Συναδέλφισσες – Συνάδελφοι,
Όπως ήδη γνωρίζετε, το «Εξπρές της Ιονικής» αυτό το φθινόπωρο έβαλε μπρος τις μηχανές του για να ταξιδέψει σε παραμυθένιους προορισμούς της Κεντρικής Ευρώπης — Ιταλία, Γαλλία, Γερμανία, Ολλανδία, Λουξεμβούργο, Βέλγιο και Ελβετία.
Η εκδρομή αυτή γνώρισε εντυπωσιακή ανταπόκριση από τα μέλη μας και κατέγραψε τη μεγαλύτερη συμμετοχή από κάθε προηγούμενη εκδρομή που έχουμε διοργανώσει. Έτσι, δημιουργήθηκαν τρία (!) ξεχωριστά γκρουπ, τα οποία πραγματοποίησαν το ταξίδι διαδοχικά.
Τα δύο πρώτα γκρουπ έχουν ήδη επιστρέψει, γεμάτα υπέροχες αναμνήσεις και ενθουσιασμό, ενώ το τρίτο βρίσκεται αυτή τη στιγμή εν μέσω της εκδρομής.
Μπορείτε να διαβάσετε την ανταπόκριση για την εκδρομή του α’ γκρουπ που είχαμε δημοσιεύσει πριν λίγες μέρες (εδώ και εδώ) και σήμερα έφτασε η ώρα να σας παρουσιάσουμε το φωτορεπορτάζ του β’ γκρουπ!
Αυτή η παρουσίαση έχει μια ιδιαίτερη πινελιά, καθώς γίνεται μέσα από τα μάτια, τις σκέψεις, τα συναισθήματα και τις εντυπώσεις της αγαπητής μας συναδέλφισσας Ελένης Κλεάνθους από τη Θεσσαλονίκη (καταστήματα Δραγούμη -Βυζαντίου-, Ρούσβελτ, Μητροπόλεως, Κομνηνών, Τσιμισκή, Ωραιοκάστρου, Ίωνος Δραγούμη), η οποία είχε την επιθυμία και την ευγενή καλοσύνη να καταγράψει την εκδρομή βήμα-βήμα!
Την ευχαριστούμε θερμά για την πολύ όμορφη ταξιδιωτική της αφήγηση και βεβαίως ανυπομονούμε να ξαναβρεθούμε όλοι μαζί στην επόμενη εξόρμησή μας!
Εφταήμερη εκδρομή στην Κεντρική Ευρώπη
Το ταξίδι, όπως και η αγάπη, εκφράζει μία απόπειρα να μετατρέψουμε το όνειρο σε πραγματικότητα. (Alain de Botton – Ελβετός συγγραφέας)
1η μέρα
Αρχίζει ο δρόμος του ταξιδιού. Φεύγουμε για Αθήνα με αγαπημένους φίλους από το προηγούμενο βράδυ. Η πτήση μας από Αθήνα για Μιλάνο, είναι προγραμματισμένη για τις 8.45 το πρωί. Ταξιδεύουμε όλη νύχτα για να είμαστε στην ώρα μας στο αεροδρόμιο. Συναντηθήκαμε με τους υπόλοιπους ταξιδιώτες, φίλοι περισσότεροι συνάδελφοι, όλοι χαρούμενοι και έτοιμοι για νέες εμπειρίες και ανακάλυψη πολιτισμών. Απογειωθήκαμε και φτάσαμε στο Μιλάνο στις 10.15 το πρωί.
Ξεκινάμε!
Πρώτη διανυκτέρευση θα ήταν στην αλσατική Κολμάρ στη Γαλλία. Επιβιβαστήκαμε στο πούλμαν με τα μάτια ορθάνοιχτα για εικόνες και τα αυτιά μας τεντωμένα για τις πρώτες πληροφορίες. Διασχίσαμε τη Βόρεια Ιταλία, θαυμάζοντας στη διαδρομή τη λίμνη Κόμο, τη λίμνη Λουγκάνο και περάσαμε σε ένα υπέροχο ελβετικό τοπίο που κόβει την ανάσα.
Α, ναι! Περάσαμε και την οδική σήραγγα Γκόταρντ μήκους 16,9 χιλιόμετρων που συνδέει τη βόρεια με την νότια Ευρώπη και τις περιοχές Ούρι και Τισίνο αποτελώντας κρίσιμο πέρασμα των Άλπεων.
Λόγω κίνησης στον δρόμο για Βασιλεία, την οποία και διασχίσαμε, φτάσαμε νύχτα στο Ρικβίρ, ένα χωριό που φωλιάζει στην κοιλάδα του Ρήνου, στην καρδιά της Αλσατίας και περιτριγυρίζεται από ατελείωτους αμπελώνες. Διατηρεί τα εντυπωσιακά πέτρινα κτίρια διότι υπέστη ελάχιστες ζημιές στο Β’ παγκόσμιο πόλεμο. Προσελκύει επισκέπτες από όλο τον κόσμο που επιθυμούν να ζήσουν την ατμόσφαιρα μιας άλλης εποχής.
