Η ανακεφαλαιοποίηση των Τραπεζών και η εκμετάλλευση των λεγόμενων Κόκκινων Δανείων στη χώρα μας αποτελεί ίσως το μεγαλύτερο οικονομικό και κοινωνικό έγκλημα που συντελέστηκε -στο δυτικό τουλάχιστον κόσμο – μέχρι σήμερα στον 21ο αιώνα, με τρομερό κυνισμό, με θύμα τον ελληνικό λαό.

Αν και ορισμένοι – έχοντας καλές προθέσεις – προτιμούν να το ονομάζουν αποτυχημένο πείραμα, θα διαφωνήσω. Προσωπικά πιστεύω ότι έγινε βάσει σχεδιασμού, προκειμένου να αποσπαστεί μεγάλο μέρος της περιουσίας του λαού μας και να περάσει σε μεγάλα funds του εξωτερικού είτε στους εγχώριους συνεργάτες τους.

Γιατί αυτό το έγκλημα, δεν έπεσε ως κεραυνός εν αιθρία. Αποτελεί συνέχεια της ολοένα επιδεινούμενης κατάστασης των οικονομικών δεδομένων σε βάρος των ασθενέστερων τις τελευταίες δεκαετίες, προκειμένου να ανακουφίσουν την ακόρεστη όρεξή τους για πλούτο οι ισχυροί του κόσμου.

Στον πυρήνα της λογικής τους βρισκόταν η διάσωση των χρεοκοπημένων Τραπεζών με Δημόσιο χρήμα και μετέπειτα το πέρασμα τους σε ιδιωτικά χέρια, αφού βέβαια τις είχαν απαλλάξει από τα «βαρίδια», αλλά και η εκμετάλλευση των κόκκινων δανείων, τα οποία ήρθαν στα χέρια ιδιωτικών funds έναντι ευτελούς αντιτίμου και μέσω των οποίων ήδη αισχροκερδούν σε βάρος των δανειοληπτών.

Επιβάλλεται να αποδοθούν οι ευθύνες και να αποκαλυφθούν οι σκοπιμότητες των Θεσμών -και ειδικά της ΕΚΤ- και των εγχώριων αντιπροσώπων τους.

Με δύο λόγια, ο σχεδιασμός είναι φανερό ότι προέβλεπε:

α) Το κράτος να χάσει τα χρήματά του,

β) Τα funds να αποσπάσουν τα περιουσιακά στοιχεία του λαού μας (σπίτια και επιχειρήσεις) και αφού ρευστοποιήσουν, να εισπράξουν δεκαπλάσια από αυτά που πλήρωσαν για να αγοράσουν τα δάνεια και

γ) να τους μείνει και ο έλεγχος των τραπεζών

Δυστυχώς, το έγκλημα της αρπαχτής μέσω των Κόκκινων Δανείων και της ανακεφαλαιοποίησης των τραπεζών, που σχεδιάστηκε το 2012 και άρχισε να εξελίσσεται τον Ιούνιο του 2013 και το οποίο συνεχίζεται και κανείς δεν ξέρει πότε θα τελειώσει, οι αιτίες, οι συνέπειες και οι λεπτομέρειές του, δεν έγιναν ποτέ γνωστές από τα συστημικά ΜΜΕ.

 .

Το Μεγάλο Ξεπούλημα συνεχίζεται «πίσω από τις κουρτίνες»

Η απαίτηση των Δανειστών ήταν να περάσει «πάση θυσία» το τραπεζικό σύστημα σε ιδιωτικά χέρια, κάτι που δέχτηκαν με κατεβασμένα χέρια οι ελληνικές κυβερνήσεις. Αρκεί μόνο να σκεφτεί κανείς ότι η ανακεφαλαιοποίηση δεν έγινε όπως στην Ιρλανδία. Γιατί ακολουθήθηκε η μέθοδος, η επόμενη αύξηση, αν δεν μηδενίζει την προηγούμενη, τουλάχιστον να τη μειώνει σημαντικά; Οι απαντήσεις βρίσκονται στη διασφάλιση της επιτυχίας των προαναφερθέντων σημείων α, β και γ.

