Ελευθερία ή Θάνατος !

Το σύνθημα με το οποίο ξεκίνησε ο Εθνικοαπελευθερωτικός μας Αγώνας. Το σύνθημα που ενέπνευσε τους ήρωες Αγωνιστές για να αποτινάξουν το ζυγό 4 αιώνων.

Η γλυκιά ελευθερία, το ζητούμενο για κάθε άνθρωπο, για κάθε λαό.

Τις τελευταίες ημέρες, την έχουμε στερηθεί όλοι, τόσο στην πατρίδα μας, όσο και σε όλο τον κόσμο, με δισεκατομμύρια ανθρώπων σε καραντίνα.

Επηρεάστηκε βέβαια και ο εορτασμός της 25^ης Μαρτίου που έγινε πρώτη φορά χωρίς τις καθιερωμένες παρελάσεις και τυμπανοκρουσίες…

Με την αφορμή του λιτού εορτασμού της Εθνικής μας Εορτής (αλήθεια, έπρεπε να έρθει ο κορωνοϊός για να μη γιορτάσουμε με… τανκς στους δρόμους;;;;;), η Σοφία Μαρωνίδη αναστοχάζεται για την ελευθερία, για την οποία πολέμησαν οι αγωνιστές του ’21.

Και όταν στερείσαι κάτι τόσο πολύτιμο, πάντα συνειδητοποιείς ακόμα πιο βαθιά την αξία του… Και πιθανώς να σκεφτείς τελικά ποια ελευθερία χάσαμε και πόσο ελεύθεροι πραγματικά ήμασταν…

Να που έγινε κι αυτό.

Γιορτάστηκε η επέτειος της επανάστασης του 1821

δίχως εξέδρες, επισήμους και παρελάσεις.

Λιτά και σιωπηλά τιμήθηκαν οι ήρωες όπως τους πρέπει. Άλλωστε η μνήμη δεν κάνει κρότο.

Δεν υπάρχει πλέον λόγος να επιδεικνύουμε πολεμικά υλικά
τα οποία είναι τώρα πια άχρηστα, εφόσον δεν μπορούν να μας σώσουν απο απρόβλεπτους εχθρούς.

Ένας τέτοιος απρόβλεπτος εχθρός, σάρωσε τον πλανήτη και ακύρωσε με μιας όλα τα πανάκριβα οπλικά συστήματα τα οποία στέρησαν την τροφή, τα όνειρα και τη ζωή σε τόσους και τόσους ανθρώπους.

Οι ήρωες εκείνης της επανάστασης δεν είχαν στη διάθεσή τους μαχητικά αεροσκάφη, ούτε πυραύλους εδάφους αέρος. Είχαν ψυχή και πολέμησαν μ’αυτήν για την απελευθέρωση της πατρίδας απο τον τούρκικο ζυγό, με σύνθημα το : Ελευθερία ή θάνατος.

Και νίκησαν.

Αυτήν την Ελευθερία εμείς την κρύψαμε πίσω απο τα θέλω και τα πρέπει μας. Τα ιδανικά που μας άφησαν κληρονομιά, τα ξοδέψαμε σε καταναλωτικά αγαθά.

Μην ψάξει κανείς σήμερα για ελεύθερους, οι δρόμοι είναι άδειοι…

———————————————————————————————

Λεύτερος δεν είναι μόνο εκείνος που δεν είναι έγκλειστος σε κάποια φυλακή ή αυτός που δεν ένιωσε στενάχωρα κάτω απο την μπότα κάποιου κατακτητή.

Λεύτερος λογιέται εκείνος που δεν είναι εξαρτημένος απο τίποτε.

Ούτε απο την πείνα του, ούτε απο τον θυμό του,
ούτε απο τα πάθη του, ούτε απο τον εγωϊσμό του.

Όμως όσο θα υπάρχουν σύνορα, τίτλοι ιδιοκτησίας, χρήματα, βιβλιάρια καταθέσεων και κάρτες ανεργίας,

όσο θα υπάρχουν αποτυχημένα συστήματα ασφαλιστικά, συνταξιοδοτικά, παιδείας και υγείας,

όσο η δικαιοσύνη θα είναι κρατούμενη στα κελιά της μισθοδοσίας των δικαστικών

και η αδικία θα κυκλοφορεί εκεί εξω ελεύθερη μαζί με την ανισότητα,

όσο θα υπάρχουν βιομηχανίες πολέμου, επικίνδυνοι πολιτικοί, και ανίατες αρρώστιες,

όσο στον ουρανό μαύρο πουλί θα ίπταται ο φόβος του θανάτου

δεν πρόκειται να υπάρξει ελεύθερος άνθρωπος στη γή.

Όλο και σε κάτι απο τα παραπάνω θα είναι σκλαβωμένος…

Η ελευθερία είναι σαν την αθανασία.
Όλοι τη θέλουν, μα κανείς δεν την έχει.

Κι αν η ελπίδα πεθαίνει τελευταία σε τούτη τη ζωή,

η ελευθερία πρώτη πεθαίνει πάντα.

Σοφία Μαρωνίδη