Η μοναδική εκδρομή της ΙΟΝΙΚΗΣ ΕΝΟΤΗΤΑΣ στη Βόρειο Ιταλία μας γέμισε με πρωτόγνωρες παραστάσεις και εμπειρίες ζωής ! (12-20/10) – φωτογραφίες

ΟΥΝΑ ΦΑΤΣΑ, ΟΥΝΑ ΡΑΤΣΑ! Την «ορθότητα» του γνωστού γνωμικού για τις ομοιότητες Ελλήνων και Ιταλών αποφασίσαμε να διερευνήσουμε στην ΙΟΝΙΚΗ ΕΝΟΤΗΤΑ. Μετά λοιπόν από την περυσινή εκπληκτική μας εκδρομή στη Νότιο Ιταλία και τη Σικελία, για να έχουμε ολοκληρωμένη εικόνα των γειτόνων, εκδράμαμε και στη Βόρειο Ιταλία με τις πανέμορφες πόλεις, τα εκπληκτικά τοπία και τις παραδεισένιες λίμνες!

Και δεν το μετανιώσαμε βέβαια, αφού η 9ήμερη εκδρομή του Συλλόγου μας (12-20/10) προσέφερε στους συμμετέχοντες αξέχαστες στιγμές και εμπειρίες ζωής!


Σάββατο 12/10

Στο καθιερωμένο μας ραντεβού νωρίς το μεσημέρι του Σαββάτου κάτω από τα γραφεία του Συλλόγου μας στην πλατεία Κοτζιά, η αδημονία όλων ήταν έκδηλη. Τα πηγαδάκια έδιναν κι έπαιρναν μέχρι να ανεβούμε στο πούλμαν και να ξεκινήσουμε για την Πάτρα όπου θα επιβιβαζόμασταν με τελικό προορισμό την Ανκόνα. Στην πορεία προς την Πάτρα, επιβιβάστηκε ο αγαπητός συνάδελφος Τάσος Γεώργας που για μία ακόμα φορά μας προμήθευσε με εξαιρετικά σταφύλια, τα οποία απολαμβάναμε σε όλη την εκδρομή!

Μία μικρή… αναποδιά λόγω της καθυστέρησης του πλοίου δε μας χάλασε τη διάθεση αφού μάλιστα αποδείχθηκε ότι η «κακή» τύχη εξαντλήθηκε σε αυτό το περιστατικό, καθώς σε όλη την υπόλοιπη εκδρομή τα πάντα κύλησαν ιδανικά! Όταν εν τέλει τακτοποιηθήκαμε στο πλοίο και τις καμπίνες μας η νύχτα είχε ήδη κάνει τη εμφάνισή της προ πολλού, αλλά το κέφι και η καλή διάθεση μας οδήγησαν στο σαλόνι του πλοίου, όπου με τη συναδέλφισσα Αναστασία Αναστασίου, όπως πάντα, να σέρνει το χορό, «στήσαμε» ένα μικρό γλεντάκι με τα απαραίτητα «σύνεργα» και το συνάδελφο Πλούταρχο Κούσουλα να μας διασκεδάζει με τη μοναδική φωνή και τις εκπληκτικές ερμηνείες του και το συνάδελφο Ιπποκράτη Ξυλά να έχει πιο περιορισμένη συμμετοχή λόγω ενός ελαφρού κρυώματος που τον ταλαιπώρησε. Ήταν περασμένα μεσάνυχτα όταν… αφήσαμε το πλοίο να ησυχάσει και αποσυρθήκαμε στις καμπίνες μας…

Βέβαια, τις πρώτες πρωινές ώρες επιβιβάστηκαν στην Ηγουμενίτσα και οι συνάδελφοί μας της Βόρειας Ελλάδας που είχαν έρθει με πούλμαν από τη Θεσσαλονίκη.

Αναχώρηση 

Εν πλω για Ανκόνα

.

Κυριακή 13/10

Το πρωινό μας βρήκε πλέον όλους μαζί και η πλήρης ομάδα της ΙΟΝΙΚΗΣ ΕΝΟΤΗΤΑΣ ήταν πλέον έτοιμη για να εξερευνήσει τον ιταλικό βορρά, αφού πλέον σιγά σιγά περνούσαμε και στα χωρικά ύδατα της γείτονος χώρας. Βέβαια, ακόμα είχαμε αρκετές ώρες ταξιδιού μέχρι την αποβίβαση, ωστόσο, όταν έχεις την καλύτερη παρέα, κάθε στιγμή μετατρέπεται σε απόλαυση. Αφού φάγαμε όλοι μαζί το μεσημεριανό μας, συνεχίσαμε από εκεί που είχαμε μείνει το προηγούμενο βράδυ τη διασκέδασή μας με τον ακούραστο Πλούταρχο να δίνει τον τόνο και να μας χαρίζει ένα ακόμα καταπληκτικό σόου!

