και αυτές άλλων ειδικών να εισακουστούν, προκειμένου να δημιουργηθεί ένα πλαίσιο που θα προστατεύσει τους ευάλωτες δανειολήπτες και δε θα επιτρέψει να ζήσουμε στιγμές τραγωδίας στη χώρα μας.
Σαράντος Φιλιππόπουλος