Η παρατεταμένη οικονομική κρίση, η ανεργία, η αλματώδης αύξηση των τιμών, η αναβίωση φαντασμάτων του παρελθόντος με τον πόλεμο δίπλα μας, το αυξανόμενο χάσμα ανάμεσα σε πλούσιους και φτωχούς… Αυτή είναι η σκληρή πραγματικότητα του σήμερα και δυστυχώς τα χειρότερα μοιάζουν να έπονται. Πώς φτάσαμε ως εδώ; Τι και ποιοι είναι αυτοί που μπροστά στον ανελέητο αγώνα για ασύδοτη κερδοσκοπία δεν υπολογίζουν τις τραγικές συνέπειες;

Τα αδυσώπητα, ισχυρά κέντρα εξουσίας των ολιγαρχών που διαφεντεύουν τις τύχες των λαών του πλανήτη δεν είναι μία συνωμοσία… Ακόμα και αν προσπαθούν με ελεγχόμενα μέσα να παραμένουν στην αφάνεια, σε αυτά οφείλονται τα πάθη και οι τραγωδίες των λαών. Αλήθεια, πόσοι από εσάς γνωρίζετε την ISDA; Από κανένας έως ελάχιστοι… Και όμως, η «Διεθνής» του παγκόσμιου χρηματοπιστωτικού συστήματος παίζει τεράστιο ρόλο στις ζωές μας, όπως αποκαλύπτει ο συνάδελφος Δημήτρης Γιακωβάκης  (καταστήματα οδού Λαγκαδά Θεσσαλονίκης, οδού Ιπποκράτους, Μοσχάτου και Διεύθυνση Επιθεώρησης – νυν Γεν. Γραμματεάς της ΙΟΝΙΚΗΣ ΕΝΟΤΗΤΑΣ και Αναπληρωτής Γεν. Γραμματέας του ΣΣΙΛΤΕ) :

Η αφρόκρεμα του παγκόσμιου χρηματοπιστωτικού συστήματος – επενδυτικές τράπεζες, κερδοσκοπικά κεφάλαια – έχουν τη «Διεθνή τους», η οποία είναι αφοσιωμένη στην υπεράσπιση της ελευθερίας των αγορών. Δηλαδή της ελευθερίας τους να χρηματιστικοποιούν και να αντλούν υπεραξίες από κάθε αγαθό, ήτοι

-από τις μετοχές

-τα ομόλογα και τα τιτλοποιημένα ενυπόθηκα δάνεια

-τα προθεσμιακά συμβόλαια πετρελαίου-προϊόντων ενέργειας και δημητριακών

-ακόμη και πρόβλεψης καιρού!

Κάθε δευτερόλεπτο που κυλά τα μέλη της Διεθνούς αγοράζουν και πουλάνε παράγωγα δισεκατομμυρίων στα χρηματιστήρια αξιών και εμπορευμάτων του κόσμου, στις παράλληλες αγορές τους ή και εκτός αυτών σε έναν ετήσιο όγκο συναλλαγών , που φτάνει τα 400 τρισ. δολάρια τον χρόνο.

Η ISDA – International Swaps and Derevatives Association -, όπως είναι το όνομα της Διεθνούς των παραγώγων, έχει στις τάξεις της πάνω από 900 μέλη σε 75 χώρες.

Στην ηγεσία της συναντούμε κορυφαίους πρωταγωνιστές της χρηματοπιστωτικής κρίσης του 2008, της επισιτιστικής που την ακολούθησε και της κρίσης χρέους στην Ευρωζώνη της δεκαετίας 2010 – 2019 (J.P. Morgan, Goldman Sachs,BlacKRock, Morgan Stanley, Nomura, PIMCO, Societe Generale, Deutsche Bank, Bank of America, Credit Suisse, HSBC, UBS, Citigroup, AXA …).

Πρακτικά δεν υπάρχει σημαντικό χρηματοπιστωτικό ίδρυμα ή επενδυτικό κεφάλαιο που να μην συμμετέχει στην ISDA, η οποία είναι υπεράνω συνόρων, κουλτούρας και θρησκείας. Ακόμη και με τη Διεθνή Ισλαμική Χρηματοοικονομική αγορά έχει συμφωνία για να παρακάμπτουν την απαγόρευση της τοκογλυφίας από το Κοράνι.

Η ακόρεστη πείνα της ISDA για υπεραξίες δεν θα μπορούσε να αφήσει στο απυρόβλητο ακόμη και την ανθρώπινη πείνα. Γι’ αυτό τα μέλη της παίζουν τεράστια ποσά στα προθεσμιακά συμβόλαια εμπορευμάτων, από τα οποία εξαρτάται η επιβίωσή μας.

