Νομίζουμε ότι ξεκάθαρα πλέον οι γιορτές είναι συνυφασμένες με τα εύστοχα κείμενα του εκλεκτού συναδέλφου Δημήτρη Κουκουζή και από την επικοινωνία που έχουμε μαζί σας, καταλαβαίνουμε ότι όλοι οι Ιονικάριοι περιμένετε με χαρά το επόμενο “χτύπημά” του. Και αφού, λοιπόν, μας το ζητήσατε, ο συνάδελφος δε θα μπορούσε να σας απογοητεύσει και μέσα από το κείμενο που ακολουθεί, εύχεται καλή χρονιά σε όλους τους συναδέλφους, παρέχοντας τις… συνταγές επιτυχίας ώστε να πάψει αυτή η φράση να αποτελεί απλά μία ακόμα ευχή και να γίνει πραγματικότητα!

31. Επί τω νέω έτει…

Αίσιον και ευτυχές το νέον έτος! Έτσι, στη καθαρεύουσα,

ευχόμαστε παλιότερα τον ερχομό του καινούργιου χρόνου, που

τον θέλαμε πάντοτε ευτυχισμένο και χαρούμενο. Όπως τότε, έτσι

και τώρα νιώθουμε την ανάγκη να γυρίσουμε σελίδα, να ανανε-

ώσουμε την ελπίδα, να μείνει πίσω ό,τι κακό και δύστυχο και να

μπούμε ανανεωμένοι στο νέο χρόνο που «ήρθε με τα δώρα, με

τραγούδια με χαρά». Τώρα κατά πόσο θα είναι ευτυχισμένος και

για ποιους, εξαρτάται από πολλούς παράγοντες που δυστυχώς δεν

τους ορίζουμε. Εκείνο πάντως που μπορούμε να κάνουμε είναι να

καταβάλουμε μια προσπάθεια να δούμε τα πράγματα πιο ρόδινα.

Να μη τα παίρνουμε κατάκαρδα. Να το ρίξουμε λίγο έξω. Κατσου-

φιασμένο πρόσωπο, όσο όμορφο κι αν είναι, δεν κάνει χαρούμενο

τον άνθρωπο. Χρειάζεται χαρά και χαμόγελο.

Για να περάσουμε λοιπόν καλά τον νέο χρόνο πρέπει να ακο-

λουθήσουμε κάποιες συνταγές.

Συνταγή πρώτη: «Να μη κουράζεσαι και να μη στεναχωριέ-

σαι». Έτσι συμβούλευαν από παλιά οι γιατροί. Νόμιζαν ότι είχαν

βρει την αυτόματη λύση για την ευτυχία και την υγεία. Δεν μας

δίνουν όμως τη συνταγή πώς θα καταπολεμήσουμε το στρες. Οι

εφημερίδες έγραψαν : υπάρχουν 200.000

Έλληνες με ψυχικά προβλήματα. Κοινωνικό στρες, σου λένε.

Αυτό είναι το αίτιο. Καλά να πάθουμε! Αφού παραδώσαμε τις

ζωές μας ενέχυρο στο κυνηγητό του εφήμερου, στη καριέρα, στις

κοινωνικές σχέσεις, στην εδραίωση της καθημερινής εξουσίας μας!

Βαλθήκαμε σαν κουρδιστά στρατιωτάκια να τρέχουμε παλαβοί,

για να τα προφθάσουμε όλα. Καταντήσαμε αστείες και δραματικές

φιγούρες μέσα στη τόση πολλή πραγματικότητα!

Συνταγή δεύτερη, συνέχεια της πρώτης: Να… βλαστημάτε. Με-

ρικοί γιατροί το συνιστούν: να βλαστημάς την ώρα που σε πιέζει ή

σε «τσαντίζει» ο εργοδότης σου, ο γείτονας σου, η γυναίκα σου ή

ο άντρας σου, ο Άλφα ή ο Βήτα. Όχι όμως τα θεία. Να σιχτιρίζεις

γενικά! Δυνατά ή από μέσα σου. Να ξεδίνεις. Μην τα φυλάς και

τα πνίγεις στο στομάχι σου. Να λες: Αει σιαπέρα ρε! Που πάει

να πει άντε ίσια πέρα ρε, άσε μας ήσυχους, άϊντε στο καλό σου

Χριστιανέ μου, άντε πνίξου κύριε ή όπως αλλιώς το προτιμάτε.

Αρκεί να βλαστημάτε. Κάνει καλό!

