Γενικοί και « Γενικοί» …γενικώς ! – Του συνάδελφου Δημήτρη Κουκουζή

Ο συνάδελφος Δημήτρης Κουκουζής (ο οποίος υπηρέτησε στη Διεύθυνση Δικαστικού της τράπεζας και μάλιστα ήταν επί σειρά ετών Υποδιευθυντής) από το Λευκοχώρι Γορτυνίας, σας είναι βεβαίως γνωστός μέσα από τα πολύ όμορφα κείμενά του που προσεγγίζουν τα ήθη και τα έθιμα του τόπου μας με έναν ιδιαίτερο τρόπο, μεταφέροντάς μας με τρυφερότητα, νοσταλγία, αλλά και χιούμορ το αυθεντικό τους νόημα.

Σήμερα θα σας παρουσιάσουμε ένα διαφορετικό κείμενό του, με περισσότερο πολιτικό χαρακτήρα, παρά λαογραφικό. Βεβαίως, σε αυτό εκφράζονται μόνο οι προσωπικές απόψεις του συναδέλφου και άλλωστε ο ίδιος, στο σημείωμα που συνόδευε το κείμενό του αναφέρει ότι δεν πρέπει ποτέ να προχωράμε σε γενικεύσεις. Η ιστοσελίδα μας, ως τόπος ελεύθερης ανάπτυξης ιδεών των συναδέλφων, δημοσιεύει το κείμενο και ανεξάρτητα αν πολλοί συμφωνείτε ή διαφωνείτε με την οπτική του, εμείς με τη σειρά μας του ευχόμαστε Χρόνια Πολλά, Καλή Χρονιά, με Υγεία για τον ίδιο και την οικογένειά του.  


MIA  ΦΟΡΑ  KAI  ENA  KAIΡΟ

 

                                    Γενικοί και « Γενικοί» …γενικώς !.

 

Ο Πρώτος κ.  «Γενικός»

Τοποθετήθηκε από την κυβέρνηση. Ήταν του κόμματος. Ανέμενε αρκετά χρόνια μία θέση ανάλογη των κομματικών του προσόντων. Πρόεδρος ή Γενικός Διευθυντής σε μία ΔΕΚΟ. Τα κατάφερε τελικά……. ελέω Πρωθυπουργού. Δεν χρειάζονταν άλλα προσόντα. Αρκούσαν τα κομματικά. Με το που ενθρονίστηκε στη ΔΕΚΟ φρόντισε να έχει αυτοκίνητο  με οδηγό,  δύο ιδιαίτερες γραμματείς με 2-3 τηλεφωνικές γραμμές, γραφείο μεγάλο και επιπλωμένο, κλητήρα στην είσοδο του γραφείου του , καθαρίστρια για το γραφείο του κ.λ.π. Άλλαξε κουρτίνες , ζήτησε πίνακες επωνύμων ζωγράφων , η γραμματέας του παρήγγειλε λουλούδια στο ανθοπωλείο, κάθισε αναπαυτικά στη πολυτελή νεοκλασική καρέκλα του νεοκλασικού κτηρίου και από μέσα του αναφώνησε : « o αγώνας τώρα δικαιώνεται » Η ειρωνία της τύχης ήταν ότι στο ίδιο γραφείο είχε υπηρετήσει προ ετών ένας άλλος πραγματικός Γενικός Διευθυντής . Αυστηρός, ικανός, ακομμάτιστος, αξιοσέβαστος , εργασιομανής, «κέρβερος » της εταιρίας του. Καμμία σύγκριση μεταξύ του παλιού αυθεντικού Γενικού και του νέου «Γενικού».

Αμέσως λοιπόν ο κ.  «Γενικός»  σαν έτοιμος από καιρό , απέκτησε Λουδοβίκειο νοοτροπία. Μιλούσε με όποιον ήθελε, απαντούσε στα τηλέφωνα σε όποιον ήθελε, δεχόταν στο γραφείο του όποιον ήθελε. Έδινε λόγο μόνο στον πρωθυπουργό. Δηλαδή σε κανένα.

Από τις πρώτες του έννοιες ήταν να βρει τον κατάλληλο δικηγόρο της νομικής υπηρεσίας της ΔΕΚΟ . Δεν τον ήθελε να μάθει ποιες κρίσιμες δικαστικές υποθέσεις χειρίζεται , ούτε αν οι μεγάλες δικαστικές διαφορές  κερδίζονται στα Δικαστήρια από τη ΔΕΚΟ .Αυτό που τον ενδιέφερε ήταν να τον ρωτήσει και να μάθει τί έπρεπε να κάνει για μία προσωπική του υπόθεση , εργατοασφαλιστικής φύσεως, από προηγούμενη υπηρεσία του σε άλλη ΔΕΚΟ . Ήθελε δηλαδή να λύσει προσωπικό του θέμα με τις δωρεάν υπηρεσίες του « υφισταμένου » του δικηγόρου της νέας  ΔΕΚΟ.

