Τα πιο περίεργα Χριστούγεννα της ζωής μας πλησιάζουν ολοταχώς και δε θα μπορούσαν να μην εμπνεύσουν την αγαπητή Σοφία Μαρωνίδη να αποτυπώσει τις σκέψεις και τα συναισθήματά της σε στίχους… Στο συγκινητικό ποίημα που σας παρουσιάζουμε η Σοφία κατορθώνει σε λίγους μόλις στίχους να συμπυκνώσει το… πραγματικό πνεύμα των Χριστουγέννων που αφορά τη χαρά των παιδιών, την ανάγκη για αισιοδοξία στη δύσκολη συγκυρία του σήμερα και βέβαια την αλληλεγγύη προς όσους δεν ένιωσαν ποτέ τα Χριστούγεννα ως παραμύθι…

Tο πνεύμα των Χριστουγέννων, είναι σαν το χιόνι!

Όλοι το περιμένουμε πως και πως!

Όταν έρχεται,

χαιρόμαστε με τους χιονάνθρωπους που φτιάχνουμε

κι ας ξέρουμε πως θα λιώσουν ….σύντομα!

Αν δεν έρθει, τους φτιάχνουμε με τη φαντασία μας.

Πάντα έχουμε ανάγκη από λίγη χαρά και αισιοδοξία.

Όπως και να έχει,

Χριστούγεννα, είναι η χαρά των μικρών παιδιών!

Το χαμόγελό τους, η γιορτή στο σχολείο,

το ποίημα και τα τραγούδια τους,

το παραμύθι με τον Αη- Βασίλη και τους καλικάντζαρους

που το …πιστεύουν!

Είναι όμορφο αυτό το παραμύθι.

Υπάρχει όμως και το άλλο.

Το κοριτσάκι με τα σπίρτα.

Εκείνο δεν χαμογελάει

και τρέμει μην τυχόν και χιονίσει

γιατί είναι ξυπόλητο εκεί έξω

και δεν υπάρχει παράθυρο στη δυστυχία του

να σταθεί και να χαζεύει τους χιονάνθρωπους

που χτίζουν τα όνειρα κι η ελπίδα του.

Αυτό δεν είναι παραμύθι δυστυχώς…

Αυτά τα Χριστούγεννα θα είναι διαφορετικά για μας

όμως για κάποιους άλλους

πάντα έτσι ήταν.

Είναι όμορφα τα φώτα της γιορτής

όταν φέγγουν μέσα μας.

Επειδή η ελπίδα, οι ευχές και η αγάπη,

σαν τα λουλούδια

μεγαλώνουν πάντα προς το φώς,

σίγουρα σε κάποιο ξέφωτο της ψυχής μας θα είναι μαζεμένες.

Ας τις βρούμε λοιπόν

και ας τις μοιραστούμε

με τα αγαπημένα μας πρόσωπα

μα και μ’εκείνους που γιορτή δεν ξέρουν τί σημαίνει

και στην αυλή των Χριστουγέννων τους

δεν έφτιαξαν χιονάνθρωπο ποτέ.

Καλά Χριστούγεννα!

( Στη φωτογραφία: Οι χιονάνθρωποι της Σοφίας που – όπως σημειώνει η ίδια – δεν λιώνουν ποτέ… )