Στενά δρομάκια, χρωματιστά, μισοξύλινα σπίτια, καλοδιατηρημένοι πύργοι. Δεν μπορέσαμε να χαρούμε τους αμπελώνες λόγω του προχωρημένου της ώρας, αλλά περπατήσαμε άνετα στους έρημους, ρομαντικούς δρόμους του πανέμορφου Ρικβίρ, έχοντας μια άποψη πλέον για την ομορφιά που παρουσιάζει τη νύχτα. Ναι, ψωνίσαμε αναμνηστικά και κρασιά, για τα οποία φημίζεται. Στη συνέχεια φτάσαμε στην Κολμάρ. Δείπνο και τακτοποίηση στο ξενοδοχείο.
2η μέρα
Αναχώρηση 8.30 αρχικά για την ξενάγηση στην Κολμάρ. Βρίσκεται στο δρόμο του κρασιού και είναι η πρωτεύουσα των Αλσατικών χωριών. Βασίζεται κυρίως στην αμπελοκαλλιέργεια. Είδαμε το παλιό μοναστήρι του τάγματος των Δομινικανών που σήμερα είναι μουσείο. Στην είσοδο του χωριού δεσπόζει αντίγραφο του Αγάλματος της Ελευθερίας που δωρίστηκε από τη Γαλλική κυβέρνηση στις ανεξαρτητοποιημένες ΗΠΑ και είναι έργο του γλύπτη και ζωγράφου Μπαρτολντί, τέκνου της πόλης.
Στη συνέχεια, φωτογραφηθήκαμε στον Καθεδρικό Ναό του Αγίου Μαρτίνου, τον Καθεδρικό Ναό των Δομινικανών και τη μικρή Βενετία, μια περιοχή με όμορφα, πολύχρωμα κτήρια στις όχθες του ποταμού Λάουχ. Ήταν το κέντρο των κρεοπωλών, αλιέων και βυρσοδεψών. Στο δρόμο μας βρήκαμε την αγορά με τα τοπικά προϊόντα στο χώρο παλιού εργοστασίου… Τι ωραία! Είμαι φαν των τοπικών αγορών και παζαριών. Μου αρέσει να μαθαίνω για έναν τόπο, ενώ τον εξερευνώ.
Η πόλη πρωταγωνιστεί στις γιορτές των Χριστουγέννων και μεταμορφώνεται σε ένα κόσμο μαγικό. Διάβασα ότι η Γαλλίδα συγγραφέας Γκαμπριέλ-Σουζάν Μπαρμπό ντε Βιλενέβ εμπνεύστηκε το σκηνικό για την ιστορία της «Η πεντάμορφη και το τέρας» από γραφικό σκηνικό της πόλης. Καθώς πήραμε το δρόμο του γυρισμού, είδαμε την αγορά παλαιών αντικειμένων, την οποία και θαυμάσαμε.
Αποχαιρετήσαμε την Κολμάρ και συνεχίσαμε τη διαδρομή μας για Μπάντε Μπάντεν, τη λουτρόπολη του Μέλανα Δρυμού, με τα ιαματικά λουτρά Καρακάλλα στις όχθες του ποταμού Όος. Έχει κοσμοπολίτικο αέρα, είναι ένας προορισμός για τους λάτρεις της ευζωίας, της πολυτέλειας και της χλιδής.
Η φύση εδώ απλόχερα μας έδειξε ένα από τα ομορφότερα πρόσωπά της και κάθε γωνιά ήταν ένας πολύχρωμος πίνακας ζωγραφικής. Η πόλη προσφέρεται για περιπατητικές διαδρομές με απίστευτη και μαγευτική ατμόσφαιρα του τόπου. Όμορφα πάρκα και αλέες με μεγαλοπρεπή και γέρικα δέντρα χαρακτηρίζουν αυτή την καταπράσινη όαση. Δε θα βαρεθεί κανείς αυτόν τον όμορφο περίπατο στα πάρκα με τα πράσινα, κίτρινα, κόκκινα χρώματα των φύλλων που δίνουν μια υπέροχη και μοναδική αίσθηση φθινοπώρου στην πόλη.
Αποχαιρέτησα την πόλη ευτυχισμένη και ευγνώμων που είχα τη δυνατότητα να χαρώ τις ομορφιές της και γιατί επόμενος προορισμός μας ήταν το Στρασβούργο. Πόσα είχα διαβάσει για αυτήν την πόλη! Την ονειρευόμουν! Στρασβούργο, λοιπόν, όπου φτάσαμε γύρω στις 16.00. Πρωτεύουσα του Grand Est στη Βορειοανατολική Γαλλία, μνημείο Παγκόσμιας Kληρονομιάς της UNESCO (όπως άλλωστε και το Μπάντεν Μπάντεν).
