Πολύ σημαντική δικαίωση του συνάδελφου Νικολάου Τζιφρή και του Συλλόγου μας

Συνάδελφοι,

Ο Σύλλογός μας συνεχίζει να υπηρετεί τις αξίες του συνδικαλισμού, ευρισκόμενος πάντοτε στο πλευρό όλων των συναδέλφων ενάντια στη διαρκή προσπάθεια υποβάθμισης των εργασιακών τους συνθηκών και δικαιωμάτων. Όταν μάλιστα κάποιος συνάδελφος δεν είναι πρόθυμος να πέσει αμαχητί μπροστά στις ανάλγητες, παράλογες και παράνομες επιταγές της τράπεζας, είμαστε διατεθειμένοι να τον στηρίξουμε με κάθε τρόπο προκειμένου να βρει το δίκιο του. Ο συνάδελφος Νικόλαος Τζιφρής αποφάσισε να ορθώσει το ανάστημά του απέναντι στην τράπεζα, ο Σύλλογός μας ήταν δίπλα του για να τον συνδράμει και να τον στηρίξει σε όλη τη διαδικασία και το αποτέλεσμα ήταν η πολύ σημαντική δικαίωση του συναδέλφου μας, τόσο για τον ίδιο, όσο και για το Σύλλογό μας που επιβραβεύτηκαν οι προσπάθειές μας για μία ακόμα φορά, όσο βεβαίως παραδειγματικά και για άλλους συναδέλφους που θα θελήσουν να αντισταθούν!

Με την υπ’ αριθμ. 1121/2021 απόφαση του Μονομ. Εφετείου Θεσσαλονίκης απορρίφθηκε η έφεση της Τράπεζας κατά της πρωτόδικης απόφασης, με την οποία αναγνωρίσθηκε ότι η μετάθεση του συναδέλφου Νίκου από το Κατάστημα της Ανάληψης Θεσσαλονίκης στο Κατάστημα Ασπροβάλτας (στα όρια των Νομών Θεσσαλονίκης – Καβάλας) προσκρούει στα χρηστά ήθη και την καλή πίστη και αποτελεί μονομερή βλαπτική μεταβολή των όρων εργασίας του, υποχρεώθηκε η Τράπεζα να τον επαναφέρει στη θέση που υπηρετούσε πριν την ένδικη μετάθεσή του, με απειλή σε βάρος της χρηματικής ποινής 100 Ευρώ για κάθε ημέρα μη συμμόρφωσής της με το διατακτικό της απόφασης και του επιδικάσθηκε για την χρηματική ικανοποίηση της ηθικής του βλάβης το ποσό των 500 Ευρώ. Ειδικότερα, το Εφετείο έκρινε ότι δεν λήφθηκαν υπόψη από την Τράπεζα η κινητική του αναπηρία σε ποσοστό 55% λόγω της οποίας τοποθετήθηκε αναγκαστικά στην Τράπεζα ως προστατευόμενος του ν. 1648/1986, και οι δυσχέρειες που θα επιφέρει μετά βεβαιότητας στην καθημερινότητά του η ανάγκη για συνεχή μετακίνηση σε τόπο εργασίας που απέχει περί τα 100 χλμ. από την κατοικία του. Ο Σύλλογός μας από την πρώτη στιγμή στήριξε ηθικά και νομικά το συνάδελφο Νίκο και ο Σαράντος Φιλιππόπουλος κατέθεσε ως μάρτυρας στη δίκη αυτή.