Ο Δικηγόρος , όπως ήταν φυσικό, ανέλαβε πρόθυμα  να μελετήσει την υπόθεση του κυρίου Γενικού Διευθυντού του και να ενεργήσει τα δέοντα προς το συμφέρον του.    Παρά το γεγονός ότι οι εκκρεμείς δικαστικές υποθέσεις  που χειριζόταν ο δικηγόρος ήταν μείζονος νομικής σημασίας και μεγάλου ενδιαφέροντος για τη ΔΕΚΟ ,  εν τούτοις ο κ. «Γενικός»   ουδέποτε ενδιαφέρθηκε να ενημερωθεί από τον δικηγόρο για τη νομική πορεία τους. Έτσι μία ημέρα ο δικηγόρος  παρέστη σε μία κρίσιμη δίκη σε μεγάλο Δικαστήριο του Πειραιά υπερασπιζόμενος το συμφέρον και τις αποφάσεις της ΔΕΚΟ . Όλοι είχαν ενδιαφέρον να μάθουν πώς πήγε αυτή η δίκη διότι κρινόταν η νομιμότητα μιας απόφασης της Διοίκησης και του κ. Γενικού. Όλα τα στελέχη της ΔΕΚΟ αγωνιούσαν για την έκβασή της ,  εκτός από τον κ. «Γενικό»  . Ο οποίος με το που ήλθε ο δικηγόρος στο γραφείο  του,  τον κάλεσε μέσω της γραμματέως του  στο γραφείο του. Ο δικηγόρος υπέλαβε ότι θα ήθελε  να ενημερωθεί πώς πήγε η κρίσιμη για τη ΔΕΚΟ αυτή δίκη, τί πιθανότητα είχαμε να κερδίσουμε , πώς πήγε στο ακροατήριο ο εξετασθείς μάρτυρας-στέλεχοος της ΔΕΚΟ κ.λ.π. Ήταν έτοιμος να εκθέσει στο κ. «Γενικό»  τη διαδικασία της δίκης , το νομικό διακύβευμα της υπόθεσης, τις προτάσεις και τα έγγραφα που κατατέθησαν, τί πρέπει να κάνουν  κ.λ.π.

Ο κ.  «Γενικός»   με το που είδε τον δικηγόρο ,  αντί να ζητήσει άμεση ενημέρωση+ για τη διεξαχθείσα σοβαρή δίκη , του είπε με ύφος προϊσταμένου προς υφιστάμενο υπάλληλο : « μου φαίνεται πως δεν ενδιαφέρεσαι για το θέμα μου ,  που σου ανέθεσα. Δεν μου είπες τι έκανες και τι αποτέλεσμα είχαμε ». Πριν συνέλθει από την δυσάρεστη αυτή έκπληξη ο δικηγόρος , του εξήγησε ότι η υπόθεση θέλει τρέξιμο, δεν  είναι απλή και ότι προσπαθεί να την προωθήσει αλλά προηγούνται οι επείγουσες και κρίσιμες υποθέσεις της ΔΕΚΟ , που ο ίδιος χειριζόταν.

Ο κ. «Γενικός»   δεν γνώριζε ότι την ημέρα εκείνη διεξαγόταν μία κρίσιμη δίκη στο Πειραιά , όπου εκρίνετο η νομιμότητα μιάς δικής του αποφάσεως. Μα και να την γνώριζε δεν έδειξε ενδιαφέρον για την έκβασή της.  Ο άνθρωπος ήλθε να παραστήσει τον « Γενικό », να εισπράξει την πλούσια αντιμισθία του και να χαρεί τη νομή της εξουσίας του , κατά  τις εντολές που του είχαν δώσει αυτοί που τον διόρισαν. Δεν ήλθε να σώσει την ΔΕΚΟ , η οποία στη συνέχεια εξαγοράστηκε από τον ιδιωτικό τομέα. Να σημειωθεί ότι οι πλείστες τότε ΔΕΚΟ ήταν ζημιογόνες

 

