Συναδέλφισσες – Συνάδελφοι,
Βρισκόμαστε σε ένα καθοριστικό σταυροδρόμι ενός αγώνα που διαρκεί πάνω από μία δεκαετία. Η υπόθεση της καταστροφικής επένδυσης των 55,5 εκατομμυρίων ευρώ στην ΑΜΚ της ATTICA BANK – μια επένδυση που πραγματοποιήθηκε το 2015 από την τότε διοίκηση του ΤΑΠΙΛΤ–ΑΤ και οδήγησε στην ουσιαστική εξαΰλωση των αποθεματικών μας – φτάνει σε κρίσιμο στάδιο. Η εκδίκαση έχει οριστεί για την Τετάρτη 26 Νοεμβρίου στο Τριμελές Εφετείο Κακουργημάτων (οδός Λουκάρεως, 1ος όροφος, Αίθουσα 1070 ΣΤ, 09:00 π.μ.).
Οι αιτίες της απαξίωσης της επικουρικής μας ασφάλισης είναι πολλές, όμως το τελειωτικό χτύπημα δόθηκε με τη μεθοδευμένη μετάλλαξη ενός ασφαλιστικού φορέα σε εταιρεία. Η κορύφωση της απαξίωσης ήρθε με την επένδυση των 55,5 εκατ. ευρώ στην Attica Bank, που σήμερα έχουν φτάσει να αποτιμώνται μόλις σε… 11 ευρώ!
Οι συνέπειες είναι δραματικές: χιλιάδες συνάδελφοι λαμβάνουν σήμερα εξευτελιστικές επικουρικές συντάξεις από 24 έως 48 ευρώ, ενώ αρκετοί έχουν χάσει εντελώς το δικαίωμά τους στην επικουρική σύνταξη. Το πλήγμα που υφίστανται οι συνταξιούχοι του ΤΑΠΙΛΤ-ΑΤ δεν είναι μόνο οικονομικό, αφού έχει επιπλέον κοινωνικές, θεσμικές και ηθικές διαστάσεις!
Αντιλαμβάνεστε ότι για ένα τόσο σοβαρό ζήτημα, που θα έπρεπε να έχει κινητοποιήσει τους αρμόδιους φορείς, μέχρι σήμερα δεν έχει συγκινήσει κανέναν… Έτσι χιλιάδες συνταξιούχοι έχουν οδηγηθεί στην καταβολή μιας συμβολικής επικουρικής σύνταξης.
Η δεκαετής τραγωδία του ΤΑΠΙΛΤ-ΑΤ
Η ιστορία αυτής της τραγωδίας ξεκινά το 2014–2015, όταν η διοίκηση του Ταμείου αποφάσισε με πρωτοφανή βιασύνη και χωρίς διαβούλευση, ούτε τήρηση των προβλεπόμενων διαδικασιών και κανόνων, την τοποθέτηση 55,5 εκατομμυρίων ευρώ στην Αύξηση Μετοχικού Κεφαλαίου της Attica Bank. Το ποσό αυτό αντιπροσώπευε το ένα τρίτο των αποθεματικών και σχεδόν το μισό της ρευστότητας του Ταμείου…
Φυσικά, ότι η Attica Bank δεν αποτελούσε επενδυτική ευκαιρία, το γνώριζε και βοούσε όλη η οικονομική κοινότητα της χώρας. Την τελευταία πενταετία πριν από την επένδυση (έτη 2010-2014) παρουσίαζε συνολικά ζημίες ύψους 568 εκατομμυρίων ευρώ, δεν υπήρχε κανένα εγκεκριμένο πλάνο αναδιάρθρωσης, ενώ είχαν προηγηθεί περισσότερες αυξήσεις μετοχικού κεφαλαίου, με την πλέον πρόσφατη τότε, ύψους 434 εκατομμυρίων ευρώ να είναι αποτυχημένη!
