Αγαπητοί συνάδελφοι,
Η είδηση του θανάτου του αγαπημένου μας συναδέλφου, φίλου και συναγωνιστή Νίκου Μελικίδη έπεσε ως κεραυνός εν αιθρία συνταράσσοντας σύσσωμη την ιονική οικογένεια. Δυστυχώς, όμως, η σκληρή πραγματικότητα είναι ότι ο Νίκος δε βρίσκεται πια ανάμεσά μας. Ο συνάδελφος που αγαπήσαμε όλοι, με τον οποίο συνυπηρετήσαμε και συνεργαστήκαμε για πολλές δεκαετίες, έφυγε για το μακρινό ταξίδι σε ηλικία 61 ετών.
Και αν όλοι εμείς στη δεύτερη οικογένειά του, την ιονική, δεν μπορούμε να αποδεχτούμε το χαμό του, δε βρίσκουμε λόγια παρηγοριάς που να μπορούν να απαλύνουν τον πόνο της συζύγου του Ιουλίας, του γιου του Θεοχάρη και της κόρης του Έλλης.
Ο Νίκος ήταν ένας ξεχωριστός συνάδελφος. Εργάστηκε καθ’όλη τη διάρκεια της σταδιοδρομίας του με ήθος και εντιμότητα, διατηρώντας παράλληλα βαθύτατες σχέσεις αλληλοεκτίμησης με όλους τους συναδέλφους του. Δεν είναι τυχαίο ότι η ιονική οικογένεια βυθίστηκε στη θλίψη με την είδηση του θανάτου του. Πόσο άδικη, αλήθεια, είναι η ζωή καμιά φορά. Ο Νίκος που μόχθησε σε όλη του τη ζωή, εργαζόμενος σκληρά για να προσφέρει στην οικογένειά του και την τράπεζα, δεν πρόλαβε να χαρεί τη συνταξιοδότησή του και τις δίδυμες εγγονές που του είχε χαρίσει η κόρη του Έλλη.
Παράλληλα, όμως, ο συνάδελφος είχε αναπτύξει έντονη συμμετοχή και δράση στα κοινά, έχοντας ανεπτυγμένο το αίσθημα της συναδελφικής αλληλεγγύης και της ιδεολογικής συνέπειας στα πιστεύω και τις αρχές του. Γι’αυτό και όσοι συνυπηρέτησαν με τον Νίκο στα καταστήματα των οδών Λαγκαδά, Ρούζβελτ, Μοναστηρίου, Γιαννιτσών, Μεγάλου Αλεξάνδρου και έμαθαν το θλιβερό μαντάτο, δεν έχουν παρά μόνο θετικές αναμνήσεις από την κοινή τους πορεία.
Και επειδή, όπως γνωρίζουμε όλοι, τελικά τα πάντα σε αυτήν τη ζωή είναι μάταια και το μόνο που μένει είναι η μνήμη, είμαστε σίγουροι ότι η ανάμνηση και η παρουσία του Νίκου θα «εγκατασταθεί» για πάντα στις σκέψεις και την καρδιά όσων τον γνωρίσαμε.
Ο σύλλογός μας εκφράζει τα θερμά συλλυπητήρια εκ μέρους όλων των συναδέλφων στη σύζυγό του Ιουλία, τον γιο του Θεοχάρη, την κόρη του Έλλη και όλους τους δικούς του ανθρώπους.
Νίκο, καλό ταξίδι…