Η «μαύρη επέτειος»… 23 χρόνια από το ξεπούλημα της Ιονικής Τράπεζας

Συναδέλφισσες – Συνάδελφοι,

Κάθε χρόνο αυτήν την εποχή επανέρχονται στις μνήμες μας οι ημέρες της πλέον θλιβερής επετείου του εργασιακού μας βίου… Πριν από 23 χρόνια ξεπουλήθηκε το δεύτερο σπίτι μας, η Ιονική Τράπεζα, οδηγώντας σε 2 δεκαετίες συνεχούς καταπίεσης και υποβάθμισης των εργασιακών συνθηκών των Ιονικάριων.

Ήταν το 1999, πριν από 23 χρόνια, που η αρχαιότερη τράπεζα στον ελληνικό χώρο, μετά από περίπου 160 χρόνια προσφοράς και λειτουργίας και παρά τον αγώνα μέχρις εσχάτων που δώσαμε όλοι μαζί, έγινε βορά στους ακόρεστους σχεδιασμούς μεγάλους συμφερόντων του τραπεζικού χώρου σε συνεργασία με τους πολιτικούς συνεργάτες τους…

Η Ιονική Τράπεζα είχε μία πραγματικά βαθιά ιστορία και κατά γενική ομολογία ήταν η «Τράπεζα με το ανθρώπινο πρόσωπο» που είχε συμβάλει αποφασιστικά στην ενίσχυση των μικρομεσαίων επιχειρήσεων (της ραχοκοκαλιάς της ελληνικής οικονομίας) και στην ανάπτυξη της ελληνικής βιομηχανίας, ενώ τα στελέχη της διακρίνονταν και ξεχώριζαν για τις ιδιαίτερες σχέσεις συνεργασίας και εμπιστοσύνης που είχαν αναπτύξει με τους συναλλασσόμενους με την τράπεζα.

Παράλληλα, η Ιονική Τράπεζα δεν είχε μείνει μόνο στη σπουδαία ιστορική και συμβολική της θέση, αλλά αντίθετα ενεργοποιείτο δυναμικά στο παρόν και σχεδίαζε ένα καλύτερο μέλλον, αφού μάλιστα από τα μέσα της δεκαετίας του 1990 αποτέλεσε έναν από τους ισχυρότερους πυλώνες της ελληνικής οικονομικής διείσδυσης στα Βαλκάνια.

Ωστόσο, αυτά τα στοιχεία δεν απέτρεψαν τους σχεδιασμούς σε βάρος της τράπεζας που οδήγησαν τελικά στο περιπετειώδες ξεπούλημά της…

Αρχιτέκτονες και εκτελεστές του μεγάλου αυτού σκανδάλου ήταν δύο κορυφαία τότε πρόσωπα της ελληνικής πολιτικής σκηνής, που όμως ο χρόνος απέδειξε το ποιόν τους και τις τεράστιες πληγές που άφησαν στη χώρα. Ο τότε πρωθυπουργός Κωνσταντίνος Σημίτης έλαβε την απόφαση πώλησης της Ιονικής Τράπεζας και δυστυχώς αποδείχθηκε για πολλοστή φορά κατώτερος των περιστάσεων. Έτερος πρωταγωνιστής της τραγωδίας της Ιονικής ήταν ο τότε Υπουργός Οικονομικών Γιάννος Παπαντωνίου που βεβαίως η ιστορία και η κοινή γνώμη έχει αποφανθεί πλέον ότι ήταν ένας διεφθαρμένος πολιτικός που αδιαφορούσε για τους θεσμούς και τα συμφέροντα του ελληνικού λαού.

Οι πίσω από τις κουρτίνες συμφωνίες και οι συνωμοσίες σε βάρος της Ιονικής Τράπεζας και των εργαζομένων της, σύμφωνα με το σχεδιασμό που είχαν εξυφάνει Σημίτης-Παπαντωνίου, θεωρούνται πλέον δεδομένες και είχαν ως αποτέλεσμα την εξέλιξη του σκανδαλώδους ξεπουλήματος της Ιονικής Τράπεζας έναντι πινακίου φακής. Είναι χαρακτηριστικό ότι, ως γνωστόν, η Τράπεζα είχε τεράστια περιουσιακά στοιχεία, τα οποία ουσιαστικά δεν συνεκτιμήθηκαν στο τίμημα πώλησής της,  με αποτέλεσμα το αντίτιμο που κατεβλήθη να είναι πραγματικά εξευτελιστικό σε σχέση με την πραγματική αξία της.