Παρά τις έντονες αντιρρήσεις που εκφράστηκαν τότε από συλλόγους (ιδιαίτερα η ΙΟΝΙΚΗ ΕΝΟΤΗΤΑ και ο ΣΥΙΛΤΕ πρωτοστάτησαν στις διαμαρτυρίες για αυτήν την εξόφθαλμα λανθασμένη απόφαση, στέλνοντας ακόμα και εξώδικα) και συναδέλφους με εμπειρία και γνώση, η τότε διοίκηση του Ταμείου προχώρησε αστραπιαία τις διαδικασίες. Όπως ήταν αναμενόμενο, η «επένδυση» αυτή κατέρρευσε ήδη από τα πρώτα χρόνια. Αρκεί να ειπωθεί ότι καθ’ όλη τη διάρκεια της διαδικασίας αύξησης μετοχικού κεφαλαίου της Attica Bank, η χρηματιστηριακή αξία της μετοχής ήταν σχεδόν κάθε ημέρα μικρότερη από την αξία στην οποία αγοράστηκαν αυτές.
Το ενεργητικό του Ταμείου χάθηκε και η περιουσία που προερχόταν από τις εισφορές χιλιάδων εργαζομένων και συνταξιούχων εξαφανίστηκε!
Μετά το 2015, το Ταμείο μπήκε σε μια τροχιά διάλυσης. Οι επικουρικές συντάξεις μειώθηκαν δραματικά, οι συνταξιούχοι άρχισαν να λαμβάνουν ψίχουλα και πολλοί που αγανάκτησαν από τον τραγικό τρόπο λειτουργίας του Ταμείου, πήραν πίσω ένα ελάχιστο μέρος των εισφορών τους, με αποτέλεσμα να απωλέσουν το δικαίωμα στην επικουρική σύνταξη!
Το 2019 ήρθε μια ακόμη καθοριστική στιγμή. Έχουμε τονίσει κατ’ επανάληψη ότι όταν ένας επικουρικός φορέας αδυνατεί να καταβάλλει τις συντάξεις, η Πολιτεία είναι υποχρεωμένη –σύμφωνα με τη νομοθεσία– να τον εντάξει στον επικουρικό φορέα του ΕΦΚΑ. Ενώ άλλα επικουρικά Ταμεία – όπως το επικουρικό Ταμείο της Γενικής και ο ΛΕΠΕΤΕ της Εθνικής, εντάχθηκαν στον e-ΕΦΚΑ για να διασωθούν οι συντάξεις τους – η διοίκηση του ΤΑΠΙΛΤ–ΑΤ αρνήθηκε και εμπόδισε την υπαγωγή. Αν είχε συμβεί αυτό τότε, σήμερα χιλιάδες συνάδελφοι θα λάμβαναν αξιοπρεπείς επικουρικές συντάξεις!
Οι ευθύνες της τότε διοίκησης είναι τεράστιες. Με τις πράξεις τους κατέστρεψαν το Ταμείο, μετέτρεψαν έναν θεσμό κοινωνικής ασφάλισης σε «εταιρικό» σχήμα που λειτουργεί για την προστασία των υπευθύνων (αφού στην ουσία οι ίδιοι οι υπαίτιοι της καταστροφής παραμένουν στη διοίκηση), υπονόμευσαν τη δημοκρατική συμμετοχή και ακύρωσαν κάθε έννοια λογοδοσίας. Από την άλλη πλευρά, η Πολιτεία και οι ελεγκτικοί μηχανισμοί παρέμειναν αδρανείς, επιτρέποντας να διαιωνίζεται μια κατάφωρη αδικία.
Οι συνέπειες για τους ασφαλισμένους και τις οικογένειές τους είναι ολέθριες. Χιλιάδες συνάδελφοι συνταξιούχοι έχουν στερηθεί τη σύνταξη που δικαιούνταν μετά από δεκαετίες εργασίας και καταβολής εισφορών. Η εμπιστοσύνη στους θεσμούς έχει διαρραγεί, ενώ το αυτοδιαχειριζόμενο μοντέλο του Ταμείου διαστρεβλώθηκε σε μια κλειστή και αδιαφανή «εταιρική» δομή.
Αυτή τη δεκαετία που μεσολάβησε από την επένδυση μέχρι σήμερα, αντί η διοίκηση που φέρει την ευθύνη για αυτήν την τραγική κατάσταση να απολογηθεί, προχώρησε σε καταστατικές αλλαγές που στόχευαν στην αποδυνάμωση της δημοκρατικής λειτουργίας. Καθιερώθηκαν οι λεγόμενες «Γενικές Συνελεύσεις δι’ αντιπροσώπων», μια διαδικασία που απέκλεισε τους ασφαλισμένους από τη συμμετοχή και έδωσε στον ελεγχόμενο μηχανισμό τη δυνατότητα να χειραγωγεί αποφάσεις. Έτσι, ψηφίστηκε το αδιανόητο: το ίδιο το Ταμείο να μην παραστεί ως Πολιτική Αγωγή στη δίκη, να μην διεκδικήσει αποκατάσταση της ζημίας και μάλιστα να καλύψει τα δικαστικά έξοδα των κατηγορουμένων!
