“Από… άλλο ανέκδοτο”! Γιατί η πιο χαμένη από όλες τις μέρες είναι αυτή που δε γελάσαμε!

Πάει ο μπαμπάς στο κρεβάτι του παιδιού του, για να το καληνυχτίσει και το ακούει να λέει:

– Θεούλη μου, θέλω να έχεις καλά τη μαμά μου, το μπαμπά μου, τη γιαγιά μου και δώσε χαιρετίσματα στον παππού μου!

Το ακούει ο μπαμπάς αλλά δε δίνει σημασία…

Την επόμενη μέρα χτυπάει το τηλέφωνο και είναι η γιαγιά. Πέθανε ο παππούς!!!

Το ίδιο βράδυ πάει πάλι ο μπαμπάς να καληνυχτίσει το παιδί και ακούει:

– Θεούλη μου, θέλω να έχεις καλά τη μαμά μου, το μπαμπά μου και δώσε χαιρετίσματα στη γιαγιά μου!

Το ακούει ο πατέρας αλλά και πάλι δε δίνει σημασία!

Την επόμενη μέρα πέθανε η γιαγιά! Ο πατέρας τα είδε όλα! Το βράδυ πήγε επίτηδες να κρυφακούσει:

– Θεούλη μου, θέλω να έχεις καλά τη μαμά μου και δώσε χαιρετίσματα στον μπαμπά μου!

Με το που το ακούει αυτό ο μπαμπάς τρελαίνεται!

Την επόμενη μέρα φεύγει απ’ το σπίτι νωρίς για τη δουλειά και γυρίζει αργά το βράδυ ευτυχισμένος που μέχρι στιγμής ήταν ζωντανός!

Μπαίνει στο σπίτι καλησπερίζει τη γυναίκα του και της λέει:

– Συγνώμη αγάπη μου, που άργησα αλλά είχα μια πολύ άσχημη μέρα… Και η γυναίκα του λέει:

– Μιλάς εσύ; Εγώ τι να πω που πέθανε ο κουμπάρος μπροστά στην πόρτα μας;

…………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………

Τρεις γυναίκες πήγαν στο Μεξικό μία νύχτα για να γιορτάσουν την αποφοίτηση από το κολέγιο. Μέθυσαν, ξύπνησαν στην φυλακή και εκεί έμαθαν πως σκόπευαν να τις εκτελέσουν – παρόλο που καμία δεν θυμόταν τι είχε συμβεί την προηγούμενη νύχτα. 

Έδεσαν την πρώτη, μία κοκκινομάλλα, στην ηλεκτρική καρέκλα και την ρώτησαν εάν είχε κάτι τελευταίο να πει. Εκείνη είπε: “Μόλις αποφοίτησα από σχολή Θεολογίας και πιστεύω ότι ο παντοδύναμος Θεός θα παρέμβει για να σώσει τους αθώους.” 

Πάτησαν τον διακόπτη αλλά τίποτα δεν έγινε. Τότε, οι εκτελεστές έπεσαν αμέσως στα γόνατα παρακαλώντας για συγχώρεση και την απελευθέρωσαν. 

Η δεύτερη, μία μελαχρινή, ήταν δεμένη και είπε τα δικά της τελευταία λόγια: “Μόλις αποφοίτησα από Νομική σχολή και πιστεύω πως η δικαιοσύνη θα παρέμβει και θα σώσει τους αθώους.”Πάτησαν τον διακόπτη αλλά δεν έγινε τίποτα. 

Πάλι όλοι έπεσαν στα γόνατα, παρακαλώντας για συγχώρεση και την απελευθέρωσαν.Η τελευταία, μία ξανθιά, ενώ ήταν δεμένη είπε: 

“Εγώ, επειδή μόλις τέλειωσα ηλεκτρολόγος μηχανικός θα σας πω πως εάν δεν βάλετε το μηχάνημα στην πρίζα, δεν πρόκειται να εκτελέσετε κανέναν!

…………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………

Στον έλεγχο αποσκευών από Νέα Υόρκη προς Αθήνα, μια κυρία περιμένει στην ουρά πίσω από έναν παπά.

-Πάτερ, μπορώ να σας πω;

-Τι είναι τέκνο μου;

-Ξέρετε, έχω αγοράσει ένα επαγγελματικό σεσουάρ για τα μαλλιά μου και φοβάμαι ότι θα με αναγκάσουν να πληρώσω τέλος εισαγωγής γιατί η αξία του είναι κάπως μεγάλη.

-Κι εγώ τι μπορώ να κάνω γι’ αυτό;

-Μήπως μπορείτε να το κρύψετε κάπου στα ράσα σας; Εσείς είστε ιερωμένος, δεν πρόκειται να σας κάνουν έλεγχο.

-Μα τι λες, τέκνον μου; Μπορώ εγώ να παρανομήσω;

-Μα δε θα παρανομήσετε. Απλά εκμεταλλευόμαστε λίγο το γεγονός ότι δε θα σας ψάξουν!

-Κι αν με ψάξουν;

-Ε, πείτε ένα ψεματάκι!

-Συγνώμη τέκνον μου, ψέματα εγώ δε λέω!

-Καλά, τέλος πάντων, είμαι σίγουρη ότι κάτι θα σκεφτείτε. Κι αν δεν τα καταφέρουμε, πληρώνω το τέλος στην …τελική (-:

Ο παπάς το σκέφτεται λίγο και δέχεται.

Όταν έρχεται λοιπόν η σειρά του να περάσει από τον έλεγχο, γίνεται ο εξής διάλογος:

-Έχετε να δηλώσετε τίποτα, πάτερ;

-Από τη μέση και πάνω όχι, τέκνο μου!

-Ε; Γιατί, από τη μέση και κάτω δηλαδή;

-Ομολογώ ότι κουβαλάω ένα υπέροχο εργαλείο που σχεδιάστηκε για τις γυναίκες. Δυστυχώς είναι ακόμα αχρησιμοποίητο!

Ο υπάλληλος χαμογελάει και τον αφήνει να περάσει.