Το αιώνιο ζήτημα του χρόνου που περνά, δε θα σταματήσει ποτέ να απασχολεί την ανθρωπότητα ως ολότητα, αλλά και ως ατομική αγωνία, σκέψη και διαχείριση.

Οι σκέψεις και οι απόψεις είναι αναρίθμητες, αλλά τελικά αυτό που έχει σημασία είναι πώς αντιλαμβάνεται το θέμα του χρόνου ο καθένας μας προσωπικά και πώς επηρεάζεται η ζωή μας από αυτό.

Και ενώ βέβαια οι κλασικές διδαχές «να ρουφάμε την κάθε μέρα μας ως το μεδούλι», «να απολαμβάνουμε το πέρασμα του χρόνου και που μεγαλώνουμε, γιατί κάθε μέρα είναι ένα δώρο, από το οποίο πολλοί συνάνθρωποί μας στερήθηκαν πρόωρα», μοιάζουν χιλιοειπωμένες και χιλιοακουσμένες, η αλήθεια είναι ότι συμπυκνώνουν την ανθρώπινη σοφία…

Η συναδέλφισσά μας Λευκοθέα Λέκκα, η οποία υπηρέτησε στη Διεύθυνση Μηχανογράφησης, τη Διεύθυνση Γενικών Λειτουργιών, τη Διεύθυνση Λογιστηρίου, τη Διεύθυνση Ηλεκτρονικών Υπολογιστών και τη Διεύθυνση Συστημάτων Πληροφορικής, έχει ενεργή παρουσία στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και πρόσφατα ασχολήθηκε με το μείζον θέμα του χρόνου και της ωρίμανσης, υπενθυμίζοντάς μας – μέσα και από μερικά λόγια του νομπελίστα συγγραφέα Ζοσέ Σαραμάγκου – ότι η ζωή είναι ένα δώρο και δεν έχει σημασία ότι μεγαλώνουμε, αλλά ο τρόπος που επιλέγουμε να το κάνουμε, αφού εν τέλει «το σωματικό γήρας μπορεί να είναι αναπόφευκτο, αλλά το πνευματικό είναι προαιρετικό».

Το να μεγαλώνουμε δεν είναι κάτι άσχημο, αντιθέτως είναι προνόμιο, τέχνη και δώρο για τον καθένα.

Το γκριζάρισμα των μαλλιών, το σκίσιμο των σελίδων του ημερολογίου κι ο εορτασμός των γενεθλίων μας είναι πάντα ένας λόγος για να νιώσουμε ευτυχισμένοι.

Ευτυχία στη ζωή και για τη ζωή σημαίνει να είσαι παρόν/παρούσα σ’ αυτήν.

Η ζωή έχει την ιδιόμορφη τάση να γλιστράει σαν το νερό από τα χέρια μας στο πέρασμα του χρόνου, μια κατάσταση που μας φέρνει ρυτίδες στο πρόσωπο και μας πλαισιώνει τον πόνο και τη δυστυχία κοντά μας αρκετά συχνά. Όμως, όλα αυτά προκαλούνται από την αντανάκλαση της ζωής και θα πρέπει να νιώθουμε αρκετά περήφανοι που τα ζήσαμε.

Πρέπει να έχουμε ευγνωμοσύνη για την ευκαιρία που μας δόθηκε να μεγαλώνουμε, γιατί κάτι τέτοιο μας επιτρέπει να μοιραζόμαστε περισσότερες στιγμές με τους ανθρώπους που αγαπάμε γύρω μας. Μπορούμε να απολαμβάνουμε τις χαρές της ζωής, να χαμογελάμε και να οικοδομούμε ένα καλύτερο κόσμο με την παρουσία μας εδώ.

ΟΙ ΡΥΤΙΔΕΣ ΜΑΣ ΘΥΜΙΖΟΥΝ ΤΑ ΧΑΜΟΓΕΛΑ ΠΟΥ ΧΑΡΙΣΑΜΕ

Οι ρυτίδες είναι μια ευγενική κι όμορφη αντανάκλαση της ηλικίας μας μετρημένη από τα χαμόγελα που ζωγραφίστηκαν στα πρόσωπά μας. Καθώς, όμως, αρχίζουν να εμφανίζονται, μας κάνουν να συνειδητοποιούμε ότι η ζωή είναι εφήμερη και φευγαλέα.

Ως εκ τούτου, αισθανόμαστε συχνά άβολα και φοβισμένοι με μια τέτοια σκέψη, οπότε η παρουσία τους μπορεί να αποτελέσει μια πηγή ευτυχίας. Γιατί είμαστε λυπημένοι αφού ανεξαρτήτως των χρόνων που έχουν περάσει είμαστε ακόμα ζωντανοί;

Επειδή φοβόμαστε ότι όσο γερνάμε, χάνουμε τις φυσικές μας ικανότητες, με αποτέλεσμα να αντιλαμβανόμαστε το γήρας σαν μια τιμωρία που έρχεται με έναν υποτιμητικό κι εξευτελιστικό τρόπο. Έτσι, όταν γεράσουμε βλέπουμε πίσω και αναρωτιόμαστε τι έχουμε κάνει τη ζωή μας.