Εκτός από το ότι η συμφωνία ήταν ξεκάθαρα σε βάρος των συμφερόντων του ελληνικού λαού, ουσιαστικά στρεφόταν και σε βάρος όλων εμάς, των εργαζομένων στην τράπεζα, που έκτοτε αρχίζει το δράμα των δύο δεκαετιών της Alpha Bank.

Στο τελευταίο διάστημα πριν το ξεπούλημα της Τράπεζας εξαπλώθηκε ανάμεσα σε όλους τους Ιονικάριους η φλόγα του αγώνα και πράγματι δώσαμε όλοι μαζί έναν ηρωικό αγώνα. Αυτός ο αγώνας μπορεί να μην είχε το επιθυμητό αποτέλεσμα, αλλά σφυρηλάτησε την κοινή μας Ιονική συνείδηση και βεβαίως αποτέλεσε τη βάση που μας κράτησε ενωμένους και όρθιους τα πολύ δύσκολα χρόνια που ακολούθησαν μέχρι και σήμερα.

Βεβαίως, επειδή δε μας αρέσει να κρυβόμαστε πίσω από το δάχτυλό μας και να αποφεύγουμε τις ευθύνες μας, οφείλουμε να ομολογήσουμε ότι τότε και εμείς οι Ιονικάριοι είχαμε το μερίδιό μας σε αυτήν την αρνητική εξέλιξη. Ιδιαίτερα το συνδικαλιστικό κίνημα έπρεπε να είχε κινητοποιηθεί νωρίτερα και να είχε επιδείξει αυξημένα αντανακλαστικά τα χρόνια που προηγήθηκαν του ξεπουλήματος, ώστε να παρουσιαζόμασταν πιο έτοιμοι και ισχυροί ενώπιον των σχεδιασμών που κατεργάζονταν σε βάρος μας. Οφείλαμε εμείς πρώτοι από όλους να είχαμε διεκδικήσει την αντιμετώπιση ορισμένων παθογενειών της τράπεζας, επί των οποίων στηρίχθηκαν αυτοί που ξεπούλησαν την Τράπεζα και συνολικά να ήμασταν πιο προνοητικοί ώστε την ώρα της κρίσης να είχαμε τη δυνατότητα να αντιδράσουμε καλύτερα και να αποτρέψουμε αυτήν την εξέλιξη…

Αυτά τα λάθη ανήκουν βεβαίως στο παρελθόν, αλλά είναι καθήκον μας να μαθαίνουμε από αυτά και να μην τα επαναλαμβάνουμε και αυτό ακριβώς προσπαθούμε να κάνουμε έκτοτε όσοι εκφράζουμε την Ιονική Οικογένεια.

Δυστυχώς, όπως όλοι γνωρίζετε αφού τις συνέπειες τις υποστήκατε εσείς οι ίδιοι, το ξεπούλημα της τράπεζας έφερε δεινά στους εργαζομένους, αφού η Τράπεζα Πίστεως που σύντομα μετονομάστηκε σε Alpha Bank και απορρόφησε την Ιονική Τράπεζα ουσιαστικά ήρθε σαν «κατακτητής» και με εκδικητική μανία ισοπέδωσε κάθε έννοια αξιοκρατίας, δικαίου και συνεργασίας. Δεν κατάφερε όμως, όσο και αν το προσπάθησε, να «σκοτώσει» το πνεύμα της Ιονικής, το οποίο κρατήσαμε ζωντανό μέχρι σήμερα με τεράστιους κόπους και θυσίες, παρά την εκδικητική μανία των στελεχών της Alpha Bank.

Σήμερα, 23 χρόνια μετά το ξεπούλημα της Ιονικής Τράπεζας, μπορούμε να κοιτάμε με στενοχώρια πίσω σε αυτή τη μαύρη επέτειο, αλλά και να ατενίζουμε το μέλλον με αισιοδοξία, αφού παρά τις διώξεις και την καταπίεση, καταφέραμε να μείνουμε ζωντανοί, ανεξάρτητοι και πλέον για πρώτη φορά είμαστε ΕΝΩΜΕΝΟΙ και ΔΥΝΑΤΟΙ, με την προοπτική της συγχώνευσης των Συλλόγων του χώρου μας και της ενιαίας έκφρασης όλων των Ιονικάριων να βρίσκεται μπροστά μας.