Το Στρασβούργο διασχίζει ο ποταμός Ιλλ που οι όχθες του με τις γέφυρες, το φρούριο, τους πύργους, τα αξιόλογα μνημεία και τα κτίρια του παρελθόντος χαρίζουν στην πόλη απίστευτη ομορφιά. Περπατώντας, θαυμάσαμε την πλατεία Γουτεμβέργιου (πατέρα της τυπογραφίας που γεννήθηκε στη Γερμανία, αλλά εγκαταστάθηκε στο Στρασβούργο) ,τα επιβλητικά κτίρια, τους καθαρούς δρόμους, ενώ σε όλη αυτή τη διαδρομή ήταν ορατός ο καθεδρικός ναός του Στρασβούργου, αφιερωμένος στην Παναγία, με ύψος 142 μέτρα, γοτθικού ρυθμού, που εντυπωσιάζει με την πρώτη ματιά.
Ο Καθεδρικός δεσπόζει στο κέντρο του Παλαιού Στρασβούργου, περιτριγυρισμένος από τον ποταμό Ιλλ, με επιβλητική πρόσοψη γεμάτη υπέροχα γλυπτά και όμορφο ροζ χρώμα και τον επιβλητικό ρόδακα πάνω από την κεντρική πύλη που συμβολίζει το σύμπαν και στο κέντρο της βρίσκεται ο θεός δημιουργός. Στο εξωτερικό του ναού σε μαγεύει το τέμπλο, τα βιτρό παράθυρα, ο άμβωνας, τα γλυπτά, τα εκκλησιαστικά όργανα και φυσικά το αστρονομικό ρολόι ύψους 18 μέτρων. Τι να πρωτοθαυμάσεις από αυτό το γιγαντιαίο, λεπτό θαύμα που θαυμάστηκε έντονα από τον Βίκτωρα Ουγκό και υμνήθηκε από τον Γκαίτε.
Μετά από την επίσκεψή μας στο ναό, είχαμε την ευκαιρία να απολαύσουμε μια άνετη και γραφική διαδρομή στην παλιά πόλη, με το μικρό τρενάκι που ξεκινάει και επιστρέφει στον καθεδρικό ναό. Είδαμε την εκκλησία του Αγίου Θωμά και μπήκαμε στην Petite France, περιοχή-τουριστικό κέντρο με τα στενά δρομάκια, τα όμορφα σπιτάκια και τους λιθόστρωτους δρόμους.
Εντύπωση μου έκανε το φράγμα Βομπάν που κατασκευάστηκε ως άμυνα της πόλης και χωρίζει τον ποταμό σε τέσσερα κανάλια. Φανταστικό το τοπίο με γέφυρες, ζαρντινιέρες, ιστορία και ζωή. Μετά τη βόλτα μας με το τρενάκι η παρέα χωρίστηκε για καφεδάκι, αναμνηστικές αγορές, φωτογραφίες κ.λπ.. Όλοι ήταν ενθουσιασμένοι και γοητευμένοι από την πόλη. Ένας προορισμός παραμυθένιος, αλλού με αναγεννησιακή αρχιτεκτονική, αλλού με γερμανική ή γαλλική αισθητική και με πλούσια κουλτούρα. Άρχισε να νυχτώνει, η πόλη πήρε άλλη όψη, πιο φαντασμαγορική, με πλήθος φώτα και λάμψεις.
Πήραμε το δρόμο της επιστροφής για το πούλμαν, αποχαιρετώντας το Στρασβούργο με πλήθος φωτογραφιών στα κινητά και με το μυαλό γεμάτο με όμορφες εικόνες.
Επιστρέψαμε για διανυκτέρευση στην Κολμάρ.
3η ημέρα
Αναχώρηση 8.30 π.μ.
Προορισμός Λουξεμβούργο – Βρυξέλλες
Αποχαιρετούμε την Κολμάρ με προορισμό το Λουξεμβούργο (απόσταση 255 χλμ.).
Συνεχίζουμε το ταξίδι μας κουβεντιάζοντας, γελώντας στο πούλμαν, ρίχνουμε ματιές στις φωτογραφίες των προηγούμενων ημερών. Δεν μου λείπει ο καναπές μου, το κινητό μου, η τηλεόραση. Δεν σκέφτομαι τα κουρασμένα πόδια, αλλά με συνεπαίρνει το άγνωστο, η αίσθηση ελευθερίας, οι εμπειρίες που διαδέχονται μία την άλλη. Εξερευνώ, ζω το εδώ και τώρα! Αφήνω το βλέμμα μου, παρατηρώ τη φύση, τις πλαγιές, τους δρόμους.
