Το ΚΙΝΗΜΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΩΝ ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΩΝ θα είναι η έκπληξη των εκλογών!

Σύντροφοι!

Ο Γιώργος Παπανδρέου είναι παρών! Στο ιστορικό κάλεσμα για τον τόπο και το λαό. Στα χνάρια μιας παράταξης που άλλαξε την μοίρα της χώρας, που έδωσε ελπίδα στους Έλληνες.

Η παράταξη των ρήξεων, των μεταρρυθμίσεων και των μεγάλων αλλαγών, καθώς ήμασταν, είμαστε και θα είμαστε χωρίς εξαρτήσεις, ασυμβίβαστα ταγμένοι και προσηλωμένοι στο δημόσιο συμφέρον και στον ελληνικό λαό. Ακολουθώντας τα χνάρια του Χαρίλαου Τρικούπη, του Ελευθερίου Βενιζέλου, του Νικόλαου Πλαστήρα, του Γεωργίου Παπανδρέου, του Ανδρέα Παπανδρέου, στις 3 του Γενάρη ο Γιώργος Παπανδρέου πήρε την ιστορική πρωτοβουλία να κάνει το επόμενο βήμα αυτής της παράταξης. Και πρέπει να στηρίξουμε αυτή την προσπάθεια και να διαλύσουμε τους μύθους που δηλητηρίασαν την κοινωνία.

Να σταθούμε στο πλευρό του Γιώργου Παπανδρέου, του πολιτικού που συκοφαντήθηκε όσο κανείς άλλος σε αυτή τη χώρα. Του εκλεγμένου πρωθυπουργού του 44% που υπονομεύτηκε ακόμα και από μερικούς συντρόφους του. Δεν το έβαλε στα πόδια και στάθηκε όρθιος όταν τα πάντα γύρω γκρεμίζονταν, προχωρώντας υπό τις πλέον αντίξοες συνθήκες σε μεταρρυθμίσεις που η χώρα καθυστερούσε δεκαετίες.

Οι κατευθυνόμενες δημοσκοπήσεις δε μας αγγίζουν. Η δυναμική φωνή των προοδευτικών, δημοκρατών πολιτών που δε φιμώνεται θα γκρεμίσει δημοσκόπους, τηλεσχολιαστές, λιβελογράφους, συκοφάντες, παράγοντες της διαπλοκής που επί πέντε χρόνια τώρα έχουν δηλητηριάσει την κοινωνία με μύθους.

Σε αυτό το ΚΙΝΗΜΑ των Δημοκρατών Σοσιαλιστών βρήκαμε ξανά τη χαμένη μας συντροφικότητα. Γιατί ήρθε για να ενώσει την παράταξη, όχι να την διχάσει, όχι για να τη διασπάσει. Οι προοδευτικοί πολίτες, η μεγάλη παράταξη είναι παντού. Η δύναμή μας δε μετριέται στα παραβάν, όπως είπε ο κ. Βενιζέλος διχάζοντας για μια ακόμη φορά τον κόσμο της παράταξης.

Γιατί εμείς δεν απευθυνόμαστε στο… 4%, αλλά στο 44% του ελληνικού λαού!

Δεν ξεχνούμε!

Οι μύθοι τελείωσαν! Τα παραμύθια της διαπλοκής στέρεψαν! Ήρθε η ώρα να ειπωθεί η αλήθεια!!! Όλοι εμείς που σταθήκαμε υπερασπιστές της μεγάλης δημοκρατικής παράταξης στα πλέον κρίσιμα και δύσκολα χρόνια της ύπαρξής της, δε θα ξεχάσουμε ποτέ πώς φτάσαμε στις 3 Ιανουαρίου και στην ίδρυση του ΚΙΝΗΜΑΤΟΣ.

Δεν ξεχνούμε τον Γιώργο Παπανδρέου να ακούει τις σειρήνες της φυγομαχίας, και να λέει ότι θα είμαστε εδώ και θα υπηρετήσουμε την πατρίδα.

