Συναδέλφισσες – Συνάδελφοι,
Ένα ακόμα Πάσχα με την Ιονική, μία ακόμα μοναδική εμπειρία! Έχουμε τονίσει ότι όλοι μαζί είμαστε μέλη της μεγάλης Ιονικής Οικογένειας. Και τις γιορτές θέλουμε να τις περνάμε με τους δικούς μας ανθρώπους. Για αυτό και η τετραήμερη εκδρομή μας στην πανέμορφη Ζάκυνθο (Μεγάλη Παρασκευή 18.04 – Δευτέρα του Πάσχα 21.04) ήταν μία μοναδική εμπειρία αφού ζήσαμε το κλίμα κατάνυξης των ημερών, μαζί με την καλύτερη παρέα της Ιονικής, συνδυάζοντάς τα με τα υπέροχα τοπία και έθιμα του μοναδικού «Άνθους της Ανατολής»!
Όπως διαπιστώσαμε ιδίοις όμμασι, η Λαμπρή, η μεγαλύτερη γιορτή της Χριστιανοσύνης, στη Ζάκυνθο γιορτάζεται με ξεχωριστό τρόπο και τα ιδιαίτερα, τοπικά έθιμα καθιστούν τον εορτασμό μοναδικό. Οι θρησκευτικές εκδηλώσεις στη Ζάκυνθο χαρακτηρίζονται από την επτανησιακή πολυφωνική εκκλησιαστική μουσική και από έθιμα που έχουν βαθιές τις ρίζες τους στη θρησκευτική πίστη.
Μεγάλη Παρασκευή
Το καθιερωμένο μας ραντεβού για την εκκίνηση της εκδρομής μας ήταν βεβαίως κάτω από τα γραφεία του Συλλόγου μας. Συγκεντρωθήκαμε και ξεκινήσαμε νωρίς το πρωί για το ταξίδι μας με την καλύτερη διάθεση από τους συμμετέχοντες. Στην πορεία για την Κυλλήνη κάναμε τις απαραίτητες στάσεις και πήραμε από το δρόμο κάποιους συναδέλφους, με την παρέα μας να ολοκληρώνεται ουσιαστικά στην Πάτρα. Οδεύσαμε για την Κυλλήνη όπου πήραμε το φέρι μποτ για να περάσουμε στο «Φιόρε του Λεβάντε».
Ο πλους κράτησε κάτι περισσότερο από μία ώρα και φτάσαμε το μεσημεράκι στη Ζάκυνθο, την κατάλληλη στιγμή θα έλεγε κανείς, για να ζήσουμε την Αποκαθήλωση και τις εκδηλώσεις που τη συνοδεύουν. Ιδιαίτερα η Μεγάλη Παρασκευή ξεχωρίζει στο νησί και η ατμόσφαιρα είναι ιδιαιτέρως κατανυκτική.
Φτάνοντας λοιπόν, αμέσως κατευθυνθήκαμε προς το επίκεντρο των εκδηλώσεων, τον ιερό ναό του Αγίου Νικολάου. Η περιφορά του Εσταυρωμένου ξεκινά από την εκκλησία του Αγίου Νικολάου του Μώλου, συνοδευόμενη από την μπάντα του Δήμου και τις εκκλησιαστικές χορωδίες που ψάλλουν ύμνους όπως το “Αι Γενεαί Πάσαι” και το πένθιμο εμβατήριο “Adagio”. Η περιφορά με πλήθος κόσμου ακολουθεί ένα μοναδικό ρυθμό και τελετουργικό, αποπνέοντας έντονη συγκίνηση. Το χαρακτηριστικό στη Ζάκυνθο είναι πως, αντί για τον Επιτάφιο, το κέντρο της προσοχής είναι ο Εσταυρωμένος, που συμβολίζει τη θυσία του Χριστού. Η πομπή περνά μέσα από τα σοκάκια της πόλης, ενώ ο κόσμος συμμετέχει σιωπηλά, κρατώντας κεριά και βιώνοντας τη μοναδική αυτή στιγμή με βαθύ θρησκευτικό σεβασμό.