Μετά τη χρηματοπιστωτική κρίση το 2008, τόσο στις ΗΠΑ όσο και στην ΕΕ,  επιχειρήθηκε μια ευρεία μεταρρύθμιση στις αγορές εμπορευμάτων και υιοθετήθηκαν κανονισμοί για εισαγωγή πλαφόν στα προθεσμιακά συμβόλαια, που μπορούσαν να αποκτήσουν μεμονωμένοι παίκτες ή επενδυτικά κεφάλαια, με στόχο τον περιορισμό  της ασύδοτης κερδοσκοπίας που ανεβοκατέβαζε τις τιμές των αγαθών.

Η εν λόγω προσπάθεια αντιμετώπισε τη λυσσαλέα αντίδραση της ISDA, τόσο σε επίπεδο λόμπινγκ όσο και στο δικαστικό πεδίο, με αποτέλεσμα, στο όνομα της «παραβίασης της ελευθερίας των αγορών» και των παγκόσμιων προτύπων για ίσους όρους ανταγωνισμού, να αναθεωρηθούν προς το χειρότερο οι υιοθετηθέντες κανονισμοί και τελικά στην πορεία του χρόνου να καταργηθούν μία προς μία οι βασικές κανονιστικές διατάξεις περιορισμού της ασύδοτης κερδοσκοπίας, με την τελευταία να αναθεωρείται το Μάρτιο του 2021.

Συμπερασματικά, η «Διεθνής» θριάμβευσε και τα αποτελέσματα του θριάμβου της τα βλέπουμε μπροστά μας.

Την τελευταία τετραετία πάνω από το 50% των συναλλαγών στα χρηματιστήρια σίτου δεν γίνεται από αγοραστές ή πωλητές του χώρου των δημητριακών, αλλά από Funds. H είσοδος όλο και περισσότερο Funds δημιουργεί μεγαλύτερη ζήτηση, με αποτέλεσμα οι τιμές να πιέζονται προς τα πάνω.

Ο κερδοσκοπικός οργασμός, όμως, δεν περιορίζεται μόνο, στα χρηματιστήρια εμπορευμάτων.  Με το … άθλημα ασχολήθηκαν και οι «καθ΄ ύλην αρμόδιοι», οι μεγάλες εταιρείες παραγωγής και εμπορίας τροφίμων.

Έχοντας υπερσυγκεντρώσει μεγάλα μερίδια αγοράς συγκεκριμένων αγαθών στα χέρια τους και λειτουργώντας ολιγοπωλιακά στην τιμολόγηση, όχι μόνο πέρασαν τα υψηλότερα κόστη αυτούσια στους καταναλωτές, αλλά βρήκαν και την ευκαιρία να βγάλουν και επιπλέον κέρδη.

Η πανδημία, ο πόλεμος, τα σημεία συμφόρησης της εφοδιαστικής αλυσίδας, ήταν απλά προπέτασμα καπνού για να αυξήσουν τις τιμές και να εκτοξεύσουν τα περιθώρια κέρδους εμφανίζοντας εαυτούς ως θύματα… Ο ίδιος ο πληθωρισμός, όπως παραδέχθηκε πληθώρα στελεχών των εταιρειών αυτών, αποτελεί ευκαιρία για αβγάτισμα των κερδών. Διόλου τυχαία το 2021 ήταν η πιο κερδοφόρα χρονιά για τις μεγάλες επιχειρήσεις στις ΗΠΑ από το 1950.

Επίσης, ανάλυση του Economic Policy Institute αποκάλυψε ότι πάνω από το 53% της ανόδου των τιμών, στην τελευταία διετία, ήταν απόρροια της μεγάλης ανόδου των περιθωρίων κέρδους. Αντίθετα οι αυξήσεις των μισθών, πού οι κεντρικοί τραπεζίτες καυτηριάζουν ως βασική αιτία του πληθωρισμού, ήταν υπεύθυνες μόλις για το 8% της ανόδου των τιμών.

Πρόκειται για πλήρη αντιστροφή της τάσης που ίσχυε εδώ και 4 δεκαετίες, στη διάρκεια των οποίων, η αμοιβή της εργασίας θεωρούνταν υπεύθυνη για περισσότερο από το 61% της ανόδου των τιμών και τα επιχειρηματικά κέρδη μόλις για το 11%. 

Κάποια στιγμή και οι μεγαλύτεροι μύθοι καταρρέουν…

Προς τούτο, τόσο οι κεντρικοί τραπεζίτες όσο και οι κυβερνήσεις οφείλουν να λογοδοτήσουν για τις πολιτικές που επιλέγουν σήμερα κατά της ακρίβειας.

Πηγές: Άρθρα της ΕΦΣΥΝ