Αντιπροσωπεία της ΙΟΝΙΚΗΣ ΕΝΟΤΗΤΑΣ και του Συλλόγου Συνταξιούχων, καθώς και αρκετοί συνάδελφοι έδωσαν το παρών στη σημερινή (Δευτέρα 21 Νοεμβρίου 2022) εξόδιο ακολουθία του εκλιπόντος συναδέλφου Γιάννη Παπανδρέου, όπου και εκφώνησε αποχαιρετιστήριο λόγο ο Πρόεδρος των Συλλόγων μας συνάδελφος Σαράντος Φιλιππόπουλος:
Ο συνάδελφός μας και σεβάσμιος διευθυντής μας Γιάννης Παπανδρέου δεν είναι πια μαζί μας. Είχε φτάσει πλέον το πλήρωμα του χρόνου να φύγει για το μεγάλο ταξίδι, αφού πρώτα όμως, εκπλήρωσε με συνέπεια, αποφασιστικότητα και αποτελεσματικότητα όλους τους στόχους της ζωής του. Γιατί πραγματικά, το πιστεύω, τίποτα δεν έγινε στη ζωή του εκλιπόντος κατά τύχη, όλα ήταν μέρος του μεγάλου σχεδίου της ζωής που είχε εκπονήσει και το οποίο εκτέλεσε με απόλυτη επιτυχία μέχρι την τελευταία στιγμή…
Η αφετηρία αυτού του μεγάλου σχεδίου έγινε στον Πλάτανο Ναυπακτίας, την ιδιαίτερη πατρίδα του. Προερχόμενος από μία φτωχή, αγροτική οικογένεια, κατόρθωσε με διαρκή αγώνα και προσπάθεια να λάβει τα εφόδια της μόρφωσης που θα του χρησίμευαν στη σταδιοδρομία του, αφού μάλιστα εκείνες τις ιδιαιτέρως δύσκολες εποχές κατάφερε να τελειώσει το Οικονομικό Πανεπιστήμιο Αθηνών.
Η ζωή του χαρακτηριζόταν από την εργατικότητα, τη στοχοπροσήλωση και την επιτυχία και αυτά τα στοιχεία αποτέλεσαν το θεμέλιο λίθο επί του οποίου έχτισε το μεγάλο οικοδόμημα της καριέρας του.
Βεβαίως, σημείο-σταθμό στη ζωή του αποτέλεσε η πρόσληψή του στην Ιονική Τράπεζα. Ο Γιάννης αγάπησε την Ιονική, επέδειξε ιδιαίτερη αφοσίωση στο επάγγελμά του και σεβασμό στη συνεργασία του με τους συναδέλφους. Αν και ξεκίνησε από πολύ χαμηλά, τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά του και οι ικανότητές του δεν άργησαν να ανταμειφθούν, με αποτέλεσμα να ανεβαίνει διαρκώς στην ιεραρχία της τράπεζας. Από εργαζόμενος στο Κεντρικό έγινε διευθυντής στο Εμπορικό τμήμα, όπου υπηρέτησε επί σειρά ετών και στη συνέχεια διευθυντής στο Κεντρικό. Ακολούθησε η ανάληψη της Διεύθυνσης Προσωπικού και ο κύκλος του στην τράπεζα έκλεισε ως Αναπληρωτής Γενικός Διευθυντής.
Παρά τις υψηλές θέσεις που ανέλαβε στην τράπεζα, η συνεργασία του με όλους τους συναδέλφους παρέμεινε πάντοτε άριστη. Μιλώντας και προσωπικά, αλλά και επειδή λόγω της συνδικαλιστικής μου ιδιότητας γνωρίζω συναδέλφους από όλη την Ελλάδα, μπορώ να πω με σιγουριά ότι τον είχαμε όλοι σαν σημείο αναφοράς γιατί εξέπεμπε τις βαθιές του γνώσεις και οι Ιονικάριοι τον εκτιμούσαν και τον σέβονταν στον απόλυτο βαθμό.
Ιδιαίτερα μάλιστα την περίοδο που διετέλεσε διευθυντής στο τμήμα εμπορικού, το οποίο είχε ξεχωριστή σημασία τότε για τη λειτουργία της τράπεζας, ο Γιάννης ξεχώρισε με τις ικανότητές του, τη διαχείριση των υποθέσεων της τράπεζας, αλλά και των συναδέλφων, αφού ήταν από τους λίγους που επικεντρωνόταν στη μεταλαμπάδευση των γνώσεων του αντικειμένου από την παλαιότερη γενιά συναδέλφων στη νεότερη, προς αμοιβαίο όφελος των ιδίων και της τράπεζας. Αναφέρω αυτήν την πολύ σημαντική πτυχή της διευθυντικής του διαχείρισης, γιατί ερχόταν τρόπο τινά σε κόντρα με τα… ειωθότα, αφού σε παλαιότερες εποχές υπήρχε μία αρνητική νοοτροπία να κρατά ο καθένας τις γνώσεις του για τον εαυτό του. Ο Γιάννης συγκρούστηκε με αυτήν τη νοοτροπία, την κατέλυσε στο τμήμα του, με αποτέλεσμα την εξαιρετική του λειτουργία!
