ΖΗΤΩ Η ΕΡΓΑΤΙΚΗ ΠΡΩΤΟΜΑΓΙΑ! Σε μία περίοδο ταραχής και τεκτονικών αλλαγών, το εργατικό-λαϊκό κίνημα πρέπει να βρίσκεται σε θέση μάχης!

· Το Μάιο του 1886 τα εργατικά συνδικάτα στο Σικάγο ξεσηκώθηκαν διεκδικώντας 8ωρο εργασίας και καλύτερες συνθήκες εργασίας. Τα εργατικά συνδικάτα των ΗΠΑ αποφάσισαν την έναρξη απεργιακών κινητοποιήσεων την 1η Μαΐου 1886. Η αστυνομία άνοιξε πυρ κατά εργατών.

· H 1η Μαΐου καθιερώθηκε ως η Παγκόσμια Ημέρα των Εργατών στις 20 Ιουλίου 1889 (Εργατική Πρωτομαγιά) κατά τη διάρκεια του ιδρυτικού συνεδρίου της Δευτέρας Διεθνούς στο Παρίσι, σε ανάμνηση του μακελειού του Σικάγο το 1886.

· Την Κυριακή 2 Μαΐου 1893 περίπου 2.000 άνθρωποι συγκεντρώθηκαν στην Αθήνα και διαδήλωσαν, ζητώντας την καθιέρωση της οκτάωρης ημερήσιας εργασίας. Ήταν η «Πρώτη Εργατική Πρωτομαγιά» στην Ελλάδα.

· Αν και πλέον έχουν περάσει 136 χρόνια από την αιματοβαμμένη, αλλά περήφανη, εξέγερση του Σικάγο, η Εργατική Πρωτομαγιά εξακολουθεί να είναι ο φάρος που δείχνει το δρόμο που οφείλουν να ακολουθούν όλοι εργαζόμενοι. Παρά το γεγονός ότι έχει κατασυκοφαντηθεί από εχθρούς και φίλους του λαϊκού-εργατικού κινήματος, ο συμβολισμός της θα είναι παντοτινά σημείο αναφοράς… Είναι η μέρα που «οι εργάτες, οι αγρότες, οι φοιτητές» ξεδιπλώνουν δυναμικά τις διεκδικήσεις τους για τη βελτίωση της ζωής τους, για ένα κόσμο χωρίς εκμετάλλευση, καταπίεση, πόλεμο και περιβαλλοντική καταστροφή!

Αυτήν την περίοδο βιώνουμε κοσμοϊστορικά γεγονότα, τα οποία πιθανώς να αλλάξουν τον κόσμο μας όπως τον γνωρίζαμε μέχρι σήμερα. Ο πόλεμος που μαίνεται στο εσωτερικό της Ευρώπης αντικατοπτρίζει ουσιαστικά τη σύγκρουση δύο διαφορετικών κόσμων, η οποία θα προκαλέσει παγκόσμιες ανακατατάξεις.

Σε αυτήν την σημαντική συγκυρία, το λαϊκό-εργατικό κίνημα οφείλει και μπορεί να λάβει θέση, προκειμένου να μην τεθεί στο περιθώριο και να διεκδικήσει δυναμικά τα δικαιώματά του και το ρόλο του στις εξελίξεις που θα σημαδεύσουν την ιστορία.

Οι κατάφωρες πιέσεις που δέχονται τα λαϊκά στρώματα σε όλο τον κόσμο έχουν αναδείξει ότι το οικονομικό μοντέλο που κάνει τους πλούσιους πλουσιότερους και τους φτωχούς φτωχότερους, βάζοντας τον κόσμο της εργασίας στο περιθώριο, έχει αποτύχει παταγωδώς και δεν έχει μέλλον.

Η πύρρειος νίκη του Μακρόν πριν από λίγες μέρες και ειδικά τα αποτελέσματα του πρώτου γύρου (αφού στο δεύτερο υπήρξε συνασπισμός-ανάχωμα απέναντι στην άκρα δεξιά), σε συνδυασμό με την τεράστια αποχή, ανέδειξαν ότι στην πραγματικότητα πολύ λίγοι έδωσαν την ψήφο τους στον Πρόεδρο της Γαλλίας που έχει ακολουθήσει αντεργατικές πολιτικές.

Στην Ελλάδα τα πράγματα είναι ακόμα χειρότερα, αφού η γεωπολιτική και οικονομική συγκυρία με την εκτόξευση των τιμών της ενέργειας και η συνεπαγόμενη, πρωτοφανής ακρίβεια σε όλα τα καταναλωτικά αγαθά, έχει προκαλέσει φόβο και απαισιοδοξία για το παρόν και το μέλλον.

Όλα αυτά βέβαια είναι επακόλουθο της οικονομικής πολιτικής και της ασυδοσίας της αγοράς, που οδηγούν στην καταπίεση των λαϊκών στρωμάτων και την περιστολή των εργασιακών δικαιωμάτων.

 

Τίποτα όμως δεν πάει χαμένο! Ο λαός της εργατιάς δεν έμαθε ποτέ να σκύβει το κεφάλι. Τιμώντας τους αιματοβαμμένους αγώνες του παρελθόντος, οφείλουμε και μπορούμε να αγωνιστούμε, να διεκδικήσουμε και να πετύχουμε τα αιτήματά μας στο παρόν και για το μέλλον!

  • Μπορεί η μετακύληση του κόστους της κρίσης στον εργαζόμενο λαό να μοιάζει προαποφασισμένη, αλλά δεν είναι μονόδρομος…. Υπάρχει η επιλογή της ανατροπής της που δεν είναι ανέφικτη, αρκεί να υπάρξει συνειδητοποίηση και διεκδίκηση ενός διαφορετικού δρόμου.
  • Για αυτόν τον λόγο έχουν μεγάλη σημασία η στάση και οι διεκδικήσεις των εργαζομένων το επόμενο διάστημα. Οι αγώνες των εργαζομένων θα είναι καθοριστικός παράγοντας για έναν ειρηνικό και δικαιότερο κόσμο.
  • Οι εργαζόμενοι οφείλουν να συνασπιστούν και να δώσουν μία νέα πνοή στο συνδικαλιστικό κίνημα, το οποίο σήμερα είναι ουσιαστικά ανύπαρκτο. Πρέπει να ασχοληθούν με το συνδικαλιστικό κίνημα νέα πρόσωπα, άφθαρτα, με διάθεση και όραμα προκειμένου να επανακτήσει τη χαμένη αξιοπιστία του και οι εργαζόμενοι να μπορούν να βασιστούν πάνω του. Να αναγεννήσουμε το συνδικαλισμό από τις στάχτες του και τις μαζικές διεκδικήσεις προκειμένου να πορευτούμε ενωμένοι στην επόμενη περίοδο που θα συνταράξει την παγκόσμια κοινότητα και να ανακτήσουμε όσα χάσαμε, ιδιαίτερα την τελευταία δεκαετία της κρίσης!

Μην έχετε αυταπάτες, ο δρόμος του αγώνα είναι μονόδρομος!

Οι Σύλλογοί μας στηρίζουν τις συγκεντρώσεις και εκδηλώσεις σε όλη τη χώρα που τιμούν την Εργατική Πρωτομαγιά. 

·         Σεβόμαστε τους μεγάλους εργατικούς αγώνες του παρελθόντος

·         Κατακτάμε το μέλλον μας, αλλάζοντας τον κόσμο!

 

Συνειδητοποίηση – Αλληλεγγύη –  Διεκδίκηση

Ζήτω η Εργατική Πρωτομαγιά !