Αποκλείστηκε εξαρχής η δυνατότητα του Δημοσίου να ασκήσει, μέσω του ΤΧΣ, τα δικαιώματά του ως μεγαλομέτοχος και να αναλάβει τη Διοίκηση των Τραπεζών. Δεν υπήρξε δικαίωμα προτίμησης των παλαιών μετόχων. Το γεγονός αυτό έδωσε το «πράσινο φως» για την είσοδο κερδοσκοπικών funds και οδήγησε σε ακόμα ένα χτύπημα των ασφαλιστικών ταμείων και των μικρομετόχων, που κατείχαν μετοχές.

Επιλέχθηκε η διαδικασία «ανοίγματος βιβλίου» με την οποία ο πιθανός αγοραστής καθορίζει την τιμή αγοράς των νέων μετοχών. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα μια πρωτοφανή κατάρρευση της τιμής τους. Επομένως, δεκάδες δισ. που έδωσε ο ελληνικός λαός εξαϋλώθηκαν και το τραπεζικό σύστημα ξεπουλήθηκε αντί πινακίου φακής σε κερδοσκόπους.

Όλα αυτά συνεχίζονται μέχρι σήμερα. Αυτό που συμβαίνει με την Τράπεζα Πειραιώς είναι μία συνέχεια αυτών των πολιτικών, ενώ πλέον δεν τηρούνται ούτε καν τα προσχήματα.

Η Πειραιώς, εκτός από τα 16 δισ. των ανακεφαλαιοποιήσεων, έχει ενισχυθεί από το κράτος και με την περιουσία της Αγροτικής Τράπεζας, που με μέτριους υπολογισμούς ξεπερνά τα 4 δισ. ευρώ (αξία ακινήτων, συμμετοχή 10% στην ΕΥΔΑΠ, 5% στα ΕΛ.ΠΕ. και πολλές άλλες συμμετοχές της παλιάς ΑΤΕ). Για όλα αυτά η Πειραιώς κατέβαλε 90 εκατ. ευρώ…

Ακούσατε εσείς σε κάποιο ΜΜΕ να γίνεται αναφορά σε αυτό το τεράστιο σκάνδαλο; Έχει γίνει έστω νύξη από κάποιον δημοσιογράφο; Έχει αφιερωθεί στήλη σε κάποια από τις εφημερίδες ευρείας κυκλοφορίας, ή μήπως είδατε κάποιο… ρε- πορτάζ σε δελτίο ειδήσεων;;;;

Όχι βέβαια, και αν υπήρξε κάποιος που τόλμησε να αναφερθεί στο θέμα, του ζητώ συγγνώμη και τον συγχαίρω, αλλά σίγουρα ήταν η «αόρατη» εξαίρεση…

 .

50 δισ. στις τσέπες των επιτήδειων

Τα ιδιωτικά κεφάλαια που αναλαμβάνουν τις Τράπεζες είναι ό,τι πιο προβληματικό υπάρχει στο διεθνές οικονομικό στερέωμα. Οι νέοι ιδιοκτήτες δεν πρόκειται να ενδιαφερθούν καθόλου για τη στήριξη και ανάπτυξη της πραγματικής Οικονομίας. Στόχος τους είναι αποκλειστικά το βραχυπρόθεσμο κέρδος και η «αρπαχτή». Δεν είναι τυχαίο ότι οι ελληνικές κυβερνήσεις συνεχώς υποχωρούσαν στις διαθέσεις τους και έφτασαν να μην έχουν κανένα λόγο στις διοικήσεις και τη λειτουργία των τραπεζών, αφού τοποθετούνται απ’ευθείας οι άνθρωποι των δανειστών.

Στο στόχαστρό τους είχε τεθεί εξ αρχής η κερδοσκοπία πάνω στα κόκκινα δάνεια (επιχειρηματικά, στεγαστικά και καταναλωτικά) και πλέον αρχίζουν να απολαμβάνουν τους καρπούς των προσπαθειών τους, απομυζώντας περαιτέρω το χρεοκοπημένο ελληνικό λαό.

