Κάλαντα, «καλένδες» και η… σιωπηρή συμφωνία των παραδόσεων

Όσο κι αν οι εποχές αλλάζουν και οι γενιές διαδέχονται η μία την άλλη οι άνθρωποι επιμένουμε, κάποιες μέρες του χρόνου, να καταργούμε το χρόνο και να διατηρούμε τις παραδόσεις. Έθιμα, με αιώνες ζωής, που τα ζωντανεύουμε έστω για λίγο, κρατούν σφιχτή τη μακραίωνη αλυσίδα του πολιτισμού μας.

Τα κάλαντα ή «άσματα Αγερμού» κατά τους Βυζαντινούς, είναι ένα από τα ωραιότερα έθιμα που διατηρείται αμείωτο ακόμα και σήμερα με τα παιδιά να γυρνούν από σπίτι σε σπίτι σε ζεύγη ή και περισσότερα και να τραγουδούν τα κάλαντα συνοδεύοντας το τραγούδι τους με το τρίγωνο ή ακόμα και κιθάρες, ακορντεόν, λύρες, ή φυσαρμόνικες.

Κάλαντα λέγονται την παραμονή των Χριστουγέννων, της Πρωτοχρονιάς και των Φώτων και είναι διαφορετικά για κάθε γιορτή. Η ιστορία τους είναι γεμάτη μυρωδιές και αναμνήσεις, παιδικές φωνές που ξεχύνονται στους δρόμους και μας παρασύρουν σε ένα νοσταλγικό και μακρινό ταξίδι…. 

Η λέξη κάλαντα προέρχεται από τη λατινική «calenda», που σημαίνει αρχή του μήνα. Πιστεύεται ότι η ιστορία τους προχωρεί πολύ βαθιά στο παρελθόν και συνδέεται με την Αρχαία Ελλάδα.

Είναι μέρος μιας σιωπηρής “συμφωνίας”: να παραδίδουμε ο ένας στον άλλον (γι’ αυτό και η λέξη “παράδοση“) τη σκυτάλη που, με φροντίδα, κάποιοι πρόγονοί μας δημιούργησαν, αλλά και ν’ αφήνουμε σ’ αυτήν κάποια δικά μας δαχτυλικά αποτυπώματα…

Μία ξεχωριστή και αδιάλειπτη διαδικασία που ακουμπά στη ψυχή μας, με τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά, το χρώμα και τη φροντίδα κάθε περιοχής.

Επειδή για το σύλλογό μας αποτελεί κεντρικό σημείο η διατήρηση των παραδόσεων, παρουσιάζουμε τα κάλαντα των Χριστουγέννων τα οποία θα απαγγείλουν και θα τραγουδήσουν τα παιδιά μας, τα εγγόνια μας και τα δισέγγονά μας μεταφέροντας σε κάθε ελληνικό σπίτι τις ευχές για ένα ευτυχισμένο, νέο έτος.

Κρατήστε περήφανα στις καρδιές σας αλώβητο αυτόν το θησαυρό και παραδώστε τον στις επόμενες γενιές! 

Τα Καλάντα