Συνάδελφοι,

Πολλοί θα ενημερωθήκατε από τα ΜΜΕ για την απώλεια ενός έγκριτου δημοσίου προσώπου που είχε διατελέσει σε σημαντικές θεσμικές θέσεις της χώρας μας, του βετεράνου πολιτικού Ροβέρτου Σπυρόπουλου.

Προσωπικά, το άκουσμα της είδησης της απώλειάς του με γέμισε με θλίψη, όχι μόνο διότι υπήρξε ένας έντιμος άνθρωπος που η ενασχόλησή του με το συνδικαλισμό έγινε με υπεύθυνο και αποτελεσματικό τρόπο σε μία περίοδο εκτεταμένης συνδικαλιστικής σήψης, όπως και η ενασχόλησή του με την πολιτική και τα κοινά πιστεύω ότι παρουσίασε τα χαρακτηριστικά της εντιμότητας, της σοβαρότητας και της αποτελεσματικότητας, αλλά και επιπλέον λόγω της προσωπικής μας γνωριμίας. Με τον Ροβέρτο γνωριστήκαμε από τις αρχές της δεκαετίας του ’70 και έκτοτε διατηρήσαμε μία άριστη σχέση και φιλία.

Νομίζω ότι ο καλύτερος τρόπος για να τιμήσω τη μνήμη του δεν μπορεί παρά να είναι μία πραγματική ιστορία για την τεράστια συμβολή του στην κοινή μας προσπάθεια για την ένταξη του ΤΑΠΙΛΤ στο ΙΚΑ…

 .

Την περίοδο εκείνη ο εκλιπών ήταν Υφυπουργός στο Υπουργείο Ασφάλισης, εγώ Πρόεδρος του Συλλόγου Εργαζομένων της Ιονικής και ο Νίκος Αλεξόπουλος Διευθυντής του ΤΑΠΙΛΤ. Θυμάμαι ότι είχαμε θέσει βασικό στόχο για το χώρο της Ιονικής την ένταξη του ΤΑΠΙΛΤ στο ΙΚΑ με το καταστατικό του Ταμείου μας. Άλλωστε το προηγούμενο διάστημα η τράπεζα είχε επιχειρήσει να εντάξει δύο φορές το ΤΑΠΙΛΤ στο ΙΚΑ με τους όρους του καταστατικού του ΙΚΑ, κάτι που θα είχε ολέθριες συνέπειες για την ασφάλιση και τη συνταξιοδότηση του χώρου της Ιονικής.

Ένα πρωί, πηγαίνοντας να συναντήσω επί του θέματος το συνάδελφο Αλεξόπουλο, μου γνωστοποίησε ότι οι υπηρεσιακοί παράγοντες του Υπουργείου Ασφάλισης τον είχαν διαβεβαιώσει ότι δεν υφίστατο καμία πιθανότητα να ενταχθεί το ΤΑΠΙΛΤ στο ΙΚΑ. Πραγματικά, εκείνη τη στιγμή έχασα τη γη κάτω από τα πόδια μου. Όχι μόνο γιατί θα βρισκόμασταν απόλυτα εκτεθειμένοι απέναντι στους συναδέλφους που τους διαβεβαιώναμε για την ένταξη του ΤΑΠΙΛΤ στο ΙΚΑ με το καταστατικό του Ταμείου μας, αλλά διότι υπήρχε πλέον άμεσος κίνδυνος μετεκλογικά να οδηγηθούμε στο ΙΚΑ με τους όρους λειτουργίας και συνταξιοδότησής του, με ό,τι αυτό συνεπαγόταν για το χώρο μας.

Αμέσως κατευθύνθηκα στο Υπουργείο και συνάντησα τον Ροβέρτο, διαμαρτυρόμενος ότι δεν ήταν δυνατό να μας αφήσει εκτεθειμένους με αυτόν τον τρόπο. Εκείνος αιφνιδιάστηκε και όταν στη συνέχεια της συζήτησης του γνωστοποίησα την αρνητική απάντηση των υπηρεσιακών παραγόντων του Υπουργείου για την υπόθεσή μας στο συνάδελφο Αλεξόπουλο, αμέσως τους κάλεσε σε συνάντηση.

Το επόμενο διάστημα και παρά τις σημαντικές δυσκολίες που παρουσιάστηκαν στην εξέλιξη της υπόθεσής μας λόγω της εμπλοκής του Υπουργείου Οικονομικών, αλλά και της εναντίωσης της ΟΤΟΕ, έκανε ό,τι ήταν δυνατό για να δικαιωθεί το αίτημά μας. Χάρη στην αποφασιστικότητα και την αποτελεσματικότητά του, πετύχαμε «στις καθυστερήσεις» την ένταξη του ΤΑΠΙΛΤ στο ΙΚΑ, που μάλιστα στη συνέχεια λειτούργησε ως γέφυρα για την ένταξη τόσο του ταμείου της Εθνικής, όσο και της Αγροτικής.

Οι θετικές επιπτώσεις της ένταξης του ΤΑΠΙΛΤ στο ΙΚΑ με τους όρους του καταστατικού μας συνεχίζουν να είναι φανερές μέχρι τις μέρες μας και σίγουρα μπορεί ο καθένας να κάνει τις συγκρίσεις με άλλα ταμεία που δεν το κατάφεραν…

 .

Επομένως, κάνω αυτήν την ιδιαίτερη αναφορά για να τονίσω πόσο ειλικρινής και ευθύς άνθρωπος ήταν ο Ροβέρτος και πόσο σημαντική ήταν η συνδρομή του σε αυτό το κρίσιμο θέμα του χώρου μας εκείνα τα πέτρινα χρόνια…

Είναι από τις περιόδους που έχουν μείνει βαθιά χαραγμένες μέσα μου και δεν πρόκειται να τις ξεχάσω ποτέ. Όπως δε θα ξεχάσω ποτέ το σύντροφο, το φίλο, το συνδικαλιστή και τον πολιτικό Ροβέρτο. Και πιστεύω ότι το ίδιο πρέπει να ισχύει για κάθε Ιονικάριο, ανεξαρτήτως πολιτικής τοποθέτησης, που οφείλει να ευγνωμονεί τον Ροβέρτο, έναν αυθεντικό Φίλο της Ιονικής Οικογένειας, για το ενδιαφέρον και τη δικαίωση αυτού του μείζονος αιτήματος του χώρου μας.

Καλό ταξίδι Ροβέρτο. Οι άνθρωποι πεθαίνουν όταν τους λησμονούν. Εσύ όμως ήσουν ξεχωριστός και θα σε θυμόμαστε πάντα.

Σαράντος Φιλιππόπουλος