Συνταγή τρίτη: Να διασκεδάζετε και να γελάτε. Σημειώστε

στο μυαλό σας ότι χαμένη μέρα από τη ζωή μας είναι η μέρα που

δεν γελάσαμε καθόλου! Μην περιμένετε να ευτυχήσετε για να

γελάσετε. Αλλιώς μπορεί να μη γελάσετε ποτέ! Να αναρωτιέστε

συχνά-πυκνά πόσες φορές γέλασες σήμερα; πόσες φορές «τραγού-

δησες το Λούλιο» αυτό το μήνα; πόσες φορές γλέντησες, χόρεψες,

ψυχαγωγήθηκες. Σε πόσες χαρές πήγες. Σε πόσα πανηγύρια, σε

πόσους γάμους. Μην κοροϊδεύεις αυτόν που αναζητά την χαρά με

το «όπου γάμος και χαρά η Βασίλω πρώτη», γιατί η Βασίλω έζησε

100 χρόνια. Εσύ που την «κογιονάρεις» θα φύγεις νωρίτερα. Για

ανοίξτε και ένα ημερολόγιο, ένα καλαντάρι που να μη γράφει μόνο

τι δουλειές κάνατε, πόσες καταθέσεις προσθέσατε στο βιβλιάριο

στην Τράπεζα, πόσες «μείζονες αποθήκες οικοδομήσατε», πόσο

αυξήθηκε το εισόδημά σας, πόσα κερδίσατε ή χάσατε, κ.λπ.

Ανοίχτε ένα νέο δεφτέρι και γράψτε: πόσες φορές τραγουδήσατε,

πόσες γελάσατε, πόσες φορές χαζέψατε στις βιτρίνες (πόσο αλή-

θεια έχουμε παρεξηγήσει το ψυχοτρόπο ρήμα «χαζεύω»), πόσες

ξεδώσατε και ξεφύγατε από τα συνηθισμένα και τα καθωσπρέπει.

Κάντε στο τέλος και ταμείο για να δείτε τι θα «ξελαγαρίσετε». Αν

περισσεύουν οι χαρές, οι καλές πράξεις, τα τραγούδια, η αγάπη

και η ανθρωπιά κερδίσατε. Αν όχι, χάσατε.

Συνταγή τετάρτη: Στο φαγητό να είσθε εγκρατείς. Ιδίως τα

βράδια να τρώτε σαν ζητιάνοι και όχι να βαρυστομαχιάζετε στις

ταβέρνες. Θυμηθείτε ότι η λιτοδίαιτη θειά Γιαννούλα ζει ακόμη

λιπόσαρκη και «αμίαντη» στα 88 της χρόνια! Γιατί μια ζωή έτρωγε

«από λίγο» και δούλευε περισσότερο. – Τι έφαγες Γιαννούλα όλη

μέρα σήμερα, τη ρώταγε ο γιατρός ο Βαχλιώτης όταν την εξέταζε

μια μέρα στο χωριό και τη βρήκε ξελιγωμένη. – Μια «μπουτσιά»

κουλούρα, έφαγα γιατρέ! Τελικά η θειά Γιαννούλα ζει ακόμα και

ο γιατρός πέθανε νέος από την …πολυφαγία!

Συνταγή Πέμπτη: Πάρτε ένα μόνο χάπι… «χοντροπετσι-

σμού», το λένε, που σας διώχνει αμέσως τις έννοιες και τα βλέπετε

όλα …ίσιωμα! Εν ανάγκη πιέστε ένα-δύο ποτήρια κρασί. Και αν

κάποιος σας ειρωνευτεί ότι «κεφάλι δίχως βάσανα, πάρ’ το για

κολοκύθι» μην κακοκαρδίζετε. Είναι προτιμότερο να μην «πίνε-

τε τα φαρμάκια», παρά να τα βλέπετε όλα μαύρα κι άραχνα, να

υποφέρετε, να τρώγεστε με τον εαυτό σας ή τους γύρω σας και

στο τέλος να «ταμπουλιάζεστε»!

Συνταγή έκτη και τελευταία: Οι εργαζόμενοι να εργάζεσθε με

μέτρο, γιατί η πολλή δουλειά τρώει τον αφέντη (οδηγεί στη…

ΜΠΟΛΕΤΑ έλεγε ο σοφός Λεφογιώργης). Ο λαός μας για τους

«ταμαχιάρηδες» εργασιομανείς λέει: «Όποιος δεν αδειάζει να ξε-

κουραστεί, αδειάζει ν’ αρρωστήσει»! Οι συνταξιούχοι να μη μένετε

τελείως άεργοι και άπρακτοι. Να ασχολείσθε με κάτι. Όχι «όλο

καθισιό κι’ αναπαή». Να συγυριέσθε, έτσι για την γυμναστική σας

και την υγεία σας. Να περπατάτε και να μη μένετε… ακυνήγητοι

(ακίνητοι) που έλεγε η θειά Λώλενα. Να κάνετε μικροδουλίτσες. Ο

αρχαίος σοφός έλεγε: «Αργός μη μένε, μηδ’ άν πλουτείς». Ο άλλος

δικός μας σοφός γερο-Φίλιππας Οικονόμου έλεγε: Mη στέκεσαι

ακούνητος (μη χαζεύεις) γιατί… λιώνουν τα σκουτιά σου!