Πώς θα μπορούσα να τα θυμάμαι όλα αυτά! Σιγά σιγά το άγνωστο γίνεται γνωστό και εγώ αλλάζω. Είμαι πιο ήρεμη, πιο ξεκούραστη, ανανεωμένη και το βασικό πάντα ευγνώμων.
Φτάσαμε στο Λουξεμβούργο!
Βρίσκεται ανάμεσα στο Βέλγιο, τη Γερμανία και τη Γαλλία. Μία από τις επίσημες πρωτεύουσες της Ευρωπαϊκής Ένωσης μαζί με Βρυξέλλες και Στρασβούργο. Το πούλμαν μας άφησε σε κάπως μακρινό πάρκινγκ και έτσι ξεκινήσαμε ένα συναρπαστικό περίπατο μέχρι να φτάσουμε στην παλιά μεσαιωνική πόλη που βρίσκεται σε ένα ψηλό οροπέδιο ανάμεσα σε δύο ποτάμια. Αμέτρητες φωτογραφίες, ο θαυμασμός μας ανείπωτος.
Εύπορη χώρα, χάρη στον ανεπτυγμένο τομέα των υπηρεσιών και ιδιαίτερα παλαιότερα, στη βιομηχανία χάλυβα. Χρηματοοικονομικός κόμβος με παγκόσμια επιρροή, με το υψηλότερο στον κόσμο κατά κεφαλήν εισόδημα και κόστος ζωής. Επισκεφθήκαμε τον Καθεδρικό ναό της Παναγίας, φωτογραφηθήκαμε στο δουκικό ανάκτορο, στην κόκκινη γέφυρα και κάναμε βόλτα. Γευτήκαμε quiche lorraine (τάρτα) και νόστιμο, τοπικό γλυκό.
170 διαφορετικές εθνικότητες υπάρχουν στο κρατίδιο αυτό, ίσως λόγω του υψηλού βιοτικού επιπέδου, της ασφάλειας, των θέσεων εργασίας. Γεμάτοι ομορφιές επιβιβαστήκαμε στο πούλμαν με προορισμό της Βρυξέλες. 212 χιλιόμετρα απόσταση από το Λουξεμβούργο.
Νύχτωνε όταν φτάσαμε Βρυξέλλες και η φωτισμένη πόλη μας υποδεχόταν. Πανέμορφη η πλατεία Γρκαντ Πλας, εντυπωσιακό το δημαρχείο, ενώ η πλατεία περιβάλλεται από κομψά, ιστορικά κτήρια που χρονολογούνται από το 14ο αιώνα. Τα κτήρια ανήκουν στα Συνδικάτα και είναι τουλάχιστον 200 ετών. Μνημείο κι αυτή παγκόσμιας κληρονομιάς από την UNESCO, δεν χορταίνεις να τη βλέπεις και με το φωτισμό της νύχτας απίστευτα εντυπωσιακή – σαν από παραμύθι. Τελικά τα φώτα δίνουν γοητεία στα κτήρια.
Γύρω από την πλατεία, πεζόδρομοι με όμορφα μαγαζιά, όμως μου έκανε εντύπωση ότι η καθαριότητα ήταν προβληματική στους γύρω δρόμους, ίσως λόγω της πολυκοσμίας και κάποιας γιορτής που υπήρχε το προηγούμενο βράδυ. Μπροστά μας και ένα μαγαζί με σοκολάτες. Μπήκαμε μέσα… τρέχοντας! Οι καλύτερες βελγικές σοκολάτες.
Κρατώντας στο μυαλό μας τις εικόνες από τα καλύτερα δείγματα της σωζόμενης βελγικής αρχιτεκτονικής, πήραμε τον δρόμο για το ξενοδοχείο. Δείπνο και ξεκούραση τώρα!
4η μέρα
Σήμερα ολοκληρώνεται η επίσκεψή μας στο Βέλγιο. Το Βέλγιο είναι μία χώρα με υψηλή ποιότητα ζωής, εκπαίδευσης, υγειονομικής περίθαλψης και κατατάσσεται ως μία από τις ασφαλέστερες και πιο ειρηνικές χώρες του κόσμου.
Βασιλευομένη κοινοβουλευτική δημοκρατία, με υποχρεωτική συμμετοχή στην ψηφοφορία. Η οικονομία του βασίζεται στις υπηρεσίες με υψηλής ποιότητας οδικό δίκτυο και μεγάλους λιμένες. Ένα από αυτά θα γνωρίσουμε σήμερα, τη μεσαιωνική Μπριζ ή Βρύγη, με πληθυσμό 120.000 κατοίκους και το κέντρο της Μνημείο Παγκόσμιας Κληρονομιάς της UNESCO. Μαζί με το Άμστερνταμ και τη Στοκχόλμη χαρακτηρίζεται ως η «Βενετία του Βορρά».
