Το ναυάγιο της Πύλου έθαψε στον υγρό τάφο της Μεσογείου και την ανθρωπιά μας…
Ο υαί υμίν γραμματείς και Φαρισαίοι υποκριτές!
Η προσφυγιά είναι ένα φαινόμενο που έχει σημαδέψει την ανθρωπότητα από τις απαρχές της ύπαρξής της. Δεν είναι υπερβολή να πούμε ότι βρίσκεται εγγεγραμμένη στο ανθρώπινο dna… Όταν οι συνθήκες διαβίωσης γίνονται ανυπόφορες στον τόπο τους, οι άνθρωποι δε διστάζουν να… ξεριζωθούν, να ταξιδέψουν, αψηφώντας τους κινδύνους, για να βρουν μία καλύτερη ζωή, είτε για τους ίδιους, είτε βεβαίως για τους δικούς τους ανθρώπους και τις νεότερες γενιές. Η προσφυγιά ουσιαστικά είναι ένας από τους βασικούς παράγοντες που έχουν γράψει την ιστορία της ανθρωπότητας. Αυτή ήταν, είναι και θα είναι ες αεί η πραγματικότητα.
Η τραγωδία της Πύλου έφερε και πάλι στην επιφάνεια το τεράστιο πρόβλημα που υφίσταται σε πολλές χώρες που έχουν καταστραφεί είτε κυρίως από πολέμους (εμφύλιους ή με εξωγενείς παρεμβάσεις) είτε από κλιματολογικές συνθήκες λόγω της ακραίας ανθρώπινης παρέμβασης, με συνέπεια οι λαοί αυτών των χωρών (συνήθως του λεγόμενου Τρίτου Κόσμου) να μην μπορούν να επιβιώσουν.
Πάντα όταν επικρατούν τέτοιες συνθήκες, είναι απολύτως βέβαιο ότι μέρος του πληθυσμού θα επιδιώξει με κάθε τρόπο να αφήσει πίσω τη ζωή-κόλαση που τους οδηγεί σε έναν αργό θάνατο, για να ταξιδέψουν μακριά με σημαία τα όνειρά τους στη «Γη της Επαγγελίας», για κάτι καλύτερο, για τους ίδιους και κυρίως για τα παιδιά τους.
Η Γη της Επαγγελίας είναι συνήθως οι πλέον ανεπτυγμένες χώρες του δυτικού κόσμου (αν και συχνά αποδεικνύονται ότι είναι η Γη… του Πυρός). Εκεί πιστεύουν οι «κολασμένοι της γης» ότι μπορούν να πετύχουν μία καλύτερη ζωή και να γλυτώσουν από το διαρκή εφιάλτη που βιώνουν στις χώρες τους.
Αυτό βέβαια το ταξίδι, συχνά δεκάδων χιλιάδων χιλιομέτρων, διανύοντας πολλές χώρες, ως επί το πλείστον αφιλόξενες, με τους λογής λογής εκμεταλλευτές (επίσημους και ανεπίσημους), έχοντας πουλήσει όλο τους το βιoς, χωρίς να έχουν δυνατότητα επιστροφής, για να γίνουν βορά στους δουλεμπόρους, ισοδυναμεί βεβαίως με τη σύγχρονη κάθοδο στην κόλαση…
Οι πραγματικές αιτίες
Οι μεταναστευτικές ροές έχουν αυξηθεί σε πολύ μεγάλο βαθμό την τελευταία 20ετία και η βασική αιτία της αλματώδους αύξησης είναι η καταστροφή που επήλθε σε αρκετές χώρες λόγω πολέμων που διεξήχθησαν είτε μετά από την προκλητική παρέμβαση της Δύσης (βλ. Αφγανιστάν, Ιράκ, Συρία κ.ά), είτε με σκοπό την ανατροπή καθεστώτων που – με τα θετικά και τα αρνητικά τους – είχαν κατορθώσει να επιβάλουν την τάξη στις χώρες τους και να διατηρούν ένα ικανοποιητικό επίπεδο διαβίωσης για τους λαούς τους (βλ. Τυνησία, Λιβύη, Αίγυπτος…), είτε λόγω εσωτερικών διενέξεων και εμφύλιων συρράξεων (π.χ. Υεμένη, Σουδάν κ.λπ.) – πάντα βεβαίως με τον δάχτυλο της Δύσης παρόντα.