Με αυτές τις πρακτικές συνταγές και όσες άλλες παρόμοιες

σεις έχετε στο μυαλό σας ας προσπαθήσουμε να πορευθούμε στο

καινούργιο χρόνο. Αντί για χάρτινες και ψεύτικες ευχές ας αρχί-

σουμε με καλή διάθεση να ανταλλάσσουμε πράξεις και ζωές πάνω

στις παραδοσιακές και δοκιμασμένες αξίες και πρακτικές μας. Και

είπαμε: όποιος σας στεναχωρήσει, αντιμετωπίστε τον αμέσως με

το: Aει σιαπέρα ρε!

ΔΗΜ.ΚΟΥΚΟΥΖΗΣ

Η ζωή είναι γεμάτη παραδείγματα ανθρώπων που χρειάστηκε να παλέψουν πολύ και να ξεπεράσουν φαινομενικά -όπως αποδεικνύεται- ανυπέρβλητα εμπόδια για να αποκτήσουν όσα οι περισσότεροι θεωρούμε δεδομένα. Αν και ποτέ δεν πρόκειται να λάβουν κάποιον επίσημο έπαινο ή τιμητική διάκριση, αυτοί είναι οι μικροί και μεγάλοι, αφανείς ήρωες της καθημερινότητας, που είναι άξιοι συγχαρητηρίων και θαυμασμού.

Μία τέτοια περίπτωση είναι κι αυτή της συναδέλφου Βασιλικής Ανδρέου-Στολάκη που υπηρέτησε στο Κατάστημα Ηγουμενίτσας και στο διάβα της ζωής της συνάντησε υψηλά εμπόδια, αλλά δε λύγισε και η δικαίωση των κόπων της αποτελεί πλέον πραγματικότητα.

Η συνάδελφος είχε την ατυχία να χάσει το 1993 το σύζυγό της Νικόλαο σε πολύ νεαρή ηλικία. Δυστυχώς, η μοίρα δεν είχε ξεμπερδέψει μαζί της, καθώς το 1997 επήλθε το δεύτερο, ακόμα πιο σκληρό, χτύπημα με την απώλεια του γιου της Ανδρέα σε ατύχημα.

Η Βάσω είχε τότε δύο δρόμους να επιλέξει. Αυτόν της κατάρρευσης ή αυτόν του συνεχούς αγώνα για να μεγαλώσει τις τρεις κόρες της. Οπλίστηκε με περίσσια υπομονή και θάρρος, όρθωσε το ανάστημά της στις αντιξοότητες, βγαίνοντας εν τέλει περήφανη νικήτρια!

Σήμερα, η Βάσω είναι μία νικήτρια της ζωής, έχοντας αποχωρήσει από την τράπεζα με την πρόσφατη εθελούσια έξοδο, έχει αποκαταστήσει και τις τρεις κόρες της και χαίρεται τα εφτά (!) εγγόνια της, αφού η κόρη της Παρασκευή τής έχει χαρίσει τον Παντελή και τη Μαρία, η κόρη της Κατερίνα την Όλγα, την Ανδριάνα, την Ελευθερία και τη Βασιλική και η κόρη της Σπυριδούλα τον Ανδρέα.

Η συνάδελφος αποτελεί την προσωποποίηση του κουράγιου και της θέλησης. Ένα παράδειγμα προς μίμηση για όλους μας που αποδεικνύει ότι εφόσον δε σκύβουμε το κεφάλι και θέτουμε στόχους που να αξίζουν στη ζωή μας και στεκόμαστε στο ύψος των -όποιων- περιστάσεων, μπορούμε να καταφέρουμε όσα μοιάζουν αδύνατα.

Η ίδια μας τόνισε και μας εξέφρασε την ευγνωμοσύνη της για την Ιονική Τράπεζα που της έδωσε την ευκαιρία να εργαστεί στην πιο κρίσιμη στιγμή της ζωής της ώστε να κατορθώσει να κατορθώσει να μεγαλώσει με αξιοπρέπεια τα παιδιά της.

Ευχόμαστε στη Βάσω καλή χρονιά, υγεία και ευτυχία για την ίδια και την οικογένειά της και στο εξής να απολαύσει, έστω και ως συνταξιούχος, τις χαρές της ζωής. ΤΟ ΑΞΙΖΕΙ!

Μία ακόμα εξόρμηση του συλλόγου μας πραγματοποιήθηκε με μεγάλη επιτυχία και αστείρευτο κέφι! Το διήμερο 19-20 Δεκεμβρίου εκδράμαμε με… άγριες διαθέσεις στο Καρπενήσι φέρνοντας κατά την παρουσία μας την… άνοιξη στο χειμερινό τοπίο!

Το πρόγραμμα των περιηγήσεων είχε πλήρη επιτυχία, ενώ η διαμονή μας στο ξενοδοχείο ήταν ιδιαίτερα ευχάριστη και άνετη. Αλλά αυτό που θα παραμείνει αξέχαστο σε όσους είχαν την τύχη να το ζήσουν από κοντά, ήταν η βραδιά διασκέδασής μας σε τοπική ταβέρνα, όταν και ξεσηκώσαμε το Καρπενήσι στο πόδι! Θα θέλαμε να εκφράσουμε εκ μέρους όλων των συμμετεχόντων στην εκδρομή τις θερμές ευχαριστίες μας στο συνάδελφό μας τραγουδιστή Ιπποκράτη Ξυλά που έδωσε μία ανεπανάληπτη παράσταση, τόσο με τις ικανότητές τους στο τραγούδι όσο και με τη γενικότερη παρουσία του που απογείωσε τη βραδιά.