Πλέον, εταιρείες έχουν τη δυνατότητα να αναλαμβάνουν τη διαχείριση των κόκκινων δανείων, έχοντας αυξημένες κα ανεξέλεγκτες αρμοδιότητες. Μπορούν να λειτουργούν ως «παράλληλο τραπεζικό σύστημα» μέσω της δυνατότητας αναχρηματοδότησης επιχειρήσεων και κλάδων της επιλογής τους και με αυτόν τον τρόπο να ελέγχουν σε μεγάλο βαθμό την πορεία της ελληνικής οικονομίας. Οι εταιρείες αυτές αγόρασαν «πακέτα δανείων» με πολύ μεγάλη έκπτωση και αναλαμβάνουν την είσπραξή τους.

Ήδη, τα funds ξεκίνησαν τις ρευστοποιήσεις των εγγυήσεων των επιχειρηματικών δανείων και εισπράττουν 10 ή και 20 φορές τα κεφάλαια που επένδυσαν.

Αλήθεια, ποιοι είναι οι ιδιοκτήτες των funds και τι σχέση έχουν με αυτούς που σχεδίασαν τη μεγαλύτερη αρπαχτή των τελευταίων 50 και πλέον χρόνων; Αυτό, που σε λίγους μήνες θα αρχίσουν περισσότεροι να αντιλαμβάνονται, θα είναι το μεγαλύτερο σκάνδαλο του αιώνα. Περισσότερα από 50 δισ. ευρώ θα φύγουν από τη χώρα προς τους φορολογικούς παραδείσους και τις τσέπες των επιτήδειων.

 .

Κατακαημένη Ελλάδα…

Το τσουνάμι που σάρωσε όλο τον κόσμο με την Ελλάδα να κρατά πολυάριθμες σελίδες στη μαύρη βίβλο της κρίσης ξεκίνησε σε μεγάλο βαθμό από τη «Μέκκα» του καπιταλιστικού συστήματος. Στις ΗΠΑ όμως, σε αντίθεση με ό,τι έγινε στη χώρα μας, το κράτος έσωσε τις τράπεζες βάζοντας χρήματα και αποκτώντας το ανάλογο ποσοστό, το οποίο αργότερα πούλησε και κέρδισε πάνω από 40 δισ. ευρώ.

Στην πατρίδα μας, από το Μάιο του 2012 έως το Φεβρουάριο του 2013, μελέτησαν τον τρόπο «σωτηρίας» των ελληνικών τραπεζών και έβαλαν σε εφαρμογή αυτή την προφανή απάτη, ώστε το κράτος να χάσει τα 50 δισ. που δανείστηκε για τις τράπεζες, καθώς και την περιουσία του Ταχυδρομικού Ταμιευτηρίου και της ΑΤΕ, που στο σύνολό της ξεπερνά τα 8 δισ. ευρώ.

Βεβαίως, αυτό γίνεται με τη συμμετοχή και το αζημίωτο των διοικήσεων και των μεγαλοστελεχών των τραπεζών. Όπως έχω αναλύσει και σε παλαιότερο σημείωμά μου και βεβαίως το έχουμε καταγγείλει από την πρώτη στιγμή μέσω του Συλλόγου μας, αυτός είναι και ο πραγματικός λόγος που η κυβέρνηση ψήφισε τη μη ποινική τους δίωξη για το αδίκημα της κακουργηματικής απιστίας, ενώ βέβαια ψήφισε και την απαλλαγή, αντίστοιχα, των μελών της διοίκησης του ΤΧΣ.

.

Τι μπορεί να γίνει;

Θα θέσω ένα ρητορικό ερώτημα. Όταν κάποιος βάζει τα χρήματά του οπουδήποτε, δε δικαιούται να έχει τον έλεγχο σε αυτήν την επένδυση; Όλα αυτά τα όρνεα του νεοφιλελευθερισμού που εκμεταλλεύονται τον ιδρώτα των λαών και αρπάζουν απροκάλυπτα τα αγαθά τους με πρόσχημα τις ακραίες απόψεις τους περί οικονομίας, αλήθεια γιατί δεν απαντούν σε αυτό το ερώτημα; Δε δικαιούται και ο ελληνικός λαός να έχει τον έλεγχο των τραπεζών που ο ίδιος πλήρωσε και διέσωσε;