Το βράδυ πλέον, αντικρίσαμε το λιμάνι της Ανκόνας και αμέσως μετά την αποβίβαση οδεύσαμε αμέσως προς τη Βερόνα όπου φτάσαμε πολύ αργά το βράδυ και τακτοποιηθήκαμε στο ξενοδοχείο μας. Το πρόγραμμά μας βέβαια είχε πάει λίγο πίσω λόγω της καθυστέρησης του πλοίου, αλλά αυτό δε μας πτόησε σε καμία περίπτωση…

Επιβίβαση συναδέλφων Βόρειας Ελλάδας στην Ηγουμενίτσα

Ανκόνα

.

Δευτέρα 14/10

Η γλυκιά προσμονή της γνωριμίας με τους νέους προορισμούς μας ήταν διάχυτη και μετά το πρωινό μας ξεκινήσαμε την περιπλάνησή μας, πάντοτε με το μόνιμο συνοδό-ξεναγό μας.

Πρώτος σταθμός η μικρή, γραφική, μεσαιωνική κωμόπολη Σιρμιόνε. Κάναμε τη βόλτα μας στα στενά σοκάκια της ανάμεσα στα περιποιημένα σπίτια που ήταν κατάφυτα με λουλούδια και βουκαμβίλιες που τυλίγουν θαρρείς κάθε σπιθαμή της πόλης! Το Σιρμιόνε περιβάλλεται κυριολεκτικά από την πρώτη από τις λίμνες που γνωρίσαμε, τη μαγευτική λίμνη Γκάρντα (τη μεγαλύτερη της Ιταλίας), καθώς είναι χτισμένο σε μία μικρή χερσόνησο μέσα στη λίμνη. Στα γαλήνια νερά της λίμνης καθρεπτίζονται οι πλαγιές των παρακείμενων Άλπεων που σε συνδυασμό με τα μεγαλοπρεπή μεσαιωνικά κτίσματα του ιστορικού κέντρου της πόλης, δημιουργούν έναν αξέχαστο συνδυασμό που ζωντανεύει τις περιγραφές για τις μεσαιωνικές πόλεις των Ιπποτών!

Η παρθενική μας επαφή με την περιοχή μας είχε ήδη ανταμείψει άκρως ικανοποιητικά, αλλά τα καλύτερα έρχονταν, αφού επόμενος σταθμός μας ήταν η περίφημη Βενετία! Η πόλη των δόγηδων και των ερωτευμένων μας υποδέχτηκε στα κανάλια της για να την ερωτευτούμε κι εμείς με τη σειρά μας! Αφού μπήκαμε στην πλωτή πολιτεία με το βαπορέτο, επισκεφθήκαμε τα παγκοσμίως φημισμένα εργαστήρια Μουράνο. Μάλιστα, μας έγινε μία επίδειξη της διαδικασίας μετατροπής του γυαλιού ώστε να μεταμορφωθεί στα πανέμορφα κομψοτεχνήματα Μουράνο, στα οποία πολλοί συνάδελφοι δεν αντιστάθηκαν, αγοράζοντας ενθύμια για την πατρίδα…

Η ξενάγησή μας συνεχίστηκε στη διάσημη Γέφυρα των Στεναγμών η οποία οδηγούσε σε μία φοβερή φυλακή (εξ ου και το όνομα, από τους στεναγμούς των φυλακισμένων και τα ουρλιαχτά όσων βασανίζονταν), για να καταλήξουμε στην τεράστια πλατεία του Αγίου Μάρκου με τον ομώνυμο επιβλητικό ναό και τα περίφημα άλογα, στην οποία απλώνονται οι καφετέριες που γεμίζουν το χώρο με μουσικές και κατακλύζονται κάθε εποχή του χρόνου από τουρίστες. Στην απολαυστική περιήγησή μας στη Βενετία επισκεφθήκαμε ακόμα και τον πύργο του Ρολογιού των Μαυριτανών, την ορθόδοξη εκκλησία του Αγίου Γεωργίου, ενώ βέβαια περιλάμβανε και τη βόλτα μας με γόνδολες στα γραφικά κανάλια κάτω από τις τοξωτές γέφυρες που ενώνουν τα 119 νησιά που αποτελούν την πολιτεία της Βενετίας. Καθώς η μέρα μας άφηνε και τελείωνε αυτή η ονειρεμένη επίσκεψη, αφήσαμε μαγεμένοι την πόλη των δόγηδων, η οποία πράγματι ανταποκρίνεται πλήρως στη φήμη της, για να πάρουμε το δρόμο προς τη Βερόνα.