Η σειρά επιτυχημένων εκδρομών που έχουμε διοργανώσει θέτει γερές βάσεις για τη συνέχεια και επειδή τα νέα ταξιδεύουν γρήγορα ανάμεσα στους Ιονικάριους, αναμένεται η συμμετοχή στην επόμενη εξόρμησή μας, που προγραμματίζεται για τα Λουτρά Πόζαρ στο Λουτράκι Αριδαίας, να ξεπεράσει τα δύο πούλμαν με στόχο να γεμίσουμε και τρίτο! Οι προσπάθειες της Πολιτιστικής Επιτροπής έχουν ήδη αγκαλιαστεί από τους συναδέλφους και ελπίζουμε σταδιακά η συντριπτική πλειονότητα των Ιονικάριων να συμμετάσχει στις δραστηριότητες αυτές, καθώς η συναδελφικότητα, η ενότητα και η σφυρηλάτηση ισχυρών δεσμών μεταξύ των μελών της ιονικής οικογένειας είναι η καλύτερη απάντηση στη βάρβαρη καθημερινότητα που προσπαθούν να μας επιβάλλουν.

Ο συνάδελφός μας Γιάννης Δασκαλάκης που υπηρέτησε στα καταστήματα Φίλωνος, Πετραλώνων, στη Διεύθυνση Μεγάλων Επιχειρήσεων και στην Περιφερειακή Διεύθυνση και η σύζυγός του Ελένη, ευτύχησαν να δουν το γιο τους Δημήτρη να ενώνεται με τα δεσμά του γάμου με την εκλεκτή της καρδιάς του, Νερατζούλα Κανάρη, στις 27/12 στον Ιερό Ναό Αγίου Νικολάου Πειραιά.

Η ζωή του συναδέλφου έχει υποστεί… συνταρακτικές αλλαγές το τελευταίο διάστημα αφού εξήλθε πρόσφατα στη σύνταξη με την τελευταία εθελούσια έξοδο και τώρα είδε το γιο του να ξεκινά τη δική του προσπάθεια για να δημιουργήσει μία ευτυχισμένη οικογένεια. Ο Γιάννης δικαιούται και με το παραπάνω αυτές τις χαρούμενες στιγμές και του ευχόμαστε… καλή σταδιοδρομία στη νέα του ζωή ως συνταξιούχος και σύντομα να τον φωνάζουμε και παππού!

Η ιστοσελίδα μας έχει φιλοξενήσει πολλές φορές το ανεξάντλητο συγγραφικό έργο του συνάδελφου Δημήτρη Κουκουζή. Η πολύπλευρη προσωπικότητά του τον βοήθησε να αναδειχθεί και κατά τη διάρκεια της σταδιοδρομίας του στην τράπεζα, αφού ξεκινώντας από απλός υπάλληλος έφτασε μέχρι τη θέση του Υποδιευθυντή στη Διεύθυνση Δικαστικού. Κατά τη γνώμη μας βέβαια, του άξιζαν πολλά περισσότερα, δυστυχώς, όμως, άλλοι παράγοντες δεν του έδωσαν τη δυνατότητα να εξαντλήσει το περιθώριο εξέλιξής του στο τμήμα που υπηρέτησε.

Η ζωή, όμως, κάποιες φορές, έχει τους δικούς της τρόπους να ανταμείβει τους άξιους που παρουσιάζουν διαρκή προσφορά στο περιβάλλον τους…

Το μεγαλύτερο δώρο για τον Δημήτρη και την επίσης συνάδελφό μας σύζυγό του, Ελένη Κοσμίδου-Κουκουζή, τους χάρισαν ο γιος του Δημήτρης, δικηγόρος στο επάγγελμα και η σύζυγός του Στέλλα Διαμαντοπούλου, πτυχιούχος Νομικής που εργάζεται στον ΟΤΕ, φέρνοντας στο κόσμο δίδυμες εγγονούλες!

Εμείς ευχόμαστε κουράγιο στους γονείς για τις διπλές… υπερωρίες που θα κάνουν στο εξής και στον παππού Δημήτρη και τη γιαγιά Ελένη να απολαύσουν την όμορφη οικογένεια που δημιούργησαν, όπως δικαιωματικά τους αξίζει.