Δεν ξεχνούμε τον Γιώργο Παπανδρέου να γυρίζει όλο τον πλανήτη για να βρει στηρίγματα, για να στηθεί ο μηχανισμός διάσωσης, με μια υπερσυντηρητική, δεξιά Ευρώπη να έχει ορθώσει τείχη.

Δεν ξεχνούμε τον Γιώργο Παπανδρέου να παλεύει για να μην μπει το ΔΝΤ στην Ευρώπη και την κα Μέρκελ να εκβιάζει όλους τους ευρωπαίους ηγέτες για το αντίθετο. Γιατί πρέπει να τελειώνουμε με έναν ακόμη μύθο! Το ΔΝΤ στην Ευρώπη το έφερε η Μέρκελ. Δεν το έφερε ο Παπανδρέου!

Δεν ξεχνούμε τον υπεύθυνο της καταστροφής, τον κ. Καραμανλή, που δεν έχει πει έστω μια λέξη στον ελληνικό λαό εδώ και πέντε χρόνια.

Γιατί γι΄αυτήν την παράταξη δεν ήταν ποτέ λύση η φυγή. Δεν είναι αυτή η ιστορική της παράδοση. Οι Παπανδρέου δεν το έβαλαν ποτέ στα πόδια, δε φυγομάχησαν ποτέ.

-Η ώρα μηδέν

Δε θα αφήσουμε άλλο τους συκοφάντες να αμαυρώνουν τις αποφάσεις του ηγέτη της παράταξής μας στις πιο κρίσιμες στιγμές της νεοελληνικής ιστορίας. Αποφάσεις που στην κυριολεξία ήταν σωτήριες για την πατρίδα. Η μεγαλύτερη μείωση ελλείμματος στην οικονομική ιστορία έγινε με μέτρα που δεν είχαν καμία σχέση με τα πολύ σκληρότερα μέτρα της περιόδου του κ. Σαμαρά.

Τότε που η κυβέρνηση Παπανδρέου τον Νοέμβριο του 2011 πέτυχε τη μεγαλύτερη διαγραφή χρέους στην παγκόσμια ιστορία. Τότε που ο Παπανδρέου ως αγνός υπερασπιστής της πραγματικής και όχι κατ’επίφασιν Δημοκρατίας ζήτησε από τον κυρίαρχο ελληνικό λαό να πει τη γνώμη του. Τότε που ζήτησε τη συναίνεση και τη συνεννόηση που τις εννοεί και τις πιστεύει, καθώς από την αρχή της πολιτικής του διαδρομής έχει δείξει ένα σπάνιο για τα ελληνικά δεδομένα πολιτικό πολιτισμό.

Και εκεί κορυφώθηκε μια υπονόμευση που ήδη είχε ξεκινήσει σε τηλεπαράθυρα και σε άρθρα επώνυμων λιβελογράφων. Τότε βρήκε την ευκαιρία ο εσωτερικός εχθρός να συμμαχήσει με συγκεκριμένα συμφέροντα. Στόχος ήταν ένας και μοναδικός: Να φύγει ο Παπανδρέου. Γιατί ο Παπανδρέου ανατράπηκε! Και η χώρα μπήκε σε περιπέτεια γιατί κάποιος ήθελε να γίνει πρωθυπουργός και ένας άλλος πρόεδρος… Ξέρουμε όλοι πολύ καλά ποιος μπήκε σε ένα αεροπλάνο στις Κάννες στηρίζοντας και ποιος βγήκε από αυτό έχοντας ουσιαστικά ανατρέψει έναν εκλεγμένο πρωθυπουργό του 44%. Μιλούσαν για Τσολάκογλου, κρεμάλες, νέο Γουδί και προδότες…

Να μας πουν τώρα πια τι έχασε η χώρα και η παράταξη από αυτές τις κινήσεις.