Η πόλη του Ρωμαίου και της Ιουλιέτας μας υποδέχθηκε φωτισμένη με τη βραδινή της φορεσιά, τονίζοντας τα πανέμορφα αξιοθέατά της. Τα κάστρα, η μεγάλη αρένα στο κέντρο της πλατείας, οι όμορφοι πεζόδρομοι και τα όμορφα κτίρια. Μία πραγματικά όμορφη πόλη που μας γέννησε την επιθυμία να γίνουμε μόνιμοι κάτοικοι για μία καλύτερη ποιότητα ζωής! Εννοείται ότι περάσαμε και από το αρχοντικό των Καπουλέτων, όπου, σύμφωνα με το μύθο που έπλασε ο Ουίλιαμ Σέξπιρ, η Ιουλιέτα έβγαινε στο μπαλκόνι για να συναντήσει τον αγαπημένο της Ρωμαίο… Οι όμορφες εικόνες από την πόλη της Βερόνας μας συνόδευσαν μέχρι το ξενοδοχείο, όπου δειπνήσαμε και γεμίσαμε τις μπαταρίες μας για την επόμενη μέρα της εκδρομής μας…

Σιρμιόνε – Λίμνη Γκάρντα

Βενετία

Βερόνα

.

Τρίτη 15/10

Το πρωί, αναχωρήσαμε με προορισμό τις διάσημες λίμνες της βόρειας Ιταλίας. Πρώτος σταθμός η Όρτα με το παραδεισένιο νησάκι στη μέση της λίμνης, απέναντι ακριβώς από τη μεσαιωνική πόλη της Όρτας. Οι πανέμορφες βίλες στην άκρη της λίμνης «πνιγμένες» μέσα στα λουλούδια συνδυάζουν υπέροχα τη φύση με την αίσθηση της πολυτέλειας. Στην παραλίμνια ομώνυμη πόλη μας μετέφερε ένα μικρό τρενάκι και κοιτάζοντας έξω τις από τα παράθυρα  τη βροχή που έπεφτε, νοερά είχαμε μεταφερθεί σε μία άλλη εποχή μέσα σε αυτό το πανέμορφο μεσαιωνικό τοπίο. Aντικρίζοντας το πανέμορφο τοπίο, ο καταπληκτικός, αλλά συνήθως σοβαρός, οδηγός μας κ. Άλκης Παπαγιάννης απήγγειλε ένα όμορφο στίχο :

«Στην Όρτα σε αντίκρισα μία μέρα βροχερή

και χάραξες στα μάτια μου την πιο γλυκιά μορφή!»

Μπορεί ο βροχερός καιρός να μην ενδεικνυόταν για βόλτες, αλλά υπήρχαν κάποιοι τολμηροί που τον αψήφησαν, ενώ οι περισσότεροι απολαύσαμε τον καφέ μας στις παραλίμνιες καφετέριες.

Αφήνοντας την Όρτα, κατευθυνθήκαμε στην ακόμα πιο εντυπωσιακή – όπως αποδείχθηκε – λίμνη Στρέζα! Όλη η διαδρομή μέχρι ήταν γεμάτη από πανάκριβα ξενοδοχεία πολυτελείας και βίλες ασύλληπτης ομορφιάς, κάνοντας αμέσως αισθητές τις διαφορές Βορρά – Νότου από το περυσινό ταξίδι μας στη Νότιο Ιταλία και τη Σικελία. Στη Στρέζα συναντήσαμε επίσης τα όμορφα νησάκια Μπορουμάν, τα οποία μέσα στο ομιχλώδες τοπίο, πράγματι φάνταζαν βγαλμένα από όνειρο. Μάλιστα, το ομιχλώδες, βροχερό τοπίο ενέπνευσε τη συναδέλφισσα Ελένη Κλεάνθη να απαγγείλει ποιήματα και πεζογραφήματα της Σοφίας Μαρωνίδη, συζύγου του συνάδελφου Γιώργου Μαρωνίδη, τα οποία θα παρουσιάσουμε τις επόμενες μέρες από την ιστοσελίδα μας!