Είναι γνωστό ότι το χιούμορ είναι το όπλο των άοπλων που μας βοηθάει να χαμογελάμε ακόμα και με την κατάσταση που μας κάνει να υποφέρουμε. Εξ άλλου, όπως πολύ εύστοχα είχε πει κάποτε και ο Ουίνστον Τσώρτσιλ: “Ένα αστείο είναι κάτι πολύ σοβαρό”. Λόγω των ημερών σήμερα παίρνουν σειρά τρία χριστουγεννιάτικα ανέκδοτα:

Είναι Χριστούγεννα και τρεις πλούσιοι μιλάνε για τα δώρα που έκαναν στις γυναίκες τους.
Εγώ , λέει ο ένας, της πήρα κάτι που πάει 0-100 σε 5 δευτερόλεπτα. Αλήθεια; Τι; Τον ρωτάνε οι άλλοι.
Μία Πόρσε κάμπριο με μαύρα δερμάτινα καθίσματα που πάει πολύ με τα ξανθά μαλλιά της.
Εγώ αυτό που της πήρα πάει 0-100 σε 4 δευτερόλεπτα. Τι είναι; τον ρωτάνε οι άλλοι.
Μία κόκκινη Ferrari που πάει πολύ με τα μαύρα μαλλιά της.
Εγώ λέει ο τρίτος αυτό που της πήρα πάει 1-100 σε 1 δευτερόλεπτο. Μα δεν υπάρχει τόσο γρήγορο αυτοκίνητο του λένε οι άλλοι.
Ζυγαριά της πήρα!

……………………………………

Ένας δικαστής που εκδίκαζε μια υπόθεση λίγο πριν από τις διακοπές των Χριστουγέννων, βρισκόταν σε καλή διάθεση, λόγω εορτών.
– “Γιατί βρίσκεσαι εδώ;” ρωτάει τον κατηγορούμενο. “Επειδή ψώνισα πολύ νωρίς τα Χριστουγεννιάτικα δώρα!”
Αυτό δεν είναι ποινικό αδίκημα”, λέει έκπληκτος ο δικαστής, “πόσο πιο νωρίς ψωνίσατε κύριε;”
– “Λίγο πριν ανοίξει το κατάστημα…”, απαντάει ο κατηγορούμενος.

…………………………………..

Στο Χριστουγεννιάτικο πάρτι του δημοτικού σχολείου, ένας μαθητής της έκτης θέλει να γνωρίσει μια χαριτωμένη κοπέλα από άλλη τάξη και, προφανώς για να “πουλήσει μούρη”, πηγαίνει κοντά της και την ρωτάει: “Δεν νομίζεις ότι ο Διευθυντής του σχολείου μας είναι λίγο μ…κας;”. Η κοπελίτσα ταράζεται και τον ρωτάει αν ξέρει ποια είναι. “Όχι”, απαντάει ο μαθητής. “Είμαι η κόρη του Διευθυντή!”. Ο νεαρός, με τη σειρά του, ρωτάει την μαθήτρια: “Εντάξει, αλλά εσύ ξέρεις ποιος είμαι εγώ;”. “Όχι”, απαντάει η κοπέλα. “Ευτυχώς Θεέ μου!!!” αναφωνεί ο νεαρός και τρέπεται σε άτακτη φυγή…

Ο συνάδελφος Γιάννης Μαρκάκης, επί σειρά ετών πρόεδρος του Συλλόγου Εργαζομένων της Ιονικής, απέστειλε στην Ιονική Ενότητα το παρακάτω μήνυμα:

“Λυπήθηκα ειλικρινά για τον πρόωρο και άδικο χαμό, του αγαπητού φίλου και συνεπή αγωνιστή ΚΩΣΤΑ ΑΝΥΦΑΝΤΗ. Θα κρατήσω ζωντανή τη μνήμη του στην καρδιά μου!!!!”

Ο συνάδελφος Γιάννης Μαρκάκης, όπως και σύσσωμη η ιονική οικογένεια, ένιωσαν συντετριμμένοι από την απώλεια του Κώστα που υπήρξε ένας εξαιρετικός συνάδελφος, φίλος και άνθρωπος.

Το 2015 έκανε φτωχότερη την ιονική οικογένεια με την απώλεια πολλών εκλεκτών συναδέλφων. Ευχόμαστε το 2016 να πολλαπλασιαστούν οι χαρμόσυνες ειδήσεις σε βάρος των θλιβερών νέων που μας επεφύλαξε ο περασμένος χρόνος.

Η ιστοσελίδα μας έχει φιλοξενήσει και κατά το παρελθόν αποσπάσματα από το συγγραφικό έργο του συνταξιούχου συναδέλφου μας Δημήτρη Κουκουζή. Η πένα του συναδέλφου αναδεικνύει τη λατρεία του για τον τόπο μας, επιχειρώντας να διατηρήσει ζωντανή την ανεκτίμητη κληρονομιά των παραδόσεων της Ελλάδας, αλλά και συγκεκριμένα της ιδιαίτερης πατρίδας του, του Λευκοχωρίου Γορτυνίας.