Την πλατεία και τα Ζάππεια τα πλήρωσε ο ελληνικός λαός πολύ σκληρά. Πήγαμε στις εκλογές του 2012 με ένα ανήμπορο να υπερασπιστεί τον εαυτό του ΠΑΣΟΚ, τις μάχες που έδωσε, τις μεταρρυθμίσεις που έκανε. Με τον κ. Σαμαρά να ανεβοκατεβαίνει τα αντιμνημονιακά βουνά και να οδηγεί τη χώρα βαθύτερα στο τούνελ και τον κ. Βενιζέλο να γίνεται εντολοδόχος του. Και εκεί, στους προπηλακισμούς της πολιτικής, του κοινοβουλίου και της δημοκρατίας γεννήθηκε και η Χρυσή Αυγή.

Η χώρα έζησε ένα πισωγύρισμα σε συντηρητική δεξιά κατεύθυνση. Μια ομάδα υπερσυντηρητικών με ακροδεξιές καταβολές και υπόγειες διαδρομές με τη Χρυσή Αυγή εγκαταστάθηκε στο Μαξίμου και γύρισε τη χώρα πίσω.

Το θεσμικό και μεταρρυθμιστικό σκέλος των επιλογών Παπανδρέου, το προοδευτικό κύμα μεταρρυθμίσεων εγκαταλείφθηκε και αποδομήθηκε:

  • το κλείσιμο της ΕΡΤ,
  • οι προσπάθειες ανασύστασης του πελατειακού κράτους,
  • το ρουσφετολογικό έκτρωμα του «Αθηνά» στο χώρο της Παιδείας,
  • οι συνεχείς προσπάθειες για την κατάργηση από το παράθυρο της «Διαύγειας»,
  • η εξαφάνιση της λίστας Λαγκάρντ,
  • η δήθεν αξιολόγηση των δημοσίων υπαλλήλων,
  • το φιάσκο της άκριτης υιοθέτησης της έκθεσης του ΟΟΣΑ που πήγε να ισοπεδώσει την αγορά.

Εμείς δε σταματήσαμε ούτε στιγμή με παρεμβάσεις μας να εκφράζουμε τις διαφωνίες μας, να διεκδικούμε και να πετυχαίνουμε αλλαγές σε νομοσχέδια και πολιτικές. Το 80% της προσπάθειας για να περάσουμε από τα ελλείμματα στα πλεονάσματα έγινε με αποφάσεις της κυβέρνησης Παπανδρέου.

Δε σταματήσαμε ποτέ να υποστηρίζουμε ότι η Ελλάδα δεν χρειάζεται απλά δημοσιονομική εξυγίανση. Η Ελλάδα πρέπει να αλλάξει συθέμελα. Ότι πρέπει να προχωρήσουμε σε μεταρρυθμίσεις από μόνοι μας. Και δε θέλουμε κανένα μνημόνιο και καμία Τρόικα για να μας τις επιβάλλει.

Το ΚΙΝΗΜΑ των Έργων!

Όσοι σήμερα εκπροσωπούν το ΚΙΝΗΜΑ στάθηκαν σταθερά προσηλωμένοι στην ευθύνη από την πρώτη μέρα έως σήμερα. Και είμαστε διπλά υπερήφανοι γιατί μέσα στη δίνη αυτού του οικονομικού πολέμου, σε αυτό το περιβάλλον της κατάρρευσης στον οποίο περιήλθε η χώρα, προχώρησαν μεταρρυθμίσεις που το ελληνικό κράτος είχε για δεκαετίες καθυστερήσει.