Μάλιστα, κατά τη διάρκεια του τελετουργικού, είχαμε την ευκαιρία να συναντήσουμε και το συνάδελφό μας Γιώργο Στρούζα, τον οποίο βεβαίως έχετε γνωρίσει μέσα από την ιστοσελίδα μας και τα ποιήματά του που συχνά μας αποστέλλει και δημοσιεύουμε.
Μετά από αυτήν την κατανυκτική και ιδιαιτέρως ενδιαφέρουσα εμπειρία, κατευθυνθήκαμε προς το ξενοδοχείο μας Zante Park Resort and Spa στην περιοχή του Λαγανά. Αφού τακτοποιηθήκαμε στα δωμάτιά μας, κατεβήκαμε για φαγητό σε ένα πολύ ωραίο χώρο του εστιατορίου του ξενοδοχείου με όμορφη θέα για να απολαύσουμε το δείπνο μας με νηστίσιμα και αρτύσιμα εδέσματα σε μπουφέ.
Μετά το πέρας του δείπνου μεταφερθήκαμε με το πούλμαν μας σε κοντινό χωριό για να παρακολουθήσουμε την ακολουθία του Επιταφίου υπό τους ήχους βεβαίως των καταπληκτικών ύμνων «Αι γενεαί πάσαι» και «Ω γλυκύ μου έαρ» και εν συνεχεία επιστρέψαμε στο ξενοδοχείο μας για την απαραίτητη ξεκούραση, αφού το εγερτήριο επρόκειτο να είναι… ασυνήθιστα νωρίς!
Μεγάλο Σάββατο
Κι αυτό γιατί η πρώτη Ανάσταση στη Ζάκυνθο τελείται νωρίς το πρωί (04.00 π.μ.!) του Μεγάλου Σαββάτου. Συνεπώς στις 3 τα ξημερώματα του Μεγάλου Σαββάτου ξεκινήσαμε από το ξενοδοχείο μας με τη συμμετοχή των περισσότερων από την Ιονική παρέα μας για την πόλη της Ζακύνθου, προκειμένου να παρακολουθήσουμε αυτό το ιδιαίτερο ζακυνθινό έθιμο, το οποίο ξεχωρίζει για τη χαρμόσυνη, αλλά ταυτόχρονα γεμάτη δέος ατμόσφαιρα. Ένα από τα πιο γνωστά έθιμα αυτής της ημέρας είναι το σπάσιμο των πήλινων κανατιών, τα λεγόμενα “κανάτια”. Οι κάτοικοι ρίχνουν από τα μπαλκόνια στους δρόμους τα πήλινα σκεύη, συμβολίζοντας την καταστροφή του παλιού και την αναγέννηση μέσα από την Ανάσταση. Το έθιμο συνοδεύεται από χειροκροτήματα, χαρούμενες ιαχές και τραγούδια που γεμίζουν τις πλατείες και τα σοκάκια.
Η μουσική παίζει καθοριστικό ρόλο στη δημιουργία της ιδιαίτερης ατμόσφαιρας. Η φιλαρμονική του νησιού και οι εκκλησιαστικές χορωδίες προσδίδουν ένα ξεχωριστό ηχόχρωμα, με μελωδίες που συνδυάζουν την ανατολική και δυτική μουσική παράδοση.
Ήταν πραγματικά μία υπέροχη, μοναδική εμπειρία και πραγματικά μας έκανε εντύπωση ότι παρά την «περίεργη» ώρα, όλο το νησί συμμετείχε στην πρώτη Ανάσταση!
Όταν πλέον είχε ξημερώσει, επιστρέψαμε στο ξενοδοχείο μας για το πρωινό μας και αφού πήραμε τις απαραίτητες δυνάμεις, ξεκινήσαμε την περιήγησή μας στο πολύ όμορφο αυτό νησί.