Ο Δεύτερος κ. Γενικός

Η μοίρα το έφερε ο ίδιος δικηγόρος να φύγει από την άνω ΔΕΚΟ (μετά την εξαγορά της) και να προσφέρει τις νομικές του υπηρεσίες σε νέα μεγάλη εταιρία του ιδιωτικού τομέα. Εδώ ο κ. Γενικός είχε καθημερινή συνεργασία με το δικηγόρο και ενδιαφερόταν άμεσα για την δικαστική πορεία των υποθέσεων της εταιρίας που αυτός χειριζόταν με επιτυχία στα Δικαστήρια. Τον σεβόταν , τον συμβουλευόταν, εκτιμούσε τις επιστημονικές του  γνώσεις και την πολύχρονη εμπειρία  του και γενικά τον θεωρούσε σπουδαίο ισότιμο συνεργάτη του και όχι υφιστάμενό του . Εκτίμησε ιδιαίτερα  το όλο έργο του και τον αντάμειψε πλουσιοπάροχα για την ευδόκιμη και επιτυχημένη υπηρεσία του. Μαζί με το δικηγόρο του ο κ. Γενικός αγωνιζόταν για τα συμφέροντα της εταιρίας τους , συνεργάζονταν αρμονικά για το καλύτερο δικαστικό αποτέλεσμα των υποθέσεών τους και γενικά  σε πνεύμα  αγαστής συνεργασίας και ευγενικής συμπεριφοράς προώθησαν τα  κοινά συμφέροντα τους. Βεβαίως και συμβουλευόταν και για  τις προσωπικές του υποθέσεις τον δικηγόρο του , ο οποίος με προθυμία τον συμβούλευε και του παρείχε τις νομικές του υπηρεσίες. Υπήρχε αμοιβαίος σεβασμός, ευγένεια και αλληλοεκτίμηση. Και μία ευχάριστη και  πρωτόγνωρη για το δικηγόρο έκπληξη. Ο κ. Γενικός φρόντισε και έμαθε την ημερομηνία γεννήσεώς  του και τον πήρε ο ίδιος (χωρίς διαμεσολάβηση της γραμματέως του) στο τηλέφωνο να του ευχηθεί Χρόνια Πολλά ! Ο δικηγόρος δεν πίστευε στα αυτιά του ! Ποτέ του στα τόσα χρόνια της δικηγορίας του (πάνω από 40) δεν βρέθηκε άλλος Γενικός Διευθυντής (από τους πολλούς με τους οποίους συνεργάστηκε) να του ευχηθεί την ημέρα των γενεθλίων του ! Πράξη ανθρώπινη, ευγενική, συγκινητική και πρωτόγνωρη.. 

 

ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ

Οι δύο Γενικοί Διευθυντές είχαν μία μεγάλη διαφορά που επηρέασε την πολιτεία τους και την συμπεριφορά τους . Αντιπροσώπευαν δύο διαφορετικούς κόσμους.

Ο πρώτος είχε δημοσιοϋπαλληλική νοοτροπία ,  διορισμένος με πολιτικά κριτήρια σε μία ΔΕΚΟ του Δημόσιου Τομέα για συγκεκριμένη διάρκεια θητείας . Διορίστηκε να περάσει και να αμειφθεί καλά, να εκτελέσει τις εντολές του Υπουργού ή του Πρωθυπουργού και να φύγει όποτε του πουν, χωρίς να λογοδοτεί πουθενά. Τους υπαλλήλους τους έβλεπε σαν υπηκόους !

Ο δεύτερος  διεύθυνε μια εταιρία ιδιωτικού τομέα ,  με διαρκή θητεία  , με όρεξη για συνεχή και εντατική δουλειά και επιτυχία ελεγχόμενος καθημερινά  από την Διοίκηση και ελέγχων τους συνεργάτες του για το κοινό καλό όλων των εργαζομένων της εταιρίας του. Έθετε στόχους προόδου, λογοδοτούσε ,ήταν πρώτος μεταξύ ίσων και έβλεπε τους υπαλλήλους ως χρήσιμους συνεργάτες , σεβαστούς και πολύτιμους, ανταμείβοντάς τους αναλόγως. Όσοι έτυχε να έχουμε εργαστεί και στον Δημόσιο και στον ιδιωτικό τομέα γνωρίζουμε πολύ καλά τη διαφορά νοοτροπίας και εργασίας μεταξύ των δύο αυτών τομέων.

Οι Γενικοί γενικώς δεν είναι γενικά οι ίδιοι !

 

Δεκέμβρης του 2022

 

Ο ΔΙΚΗΓΟΡΟΣ (κατά κόσμον Δημήτρης Κουκουζής)