Άλλωστε, οι χώρες που έσπασαν κάθε ρεκόρ προσφυγικών ροών, είναι αυτές στις οποίες οι ηγέτιδες των δυτικών δυνάμεων (ΗΠΑ, Αγγλία, Γαλλία, Ε.Ε.) επενέβησαν απρόκλητα για να αποκαταστήσουν – υποτίθεται – τη δημοκρατία (π.χ. Ιράν, Συρία, Αφγανιστάν). Τα αποτελέσματα ήταν πραγματικά τραγικά!
Αφού προκάλεσαν το θάνατο εκατοντάδων χιλιάδων ανθρώπων, αφού διέλυσαν τις υποδομές των χωρών αυτών καθιστώντας τις σε μεγάλο βαθμό ακατοίκητες, αφού τροφοδότησαν ακόμα περισσότερο τα πάθη και τα μίση στις περιοχές αυτές με διχαστική πολιτική, αφού έφτασαν στο σημείο να ενισχύσουν ακόμα και φονταμενταλιστές οπαδούς του Μεσαίωνα για να εξυπηρετήσουν τους σκοπούς τους, εγκατέλειψαν αυτές τις χώρες, αφήνοντας πίσω τους συντρίμμια και εκατομμύρια ψυχές που δεν είχαν στον ήλιο μοίρα και αναγκάστηκαν να πάρουν το μακρύ δρόμο τις προσφυγιάς, σε αναζήτηση μιας υποφερτής ζωής στις ευρωπαϊκές χώρες… Όπου βέβαια, αν κατορθώσουν να επιβιώσουν στο Γολγοθά αυτό, τους περιμένει η ολοένα και πιο συντηρητική και ξενοφοβική και ξεκάθαρα ΡΑΤΣΙΣΤΙΚΗ Ευρώπη…
Αυτές ήταν οι συνέπειες των τραγικών επεμβάσεων του τότε Προέδρου των ΗΠΑ Τζορτζ Μπους Τζούνιορ, του άθλιου πρώην Πρωθυπουργού της Αγγλίας Τόνι Μπλερ, του απατεώνα πρώην Προέδρου της Γαλλίας Νικολά Σαρκοζί που έκτοτε έχει καταδικαστεί για μία σειρά από υποθέσεις και βέβαια όλων των αξιωματούχων των ευρωπαϊκών χωρών και της Ε.Ε. που συνηγόρησαν και στήριξαν αυτές τις εξόφθαλμα επαίσχυντες επεμβάσεις.
Αυτό το κύμα των ιμπεριαλιστικών επιθέσεων τον 21ο αιώνα ξεκίνησε στο Ιράκ με την πρόφαση ότι είχε χημικά όπλα και ήταν επικίνδυνο για τη Δύση. “Λεπτομέρεια” ότι αυτά δε βρέθηκαν ποτέ και πλέον όλοι παραδέχονται ότι δεν υπήρξαν… Μία χώρα που πιθανώς είχε το υψηλότερο επίπεδο στον αραβικό κόσμο, που ο λαός της δεν ένιωθε καμία ανάγκη να μεταναστεύσει και τώρα πια έχει ισοπεδωθεί και ερημωθεί…
Στο Αφγανιστάν μετά από πολυετή παραμονή οι δυτικές δυνάμεις έφυγαν… νύχτα, εγκαταλείποντας τη χώρα σε χειρότερη κατάσταση από ό,τι τη βρήκαν, αφού οι Ταλιμπάν πλέον είναι πανίσχυροι, το κεντρικό κράτος έχει διαλυθεί και επομένως δεν υπάρχει κανένας πυλώνας αντίστασης και έχουν επαναφέρει εν έτει 2023 τη Σαρία και το σκοταδισμό.