Αργά το απόγευμα αφήσαμε πίσω τα πανέμορφα τοπία που μας προσέφεραν οι λίμνες και οδεύσαμε προς την πρωτεύουσα της ιταλικής μόδας, το Μιλάνο. Ένα χαρακτηριστικό όλων των πόλεων που επισκεφθήκαμε στην εκδρομή μας είναι τα τείχη που τις περιβάλλουν και η μεγαλούπολη του ιταλικού βορρά δεν αποτέλεσε εξαίρεση.

Αφού βγήκαμε από τα τείχη και μας άφησε το πούλμαν, αντικρίσαμε ένα εντυπωσιακά μεγάλο συντριβάνι. Περπατώντας στον πεζόδρομο που ακολουθούσε, ξεπρόβαλε μπροστά μας το Ντουόμο, το σύμβολο της πόλης, ο τεράστιος καθεδρικός ναός, αφιερωμένος στη γέννηση της Θεοτόκου. Πρόκειται για έναν τεράστιο γοτθικού τύπου καθεδρικό, με περισσότερο από 2.000 αγάλματα να τον διακοσμούν εξωτερικά, που χρειάστηκε περίπου 6 (!) αιώνες για να ολοκληρωθεί! Είναι η μεγαλύτερη εκκλησία στην Ιταλία (ο Άγιος Πέτρος στο Βατικανό βέβαια είναι ανεξάρτητο κράτος) και τρίτη μεγαλύτερη στον κόσμο. Πράγματι, από όποια μεριά και αν το κοιτάξαμε, φάνταζε πραγματικά εντυπωσιακά τεράστια. Σύντομα μάλιστα, καθώς είχε αρχίσει να σκοτεινιάζει, άναψαν τα φώτα και το θέαμα έγινε ακόμα πιο εντυπωσιακό.

Το Μιλάνο βέβαια φημίζεται για την αγορά του και στη συνέχεια διασχίσαμε την εμπορική του στοά με το φαντασμαγορικό, γυάλινο ουρανό, για να καταλήξουμε στην πλατεία της περίφημης Σκάλας του Μιλάνου, όπου κάποτε διέπρεπε η Μαρία Κάλλας. Αφού κάναμε τις βόλτες και τα ψώνια μας (δε θα μπορούσε να γίνει διαφορετικά στην πρωτεύουσα της μόδας…) και απολαύσαμε καταπληκτικά, χειροποίητα παγωτά από μία παραδοσιακή gelateria (παγωτοπωλείο), πήραμε το δρόμο για το ξενοδοχείο μας λίγο έξω από την πόλη.

 Όρτα

Στρέζα

Μιλάνο

Μιλάνο ξενοδοχείο

.

Τετάρτη 16/10

Μετά το πρωινό μας κατευθυνθήκαμε βόρεια για να επισκεφθούμε την λίμνη Κόμο με την ομώνυμη πόλη, η οποία αποτελεί δημοφιλή τουριστικό προορισμό από την αρχαιότητα!  Και όχι άδικα, αφού αντικρίσαμε μία πολύ όμορφη παραλίμνια πόλη σε μία γοητευτική τοποθεσία. Ό καιρός αυτή τη φορά ήταν σύμμαχός μας και κάτω από τον ηλιόλουστο ουρανό κάναμε τις βόλτες μας, χαλαρώσαμε στις καφετέριές της, ενώ κάποιοι δε ν παρέλειψαν να ανεβούν με το τελεφερίκ στο καφέ που υπήρχε στο υψηλότερο σημείο της βουνοπλαγιάς.

Η περιπλάνησή μας στα σύνορα με την Ελβετία είχε ως αποτέλεσμα… να περάσουμε στη χώρα της σοκολάτας και των ρολογιών! Προορισμός μας μέσω μία πολύ μεγάλης γέφυρας που σου κόβει την ανάσα, η εντυπωσιακή λίμνη Λουγκάνο η οποία περιβάλλεται από τα αλπικά βουνά, τα οποία καταλήγουν κυριολεκτικά να βυθίζονται μέσα της. Η ομώνυμη πόλη αναδύει μία τελείως διαφορετική αίσθηση πολυτέλειας σε σχέση με τις παραλίμνιες ιταλικές πόλεις. Αρκετοί επιβιβαστήκαμε σε ένα τρενάκι που κάνει το γύρο της πόλης, ενώ κάποιοι πρόλαβαν να απολαύσουν μερικές από τις τοπικές νοστιμιές στην κεντρική πλατεία και βέβαια οι περισσότεροι προμηθευτήκαμε ελβετικές σοκολάτες για να πάρουμε δύναμη για την αναχώρησή μας προς τα νότια και την Ιταλία…

Ήταν ήδη βραδάκι όταν φτάσαμε στο Μοντεκατίνι, μία πόλη έξω από τη Φλωρεντία, στην οποία δειπνήσαμε και διανυκτερεύσαμε.