Αποχωριζόμαστε το πούλμαν και αρχίζει η μαγεία της διαδρομής. Προκειμένου να φτάσουμε στο ιστορικό κέντρο της πόλης, διασχίσαμε ένα υπέροχο πάρκο. Ακολουθήσαμε το μονοπάτι δίπλα στη λίμνη για τη γέφυρα των ερωτευμένων. Θαυμάσαμε τους κύκνους., τον πύργο και το φθινοπωρινό τοπίο.
Η καρδιά της Μπριζ είναι η πλατεία της αγοράς, η Markt, όπου στο κέντρο της είναι στημένο το διάσημο καμπαναριό Μπέλφορ ύψους 122 μέτρων του 12ου αιώνα. Γύρω από την πλατεία μαγαζάκια, εστιατόρια, καφέ κ.λπ.. Εκεί είναι και η βάση των αμαξάδων που κάνουν ξενάγηση στα βασικά αξιοθέατα της πόλης.
Άλλη εξαίρετη πλατεία, λίγα βήματα πιο πέρα, είναι η Burg που επί αιώνες αποτελούσε το διοικητικό της κέντρο. Τη μεγαλοπρεπή πλατεία περιβάλλουν κτήρια διαφόρων εποχών και κάποια από αυτά που ξεχωρίζουν είναι το δικαστικό μέγαρο, το εντυπωσιακό κτήριο του δημαρχείου, η εκκλησία του Αγίου Αίματος.
Όμως στην Μπριζ καμία μέρα δεν είναι ολοκληρωμένη αν δεν κάνουμε βόλτα στα κανάλια της. Επιβιβαστήκαμε λοιπόν σε μία βάρκα και περιηγηθήκαμε στις γραφικές διαδρομές, απολαμβάνοντας τη μοναδική θέα στα παλιά σπίτια, τις γέφυρες και τους κήπους.
Μετά το τέλος της βαρκάδας μας ήπιαμε ζεστή σοκολάτα σε ένα καφέ και αγοράσαμε τα σοκολατάκια και τα αναμνηστικά μας δωράκια. Από βόλτες με άμαξα στην πόλη, μέχρι βαρκάδες στα νερά της λίμνης, ένα είναι βέβαιο, ότι η Μπριζ είναι ένας μοναδικός προορισμός! Κυρίως, μάλιστα, για ερωτευμένους ένας ιδανικός τόπος την περίοδο των εορτών των Χριστουγέννων και θα ήθελα πολύ να την έβλεπα φωτισμένη και τη νύχτα.
Μετά την Μπριζ και γεμάτοι φωτογραφίες, αναχωρήσαμε με ανυπομονησία για την τελευταία πόλη του Βελγίου που περιλάμβανε το πρόγραμμα της εκδρομής μας, τη Γάνδη, όπου φτάσαμε γύρω στις 5 το απόγευμα.
Αν και έκανε κρύο, έριχνε ψιλόβροχο και αναγκαστήκαμε να φορέσουμε πιο βαριά ρούχα, ωστόσο η διάθεση της ομάδας παρέμενε εξαιρετική. Η όμορφη αυτή πόλη, κοντά στις Βρυξέλλες, έχει παραμείνει πιστή στην παράδοσή της, με τη μεσαιωνική αύρα, με τα υδάτινα κανάλια και τα παλαιά κτήρια και εκκλησίες – σε κερδίζει αμέσως!
Μετακινηθήκαμε στο ιστορικό της κέντρο, όπου δεσπόζει ο εντυπωσιακός Καθεδρικός ναός του Αγίου Βονιφάτιου. Περπατήσαμε τη γέφυρα του Αγίου Μιχαήλ με τον αντίστοιχο ναό δίπλα της. Ένα πραγματικά ρομαντικό τοπίο με εκπληκτική θέα. Μία άλλη εντυπωσιακή εκκλησία ήταν και του Αγίου Νικολάου καθ’ οδόν προς τη γέφυρα.
Αρκετά κουρασμένοι καθίσαμε σε ένα γραφικό καφέ στις όχθες του ποταμού, άλλος για καφέ, άλλος για τη φημισμένη βάφλα, άλλος για μπυρίτσα.
Άρχισε να νυχτώνει, επιστροφή στις Βρυξέλλες για διανυκτέρευση!
5η μέρα
Βρυξέλλες, Άμστερνταμ, Ρότερνταμ, Βρυξέλλες.