Πρώτη στάση το φημισμένο χωριό Μαχαιράδο, όπου προσκυνήσαμε στην εκκλησία της θαυματουργής Αγίας Μαύρας και θαυμάσαμε το ξυλόγλυπτο τέμπλο του 14ου αιώνα με το γνωστό για το μελωδικό ήχο βενετσιάνικο καμπαναριό. Σειρά πήραν τα χωριά Άγιος Λέων – Έξω Χώρα – Μαριές και Αναφωνήτρια, όπου είχε μονάσει ο Άγιος Διονύσιος – πολιούχος του νησιού – και συγχώρησε το φονιά του αδερφού του.
Επόμενη στάση στη Μονή Αγίου Γεωργίου των Γκρεμνών, όπου θαυμάσαμε από ψηλά ένα από τα πιο ωραία τοπία της Ελλάδας, το διάσημο Ναυάγιο, με τη μοναδική παραλία του. Περιττό να σας πούμε ότι μας έκανε ιδιαίτερη εντύπωση αυτό το υπέροχο σκηνικό σε συνδυασμό με τα γαλαζοπράσινα νερά και την ψιλή άμμο και βέβαια δεν είναι τυχαίο ότι είναι μία εικόνα της Ελλάδας και της Ζακύνθου που έχει ταξιδέψει στα πέρατα του κόσμου…
Στη συνέχεια περάσαμε από τις Βολίμες, το Καταστάρι, την πλαζ Αλυκών, τον Άγιο Δημήτριο, το Σαρακηνάδο και το Γαϊτάνι, πριν φτάσουμε στην πόλη της Ζακύνθου, όπου είχαμε λίγο χρόνο και όποιος επιθυμούσε απόλαυσε τις τοπικές νοστιμιές, μιας και το επόμενο δείπνο θα ήταν αργά το βράδυ μετά την Ανάσταση.
Το απογευματάκι επιστρέψαμε στο ξενοδοχείο μας, έχοντας ελεύθερο χρόνο για να ξεκουραστούμε μετά από δύο γεμάτες με εμπειρίες μέρες, αφού το βράδυ μάλιστα θα ακολουθούσε η Ανάσταση.
Το βράδυ πλέον πήγαμε σε μία πολύ γραφική εκκλησία σε κοντινό χωριό, όπου ζήσαμε με κατάνυξη την Ανάσταση, με τους λιγοστούς κατοίκους του χωριού. Στη συνέχεια επιστρέψαμε στο ξενοδοχείο μας, όπου ακολούθησε το υπέροχο αναστάσιμο δείπνο με την πατροπαράδοτη μαγειρίτσα, κόκκινα αυγά και πολλά άλλα εδέσματα.
Πάσχα
Η γιορτινή μέρα αυτή προσφερόταν για καλή διάθεση, χαλάρωση στις υπέροχες εγκαταστάσεις του ξενοδοχείου μας και… μπόλικους μεζέδες! Ξεκινήσαμε με πλούσιο πρωινό, ενώ περίπου στις 10 το πρωί σερβιρίστηκαν οι πρώτοι μεζέδες συνοδεία ούζου και κρασιού. Νωρίς το μεσημέρι ήταν έτοιμο το κυρίως πασχαλινό γεύμα με το πατροπαράδοτο αρνί βεβαίως να δεσπόζει, αλλά και πολλά ακόμα συνοδευτικά. Αφού φάγαμε και ήπιαμε με την ψυχή μας, ξεκίνησε το γλέντι, αφού το ξενοδοχείο είχε φροντίσει να υπάρχει τοπικό παραδοσιακό συγκρότημα, αλλά και χορεύτριες που έσυραν το χορό και εμείς καθόλου δε διστάσαμε να τις ακολουθήσουμε!
Αφού… «τα δώσαμε όλα», νωρίς το απόγευμα αποσυρθήκαμε στα δωμάτιά μας για να ξεκουραστούμε, αφού αργότερα πήγαμε στην πόλη για να γνωρίσουμε και τη νυχτερινή όψη της. Στη διαδρομή επισκεφθήκαμε ένα εργαστήριο παρασκευής των παραδοσιακών μαντολάτων της Ζακύνθου, όπου βεβαίως απολαύσαμε και προμηθευτήκαμε διάφορα παραδοσιακά προϊόντα. Αφού φτάσουμε στην πόλη είχαμε την ευκαιρία να επισκεφθούμε το ναό του Αγίου Διονυσίου, πολιούχου του νησιού, να κάνουμε τις βόλτες μας στα σοκάκια της πόλης όπου γεννήθηκαν οι διάσημες καντάδες και να πιούμε τον καφέ μας. Αργά το βράδυ πλέον επιστρέψαμε στο ξενοδοχείο μας.