 Κόμο

Λουγκάνο

.

Πέμπτη 17/10

Μετά το πρωινό μας, πήραμε το δρόμο για την πόλη της Πίζας, παγκοσμίως γνωστή για το σήματα κατατεθέν της τον κεκλιμένο Πύργο της. Περνώντας μέσα από ένα ιστορικό πάρκο με εντυπωσιακά κτίσματα, ξεπροβάλλει ο κεκλιμένος πύργος που αν και είναι γνωστός σε όλους, πράγματι όταν τον αντικρίζει κανείς, δεν μπορεί να μην αναρωτηθεί πώς είναι δυνατόν μέτα από τόσους αιώνες συνεχίζει να στέκει όρθιος και αγέρωχος! Μετά από τις απαραίτητες φωτογραφίες και τα παιχνίδια με το φακό με φόντο τον πύργο (που στην πραγματικότητα είναι ένα ανεξάρτητο καμπαναριό), ξεκινήσαμε για την πόλη Λούκα. Μας υποδέχτηκαν τα μεσαιωνικά τείχη της, περπατήσαμε στην κυκλική πλατεία Εμπορίου και περιπλανηθήκαμε στα πανέμορφα στενά πλακόστρωτα δρομάκια ανάμεσα στα επιβλητικά κτίρια. Αφού ήπιαμε τον καφέ μας και κάναμε τη βόλτα μας, επόμενος σταθμός ήταν η πόλη-μουσείο, η Φλωρεντία.

Η Φλωρεντία δε χρειάζεται συστάσεις, αφού αποτελεί μία από τις πλέον όμορφες και εντυπωσιακές και καλοδιατηρημένες πόλεις της Ευρώπης. Και όσο και αν γνωρίζαμε αυτές τις πληροφορίες, τίποτα εν τέλει δε μας προδιέθετε για αυτό που θα συναντούσαμε!

Το λεωφορείο μας άφησε έξω από το ιστορικό κέντρο (αφού απαγορεύεται η διέλευσή τους), όπου μεταφερθήκαμε σε σύντομο χρονικό διάστημα με το τραμ. Εκεί μας περίμενε η εξειδικευμένη για τη Φλωρεντία αρχαιολόγος καθηγήτρια του πανεπιστημίου της Φλωρεντίας Ελληνίδα, η οποία με τις ατελείωτες γνώσεις της έκανε την περιήγησή μας άκρως ενδιαφέρουσα και μας ξενάγησε για τα ιστορικά στοιχεία και τα πιο σημαντικά αξιοθέατα αυτής της μοναδικής -χωρίς υπερβολές- πόλης. Αμέσως μόλις ξεκινήσαμε την περιπλάνησή μας, συνειδητοποιήσαμε ότι μας περίμενε μία ξεχωριστή εμπειρία, αφού ουσιαστικά περπατούσαμε σε ένα ανοιχτό μουσείο, όπου πραγματικά δεν ξέραμε πού να πρωτοκοιτάξουμε!

Παντού υπέροχα αγάλματα και κτίρια σπουδαίας αρχιτεκτονικές, με υπέροχα ψηφιδωτά και διάκοσμο συνέθεταν μία εικόνα που κατακλύζει το μυαλό σε όποιου τα αντικρίζει για πρώτη φορά!

Ξεκινώντας θαυμάσαμε το διάσημο καθεδρικό ναό που δεσπόζει στο κέντρο της Φλωρεντίας. Οι εντυπωσιακές διαστάσεις του προκαλούν δέος, ενώ αυτό που σίγουρα κλέβει τις εντυπώσεις είναι ο πελώριος θόλος του. Συνεχίσαμε για την πλατεία του Δημαρχείου, με τα διάσημα γλυπτά, περιφημότερο των οποίων είναι «Ο Περσέας με το κεφάλι της Μέδουσας» του Τσελλίνι. Προ του ανακτόρου βρίσκεται αντίγραφο του «Δαβίδ» του Μιχαήλ Άγγελου και το γλυπτό σύμπλεγμα «Η κρήνη του Ποσειδώνα».