Δεν είναι τυχαίο λοιπόν ότι όσοι είχαν την τιμή να συνεργαστούν άμεσα μαζί του τού έτρεφαν απεριόριστο σεβασμό και αγάπη. Ακόμα κι όμως όσοι δεν ήταν τόσο κοντά του, όποιον συνάδελφο και να ρωτούσες, η απάντηση ήταν κοινή: ήταν αυστηρός, αλλά ειλικρινής, ευθύς και δίκαιος!
Σαν προσωπικότητα, χαρακτηριζόταν από την πραότητα και την ηρεμία που μετέδιδε στον περίγυρό του. Άλλωστε ένας πρόεδρος της τράπεζας τον χαρακτήριζε ως την ήρεμη δύναμη της Ιονικής και είναι ξεκάθαρο ότι αποτέλεσε ένα από τα πλέον εμβληματικά στελέχη της.
Ο Γιάννης βεβαίως δημιούργησε και μία όμορφη οικογένεια και πρόλαβε να χαρεί και τα εγγόνια του, ενώ η κόρη του Ρούλα, είναι κι αυτή μία ξεχωριστή και αγαπητή συναδέλφισσα και ο γιος του Βασίλης που με τις ανώτατες σπουδές και γνώσεις του κάνει κι αυτός μία επιτυχημένη καριέρα στην Αμερική. Και τώρα, ήρθε η ώρα να συναντήσει ξανά την αγαπημένη του σύζυγο Καίτη, την οποία είχε χάσει πριν χρόνια.
Κύριε διευθυντά, ήσουν πάντοτε πραγματιστής. Είχα την τιμή τα τελευταία χρόνια να έχουμε μία σχετικά συχνή επικοινωνία και ομολογώ ότι κάθε φορά με αιφνιδίαζε όταν μου ζητούσες να εκφωνήσω τον επικήδειο στον ύστατο αποχαιρετισμό σου! Αυτή η τόσο τιμητική για μένα επιθυμία σου με ξάφνιαζε, αλλά βεβαίως ήταν ενδεικτική ενός ανθρώπου που λειτουργούσε πάντοτε με σχέδιο, που δεν άφηνε τίποτα στην τύχη, με αποτέλεσμα να έχει υλοποιήσει όλες τις επιθυμίες της ζωής του και να φεύγει πλέον γεμάτος από όσα πέτυχε.
Κύριε διευθυντά, εκτός από ξεχωριστός άνθρωπος, ήσουν ένας υπέροχος Ιονικάριος. Αγάπησες βαθιά την τράπεζα, δέθηκες μαζί της μέσα από την πολυετή σταδιοδρομία σου, αφού την υπηρέτησες σε όλες τις βαθμίδες και δεν έπαψες μέχρι την τελευταία στιγμή να επιθυμείς το καλύτερο για την Ιονική και τους συναδέλφους.
Σήμερα είμαστε όλοι εδώ, συγγενείς, φίλοι, συνάδελφοι, όλοι οι δικοί σου άνθρωποι, για να σου απευθύνουμε τον ύστατο χαιρετισμό, με τη βεβαιότητα ότι έφυγες έχοντας εκπληρώσει όλες σου τις επιθυμίες σύμφωνα με τον προγραμματισμό σου.
Βεβαίως, η επιθυμία σου να ενταφιαστείς στην ιδιαίτερη πατρίδα σου, τον Πλάτανο Ναυπακτίας αποδεικνύει την αγάπη για τον τόπο σου, αλλά και ότι ποτέ δεν ξέχασες από πού ξεκίνησες για να πραγματοποιήσεις αυτήν την τόσο επιτυχημένη πορεία ζωής. Τι πιο ταιριαστό άλλωστε από το να δεχθεί το όμορφο χωριό σου τη σορό σου, για να αναπαυθείς εκεί που γεννήθηκες και να κλείσει ο κύκλος της ζωής σου.
Κύριε διευθυντά, δε θα σε ξεχάσουμε ποτέ. Ήσουν ξεχωριστός, ήσουν μοναδικός, ήσουν σπουδαίος. Άλλωστε, όπως λέει και ο ποιητής, οι άνθρωποι πεθαίνουν όταν λησμονούνται. Να είσαι σίγουρος ότι η οικογένειά σου, οι φίλοι σου και εμείς οι Ιονικάριοι θα σε θυμόμαστε για πάντα, γιατί το αποτύπωμά σου ήταν ισχυρό, βαθύ και θα παραμείνει ανεξίτηλα χαραγμένο στις καρδιές μας.
Καλό ταξίδι κύριε Διευθυντά!