Στο απόσπασμα από το βιβλίο του “Εύθυμα και Σοβαρά” που ακολουθεί, ο Δημήτρης καταπιάνεται με τη μεγάλη γιορτή της Χριστιανοσύνης και την αγαλλίαση που μπορεί να ενσταλάξει στις καρδιές μας η γέννηση του Θεανθρώπου, σε πείσμα των καιρών και των κακουχιών της καθημερινότητας και του σύγχρονου τρόπου ζωής. Οι εσωτερικές σκέψεις του Δημήτρη για το βαθύτερο νόημα των Χριστουγέννων και των εορτασμών που τα συνοδεύουν, αποτυπώνονται με τον καλύτερο τρόπο σε ένα διαχρονικό κείμενο που θα μπορούσε να είχε γραφτεί είτε στο παρελθόν είτε και στο μακρινό μέλλον.

Απολαύστε το!

Στο ξέφωτο των Χριστουγέννων

Προανάκρουσμα των Χριστουγέννων με τη ζωή να βολοδέρνει στο κυκεώνα της καθημερινότητας και τη σκέψη αιχμάλωτη στη βιοπάλη. Διάχυτη πίκρα και αβεβαιότητα για το αύριο να απλώνει τα γκρίζα πέπλα της παντού. Μακάρι να κατάφερναν τ’αστραφτερά στολίδια και οι φωτεινές γιρλάντες να ζεστάνουν λιγάκι την ατμόσφαιρα. Κυνηγώντας το εφήμερο και το αναγκαίο ξεμάθαμε το μεγαλείο του απλού και τη χάρη του μικρού. Ξεμάθαμε ακόμη και το κουβεντολόι. Και ίσως για τούτο τις λιγοστές φορές που βρίσκονται πια οι άνθρωποι συν δύο – συν τρεις, καπνίζουν τόνα τσιγάρο πάνω στ’ άλλο μήπως και λύσουν την αμηχανία τους. Κι άλλοι αρχίζουν τα χαρτιά για να κρυφτούν πίσω από τους ρηγάδες και τις ντάμες αφού δεν έχουν τίποτα να πουν. Οι άνθρωποι βουβάθηκα κοιτώντας άκαμπτοι την τηλεόραση. Η παλιά εσωτερική ζωή και ένταση των σπιτιών αντικαταστάθηκε με τη μοναξιά των ανθρώπων μέσα στο ίδιο σπίτι. Ευτυχώς που υπάρχει και το ημερολόγια για να μας φέρει μία ευχάριστη είδηση. Είναι η μέρα που προαναγγέλλει την έλευση του Θείου Βρέφους επί της γης. Είναι η μέρα που ξεδιαλύνει τα σύννεφα του βαρομετρικού χαμηλού και φέρνει στην καρδιά μας το ξέφωτο, την ξαστεριά. 

Ας μείνουμε προσηλωμένοι όμως ηθελημένα στα παλιά όπως τότε,που μας συγκινούσαν τα κάλαντα, οι φυσαρμόνικες και τα μεταλλικά τρίγωνα με τα μπαλόνια (τις φούσκες). 

Και τότε υπήρχαν προβλήματα και αβεβαιότητα. Ξεχνιόντουσαν όμως ευκολότερα στις γιορτινές μέρες που φούντωνε η ελπίδα, η χαρά, η αισιόδοξη καλή καρδιά. Σήμερα περισσότερο από κάθε άλλη φορά χρειαζόμαστε αυτό το ξέφωτο των γιορτών. Να ξεχάσουμε για λίγο τα καθημερινά προβλήματα και να αναζητήσουμε λίγες στιγμές χαράς από τη φάτνη των αλόγων της Άγιας Νύχτας.

Να αναζητήσουμε καταφύγιο ηρεμίας και περισυλλογής μακριά από την αλαζονεία του κόσμου, την κενότητα, την αθλιότητα και την κακία του.

Θα μπορέσουμε άραγε να μαζέψουμε μία στάλα από “το φως της γνώσεως” για να καταλάβουμε, να συνειδητοποιήσουμε έστω και καθυστερημένα την ανεκτίμητη, την ανυπέρβλητη αξία του “Ηλίου της Δικαιοσύνης” και να ανακαλύψουμε “του μυστηρίου τη φανέρωση”;

Θα μπορέσουμε άραγε να γιορτάσουμε πραγματικά τα Χριστούγεννα “εν Βηθλεέμ της Ιουδαίας” μακρυά από τον “πολιτισμό” που μετατρέπει αυτή τη γιορτή σε ρεβεγιόν στα φαγάδικα και τηλεοπτικά σόου και πολιτικά μηνύματα για “επί γης ειρήνη” δηλ. μακρυά από τον πολιτισμό των “προηγμένων θηλαστικών”;

Θα μπορέσουμε άραγε να αγκαλιάσουμε αμέριμνα τον κόσμο, να τον δούμε όπως τον θέλουμε και όχι όπως είναι; Να βγούμε για λίγες μέρες, όσο διαρκούν οι χρονιάρες αυτές γιορτές στο ξέφωτο της φάτνης να δούμε τον αστέρα “ον είδον οι Μάγοι εν τη ανατολή” ώστε και μεις να αισθανθούμε “χαράν μεγάλην σφόδρα”;

Στο ξέφωτο αυτό θα δούμε και πάλι να θριαμβεύει η τιμιότητα, η ηθική, η αρετή και γενικά το καλό να νικά το άδικο και το κακό καθώς μας δίδασκαν τα γοητευτικά παραμύθια της γιαγιάς μας, των δασκάλων μας, των γονιών μας. 