10 χρόνια αγώνα για την απονομή δικαιοσύνης
Ο Σύλλογος, όλα αυτά τα χρόνια, δεν έμεινε αδρανής. Διατηρούμε τον καθοριστικό ρόλο στη διαχείριση της υπόθεσης, ενώ ο Σύλλογος έχει «ματώσει» οικονομικά και έχει καταβάλει τεράστιες προσπάθειες ώστε να οδηγηθούν οι υπεύθυνοι αυτής της εγκληματικής επιλογής στη Δικαιοσύνη και να αποδοθεί δικαιοσύνη. Με περιορισμένα μέσα, αλλά με αφοσίωση, η ΙΟΝΙΚΗ ΕΝΟΤΗΤΑ αρχικά και ο Σύλλογος Συνταξιούχων εν συνεχεία, κάλυψαν σημαντικές δικαστικές δαπάνες, κατέθεσαν αναφορές, απευθύνθηκαν σε πρωθυπουργικά και υπουργικά γραφεία, ενημέρωσαν την κοινωνία, οργάνωσαν κινητοποιήσεις και κράτησαν την υπόθεση στην επικαιρότητα.
• Ζητήσαμε δικαστικά, με αίτηση ασφαλιστικών μέτρων, τα έγγραφα που αφορούσαν την απόφαση του Δ.Σ. για την καταστροφική επένδυση, από τα οποία θα μπορούσαμε να διαπιστώσουμε αν είχαν τηρηθεί οι τυπικές και οι ουσιαστικές προϋποθέσεις επένδυσης ενός τέτοιου ιλιγγιώδους ποσού. Γνωρίζαμε βέβαια ότι η διοίκηση του Ταμείου δεν είχε ακολουθήσει τις νόμιμες διαδικασίες και τους κανόνες συνετούς διαχείρισης.
• Προσφύγαμε κατά των – πολυάριθμων – τροποποιήσεων του καταστατικού του ΤΑΠΙΛΤ-ΑΤ, με τις οποίες εκμηδενίστηκαν οι συντάξεις μας και καταλύθηκαν οι εσωτερικές δημοκρατικές διαδικασίες.
• Με μία πρωτοφανή κινητοποίηση συγκεντρώσαμε υπογραφές και καταθέσαμε στο Υπουργείο αιτήματα για την ένταξη του Ταμείου στο Δημόσιο ασφαλιστικό φορέα.
• Προσφύγαμε εκ νέου στη Δικαιοσύνη και ζητήσαμε το διορισμό προσωρινής διοίκησης, αφού τα μέλη του Δ.Σ. του ΤΑΠΙΛΤ-ΑΤ που έλαβαν την απόφαση για την καταστροφικη επένδυση, δεν είχαν την ευθιξία ούτε να παραιτηθούν από τις θέσεις τους μετά την κατηγορία που τους αποδόθηκε για κακουργηματική απιστία.
• Προσφύγαμε δικαστικά κατά της απόφασης της Γ.Σ. των αντιπροσώπων που αποφάσισε να μην παραστεί το Ταμείο στην ποινική δίκη για την υποστήριξη της κατηγορίας και να καλύψει όλα τα δικαστικά έξοδα των μελών της Διοίκησης που διώκονταν ποινικά.
• Και ασφαλώς, καταθέσαμε μηνυτήρια αναφορά για την καταφανή αυτή παράβαση των κανόνων επιμέλειας και καλής διαχείρισης από τη διοίκηση του ΤΑΠΙΛΤ-ΑΤ, με την επικίνδυνη και καταστροφική αυτή επένδυση ποσού 55.500.000 ευρώ σε ένα χρηματοοικονομικό προϊόν, η δυσμενής πορεία του οποίου ήταν ήδη προδιαγεγραμμένη.