ΕΥΧΑΡΙΣΤΗΣΤΕ ΚΑΘΕ ΕΤΟΣ ΠΟΥ ΣΥΜΠΛΗΡΩΝΕΤΕ

Θα πρέπει να είμαστε ευγνώμονες στη ζωή για την ευκαιρία να παραμένουμε εδώ και για το ότι έχουμε την ικανότητα να την απολαμβάνουμε. Τι νόημα έχει να λυπόμαστε και να διαμαρτυρόμαστε για τις ευκαιρίες που χάσαμε στο παρελθόν; Θα επωφεληθούμε από τέτοιες σκέψεις ή θα αλλάξουμε κάτι από όσα έγιναν; Ας κοιτάξουμε μπροστά κι ας σταματήσουμε να χαραμίζουμε την παρούσα στιγμή για χάρη του παρελθόντος.

Το να μεγαλώνουμε θα πρέπει να είναι μια πηγή ευτυχίας. Κάθε νέα μέρα σηματοδοτεί 1440 λεπτά δυνητικά νέων επιλογών, υπέροχων σκέψεων, εκατοντάδων αποχρώσεων των συναισθημάτων μας. Κάθε δευτερόλεπτο μας δίνει τη δυνατότητα να βιώσουμε και να επωφεληθούμε από όλες τις επιλογές που μας παρέχει το περιβάλλον μας.

Κάθε χρόνος είναι ένα μετάλλιο, μια ευκαιρία να συγκεντρώσουμε αναμνήσεις, να βιώσουμε καινούργιες στιγμές, να σβήσουμε τα κεράκια των γενεθλίων μας με περισσότερο σθένος και υπερηφάνεια. Συνεχίστε την προσπάθεια εκπλήρωσης των ονείρων σας κάθε δευτερόλεπτο, λεπτό, ώρα, μέρα, μήνα, χρόνο… Έτσι, στο τέλος θα είστε σε θέση να γιορτάσετε την επιτυχία σας με τους αγαπημένους σας. Το προσδοκώμενο είναι καθώς μεγαλώνετε να συναντάτε τον εαυτό σας γεμάτο με βιώματα, ρυτίδες, και ευτυχία.

ΠΟΣΟ ΧΡΟΝΩΝ ΕΙΜΑΙ;

Έφτασα στην ηλικία όπου τα πράγματα φαίνονται πιο ήρεμα αλλά θέλω να συνεχίσω να μεγαλώνω.

Είμαι αρκετά μεγάλος ώστε να έχω τα όνειρά μου στα χέρια μου και οι αυταπάτες μου να έχουν γίνει ελπίδες.

Είμαι σε τέτοια ηλικία όπου η αγάπη μοιάζει σαν φωτεινή λάμψη, έτοιμη να καταναλωθεί από την επιθυμία και το πάθος. Ενώ άλλες φορές μοιάζει σαν ένας ειρηνικός παράδεισος όπως το ηλιοβασίλεμα σε μια παραλία.

Πόσο χρονών είμαι; Ο αριθμός δεν έχει σημασία, επειδή οι στόχοι μου έχουν εκπληρωθεί και τα δάκρυά μου από τις διαλυμένες αυταπάτες κείτονται στο δρόμο που έχω χαράξει…

Αξίζουν πολύ περισσότερα από αυτό.

Επομένως, τι σημασία έχει αν είμαι είκοσι, σαράντα ή εξήντα!

Αυτό που έχει σημασία είναι το πόσο χρονών αισθάνομαι ότι είμαι.

Είμαι αρκετά μεγάλος για να ζω ελεύθερος χωρίς να φοβάμαι.

Μπορώ να ακολουθήσω το δικό μου μονοπάτι χωρίς φόβο· επειδή κουβαλάω μαζί μου την εμπειρία που απέκτησα και τη δύναμη των στόχων μου.

Πόσο χρονών είμαι; Και ποιος νοιάζεται!

Είμαι αρκετά μεγάλος για να αφήσω το φόβο πίσω μου και να κάνω ό,τι επιθυμώ και αισθάνομαι.

-José Saramago-

Η ΖΩΗ ΜΕΤΑΞΥ ΤΗΣ ΠΑΙΔΙΚΗΣ ΗΛΙΚΙΑΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΕΝΗΛΙΚΙΩΣΗΣ ΔΙΑΡΚΕΙ ΓΙΑ ΜΙΑ ΣΤΙΓΜΗ

Μην λυπάστε που μεγαλώνετε. Η ζωή είναι ένα δώρο που δεν έχουμε όλοι το προνόμιο να απολαμβάνουμε. Είναι ένα κουτί γεμάτο με στενοχώριες, εμπόδια, απολαύσεις, γνώσεις και ταλαιπωρίες. Αυτός είναι κι ο λόγος για τον οποίο η ίδια η ζωή είναι υπέροχη. Κι αυτός είναι και ο λόγος που είναι σημαντικό να εκμεταλλευόμαστε την κάθε στιγμή, να την κάνουμε δική μας, να την προσεγγίζουμε με αισιοδοξία.

Η διαιώνιση της νεότητας είναι μια τέχνη που συνίσταται στο να ιεραρχείς ως πιο σημαντικό το να ζεις τη ζωή στο παρόν σου από το να αφήνεις τα χρόνια να επηρεάζουν τη ζωή σου. Με λίγα λόγια, δώσε στην ύπαρξή σου νόημα.

Δεν έχει σημασία, αν έχουν γκριζάρει τα μαλλιά μας ή αν έχουν σχηματιστεί ρυτίδες στο πρόσωπό μας ή αν το σώμα μας χρειάζεται μια ανάπαυλα κάθε τόσο. Αυτό που πραγματικά έχει νόημα είναι ο τρόπος που μεγαλώνουμε, γιατί στο τέλος το σωματικό γήρας μπορεί να είναι αναπόφευκτο, αλλά το πνευματικό είναι προαιρετικό.

 Πηγή : https://www.giatros-in.gr/