Η Μεγάλη Παρασκευή και ο Επιτάφιος είναι ίσως η πιο φορτισμένη συγκινησιακά στιγμή της Μεγάλης Εβδομάδας καθώς κορυφώνεται το Θείο Δράμα, με τη Σταύρωση και τον ενταφιασμό του Ιησού Χριστού, στην πορεία προς την Ανάσταση και το Πάσχα.
Η Μεγάλη Παρασκευή είναι μια ημέρα ιδιαίτερης σημασίας για τους χριστιανούς σε όλο τον κόσμο, καθώς αναφέρεται στη μνήμη του θανάτου του Ιησού Χριστού στο σταυρό. Είναι μια ημέρα πένθους και σκέψης για την ανθρωπότητα και την ανανέωση του πνευματικού μας βίου, μέσω της εστίασης στην ευαισθησία, την ευγνωμοσύνη και την αλληλεγγύη.
Καθ’ όλη τη διάρκεια της ημέρας της Μεγάλης Παρασκευής, οι καμπάνες των εκκλησιών χτυπούν πένθιμα, ενώ οι πιστοί συνήθως νηστεύουν και απέχουν από τη χαρά και την ψυχαγωγία.
Το βράδυ της Μεγάλης Παρασκευής ψάλλεται ο όρθρος του Μεγάλου Σαββάτου και η υμνολογία είναι σχετική με την ταφή του Κυρίου από τους Ιωσήφ και Νικόδημο και την κάθοδο της ψυχής Του στα σκοτεινά βασίλεια του Άδη. Σχετικά τα τροπάρια: «Ο ευσχήμων Ιωσήφ…», και «Ότε κατήλθες προς τον θάνατον…».
Κατά τη διάρκεια της ακολουθίας ψάλλονται σε τρεις στάσεις (μέρη) τα λεγόμενα Εγκώμια, μικρά τροπάρια πολύ αγαπητά στο λαό, αγνώστου ποιητή. Τα πιο γνωστά είναι: «Η ζωή εν τάφω…», «Άξιον εστί μεγαλύνειν…», «Αι γενεαί πάσαι…» και «Ω γλυκύ μου Έαρ…».
(εδώ μπορείτε να βρείτε τους στίχους των τροπαρίων)