Γιατί οι μεταρρυθμιστές δεν είναι όσοι κάνουν νόμους τις νεοφιλελεύθερες, συντηρητικές εμμονές τους ή απλά όσοι αυτοβαπτίζονται έτσι. Μεταρρυθμιστές είναι αυτοί που συγκρούονται, που πραγματοποιούν ρήξεις με μικρά και μεγάλα συμφέροντα. Αυτοί που προχωρούν αλλαγές για το συμφέρον της κοινωνίας. Γιατί το πελατειακό κράτος, η αδιαφάνεια και η αναξιοκρατία δε χτυπιούνται με ευχολόγια και κουβέντες του αέρα, αλλά με έργα:

  • Ηλεκτρονική συνταγογράφηση
  • «Διαύγεια», ένα παγκόσμιο πρότυπο διαφάνειας
  • Ηλεκτρονικές προμήθειες στο δημόσιο, έλεγχος των συντάξεων και των επιδομάτων «μαϊμού»
  • Αντικειμενικά κριτήρια για τις προαγωγές ΚΑΙ την καθολική εφαρμογή του ΑΣΕΠ
  • Οικονομική Αστυνομία, οικονομικοί Εισαγγελείς, άνοιγμα τραπεζικών λογαριασμών, νόμοι για το ξέπλυμα βρώμικου χρήματος και τις offshore
  • Όλες οι μεταρρυθμίσεις στην καταπολέμηση της φοροδιαφυγής έχουν σφραγίδα Παπανδρέου
  • Νόμος για την Τριτοβάθμια Εκπαίδευση
  • «Καλλικράτης»
  • Νόμος για τα υπερχρεωμένα νοικοκυριά που έπρεπε να λέγεται νόμος Παπανδρέου και ο οποίος έσωσε και σώζει χιλιάδες συμπατριώτες μας

 

ΠΕΡΗΦΑΝΟΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ ΜΑΣ!!!

Ο κυβερνητικός συμβιβασμός ήταν μονόδρομος όταν έγινε. Δεν ήταν μονόδρομος, όμως, να ισοπεδωθεί και να ταυτιστεί το ΠΑΣΟΚ με την ΝΔ.

Η συλλογική λειτουργία των κυβερνητικών θεσμών απαξιώθηκε όσο ποτέ άλλοτε. Οι κοινοβουλευτικές ομάδες και η κοινωνία ξημέρωναν με κυβερνητικούς αιφνιδιασμούς, τροπολογίες πελατειακών διευθετήσεων, νομοσχέδια χωρίς διαβούλευση και αποφάσεις που πυροδοτούσαν το πολιτικό κλίμα και υπέσκαπταν τη σταθερότητα.

Οι υποστηρικτές της μεγάλης δημοκρατικής παράταξης, που μεγαλώνοντας πολιτικά στα σπλάχνα της μάθαμε να στεκόμαστε αταλάντευτοι στο πλευρό του λαού και των συμφερόντων του, χαράξαμε κόκκινες γραμμές, ακόμα κι αν «φίλοι» και εχθροί με διαρροές και δημοσιεύματα μας συκοφαντούσαν ως αντάρτες και υπονομευτές της σταθερότητας. Ο τακτικισμός έγινε στρατηγική αντικαθιστώντας τις θέσεις και τις αξίες μας. Αποκορύφωμα αυτής της στρατηγικής των τακτικισμών ήταν η «Ελιά» όταν και επιχειρήθηκε να μας παρουσιαστεί ως παράταξη μία συμφωνία γυρολόγων.

Εμείς, όμως, δεν ντραπήκαμε ποτέ για το κόμμα μας! Για τα σύμβολά μας!

ΕΙΜΑΣΤΕ ΠΕΡΗΦΑΝΟΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ ΜΑΣ ΚΑΙ ΤΗΝ ΥΠΕΡΑΣΠΙΖΟΜΑΣΤΕ ΟΛΟΚΛΗΡΗ ΚΑΙ ΟΧΙ ΟΠΩΣ ΜΑΣ ΣΥΜΦΕΡΕΙ!

ΚΙΝΗΜΑ θέσεων και αξιών

Οι ευθύνες για την πλήρη ταύτιση με τη δεξιά είναι συγκεκριμένες και έχουν ονοματεπώνυμο. Ποτέ άλλοτε το ΠΑΣΟΚ δεν έχει υπάρξει πιο απολίτικο και πιο προσωποκεντρικό και ποτέ άλλοτε τόσα κορυφαία στελέχη δεν σιώπησαν τόσο πολύ μπροστά σε αυτά τα φαινόμενα.