Δευτέρα του Πάσχα
Είχε φτάσει πλέον η ώρα να αποχαιρετίσουμε το πολύ φιλόξενο ξενοδοχείο μας. Αφού πήραμε το πρωινό μας, φορτώσαμε τα πράγματά μας και αναχωρήσαμε για την τελευταία μέρα της εκδρομής μας. Πρώτη στάση η φημισμένη Μπόχαλη, μία παλιά, αριστοκρατική συνοικία της Ζακύνθου που βρίσκεται σε ύψωμα και προσφέρει πανοραμική θέα της πόλης. Πολλοί από μας δεν παραλείψαμε να κάνουμε τα ψώνια μας στα παραδοσιακά αρωματοποιεία της περιοχής. Στη συνέχεια ανεβήκαμε στο λόφο του Στράνη, όπου ο Διονύσιος Σολωμός εμπνεύστηκε και έγραψε τον Εθνικό μας Ύμνο στην Ελευθερία.
Εκεί, μάλιστα, συναντήσαμε και τη Μαρία Μπισκίνη, σύζυγο του αείμνηστου συναδέλφου μας Στέφανου Μπισκίνη, η οποία ούτως ή άλλως έχει ακολουθήσει το «Εξπρές της Ιονικής» σε πολλές εκδρομές του Συλλόγου μας και αποτελεί ένα αγαπητό και δραστήριο μέλος της Ιονικής μας παρέας.
Στη συνέχεια κατεβήκαμε στην πόλη, όπου είχαμε κάποιες ώρες μπροστά μας για να κάνουμε τις τελευταίες μας βόλτες και να αποχαιρετίσουμε το «Φιόρε του Λεβάντε»! Περίπου στις 3 το μεσημέρι επιβιβαστήκαμε στο φέρι μποτ που μας μετέφερε στην Κυλλήνη και από εκεί με τις απαραίτητες στάσεις και αφού αφήσαμε τους συναδέλφους που είχαμε πάρει στη διαδρομή, επιστρέψαμε στην Αθήνα.
Το Πάσχα στη Ζάκυνθο είναι μια εμπειρία που συνδυάζει το θρησκευτικό δέος με την τοπική κουλτούρα, προσφέροντας αξέχαστες στιγμές σε όσους το ζήσουν. Πιστεύουμε ότι όλοι όσοι συμμετείχαν σε αυτήν την όμορφη, πασχαλινή εκδρομή με το «Εξπρές της Ιονικής», πραγματικά θα τους μείνει αξέχαστη!
Τα ιδιαίτερα πασχαλινά έθιμα, η σημαίνουσα θέση της μουσικής, η επηρεασμένη από άλλους πολιτισμούς κουλτούρα της Ζακύνθου, σε συνδυασμό με την πολύ καλή διάθεση και το κέφι της Ιονικής μας παρέας, ήταν πραγματικά τα στοιχεία που προσέδωσαν ένα ξεχωριστό τόνο στην εκδρομή μας, όπως άλλωστε συμβαίνει σε όλα τα ταξίδια του Συλλόγου μας!
Που για να μην ξεχνιόμαστε, ακόμα και αυτή τη στιγμή που διαβάζετε αυτές τις γραμμές, το «Εξπρές της Ιονικής» βρίσκεται στα επιβλητικά Τζουμέρκα, προσφέροντας στους συμμετέχοντες μία ακόμα μοναδική, εκδρομική εμπειρία!
Παραμείνετε συντονισμένοι στην ιστοσελίδα μας για το ρεπορτάζ της νέας εκδρομής του Συλλόγου μας!