Μετά το πρωινό μας πάμε Ολλανδία. Άμστερνταμ, Ρότερνταμ, με τα αμέτρητα φράγματα, μια που το 1/4 της χώρας βρίσκεται κάτω από το επίπεδο της θάλασσας. Βασιλευόμενη κοινοβουλευτική δημοκρατία κι αυτή, θεωρείται φιλελεύθερη χώρα. Οι βροχές είναι άφθονες και οι θερμοκρασίες ήπιες το χειμώνα και δροσερές το καλοκαίρι. Πασίγνωστη για τους ζωγράφους της Ρέμπραντ, Βαν Γκογκ κ.ά..
Φτάσαμε στο Άμστερνταμ και μετά από μία απίστευτα ιδιαίτερη διαδρομή στην πλατεία Dam (Νταμ). Εκεί συναντήσαμε τους ξεναγούς μας, χωριστήκαμε σε γκρουπ και ξεκινήσαμε την ξενάγηση.
Κάναμε ένα μεγάλο περίπατο κατά μήκος ενός καναλιού με παλιά και ιδιόρρυθμα σπίτια που όντως αξίζει να φωτογραφηθούν (ίσως σπίτια πλούσιων, παλιών εμπόρων). Είδαμε κάποια φράγματα και καταλήξαμε στην πλατεία Νταμ με το βασιλικό ανάκτορο που έγινε δημαρχείο, την παλιά εκκλησία της πόλης, το μουσείο Madame Tissot και γύρω-γύρω όμορφα παλιά κτήρια.
Στο κέντρο της πλατείας το εθνικό μνημείο που αποκαλύφθηκε το 1956 και τιμά τα ολλανδικά θύματα του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου. Χωριστήκαμε για τα απαραίτητα μικροδωράκια. Κάποιοι επισκέφθηκαν την περιοχή των κόκκινων φαναριών. Άλλοι δοκιμάσαμε τα τοπικά street food και τις τηγανητές πατάτες με υπέροχη σάλτσα μαγιονέζα.
Επιστροφή στο πούλμαν μέσα από μια καταπληκτική διαδρομή με κανάλια, χρωματιστά σπιτάκια με στενές προσόψεις, μοντέρνους, καθαρούς δρόμους, ποδηλάτες, μια πανδαισία γύρω μας φύσης, υδάτων και αρχιτεκτονικής. Ιδιαίτερα εντυπωσιακό το ιατρείο του Σιδηροδρομικού Σταθμού το Άμστερνταμ.
Τολμώ να πω ότι ήταν λίγο το χρονικό διάστημα της επίσκεψής μας. Θα ήθελα να εξερευνήσω το Άμστερνταμ περισσότερο. Να δω τα πάρκα, το Μουσείο Βαν Γκογκ, να απολαύσω μια κρουαζιέρα, έναν καλό καφέ, την υπαίθρια αγορά, το σιδηροδρομικό σταθμό, να απολαύσω αργά τις ομορφιές της πόλης, χωρίς τον πανικό του χρόνου. Ίσως κάποτε γίνει και αυτό.
Ώρα 18.00 περίπου μπαίνουμε στο Ρότερνταμ, το μεγαλύτερο λιμάνι της Ευρώπης. Εδώ όμως συναντάμε μια υψηλού επιπέδου, σύγχρονη αρχιτεκτονική. Η πόλη λόγω της θέσης που κατείχε ως λιμάνι, καταστράφηκε από τους Γερμανούς κατά το Β’ παγκόσμιο πόλεμο και ξαναχτίστηκε μέσω μιας δραστήριας αρχιτεκτονικής πολιτικής. Διαθέτει μεγάλο πανεπιστήμιο (το Εράσμιο Πανεπιστήμιο που εστιάζει στη διοίκηση επιχειρήσεων και τα οικονομικά), μουσεία, ορχήστρες, θέατρα και φυσικά μεγάλα αρχιτεκτονικά γραφεία και εκπαιδευτικά κέντρα αρχιτεκτονικής.
Ήταν νύχτα όταν φτάσαμε και η επίσκεψή μας σύντομη. Ήμασταν όμως ενθουσιασμένοι από τις ομορφιές που αντικρύζαμε. Υπάρχει ένα κτήριο σε σχήμα μολυβιού και δίπλα του μικρές, κίτρινες κατοικίες που βρίσκονται πάνω σε μια εξαγωνική βάση. Άλλο αντιπροσωπευτικό κτήριο, κοντά στο προηγούμενο, είναι ένα οικοδόμημα που λέγεται Markthal σε σχήμα πετάλου. Έχει μεγάλες επιφάνειες γυαλιού. Στο ισόγειο είχε διάφορα ολλανδικά food hall και ήταν διακοσμημένο με λουλούδια και έντομα στα πρότυπα της ολλανδικής ζωγραφικής του 17ου αιώνα.