Δε γίνεται, όμως, τα κόμματα να μην έχουν αξίες, να μην έχουν θέσεις. Το αίτημα της βάσης για αλλαγή πολιτικής και την ανασυγκρότηση της παράταξης, όχι μόνο αγνοήθηκε, αλλά απαξιώθηκε από την ηγεσία.

Υπήρχε ο… εύκολος δρόμος. Με το ελάχιστο ποσοστό όλοι μέσα στη βουλή, αλλά η πλέον ιστορική παράταξη να διασύρεται απαξιωμένη και με μια σκυτάλη ηγεσίας που θα ήταν προϊόν πολιτικής συναλλαγής. Ο Γιώργος Παπανδρέου επέλεξε το δεύτερο δρόμο. Το δύσκολο δρόμο της ρήξης, το δρόμο των αξιών. Πήρε μια λυτρωτική πρωτοβουλία που θα βγάλει την παράταξη από το αδιέξοδο.

Η πρωτοβουλία του Γιώργου Παπανδρέου για το ΚΙΝΗΜΑ ήταν μονόδρομος ώστε να εκφραστεί ένα πολιτικό ακροατήριο που δε συμβιβάζεται με ένα απολίτικο κομματίδιο στελεχών με μανία κυβερνητισμού, το οποίο έχει απογυμνωθεί από αξίες, οράματα και ιδεολογικό στίγμα.

Και καλό είναι λοιπόν να το καταλάβουν αν δεν το κατάλαβαν ακόμα…

Δεν μπήκαμε όλοι στην πολιτική για μια καρέκλα! Δεν είμαστε όλοι πρόθυμοι να θυσιάσουμε αξίες, αξιοπρέπεια για ένα ρόλο εξουσίας!

Και για όσους τολμούν να προφέρουν τη λέξη «διάσπαση», ας σκεφτούν ότι η παράταξη είναι οι θέσεις της. Είναι ο κόσμος της. Οι άνθρωποί της. Και με αυτούς εμείς θα ξαναβρεθούμε.

Και αυτό μπορεί να δυσαρέστησε, να αναστάτωσε διαφόρους πολιτικούς ή άλλους κύκλους, αλλά τους τονίζουμε ότι θα αναστατωθούν πολύ περισσότερο τις επόμενες μέρες, τους επόμενους μήνες και τα επόμενα χρόνια.

Γιατί το ΚΙΝΗΜΑ έρχεται να υπηρετήσει ασυμβίβαστα το δημόσιο συμφέρον και τον λαό.

Η λαϊκή βούληση και όχι τα σκοτεινά μεγάλα συμφέροντα πρέπει να αποτελούν το ύψιστο κριτήριο ορθής λειτουργίας της δημοκρατίας. Ο έλεγχος των δημοσίων προσώπων πρέπει να βρίσκεται στον πυρήνα κάθε ευνομούμενης πολιτείας, γι’αυτό και θα ζητήσουμε επίμονα τη θεσμοθέτηση αυστηρότερων πλαισίων για το πόθεν έσχες, καθώς και την επέκταση του μέτρου, πέραν των βουλευτών, στους εκπροσώπους της τοπικής αυτοδιοίκησης, τους δικαστικούς λειτουργούς, τους δημοσιογράφους, τους συνδικαλιστές και συνολικά σε όσους ασχολούνται και διαδραματίζουν ιδιαίτερο ρόλο στη διαμόρφωση του δημόσιου και κοινωνικού βίου.

Το ΚΙΝΗΜΑ μας εκφράζει μια πολιτική πρόταση που θέλει να ενώσει τις δυνάμεις της προοδευτικής αλλαγής απέναντι στη δεξιά ή αριστερή συντήρηση. Γιατί η χώρα δεν μπορεί να εγκλωβιστεί στο εμφυλιοπολεμικό κλίμα και τις εμμονές μεταξύ ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ. Δε θα γίνουμε η βολική πατερίτσα κανενός!