Περπατήσαμε στο δρόμο της διάσημης πρώτης πινακοθήκης του κόσμου Ουφίτσι, ο οποίος κατά μήκος της διαδρομής έχει αγάλματα προς τιμήν σημαινόντων καλλιτεχνών, για να βγούμε στην όχθη του ποταμού Άρνου με τις γέφυρες που ενώνουν τις δύο πλευρές της πόλης. Σταθήκαμε για φωτογραφίες και αγορές -αφού κατακλύζεται από καταστήματα- στην πλέον σημαντική, το περίφημο τοξωτό γεφύρι Πόντε Βέκιο, τη μοναδική από τις γέφυρες που δεν καταστράφηκε κατά το Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Μέσα από διάφορες διαδρομές, που μας έδιναν την αίσθηση ενός ατελείωτου μουσείου που χρειάζεται χρόνια για να αφομοιώσει κανείς, επιστρέψαμε στο κεντρικό σημείο της πόλης, όπου ευχαριστήσαμε και αποχαιρετίσαμε την έμπειρη ξεναγό μας, έχοντας στη συνέχεια ελεύθερο χρόνο για να διασκορπιστούμε μέσα στη μαγική πόλη, άλλος για ψώνια, άλλος για καφέ, άλλος για φαγητό.

Αργά το απόγευμα πλέον, έπρεπε να αφήσουμε πίσω τη μαγευτική Φλωρεντία, νιώθοντας συγκλονισμένοι από την εμπειρία μας και με την ευχή κάποτε να επιστρέψουμε… Το βραδάκι μας βρήκε στο ξενοδοχείο μας στο Μοντεκατίνι να συζητάμε στο δείπνο για τα μοναδικά μνημεία που αντικρίσαμε και για όσα ακόμα μας περίμεναν τις επόμενες μέρες…

 Πίζα

Λούκα

Φλωρεντία

.

Παρασκευή  18/10

Η τελευταία ουσιαστικά μέρα των εκδρομών μας στη Βόρειο Ιταλία ήταν αφιερωμένη στο πανέμορφο, γραφικό τοσκανικό τοπίο. Ξεκινήσαμε με πρώτο προορισμό το παραδοσιακό, μεσαιωνικό χωριό, το Μοντεπουλτσιάνο. Αμέσως πριν εισέλθουμε στην πύλη των τειχών του χωριού, μας υποδέχτηκε ένα τεράστιο μπρούντζινο άλογο, το οποίο δε μας άφησε ασυγκίνητους, καθώς σπεύσαμε να φωτογραφηθούμε και να το θαυμάσουμε. Το άλογο έχει μία ξεχωριστή θέση στην παράδοση της Τοσκάνης και έχει σημαίνοντα ρόλο στις εκδηλώσεις και τις εορτές της περιοχής.

Είναι αξιοσημείωτο πώς οι γείτονες έχουν κρατήσει τον παραδοσιακό ρυθμό και αρχιτεκτονική στις πόλεις τους και για μία ακόμα φορά περιπλανηθήκαμε στα πολύ ωραία μεσαιωνικά δρομάκια του χωριού. Κάποιοι έσπευσαν να προμηθευτούν τα φημισμένα κρασιά της Τοσκάνης, τα ιδιαίτερα ζυμαρικά που παράγει η περιοχή, αλλά και τα αμυγδαλωτά της, ένα ιδιαίτερο έδεσμα.

Το κυρίως… πιάτο της ημέρας όμως ήταν η επίσκεψή μας στη Σιένα, η οποία είναι η πρωτεύουσα και πιο αντιπροσωπευτική πόλη της επαρχίας. Μέσα από παραμυθένια διαδρομή, με χαμηλούς, καταπράσινους λόφους στις κορυφές των οποίων ξεπετάγονταν γραφικά χωριά, με τους ατελείωτους αμπελώνες, με τις σειρές των κυπαρισσιών εκατέρωθεν του δρόμου και άλλα δέντρα που συνέθεταν ένα μοναδικό τοπίο, φτάσαμε στη Σιένα.