Η απόφαση αυτή του Εφετείου Θεσσαλονίκης είναι ιδιαίτερα σημαντική στον αγώνα μας για την υπεράσπιση των εργασιακών δικαιωμάτων των συναδέλφων μας με αναπηρία / χρόνια πάθηση / σχέση με αναπήρους, τα οποία ο Σύλλογός μας συνεχίζει να προασπίζει με συνέπεια. Έρχεται να προστεθεί στις αποφάσεις του Πρωτοδικείου Λιβαδειάς στις υποθέσεις των Σταυρούλας Σκλαπάνη και Γιώργου Παπαφώτη, με τις οποίες κρίθηκε ότι αποτελεί διάκριση λόγω αναπηρίας/σχέση με ανάπηρο η εκτός Νομού μετάθεσή τους από το Κατάστημα Λιβαδειάς σε Καταστήματα της περιοχής Κηφισιάς Αττικής. Και οι τρεις ως άνω συνάδελφοί μας μετατέθηκαν παράνομα από την Τράπεζα επειδή αρνήθηκαν να υποκύψουν στις αφόρητες πιέσεις  της Τράπεζας να κάνουν χρήση της «εθελουσίας» εξόδου. Υπό την οπτική αυτή, η νίκη αυτή καθίσταται ιδιαίτερα επίκαιρη ενόψει και της επικείμενης «εθελουσίας» εξόδου που αναμένεται να υλοποιηθεί από την Τράπεζα τους επόμενους μήνες και των αφόρητων πιέσεων της Τράπεζας, υπό τις οποίες αυτή κάθε φορά λαμβάνει χώρα, όπως επανειλημμένα έχουμε καταγγείλει.

Η δικαίωση του συναδέλφου είναι μία μεγάλη νίκη του Συλλόγου μας, αφού πρόκειται για μία ακόμα απόφαση της δικαιοσύνης που επισφραγίζει τις προσπάθειές μας όλα αυτά τα χρόνια απέναντι στην αναλγησία της τράπεζας, τον εργοδοτικό συνδικαλισμό και όλα τα γρανάζια του μηχανισμού που έχει θέσει σε λειτουργία προκειμένου να καμφθεί η αντίσταση των συναδέλφων μας.

Η ανυπαρξία της ΟΤΟΕ και η λειτουργία του εργοδοτικού συνδικαλισμού έχουν απογοητεύσει πολλούς συναδέλφους, οι οποίοι θεωρούν ότι δεν μπορεί να αλλάξει τίποτα. Είναι καιρός να συνειδητοποιήσετε όλοι ότι δεν υπάρχει περιθώριο πλέον να σκύβετε το κεφάλι και να δέχεστε αδιαμαρτύρητα τις πιέσεις της τράπεζας, αλλά να απευθύνεστε στο Σύλλογο της Ιονικής και να ζητάτε τη συνδρομή και τη στήριξή μας, γιατί αυτός είναι ο μόνος δρόμος προάσπισης των δικαιωμάτων σας.

Η συγκεκριμένη απόφαση αποτελεί ένα ισχυρό ράπισμα στην τράπεζα και μας δίνει τη δύναμη να συνεχίσουμε με τον ίδιο ζήλο, προασπιζόμενοι τα δικαιώματα των συναδέλφων μας. Ο Σύλλογός μας παραμένει από τους ελάχιστους συνδικαλιστικούς πυλώνες ουσιαστικής στήριξης των εργαζομένων, αλλά σε αυτή τη συνδικαλιστική έρημο και την εργασιακή δυστοπία, ελπίζουμε και πιστεύουμε ότι θα υπάρξουν κι άλλοι συνάδελφοί μας που θα ασχοληθούν με το μαχόμενο συνδικαλισμό και τη συμμετοχή σε μαζικούς αγώνες, που είναι η μοναδική επιλογή για να ανατρέψουμε την κατάσταση και να προσφέρουμε σιγουριά και ασφάλεια σε κάθε συνάδελφο που υποβαθμίζεται η εργασία και η ζωή του.

Εμείς θα συνεχίσουμε να πορευόμαστε αταλάντευτοι στο μαχητικό δρόμο που έχουμε επιλέξει εδώ και χρόνια και έχουμε πίστη ότι αυτή η περίοδος παρακμής και απαξίωσης του συνδικαλισμού θα ανατραπεί και θα περάσουμε στην αντίπερα όχθη…

Την υπόθεση χειρίστηκε νομικά η δικηγόρος Ντέτα Πετρόγλου.