Χωρίς αυτές τις προσπάθειες, το σκάνδαλο θα είχε θαφτεί και η αδικία θα είχε νομιμοποιηθεί στη σιωπή.
Ακολούθησαν κι άλλες προσφυγές, συμπληρωματική μηνυτήρια αναφορά, αλλά και μακρόχρονες βραδύνσεις λόγω των διαβόητων καθυστερήσεων της ελληνικής δικαιοσύνης. Η ΙΟΝΙΚΗ ΕΝΟΤΗΤΑ και ο Σύλλογος Εργαζομένων της Ιονικής, σε συνεργασία με ορισμένα άλλα σωματεία με ασφαλισμένους συνταξιούχους στο ΤΑΠΙΛΤ-ΑΤ, βρέθηκαν στην πρώτη γραμμή και με συνεχείς παρεμβάσεις κράτησαν την υπόθεση ζωντανή. Η Δικαιοσύνη παρέπεμψε τελικά την υπόθεση για κακουργηματική απιστία των μελών της διοίκησης του ΤΑΠΙΛΤ-ΑΤ που αποφάσισαν την επένδυση στην Attica Bank, όμως έκτοτε η εκδίκαση έχει αναβληθεί ξανά και ξανά.
Η 26η Νοεμβρίου είναι μια ημερομηνία-σταθμός
Τώρα, η μάχη κορυφώνεται. Διεκδικούμε να αποδοθεί δικαιοσύνη και να τιμωρηθούν οι υπαίτιοι που οδήγησαν το Ταμείο στην καταστροφή. Ζητάμε αποκατάσταση της ζημίας όπου είναι εφικτό, με κάθε νόμιμο τρόπο. Διεκδικούμε την άμεση ένταξη του ΤΑΠΙΛΤ–ΑΤ στον e-ΕΦΚΑ, τη μόνη ρεαλιστική λύση για να διασφαλιστούν αξιοπρεπείς επικουρικές συντάξεις. Και απαιτούμε την πλήρη αποκατάσταση της δημοκρατικής λειτουργίας του Ταμείου, με διαφάνεια και ισότιμη συμμετοχή όλων των ασφαλισμένων.
Η παρουσία μας στη δίκη της 26ης Νοεμβρίου είναι καθοριστική. Δεν αρκεί να περιμένουμε από άλλους να αποδώσουν δικαιοσύνη. Πρέπει να δείξουμε μαζικά, με την παρουσία μας, ότι οι Ιονικάριοι δεν σιωπούν, δεν συμβιβάζονται, δεν αποδέχονται την αδικία! Η αίθουσα του Εφετείου πρέπει να γεμίσει από τη φωνή μας. Γιατί η παρουσία μας είναι δύναμη, ενώ η απουσία μας ισοδυναμεί με συνενοχή!
Η υπόθεση αυτή δεν είναι μια τυπική δίκη: είναι ένας κοινωνικός και ηθικός αγώνας! Είναι το δικαίωμά μας στην αξιοπρέπεια, στη σύνταξη που δικαιούμαστε, στη δικαιοσύνη που μας χρωστούν.
Στις 26 Νοεμβρίου όλοι στο Τριμελές Εφετείο Κακουργημάτων, στην οδό Λουκάρεως. Για να μιλήσουμε δυνατά, για να μας ακούσει η Δικαιοσύνη, για να υπάρξει επιτέλους δικαίωση!
ΖΗΤΑΜΕ:
– Να καταδικαστούν εκείνοι που αποφάσισαν την εγκληματική επένδυση
– Να ανοίξει ο δρόμος για μια διοίκηση με στόχο τη σωτηρία του ΤΑΠΙΛΤ-ΑΤ
– Να επιτευχθεί η ένταξη του Ταμείου στο επικουρικό του ΕΦΚΑ, ως η μοναδική λύση για τη διασφάλιση της επικουρικής μας σύνταξης
Η μάχη αυτή μας αφορά όλους!
Και όλοι μαζί πρέπει να δώσουμε το παρών στις 26 Νοεμβρίου!
Τετάρτη 26 Νοεμβρίου 2025 – Τριμελές Εφετείο Κακουργημάτων (οδός Λουκάρεως, 1ος όροφος, Αίθουσα 1070 ΣΤ, ώρα 09:00 π.μ.)
ΟΛΟΙ παρόντες!