Επίσης, τίθεται και ένα ακόμα ερώτημα που αφορά το γενικότερο πλαίσιο της αρπαχτής. Γιατί όλες οι μέχρι σήμερα αυξήσεις δεν προσέλκυσαν σοβαρά μακροχρόνια κεφάλαια, παρά μόνο βραχυχρόνια κερδοσκοπικά; Μήπως απαντάται με το νέο ερώτημα, γιατί έτσι σχεδιάστηκε η «λύση»;

Εξαρτάται τι θέλεις να κάνεις και θα βρεις πώς θα το κάνεις. Ο κ. Πόλσον και η παρέα του γνώριζαν ότι θα χάσουν από τις μετοχές, αλλά θα κερδίσουν πολλαπλά από τα δάνεια.

Η λύση, έστω και τώρα, λέγεται «asset swap» (ανταλλαγή περιουσίας): Δίνουμε ομόλογα, εγγυημένα με ένα δελεαστικό επιτόκιο και μετατρέπουμε τα χρήματα σε κοινές άνευ ψήφου μετοχές, κρατώντας τη διαχείριση των δανείων με εμπράγματη ασφάλεια.

Υπάρχουν βέβαια και άλλες παρόμοιες λύσεις, περισσότερο πολύπλοκες, όμως δεν είναι του παρόντος η ανάλυσή τους και σίγουρα υπάρχουν ειδικοί που γνωρίζουν τα θέματα αυτά καλύτερα και μπορούν να προτείνουν αξιοπρεπείς διεξόδους από το λαβύρινθο στον οποίο έχουμε εγκλωβιστεί. Άλλωστε λύσεις, έστω και δύσκολες και επίπονες αλλά με προοπτική και ορίζοντα, υπήρχαν όλα αυτά τα χρόνια, αλλά επέλεγαν να τις αγνοούν προς όφελος των πανίσχυρων εντολοδόχων τους και σε βάρος του λαού μας.

Πρέπει, ωστόσο, να μας πουν τα μέλη του ΤΧΣ, τι τους πρότειναν οι περίφημοι σύμβουλοί τους για τη λύση. Αυτές οι πλουσιοπάροχες αμοιβές που καταβάλλονται, έχουν κάποιο αντίκρισμα; Ποια ήταν, για παράδειγμα, η πρόταση της Morgan Stanley;

 .

OFF στα χειραγωγούμενα ΜΜΕ

ON στην εναλλακτική ενημέρωση, την οργάνωση και την αντίδραση

Οι εξελίξεις αυτές ήδη αποδεικνύονται καταστροφικές για τους δανειολήπτες, για τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις και για όλους εμάς, τους εργαζόμενους, τους συνταξιούχους, τους ανέργους, τη νεολαία… Τα αποτελέσματα τα έχουμε δει ήδη στον τραπεζικό κλάδο με μεγάλες περικοπές σε προσωπικό και δικαιώματα.

Μην περιμένετε όλα αυτά να τα διαβάσετε σε μεγάλες εφημερίδες ή ιστοσελίδες, να τα ακούσετε στο ραδιόφωνο από πολιτικούς αναλυτές, να τα δείτε στα δελτία ειδήσεων. Δε θα συμβεί. Η μεγάλη αρπαχτή μαίνεται και δεν κουνιέται φύλλο. Δεν πρόκειται για μία θεωρία συνωμοσίας, αλλά για μία πραγματικότητα που βιώνουμε (ή θα βιώσουμε σύντομα) στις ζωές τις δικές μας και των γύρω μας.

Τι άλλο ακόμα πρέπει να συμβεί για να απαλλαγούμε από τα χειραγωγούμενα ΜΜΕ; Για να τα πετάξουμε από την καθημερινότητά μας και να στραφούμε σε εναλλακτικές μορφές ενημέρωσης – που ευτυχώς υφίστανται στο διαδίκτυο κατά κύριο λόγο – , οργάνωσης και αντίδρασης; Είναι ώρα να το πάρουμε πλέον όλοι απόφαση…

Σαράντος Φιλιππόπουλος