Έχοντας ήδη επισκεφθεί τη Φλωρεντία, θεωρούσαμε ότι καμία άλλη πόλη δε θα κατάφερνε να μας κάνει τόσο μεγάλη εντύπωση και να αποτυπωθεί για πάντα στο μυαλό μας. Κάναμε λάθος… Αφού περάσαμε την πύλη των τειχών, περπατούσαμε σε πλακόστρωτους δρόμους που χώριζαν τα σπίτια μεσαιωνικής αρχιτεκτονικής με τα όμορφα παράθυρα και τις τεράστιες πόρτες στις εισόδους τους. Σε πολλά από αυτά, μάλιστα, διακρίναμε ακόμα και τοιχογραφίες και αγάλματα!

Φτάνοντας λοιπόν στον πανέμορφο καθεδρικό ναό της Σιένας συνεχίσαμε τον κατηφορικό μας δρόμο προς την πλατεία. Είναι χαρακτηριστικό σε αυτό το σημείο ότι ο ξεναγός μας, επίτηδες, δε μας προϊδέασε, προκειμένου να μας αφήσει να αντιδράσουμε αυθόρμητα. Και πράγματι, η έκπληξή μας όταν φτάσαμε στην κεντρική πλατεία ήταν τόσο μεγάλη που μείναμε με το στόμα ανοιχτό… Κανείς από εμάς δεν είχε δει ξανά μία τόσο όμορφη, επιβλητική πλατεία σε κανένα από τα ταξίδια μας στο εξωτερικό! Το εντυπωσιακό κτίριο και η κρήνη της Σιένας δεσπόζουν στο κέντρο της πλατείας, ενώ τα μεγάλα κτίρια περιμετρικά δημιουργούν μία σπάνια εικόνα.

Η ίδια η πλατεία που δημιουργεί μία κοιλότητα, αποτελείται ουσιαστικά από δύο διαζώματα, αφού το κεντρικό μέρος περιβάλλεται από ένα δρόμο. Ο ξεναγός μας εξήγησε ότι μία φορά το χρόνο το πάνω κομμάτι του δρόμου στρώνεται με χώμα και διοργανώνονται ιπποδρομίες, στις οποίες διαγωνίζονται τα καλύτερα άλογα της πόλης σε μία μικρή διαδρομή, με το νικητή αναβάτη να θεωρείται το σημαίνον πρόσωπο της πόλης για εκείνο το χρόνο! Πρόκειται για μία τελετή που συγκεντρώνει κόσμο από όλη την Τοσκάνη, κατακλύζοντας την τεράστια αυτή πλατεία.

Εντυπωσιασμένοι από το θέαμα, στη συνέχεια είχαμε τον ελεύθερο χρόνο να περιπλανηθούμε στην πόλη και να διαπιστώσουμε ότι πράγματι η Σιένα συναγωνίζεται σε διάκοσμο τη Φλωρεντία! Και επειδή βέβαια αυτές οι εμπειρίες είναι χορταστικές για το πνεύμα και τις αισθήσεις, αλλά όχι για το στομάχι, δεν παραλείψαμε να δοκιμάσουμε τις παραδοσιακές πίτσες και μακαρονάδες (τα εθνικά φαγητά της Ιταλίας στα οποία πράγματι ειδικεύονται οι γείτονες) πριν αναχωρήσουμε και οδεύσουμε προς το μεσαιωνικό χωριό του Σαν Τζιμινιάνο.

Η μέρα ήδη μας είχε προσφέρει ξεχωριστές στιγμές, οι οποίες ωστόσο συνεχίστηκαν στο γραφικό αυτό χωριό, το οποίο είναι χτισμένο σχεδόν εξ ολοκλήρου από πέτρα και οι εντυπωσιακές πλατείες και τα πανύψηλα κτίρια-σαν-φουγάρα του (τα οποία κατοικούνται) δημιουργούν ένα μοναδικό τοπίο. Μάλιστα, καθώς η ώρα είχε περάσει, το χωριό φωταγωγήθηκε, κάνοντας στο σκηνικό ακόμα πιο ιδιαίτερο!

Μετά από μία πραγματικά γεμάτη ημέρα, πήραμε το δρόμο προς το ξενοδοχείο μας, καθώς την επόμενη μέρα ξεκινούσε το ταξίδι της επιστροφής…

Μοντεπουλτσιάνο

Τοσκάνη

Σιένα

Σαν Τζιμινιάνο

.