Στη Συρία που για την ανατροπή του Άσαντ η δυτική συμμαχία συνεργάστηκε με τους φανατικούς ισλαμιστές-σκοταδιστές του ISIS, οι οποίοι εν τέλει στράφηκαν εναντίον της Δύσης και λεηλάτησαν μεγάλο μέρος του αραβικού κόσμου, εξωθώντας εκατομμύρια στην προσφυγιά…
ΥΠΟΚΡΙΣΙΑ!
Όλοι αυτοί της γης οι κολασμένοι, πολλά παιδιά ανάμεσά τους, εξαντλούν κάθε δυνατότητα για να διασχίσουν τη Μεσόγειο και συχνά καταλήγουν στο βυθό της ή ξεβράζονται στις ακτές της. Μπορεί αυτές οι σπαρακτικές εικόνες να αποκρύπτονται στο βωμό της επίσημης «μεταναστευτικής πολιτικής», αλλά η πραγματικότητα δεν μπορεί να αλλάξει. Είναι από τις χειρότερες στιγμές της ανθρωπότητας, με χιλιάδες αθώους νεκρούς που θέλησαν απλά μία καλύτερη ζωή στην – υποτίθεται – πολιτισμένη Ευρώπη. Ο πολιτισμός όμως, όταν αφήνει πίσω την ανθρωπιά, είναι ένα κουφάρι που βρωμά υποκρισία.
Η Ελλάδα, η χώρα που έχει κάνει σύνθημα τη φιλοξενία, τυγχάνει να βρίσκεται στο σταυροδρόμι αυτών των διαδρομών και μοιραία τα τελευταία χρόνια έχουν συντελεστεί πολλά, πολύνεκρα ναυάγια. Το τελευταίο όμως, το πιο μεγάλο και τραγικό από αυτά, στα ανοιχτά της Πύλου, συγκλόνισε την παγκόσμια κοινή γνώμη, αφού πάνω από 500 συνάνθρωποί μας, συμπεριλαμβανομένων γυναικόπαιδων, βρίσκονται πλέον στον υγρό τάφου της Μεσογείου.
Και ενώ ήδη οι ευθύνες των ελληνικών Αρχών έρχονται στην επιφάνεια, είτε από τις μαρτυρίες των – δυστυχώς λιγοστών – επιζώντων είτε από τις αντιφάσεις των ίδιων των Αρχών, στην πατρίδα μας το ναυάγιο αποτέλεσε για λίγες μόνο μέρες το κύριο θέμα συζήτησης (τέτοια ακραία περιστατικά δεν μπορεί να τα κρύψει ούτε η παντοδύναμη διαπλοκή), ενώ κηρύχτηκε και τριήμερο πένθος.
Πόση υποκρισία!
Γιατί αυτό ακριβώς ήταν η επί τόπου επίσκεψη της Προέδρου της Δημοκρατίας. Αυτό ακριβώς ήταν το «πένθος», όταν επί σειρά ετών η ελληνική Πολιτεία στηρίζει τις πολιτικές που οδηγούν αυτούς τους ανθρώπους στην εξαθλίωση και στα επικίνδυνα ταξίδια στο έλεος των διακινητών.
Διότι όλοι γνωρίζουμε ότι είναι θέμα χρόνου να γίνει το επόμενο πολύνεκρο ναυάγιο. Και δεν κάνουμε τίποτα για να το αποτρέψουμε.
Διότι γνωρίζουμε ότι όσους φράχτες κι αν στήσουμε, οι άνθρωποι που κινδυνεύουν ή υποφέρουν θα βρουν τρόπους να τους παρακάμψουν. Δεν θα μπαίνουν στην Ευρώπη από τον Έβρο, θα επιχειρούν από τη Μεσόγειο και θα σκυλοπνίγονται.