Το επισκεφθήκαμε, το φωτογραφίσαμε και ήταν πράγματι μαγικά με έντονη χριστουγεννιάτικη ατμόσφαιρα. Έβρεχε και τα φώτα αντανακλούσαν πάνω στο πεζοδρόμιο. Με τις ομπρέλες κάποιοι κάναμε βόλτες στην πλατεία με το βλέμμα ψηλά στα υπέροχα αυτά κτήρια. Εντυπωσιάστηκα από τα μεγάλα γυάλινα κτήρια και όμως, είχα δει τόσο λίγα!
Ήταν τέτοια η έκπληξή μου που δεν πρόλαβα να παρατηρήσω κάτι άλλο. Σίγουρα θα είχε και εκεί κάποια μεσαιωνικά κτήρια, αλλά δεν τα πρόσεξα. Τελικά και η αρχιτεκτονική σχετίζεται με την ευεξία και την ικανοποίηση του ατόμου…
Επιστροφή στις Βρυξέλλες για διανυκτέρευση.
6η μέρα
Βρυξέλλες – Λουκέρνη.
Αυτή είναι η τελευταία μέρα μας στο Βέλγιο, το οποίο και αποχαιρετάμε… Είμαστε στην έκτη μέρα του ταξιδιού. Αρχίζει σιγά σιγά η επιστροφή μας. Θέλουμε 629 χιλιόμετρα μέχρι τη Λουκέρνη. Μακρύ ταξίδι με πούλμαν, αλλά δεν μας ενοχλεί καθόλου. Σημαντική είναι, όπως λένε, η διαδικασία του ταξιδιού και όχι ο προορισμός. Εξ άλλου, έχουμε να πούμε πολλά οι παρέες, ίσως χαλαρώσουμε και λίγο, ίσως τραγουδήσουμε, έχουμε και τα τελευταία ποιήματα της αγαπημένης ποιήτριάς μας Σοφίας να ακούσουμε. Όλα καλά, είμαστε όλοι καλά, συνεχίζουμε. Ας μοιραστούμε τη μαγεία του ταξιδιού και ας αφήσουμε το βλέμμα να παρατηρήσει την άγνωστη φύση και τα τοπία.
Όμως σε λίγο χρόνο μετά από την επιβίβασή μας στο πούλμαν, μας ανακοινώνεται ότι υπάρχει μια έκπληξη για μας. Θα στολίσουμε τη μακρινή διαδρομή μας με επίσκεψη στο Ομπερνέ της Αλσατίας για μια δίωρη στάση. Χειροκροτήματα, χαρές (σε κάποιους είχε ήδη διαρρεύσει η έκπληξη…), γιατί επιστρέφαμε πάλι στις ομορφιές της Αλσατίας.
Είχα ακούσει για αυτό το χωριό και για τα φημισμένα κρασιά του, αλλά δεν φανταζόμουν πόσο όμορφο ήταν. Περιηγηθήκαμε στην πλατεία που την περιτριγυρίζουν τα όμορφα σπιτάκια, ταβερνούλες, μαγαζάκια. Είδαμε το δημαρχείο με την εντυπωσιακή μεσαιωνική πρόσοψη και τον πύργο. Τι να πρωτοφωτογραφίσεις για να αποτυπώσεις την ομορφιά αυτού του μικρού χωριού. Σκορπιστήκαμε γρήγορα οι παρέες για να ανακαλύψουμε τις γωνιές του, να πάρουμε αναμνηστικά και να φάμε ή να πιούμε κάτι.
Τους περισσότερους μας μαγνήτισε ένα ταβερνάκι και καθίσαμε να γευτούμε την αλσατική κουζίνα και το τοπικό κρασάκι. Ενώ το αποχαιρετούσα, το φαντάστηκα στολισμένο την περίοδο των Χριστουγέννων με στολίδια πολύχρωμα, λαμπιόνια, με μυρωδιές από ψημένα κάστανα και ίσως με χιόνια στις σκεπές των σπιτιών…
Επιβίβαση στο πούλμαν και συνεχίσαμε με προορισμό τη Λουκέρνη της Ελβετίας.
Τι ωραία αίσθηση να πηγαίνουμε στη Λουκέρνη που τόσα ακούσαμε και διαβάσαμε για αυτήν! Θα διασχίσουμε ένα μέρος της Ελβετίας που είναι από τα ομορφότερα της χώρας. Θα δούμε τις πλαγιές με το ατελείωτο πράσινο, τα δέντρα με τα πρασινοκίτρινα φύλλα, τις αγελάδες, τα αλπικά λιβάδια…
Ναι! Τα είδαμε όλα αυτά και περισσότερα!
Επιφωνήματα! Δείτε αυτό το χωριουδάκι πώς απλώνεται στην καταπράσινη πλαγιά του βουνού! Δείτε το τρενάκι που διασχίζει τη γεφυρούλα!
Μ’ αυτά, λίγη μουσική και ποιήματα, φτάσαμε στη Λουκέρνη νύχτα και κατ’ ευθείαν στο ξενοδοχείο.