Χτίζουμε το νέο μας πολιτικό σπίτι ώστε να βρουν έκφραση οι προοδευτικές και δημιουργικές δυνάμεις του τόπου. Μαζί με τις δυνάμεις του δημοκρατικού σοσιαλισμού που ασφυκτιούν και θέλουν να εκφραστούν ξανά με δύναμη και νέο πολιτικό λόγο.

Τέλος οι κενές υποσχέσεις! Ελλάδα με σχέδιο!

Η Ελλάδα δεν πρόκειται να υπερβεί την κρίση και να ανακάμψει οριστικά, αν δεν αλλάξει οριστικά. Με σχέδιο για την εμβάθυνση των δημοκρατικών θεσμών. Για ένα σύγχρονο, αποτελεσματικό δημόσιο τομέα, με διαφάνεια, ουσιαστική αξιολόγηση, χωρίς στοχοποίηση των λειτουργών του. Η χώρα πρέπει να απεξαρτηθεί από ένα παρασιτικό, μεταπρατικό κεφάλαιο που κρατά καθηλωμένες τις δημιουργικές και παραγωγικές δυνάμεις του τόπου. Χρειαζόμαστε στήριξη της μικρομεσαίας επιχείρησης. Χρειαζόμαστε τολμηρές αποφάσεις για την ενίσχυση της νέας επιχειρηματικότητας. Για να επιστρέψουν οι νέοι επιστήμονες, τα νέα παιδιά που έφυγαν στο εξωτερικό. Ή θα πάμε με τους μεταπράτες στην Ελλάδα της εσωστρέφειας ή θα στηρίξουμε την Ελλάδα της παραγωγής, της εξωστρέφειας, της καινοτομίας, της νέας επιχειρηματικότητας.

Οι επιλογές είναι εδώ! Γιατί η Ελλάδα για να αλλάξει οριστικά πρέπει επιτέλους να παράξει. Να μπει μπροστά ένα Ελληνικό Σχέδιο για την παραγωγική της ανασυγκρότηση, για την προώθηση σαρωτικών, προοδευτικών μεταρρυθμίσεων και αλλαγών.
Αλλά απαραίτητη προϋπόθεση για να συμβούν όλα αυτά είναι σταθούμε πάνω από αυτούς που έπληξε η κρίση. Να σταθούμε διπλά στον άνεργο, στον χαμηλοσυνταξιούχο, σε όσους πλήρωσαν το μάρμαρο της κρίσης. Με συγκεκριμένα μέτρα, με συγκριμένο εθνικό σχέδιο ανάπτυξης που θα ανοίξει το δρόμο για επενδύσεις. Με στέρεες βάσεις και όχι με τα παραμύθια για τα success story του κ. Σαμαρά και τα μυθεύματα του ΣΥΡΙΖΑ που διεκδικεί την εξουσία και βαδίζει στον ίδιο δρόμο της αναξιοπιστίας. Καμία ουσιαστική, συγκεκριμένη κουβέντα για το πώς η χώρα θα παράξει το νέο πλούτο. Για το πώς ο άνεργος θα επανέλθει στην αγορά εργασίας. Καμιά κουβέντα για την επιχειρηματικότητα, για τις επενδύσεις.

Εγγυητές της σταθερότητας

Η αριστερά και ο Αλέξης Τσίπρας είχαν μετά τον Ιούνιο του 2012 μια ιστορική ευκαιρία. Να διαμορφώσουν ένα πλατύ προοδευτικό και κοινωνικό μέτωπο που θα μπορούσε να σταθεί με αξιοπιστία απέναντι στη συντήρηση. Δεν μπόρεσαν να σηκώσουν στις πλάτες τους αυτή την ιστορική ευθύνη. Γιατί άλλο να φτιάχνεται μια συγκυριακή εκλογική δεξαμενή και άλλο να φτιάχνεις πολιτική και κοινωνική συμμαχία. Αναζητούν ακόμα συμμάχους στην ακροδεξιά του Καμμένου. Αυτό δεν είναι αριστερά! Δεν είναι προοδευτική παράταξη! Και η αποτυχία αυτής της αριστεράς μπορεί να έχει ιστορικές επιπτώσεις για τη χώρα. Γιατί θα ακολουθήσει η εφόρμηση στη εξουσία της πιο επικίνδυνης δεξιάς που έχει δει ο τόπος.

