Το Άγιο Πάσχα – Η Σωτηρία της ψυχής – Του συνάδελφου Γιώργου Στρούζα

Ο… αειθαλής συνάδελφος Γιώργος Στρούζας (Σύνταγμα, Ναυαρίνου Πειραιά) συνεχίζει να μας κάνει την τιμή να μας εμπιστεύεται προς δημοσίευση τις δημιουργίες του. Κι εμείς, αντίστοιχα, θα του αποδίδουμε διαρκώς το θαυμασμό μας που διανύοντας τη… 10η δεκαετία της ζωής του, παραμένει ενεργός και συνεχίζει να εμπνέεται και να δημιουργεί!

Και λόγω των ημερών μας έστειλε ένα ακόμα ποίημά του, για το Άγιο Πάσχα και τη Σωτηρία της Ψυχής που προσφέρει σε όποιον ανοίξει την αγκαλιά του στους συνανθρώπους του.

Ευχόμαστε κι εμείς με τη σειρά μας στο συνάδελφο Καλή Ανάσταση και Καλό Πάσχα και είθε η Αγάπη που μας κατακλύζει τις γιορτινές μέρες να είναι παντοτινή!


ΤΟ  ΑΓΙΟ  ΠΑΣΧΑ

Η  Σωτηρία  της  ψυχής.

 

Ένας  Θεός

κατέβηκε  στη  Γη,

την  αγάπη

στους  ανθρώπους

να  διδάξει.

 

Στον  ώμο  σήκωσε

βαρύ  Σταυρό,

φορτωμένο

με  τ ανθρώπινα

τα  πάθη.

 

Για  σένα,

εσταυρώθη  και  εταπεινώθη

με  το  αίμα  και  το  σώμα  του

την  ψυχή  σου  από  τις  αμαρτίες

να  τη  σώσει.

 

Ποτέ  μην  τον  προδώσεις,

την  αγάπη  που

σού  έχει  δώσει,

στον  συνάνθρωπό  σου

να  τη  δώσεις.

Με  την  αναπαράσταση,

εις  ανάμνηση

του  θείου  δράματος,

κάθε  χριστιανική  καρδιά

συμμετέχει  ενεργά.

 

Την  εβδομάδα  των  παθών

νοιώθεις  διαφορετικά,

κάτι  να  σε βαραίνει,

και  τη  φύση

αισθάνεσαι  θλιμμένη.

 

Οι  καμπάνες

πένθιμα  κτυπούν,

τους  πιστούς

στην  εκκλησία

τους  καλούν

 

Ατενίζοντας

τον  Εσταυρωμένο,

κάθε  σκέψη  σταματά,

μπροστά  σου  ζωντανεύει

το  μαρτύριο

του  Γολγοθά.

 

 

Μέγα  Σάββατο

η  πιο  μεγάλη  μέρα

της  αναμονής,

η  ανάσταση

της  ζωής.

 

Οι  ώρες  δεν  περνούν

λες  και  έχουν  σταματήσει

και  τους  δίχτες  του  ρολογιού

κάποιο  χέρι  αόρατο

να  τους  έχει

αποσυντονίσει.

 

Ώρα

δώδεκα  παρά 

μεσάνυχτα,

ευλαβική  σιωπή,

η  μεγάλη  στιγμή.

 

Κεριά  και  λαμπάδες

με  το  Άγιο  φως  αναμμένα,

τα  πρόσωπα  των  πιστών

ασυνήθιστα  φωτισμένα,

σαν  με  ανταύγειες

λουσμένα.

 

Ο  παππάς  σηκώνοντας

την  λαμπάδα  με  το  Άγιο  φως

αναφωνεί.

 

Χριστός  Ανέστη!

 

Οι  καμπάνες

χαρμόσυνα  κτυπούν,

στις  καρδιές

ρίγη  προκαλούν.

 

Ώρα  χαράς

φιλιά  ευχές

και  αγκαλιές.

 

ώρα  που  όλους

τους  αγαπάς,

κακία  σε  κανέναν

δεν  κρατάς.

 

Γιατί;

Αυτή   η  ώρα  της  αγάπης

να  μην  είναι  παντοτινή,

και  όχι  προσωρινή..!

 

Γιώργος   Στρούζας