Σάββατο 19/10

Η μελαγχολία της ολοκλήρωσης της όμορφης εκδρομής μας ήταν έκδηλη, αλλά και η επιθυμία για ξεκούραση μετά από αυτό το καταπληκτικό ταξίδι δεν κρυβόταν… Ξεκινήσαμε για την Ανκόνα, με μοναδικό και τελευταίο σταθμό, το κρατίδιο του Σαν Μαρίνο, το πέμπτο μικρότερο του κόσμου, που βρίσκεται «χαμένο» στα Απέννινα Όρη. Όπως μας ενημέρωσε ο ξεναγός μας, παράδεισος αφορολόγητων ειδών κάποτε, σήμερα όμως πια το αγοραστικό ενδιαφέρον έχει περιοριστεί στα γυαλιά και τα αρώματα, τα οποία και τιμήσαμε δεόντως… Η επίσκεψη ωστόσο άξιζε και για τη πανοραμική του θέα προς την Αδριατική, που μας άφησε μία τελευταία όμορφη εικόνα από το ταξίδι μας.

Το πολυτελές «Μύκονος Παλάς» όμως περίμενε στην Ανκόνα και το απόγευμα του Σαββάτο πλέον, γεμάτοι από αναμνήσεις και με την καλύτερη διάθεση σαλπάραμε για την πατρίδα.

Η ΙΟΝΙΚΗ ΕΝΟΤΗΤΑ φροντίζει βέβαια να μετατρέπει κάθε στιγμή της εκδρομής σε κάθε ξεχωριστό και μετά το βραδινό φαγητό, μας περίμενε διασκέδαση από Ιταλούς μουσικούς με ιταλικά τραγούδια. Στη συνέχεια όμως, τη σκυτάλη πήρε ο συνάδελφος Πλούταρχος Κούσουλας και το γλέντι κράτησε μέχρι αργά το βράδυ, με τις συναδέλφισσες Λένα Νεράντζη, Ελένη Κλεάνθη και το ζεύγος Γεώργα να διαπρέπουν στο χορό…

 Σαν Μαρίνο

.

Κυριακή 20/10

Την επόμενη μέρα, κατά τις 12 το μεσημέρι αποχαιρετίσαμε τους συναδέλφους μας από τη Βόρειο Ελλάδα που αποβιβάστηκαν στην Ηγουμενίτσα. Περάσαμε μαζί 9 υπέροχες μέρες και θα τους καλωσορίσουμε βέβαια και στις επόμενες εκδρομές μας. Συνεχίσαμε μέχρι την Πάτρα και περίπου στις 6 το απόγευμα αποβιβαστήκαμε και οι υπόλοιποι, παίρνοντας το δρόμο της επιστροφής για την Αθήνα.

Εν πλω προς Πάτρα


Μία ακόμα εκδρομή της ΙΟΝΙΚΗΣ ΕΝΟΤΗΤΑΣ στο εξωτερικό, μία ακόμα μοναδική εμπειρία ζωής την οποία ζήσαμε συναδελφικά, είχε φτάσει στο τέλος της. Το πολύ ωραίο ταξίδι μας τελείωσε, αλλά γνωρίζετε πολύ καλά ότι θα υπάρξουν κι άλλα. Αφού γνωρίσαμε από άκρη σ’ άκρη την Ιταλία, σειρά θα πάρουν και άλλες χώρες για μοναδικές ταξιδιωτικές εμπειρίες. Να είστε σε επιφυλακή, είτε για εκδρομές μας στο εξωτερικό είτε για τις μίνι αποδράσεις στην πανέμορφη Ελλάδα μας!

Υ.Γ. 1 Ευχαριστούμε ιδιαιτέρως τη Σοφία Μαρωνίδη και το συνάδελφο Πλούταρχο Κούσουλα για το άφθονο και ποιοτικό φωτογραφικό υλικό που μας προσέφεραν

Υ.Γ. 2 Ευχαριστούμε επίσης τον ξεναγό μας κ. Πάνο Κοκκινίδη που μας συνόδευσε σε όλη την εκδρομή παρέχοντάς μας τις βαθύτατες γνώσεις του σε όλα τα θέματα

Υ.Γ. 3 Ευχαριστούμε τον οδηγό και ιδιοκτήτη του πούλμαν τελευταίας τεχνολογίας που έκανε πιο άνετη τη μετακίνησή μας, κ. Άλκη Πaπαγιάννη για την άψογη και ασφαλή οδήγησή του

Υ.Γ. 4 Ευχαριστούμε την υπεύθυνη του Nova Travel κ. Μίνα Μελή γιατί σε όποια «αναποδιά» και αν συναντήσαμε φρόντισε να παρέμβει για να βρει λύση