7η μέρα
Λουκέρνη – Μιλάνο – πτήση για Αθήνα
Ξημέρωσε! Πώς πέρασαν οι μέρες γρήγορα!
Τελευταίο πρωινό με την παρέα! Βαλίτσες, τσάντες, διάφορα αναμνηστικά, σοκολάτες, δωράκια για τους αγαπημένους μας και τα εγγονάκια μας!
Άρχισε να βρέχει… Όμως τι μας νοιάζει! Πήραμε τις ομπρελίτσες μας και σιγά σιγά αρχίσαμε την ξενάγησή μας.
Η Λουκέρνη είναι μία γοητευτική πόλη στην κεντρική Ελβετία, σημαντικός τουριστικός προορισμός, λόγω της θέσης της στη λίμνη, χάρη στα αξιοθέατά της και τη θέα της μιας και βρίσκεται κοντά στις Άλπεις.
Περπατήσαμε αργά και απολαυστικά τη μεσαιωνική ξύλινη γέφυρα Κάπελ, είδαμε μερικούς από τους πύργους που υπάρχουν ακόμα και προσέξαμε τους υπέροχους πίνακες ζωγραφικής που κοσμούν την οροφή της και αναπαριστούν γεγονότα από την ιστορία της Λουκέρνης μέσα στους αιώνες.
Συνεχίσαμε μετά τη γέφυρα κατά μήκος της λίμνης, η οποία έχει έκταση 114 τετραγωνικά χιλιόμετρα και στο βαθύτερο σημείο της φτάνει στα 214 μέτρα. Χτισμένη μπροστά στη λίμνη είναι η εκκλησία των Ιησουιτών, μπαρόκ, εντυπωσιακή και ένα από τα πιο εντυπωσιακά αξιοθέατα της πόλης.
Επίσης, το δημαρχείο της πόλης αντικρύζει τη λίμνη και χαρίζει στη Λουκέρνη μία ακόμα γοητευτική εικόνα.
Ανάμεσα στη λίμνη και τον ποταμό Ρόις, η Λουκέρνη είναι ένα κόσμημα. Τρόλεϊ, λεωφορεία, τρένα, πλοιάρια στη λίμνη, μια άψογη συγκοινωνία. Θα μπορούσα να βολτάρω ώρες σε αυτή την ήσυχη και ξεχωριστή πόλη, ψάχνοντας τις κρυφές γωνιές της, τα μουσεία της, τα πάρκα της, τις γεύσεις, τους ήχους και τα αρώματά της.
Επιστροφή στο πούλμαν και αναχώρηση για Μιλάνο. Όμως, άλλη μία έκπληξη μας περίμενε! Στάση στο Λουγκάνο. Έχουμε χρόνο, τι ευτυχία! Το Λουγκάνο είναι στα σύνορα Ελβετίας και Ιταλίας, με μεσαιωνική γοητεία και τον αέρα ενός αρχοντικού ελβετικού προορισμού. Είναι χτισμένο στις όχθες μιας αστραφτερής λίμνης, με θέα ορεινούς όγκους και γεμάτο μικρούς άγνωστους θησαυρούς. Το 37% της λίμνης βρίσκεται στην Ιταλία και το υπόλοιπο 63% στην Ελβετία. Η ημέρα ήταν ανοιξιάτικη και απολαύσαμε μια χαλαρή βόλτα δίπλα στο νερό, θαυμάζοντας το ειδυλλιακό τοπίο, τη μαγευτική θέα και τα ζωηρά χρώματα του τοπίου.
Τελειώνοντας την επίσκεψή μας, περάσαμε από κάποιες υπέροχες εμπορικές στοές, χαζέψαμε βιτρίνες με ελβετικά ρολόγια και μπουτίκ με τις πασίγνωστες σοκολάτες. Τα τελευταία χρήματά μας τα αφήσαμε εκεί, στα ακριβά σοκολατάκια…
Επιβίβαση πάλι στο πούλμαν και αφού φτάσαμε στο Μιλάνο, κατευθείαν στο αεροδρόμιο, είχαμε μια όμορφη πτήση και επιστρέψαμε στην Ελλάδα.
Πήραμε τις βαλίτσες μας και τον δρόμο καθένας για το σπίτι του! Το αποθυμήσαμε όλοι, νομίζω, κουρασμένοι, αλλά με γεμάτες μπαταρίες, οι οποίες, τι κρίμα, αδειάζουν γρήγορα και θέλουν εκ νέου γέμισμα…
Να έχουμε όλη την υγεία μας και να ανταμώσουμε για νέες εξερευνήσεις. Γνωρίσαμε σπάνιες ομορφιές. Ευχαριστούμε όλους όσους μόχθησαν για την οργάνωση και επιτυχία αυτής της εκδρομής!