– Υπάρχει η αριστερά της ανευθυνότητας, των μειοψηφικών λογικών και των εμμονών.
– Υπάρχει το προσωποκεντρικό μόρφωμα του κ . Βενιζέλου που ταυτίζεται με τη δεξιά.
– Υπάρχει και το απολίτικο μόρφωμα του Ποταμιού.

Εμείς απευθυνόμαστε σε όλους τους προοδευτικούς πολίτες και τους λέμε ότι το ΚΙΝΗΜΑ δε θα συμβιβαστεί με ένα πολιτικό σύστημα και ένα κατεστημένο το οποίο θέλει να ισοπεδώσει την πολιτική, που θέλει να γίνουν όλα ίδια. Μπορεί να γίνει ο εγγυητής, ο ρυθμιστής της πολιτικής ισορροπίας και σταθερότητας ώστε η χώρα να κάνει βήματα μπροστά και να προστατευτούν οι πρωτοφανείς θυσίες των πολιτών. Το ΚΙΝΗΜΑ θα είναι στα επόμενα χρόνια ο διεκδικητής των πραγματικών προοδευτικών αλλαγών. Ο πόλος της συναίνεσης, της λογικής και της συνεννόησης!

Ένα ΚΙΝΗΜΑ μας ενώνει και πάλι!

  •  Στην πιο κρίσιμη μάχη ας αφήσουμε πίσω ό,τι μας πίκρανε. Αξίες μας ένωσαν. Αξίες θα μας ενώσουν και πάλι!
  •  Να γίνουμε όλοι φορείς του μηνύματος γι’ αυτό το νέο ξεκίνημα!
  • Στα χνάρια των ρήξεων, των αλλαγών του Ανδρέα Παπανδρέου!
  • Να σταθούμε δίπλα στον Γιώργο Παπανδρέου! Ασυμβίβαστα μπροστά!
  • Να γίνουμε η φωνή όλων όσοι ένιωσαν να τη χάνουν αυτά τα 5 χρόνια.
  • Να υπερασπιστούμε την παράταξή μας, να μιλήσουμε για τις αξίες μας!
  • Να γίνει το ΚΙΝΗΜΑ η έκπληξη αυτών των εκλογών. ΚΑΙ ΘΑ ΓΙΝΕΙ!

 

 

Για την οργάνωση Εργαζομένων και Συνταξιούχων της Ιονικής Τράπεζας

Ανδρινόπουλος Θανάσης, Κυπαρισσία
Ανδρουλάκη – Ζάχου Σοφία, Ηράκλειο
Αργυριάδου Εύη, Θεσσαλονίκη
Βοσνίδης Σωκράτης, Αλεξανδρούπολη
Γιαννόπουλος Γιάννης, Λάρισα
Γιαννούλης Ευάγγελος, Χανιά
Καραμπίκας Απόστολος, Κέρκυρα
Κοκκινέλης Χρήστος, Αθήνα
Κοντογούλα Γλυκερία, Αθήνα
Κυρίτση Σταυρούλα, Λαμία
Κωστοπούλου – Λόη Νίκη, Βόλος
Λαζαρόπουλος Γιώργος, Τρίκαλα
Μποβιάτσης Γιώργος, Θεσσαλονίκη
Ξύδης Μπάμπης, Αθήνα
Παπαμιχαήλ Ανδρέας , Ρόδος
Στεργιάδης Γιώργος, Λάρισα
Τσαρτσάλης Γιάννης, Θεσσαλονίκη
Φιλιππόπουλος Σαράντος, Αθήνα
Φουντουλάκης Σταύρος, Σητεία