Στην ανήμερη ετούτη εποχή των ξεφωτισμένων ιδεολογιών, των πολυεθνικών συμφερόντων, της αβεβαιότητας των συναισθημάτων είναι πια πασίδηλο πως πολλοί προσπαθούν να μας νοθεύσουν ό,τι πολύτιμο είχαμε φυλάξει μέσα μας από παιδιά. Έτσι σήμερα είναι φανερό ότι τα ασχημόπαπα δεν θα φθάνουν ποτέ τους κύκνους του πλούτου, η Σταχτοπούτα θα μείνει με το παράπονο ότι δεν την πρόσεξε κανένας, το κορίτσι με τα σπίρτα δεν θα γελάσει και η καλόκαρδη νεράιδα θα φοβηθεί τη φθονερή αδελφή της και δεν θα αγγίξει κανέναν με το χρυσό ραβδάκι της. 

Παρόλα αυτά όμως εμείς δεν αλλάζουμε κατεύθυνση: θα αναζητήσουμε και θα βρούμε τα αντίφασκα του Αγιώργη, θα ανάψουμε μ’ αυτά το τζάκι μας και με το “μπούχλωμα” τους θα διώξουμε τα “καρκατζέλια” της μιζέριας και της απαισιοδοξίας από την καπνοδόχο. Θα ρίξουμε στη θράκα τις αναμνήσεις μας μαζί με τις τσαπέλες και τη μουσταλευριά, για να ζεσταθούν και να φουντώσουν, θα πιάσουμε μετά το ψυχοτρόπο κουβεντολόι, το ατέλειωτο, το καταλυτικό. Θα θυμηθούμε τους παλιότερους δικούς μας που τώρα είναι στο Αλλού. Και ένα αίσθημα χαρμολύπης θα μας κρατήσει κοντά στο ξέφωτο των Χριστουγέννων για ώρες.

Την ελπίδα μας λοιπόν κανείς δεν μπορεί να την αιχμαλωτίσει. Κανείς δεν μπορεί να μας εμποδίσει να ακολουθήσουμε το υπέρλαμπρο άστρο της Βηθλεέμ οδεύοντας προς τη φάτνη μαζί με τους αγραυλούντες ποιμένες και τους Μάγους της Ανατολής “Δόξα εν υψίστοις λέγοντες τω εν σπηλαίω τεχθέντι εκ της Παρθένου και Θεοτόκου εν Βηθλεέμ της Ιουδαίας…”. 

Και αντί για επικουρική σύνταξη ή επιστροφή εισφοροκρατήσεων θα εισπράττουμε… μερίσματα κόκκινων δανείων;

Συνάδελφοι της Ιονικής,

“Αγοράστε Αttica Βank”

Με τα ποσά των εισφορών που θα λαμβάνατε στο λογαριασμό σας μέχρι το τέλος του 2015 (3%+4%=7%), όπως σας διαβεβαίωναν από το ΣΥΛΛΟΓΟ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΥ ALPHA BANK, τελικά γίναμε όλοι μέτοχοι της Αttica Βank! Εφεξής λοιπόν, πρώτιστο μέλημά μας θα πρέπει να είναι η διασφάλιση της “καλής πορείας” της Attica Bank ώστε να μη χρεοκοπήσει και χαθούν τα 55.000.000€ (!) που έδωσε το Επικουρικό μας Ταμείο για να συμμετάσχει στην ανακεφαλαιοποίησή της και κυρίως για να μη χρειαστούν σύντομα άλλα τόσα για να υποστηριχθεί το ποσοστό 7,3% του Μετοχικού Κεφαλαίου που “αποκτήσαμε” με τόσο “λίγα” χρήματα, τα οποία άλλωστε μας… περισσεύουν.

“Μνημόσυνο” με ξένα κόλλυβα

Τη σχετική απόφαση επένδυσης σε μετοχές Attica Bank, έλαβε το Διοικητικό Συμβούλιο του ΤΑΠΙΛΤ-ΑΤ την προηγούμενη Τρίτη και Τετάρτη (15&16-12-2015) σε μια μαραθώνια “πανηγυρική” συνεδρίαση με ψήφους 6 υπέρ και 2 κατά (εκ των οποίων η μία ήταν του Γραμματέα του Δ.Σ.), αφού προηγουμένως μελέτησε προσεχτικά, όπως μάθαμε, την ξεκάθαρη και εμπεριστατωμένη εισήγηση της Επενδυτικής Επιτροπής του Ταμείου για να σωθεί η Attica Bank.

