Ο Νοέμβρης έχει δύο όψεις, αφού πρόκειται για ένα μήνα που ντύνεται με «μελαγχολικά» χρώματα, αλλά συνάμα τον διαπερνά και μια μεγαλοπρέπεια… Φέρνει μαζί του τη μυρωδιά της βροχής, τα χρυσαφένια φύλλα — μα και τη συγκίνηση της μνήμης. Γιατί μέσα στις μέρες του ξυπνά πάντα η φωνή της 17ης Νοέμβρη, της γενιάς που ύψωσε το ανάστημά της για Ψωμί – Παιδεία – Ελευθερία.
Η αγαπημένη μας Σοφία Μαρωνίδη, η πρέσβειρα πολιτισμού της Ιονικής, μας εύχεται καλό μήνα με το δικό της, μοναδικό τρόπο. Αποτυπώνει μέσα από τους στίχους της αυτή τη διπλή ψυχή του Νοέμβρη, στον οποίο δίνει μορφή μικρού παιδιού που παίζει, ονειρεύεται, γελά και στο τέλος δακρύζει, καθώς θυμάται τους ήρωες του Πολυτεχνείου που έγραψαν Ιστορία. Ευχόμαστε κι εμείς με τη σειρά μας στη Σοφία – την οποία βεβαίως και ευχαριστούμε θερμά – και σε όλους τους συναδέλφους “ΚΑΛΟ ΜΗΝΑ”!
ΝΟΕΜΒΡΗΣ
Βυθίζοντας το βλέμμα μου
στο χάραμα της μέρας,
βλέπω στο δρόμο ένα παιδί,
να τρέχει σαν αέρας
Καθώς περνάει σφυρίζοντας
ξεντύνει τα κλαριά
Στολίζει με τα φύλλα τους
της γής τη φορεσιά
Τα γέλια του Χρυσάνθεμα
που ανθίζουν στα παρτέρια
Τον ήλιο και τα σύννεφα
κρατάει στα δυό του χέρια
Όταν θέλει πεντόβολα
να παίξει σαν παιδί,
πότε του φεύγει ο ήλιος του
και πότε η βροχή
Μοιάζει πολύ στ’αδέρφια του
στο ύφος και στο χρώμα
Φθινόπωρο τον γέννησε
μα προσμένει τον Χειμώνα!
Νοέμβρη λέει πως τον λένε.
Μα όταν μετράει δεκαεπτά,
τα δυό του μάτια κλαίνε
Κλαίνε για εκείνα τα παιδιά,
που σ’ενα κάτασπρο πανί
γράψανε ιστορία
και ένα δικό τους σύνθημα:
Ψωμί Παιδεία Ελευθερία!
Καλό μήνα!
Σοφία Μαρωνίδη