Βαρκελώνη, Γκαουντί και… Ιονική! Η περιήγησή μας στη μαγευτική πρωτεύουσα της Καταλονίας (φωτογραφίες)

Σε συνέχεια της περιγραφής των πρώτων ημερών της εκδρομής μας (βλ. εδώ), μετά το πρωινό μας στην πρωτεύουσα της Κυανής Ακτής ξεκινήσαμε με το πούλμαν με προορισμό τη μαγευτική πόλη της Βαρκελώνης. Μετά από μία μακρά διαδρομή μέσα από εναλλαγές τοπίων και πόλεων, περάσαμε τα γαλλοϊσπανικά σύνορα και φτάσαμε αργά το μεσημέρι στην πρωτεύουσα της Καταλονίας.

Η πρώτη μας προγραμματισμένη επίσκεψη ήταν στο φημισμένο πάρκο Γκουέλ – προστατευμένο και ανακηρυγμένο ως παγκόσμιο μνημείο πολιτιστικής κληρονομιάς -, το οποίο προοριζόταν αρχικά για μία περιοχή πολυτελών κατοικιών και αναψυχής για ευκατάστατους Βαρκελωνέζους. Ο σχεδιασμός και η διαμόρφωση του χώρου ανατέθηκε στο διάσημο αρχιτέκτονα Αντόνι Γκαουντί από τον πλούσιο Καταλανό Γκουέλ.

Το σχέδιο τελικά έμεινε στη μέση, ωστόσο οι χώροι που πρόλαβαν να διαμορφωθούν συνθέτουν ένα θαυμάσιο αρχιτεκτονικό πάρκο που σήμερα έχει περιέλθει στα χέρια του Δήμου που το συντηρεί και το εκμεταλλεύεται. Στην επίσκεψή μας που κράτησε περίπου 1,5 ώρα, πραγματικά μας κατέπληξαν και μας ενθουσίασαν τα φανταστικά έργα του Γκαουντί που δικαίως θεωρείται παγκοσμίως ιδιοφυΐα. Άλλωστε ο Γκαουντί έχει σημαδέψει την πόλη της Βαρκελώνης, αφού τόσο η παλιά όσο κα η σύγχρονη Βαρκελώνη φέρουν τη σφραγίδα του και σε κάθε σημείο της πρωτεύουσας της Καταλονίας υπάρχει κάτι που να τον θυμίζει. Οι ιδιαίτερες τεχνοτροπίες του και τα μοναδικά σχέδια που κυριολεκτικά δεν υπάρχουν αντίστοιχα πουθενά αλλού στον κόσμο, είναι τα πραγματικά αξιοθέατα της πανέμορφης αυτής πόλης.

Επειδή πλέον βρισκόμασταν ήδη αρκετές ώρες στο δρόμο, ήταν η πλέον κατάλληλη στιγμή να κατευθυνθούμε προς το ξενοδοχείο μας, το οποίο βρισκόταν στο παραλιακό μέτωπο της Κόστα Μπράβα, έξω από τη Βαρκελώνη. Αφού τακτοποιηθήκαμε, πήραμε το υπέροχο δείπνο μας σε μπουφέ και ξεκουραστήκαμε γιατί την επόμενη, μας περίμενε μία ακόμα υπέροχη, αλλά και γεμάτη μέρα.

Η επόμενη μέρα ήταν αφιερωμένη στο σύνολό της στην πόλη της Βαρκελώνης. Μετά το πρωινό μας, κινήσαμε για τη Βαρκελώνη και ασφαλώς η πρώτη μας επίσκεψη δε θα μπορούσε να ήταν άλλη από την εκπληκτική Σαγράδα Φαμίλια – για πολλούς το σύμβολο της πρωτεύουσας της Καταλονίας. Η Σαγράδα Φαμίλια στην ουσία είναι ένας ανολοκλήρωτος ναός – αλλά τι ναός! Το έργο ξεκίνησε ο Γκαουντί πριν από 140 χρόνια και ουσιαστικά ήταν το μεγάλο όνειρο της ζωής του, το magnus opus του. Δυστυχώς όμως, κατά τη διάρκεια των εργασιών απεβίωσε και δεν πρόλαβε να το ολοκληρώσει. Παρ’ όλα αυτά, άφησε πίσω του τα σχέδια για την ολοκλήρως του ναού, που λόγω διαφόρων παραγόντων και δυσκολιών παραμένει ημιτελές μέχρι σήμερα. Τα έργα όμως συνεχίζονται και η πρόβλεψη ολοκλήρωσής τους είναι σε 4 χρόνια – δηλαδή το 2026, με έτος θεμελίων το 1882! Όταν πράγματι ολοκληρωθεί, θα είναι ο υψηλότερος ναός στον κόσμο και άλλωστε είναι ήδη ένας από τους πλέον επιβλητικούς και μοναδικούς ναούς του κόσμου!