(Αφού άλλωστε είναι γνωστό ότι “αυτός είναι και ο σκοπός” του ΤΑΠΙΛΤ-ΑΤ…)

Οι μάγοι με τα δώρα

Από τους εργαζόμενους της ALPHA BANK υπέρ της επένδυσης αυτής ψήφισαν οι τέσσερις εκπρόσωποι του ΣΥΛΛΟΓΟΥ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΥ ALPHA BANK (συνάδελφοι της Ιονικής κκ Ξύστρας, Λάτσης, Πετράκης και ο ταμίας κ. Τσιακούλιας).

Αλήθεια, για ρωτήστε τώρα τον κ. Λάτση πότε θα σας πιστώσει το ΤΑΠΙΛΤ-ΑΤ τις εισφοροκρατήσεις σας!!!

“Οικουμενική” αποδοχή!

Όπως πληροφορούμαστε, κάλυψη προς το Δ.Σ. του ΤΑΠΙΛΤ-ΑΤ (περί νομικών ευθυνών) και διαβεβαιώσεις (ότι η “επένδυση” θα ευδοκιμήσει) έδωσαν αφενός μεν το νομικό επιτελείο της Attica Bank και αφετέρου η ΣΗΜΕΡΙΝΗ κυβέρνηση. (Σιγά που δεν θα έδιναν!)

Επένδυση – “Εγγύηση”

Όσον αφορά τον αρμόδιο υφυπουργό κ. Αναστάσιο Πετρόπουλο, μετά την υπ΄αριθμόν 106/13-10-2015 γνωστή “αυστηρή” επιστολή του, για τη διασφάλιση του ασφαλιστικού κεφαλαίου του ΤΑΠΙΛΤ-ΑΤ, θεωρούμε ότι τώρα έχει “ιερή υποχρέωση” να συγχαρεί εγγράφως και άμεσα (εάν δεν το έχει ήδη κάνει) το Δ.Σ. του ΤΑΠΙΛΤ-ΑΤ, αφού με την ως άνω επένδυση όχι μόνο “διασφαλίζει”, αλλά και “πολλαπλασιάζει” την περιουσία του Ταμείου μας…

BIG… BUBBLE !!!

ή το ΤΑΠΙΛΤ-ΑΤ στ’ αχνάρια του ΤΣΜΕΔΕ για να σώσει

την Attica Bank και την οικονομία.

Συνάδελφοι, δεν πρέπει να αγανακτείτε καθόσον δεν εξαπατηθήκατε. Όλοι γνωρίζατε πολύ καλά ότι οι “ΥΠΕΥΘΥΝΕΣ ΔΗΛΩΣΕΙΣ” ανάληψης των εισφοροκρατήσεών σας είχαν στην ουσία κάλπικο περιεχόμενο, για τους λόγους που σας έχουμε αναλύσει επανειλημμένως κατά το παρελθόν.

Εντούτοις, εάν επιθυμείτε να ενημερωθείτε πλήρως για την… εγγυημένη επενδυτική κίνηση του Δ.Σ. του ΤΑΠΙΛΤ-ΑΤ, μελετήστε το ενημερωτικό Δελτίο της ΑΜΚ της Attica Bank και τον δείκτη P/Bv (χρηματιστηριακή προς λογιστική αξία) της αγοράς, δηλαδή των άλλων τραπεζών και της ALPHA BANK, προκειμένου να διαπιστώσετε πόσο “φθηνά” αγοράσαμε (από… σβέρκο;) και ότι “δεν” (;;;) αντιμετωπίζουμε άμεσο κίνδυνο απομείωσης του κεφαλαίου της επένδυσής μας! Άλλωστε, μπορείτε να απευθυνθείτε και στην Επενδυτική Επιτροπή του ΤΑΠΙΛΤ-ΑΤ. (Ποιος συνάδελφος από την ALPHA BANK συμμετέχει στην Επενδυτική Επιτροπή; Ρωτήστε και αυτόν…)

Τα μέλη του Συλλόγου μας θα ενημερωθούν με προσωπική επιστολή που θα λάβουν σύντομα για την αντίδρασή μας σε αυτήν τη σκανδαλώδη απόφαση και τις περαιτέρω ενέργειές μας στο μείζον θέμα του ΤΑΠΙΛΤ-ΑΤ.

ΓΙΑ ΤΟ Δ.Σ.

          Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ                  Ο ΓΕΝ. ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ

Ν. ΑΛΕΞΟΠΟΥΛΟΣ                         Γ. ΑΝΔΡΙΩΤΗΣ

Τη Δευτέρα 28/12 στις 18:30 μ.μ. τελείται στον Καθολικό Ιερό Ναό Αγίου Ανδρέα Πατρών, το 40ήμερο μνημόσυνο υπέρ αναπαύσεως ψυχής της εκλιπούσης Μάγδας Μαστροπάσκουα, συζύγου του επίσης εκλιπόντος συναδέλφου Λάζαρου και μητέρας του συναδέλφου μας Αντώνη.

Εκφράζουμε τα θερμά μας συλλυπητήρια στον Αντώνη για την απώλεια της μητέρας του και καλούμε τους συναδέλφους να παραστούν στο μνημόσυνο για να τιμήσουν τη μνήμη της.