Και όμως, αυτές τις μέρες ακούστηκαν τα πιο περίεργα πράγματα. Ότι πρέπει να εφαρμοστεί η θανατική ποινή για τους δουλεμπόρους που παρουσιάζονται ως οι βασικοί υπαίτιοι για την τραγωδία. Φτάσαμε στο σημείο μια άθλια τηλεπερσόνα, η Τατιάνα Στεφανίδου, να αναρωτιέται χωρίς αισχύνη «Εάν αυτή τη στιγμή κάποιος χρειαστεί ασθενοφόρο στον νομό Πελοποννήσου, σε κάποιο χωριό πάθει καρδιακό επεισόδιο, πού θα βρεθεί ασθενοφόρο να τον μεταφέρει;»… Δε θα σχολιάσω την απουσία βασικών γνώσεων… («νομός» Πελοποννήσου…), αλλά δεν μπορώ να αφήσω ασχολίαστη τη μαύρη ψυχή της, όπως και όλων αυτών των φασιστών και ρατσιστών (μην ξεγελιέστε, αυτό ακριβώς είναι!) που έκαναν το κομμάτι τους πάνω στα εκατοντάδες πτώματα των συνανθρώπων μας…
Μπους, Μπλερ, Σαρκοζί εγκληματίες πολέμου
Θα μου πείτε, σε μια διαλυμένη χώρα, όπως η Ελλάδα της συνεχούς κρίσης, συντήρησης και οπισθοδρόμησης, τι διαφορετικό θα γινόταν, ιδιαίτερα όταν έχουν καταρρεύσει ακόμα και οι διεθνείς, παγκόσμιοι θεσμοί.
Ο ρόλος του ΟΗΕ είναι ανύπαρκτος, οι πολιτικές της Ε.Ε. ή των χωρών για αυτά τα τόσο σοβαρά ζητήματα κατ’ ουσίαν δεν υφίστανται και επομένως δε διαγράφεται καμία σοβαρή ελπίδα να εξαλειφθούν αυτά τα τραγικά φαινόμενα. Αντίθετα, το πιθανότερο είναι ότι θα οξύνονται συνεχώς και τα χειρότερα έπονται.
Εν κατακλείδι, τα ΜΜΕ της διαπλοκής προφανώς δεν είπαν την αλήθεια που όλοι γνωρίζουν, αλλά κανείς δε διατυπώνει. Αν λειτουργούσαν οι εγχώριοι και διεθνείς θεσμοί, θα έπρεπε εδώ και χρόνια το διεθνές δικαστήριο της Χάγης να είχε καλέσει τους πρωταγωνιστές και πολλούς εμπλεκόμενους στους πολέμους που κατέστρεψαν τις χώρες από όπου πηγάζουν οι προσφυγικές ροές. Θα έπρεπε να είχαν δικαστεί με τις πλέον σοβαρές κατηγορίες για εγκλήματα πολέμου και κατά της ανθρωπότητας ο πρώην Πρόεδρος των ΗΠΑ Τζορτζ Μπους Τζούνιορ, ο πρώην Πρωθυπουργός της Αγγλίας Τόνι Μπλερ και ο πρώην Πρόεδρος της Γαλλίας Νικολά Σαρκοζί και να είχαν αντίστοιχη αντιμετώπιση με τους επικεφαλής του 3ου Ράιχ που δικάστηκαν στη Νυρεμβέργη. Αυτή είναι η στυγνή πραγματικότητα. Αλλά, από ό,τι φαίνεται, τα παθήματα του παρελθόντος δεν έχουν γίνει μαθήματα για τις ανεπτυγμένες χώρες και η ιστορία για μία ακόμα φορά, δεν επαναλαμβάνεται ως φάρσα, αλλά ως τραγωδία.
Αν υφίσταντο θεσμοί και διεθνής κοινότητα, θα έπρεπε για όλους αυτούς τους θανάτους, τους προηγούμενους και τους επόμενους, να οδηγούνταν όλοι αυτοί οι εγκληματίες στο διεθνές δικαστήριο. Αλλά σύμφωνα με το αφήγημα, οι τραγικές ευθύνες βαραίνουν μόνο τους διακινητές και τους δουλεμπόρους. Οι υπόλοιποι, με τις μεγαλύτερες ευθύνες, χύνουν κροκοδείλια δάκρυα που γίνονται ένα με τις σωρούς των πτωμάτων των προσφυγόπουλων στον πάτο της Μεσογείου!
Ουαί υμίν γραμματείς και Φαρισαίοι υποκριτές!
Σαράντος Φιλιππόπουλος