Ο Γκαουντί είναι μία συγκλονιστική μορφή για τη Βαρκελώνη. Αφιέρωσε τη ζωή του στην πόλη, της ενέπνευσε το χαρακτήρα της, ενώ επειδή δεν είχε οικογένεια, ασχολήθηκε ιδιαιτέρως με τις φιλανθρωπίες, ενώ διέθεσε όλη την περιουσία του προκειμένου να χτιστεί η Σαγράδα Φαμίλια, ως αρχιτέκτονας, αλλά και χρηματοδότης! Βεβαίως, μέσα στην πόλη δεσπόζουν κι άλλα έργα και κτίρια που είχε φιλοτεχνήσει και σχεδιάσει κατά παραγγελία πλουσίων Καταλανών, τα οποία σήμερα είναι στολίδια και σημεία αναφοράς της Βαρκελώνης, αλλά και παγκόσμια μνημεία πολιτιστικής κληρονομιάς.

Εν συνεχεία είχαμε ελεύθερο χρόνο να περιηγηθούμε στο λιμάνι και την παλιά πόλη της Βαρκελώνης, να κάνουμε τα ψώνια μας και να απολαύσουμε βεβαίως κάποια μικρογεύματα όπως τα παραδοσιακά ισπανικά τάπας.

Ένα σημείο που μας έκανε τρομερή εντύπωση ήταν οι απίστευτες Ολυμπιακές Εγκαταστάσεις της Βαρκελώνης! Αυτές χτίστηκαν στην ουσία σε έναν εντελώς ανεκμετάλλευτο λόφο ο οποίος στα χρόνια πριν τους Ολυμπιακούς Αγώνες (1992) είχε εξελιχθεί σε χωματερή. Οι Καταλανοί, εκμεταλλευόμενοι και στο δαιδαλώδες δίκτυο γραμμών μετρό και χάρη στο σχεδιασμό και την προνοητικότητά τους, δημιούργησαν εκ του μηδενός φοβερές εγκαταστάσεις, διοργάνωσαν υπέροχους Ολυμπιακούς Αγώνες, αλλά το κυριότερο για την πόλη και τους κατοίκους της, ενσωμάτωσαν τη χρήση τους στην καθημερινότητα των πολιτών μετά τους αγώνες. Οι εγκαταστάσεις αυτές αξιοποιούνται πλέον στο 100%, άλλες σαν αθλητικά κέντρα, άλλες σαν επαγγελματικοί χώροι, άλλες έχουν ενταχθεί στο πανεπιστήμιο κ.λπ. και είναι πλέον ίσως το πιο ενδιαφέρον σημείο της σύγχρονης Βαρκελώνης, αφού μπορεί ο επισκέπτης να θαυμάσει αμφιθεατρικά την πόλη, αλλά και τις ίδιες τις εγκαταστάσεις που βρίσκονται σε άριστη κατάσταση. Περιττό να αναφέρουμε ότι μας έπιασε θλίψη κάνοντας τη σύγκριση με τις δικές μας ολυμπιακές εγκαταστάσεις που ρημάζουν στην πατρίδα μας, αφού δεν υπήρξε εξ αρχής σωστός σχεδιασμός, αλλά και ούτε μέριμνα έκτοτε… Άλλωστε, η Βαρκελώνη σε αυτόν τον τομέα είναι παράδειγμα προς μίμηση για όλες τις ολυμπιακές πόλεις, αφού είναι η μοναδική που κατόρθωσε να αποκομίσει σημαντικά κέρδη από τη διοργάνωση των Ολυμπιακών Αγώνων, τα οποία συνεχίζονται μέχρι σήμερα.

Μιλήσαμε πριν για τη Σαγράδα Φαμίλια, το κτίριο-σύμβολο της Βαρκελώνης. Ωστόσο το καμάρι της πόλης, δεν είναι άλλο βέβαια από την ποδοσφαιρική της ομάδας της Μπαρτσελόνα. Δεν είναι τυχαίο λοιπόν που ένα άλλο σημείο που συγκέντρωσε το ενδιαφέρον πολλών συναδέλφων ήταν το διάσημο γήπεδο της Μπαρτσελόνα, το Καμπ Νου, το μεγαλύτερο σε χωρητικότητα της Ευρώπης. Κτίστηκε τη δεκαετία του ‘50 και προκειμένου να μην επιβληθεί όνομα από το δικτάτορα Φράνκο, ο Σύλλογος του έδωσε αυτήν την «ανώδυνη» ονομασία που στα καταλανικά σημαίνει «νέο γήπεδο». Η Μπαρτσελόνα ήταν ανέκαθεν μία ομάδα λαϊκή, που αντιστάθηκε στο δικτάτορα Φράνκο και ανεξάρτητα αν κάποιος είναι υποστηρικτής της ή όχι, δεν μπορεί να μην αναγνωρίσει ότι είναι συνυφασμένη με τον αγώνα για δημοκρατία και αυτοδιάθεση.

Μετά από αυτήν την κοπιώδη μεν, αλλά πραγματικά γεμάτη υπέροχες εμπειρίες μέρα, αφού γνωρίσαμε τη μαγευτική αυτή πόλη που πραγματικά αξίζει όλους τους επαίνους που ακούμε κατά καιρούς από τους επισκέπτες της, είχε φτάσει η ώρα να επιστρέψουμε στο ξενοδοχείο μας. Μετά το δείπνο μας, ακολούθησε η ξεκούρασή μας στα δωμάτια, γιατί τις επόμενες ημέρες ετοιμαζόμασταν για νέες περιπέτειες!