Τον Αύγουστο του 1978 αποφεύχθηκε στην Αθήνα μία τεράστια αεροπορική τραγωδία, χάρη στις δεξιότητες και την ψυχραιμία των Ελλήνων κυβερνητών

Τον Αύγουστο του 1978 σημειώθηκε στην Αθήνα μία από τις πιο συναρπαστικές ιστορίες της αεροπορίας στη χώρα μας, όταν ένας πιλότος της Ολυμπιακής κατόρθωσε να προσγειώσει ένα Τζάμπο με κατεστραμμένο κινητήρα, χωρίς κανείς να πάθει το παραμικρό.

Η συναρπαστική αυτή ιστορία βέβαια θα μπορούσε εύκολα να είχε εξελιχθεί σε τραγωδία. Βασικά αυτό θα ήταν το άκρως πιθανότερο σενάριο, αφού έκτοτε, έχουν γίνει πολλές προσομειώσεις της πτήσης, της κατάστασης και των συνθηκών, τόσο από την κατασκευάστρια εταιρεία Boeing, όσο και από άλλους και όλες έχουν καταλήξει στη συντριβή του αεροσκάφους!

Ωστόσο, η εμπειρία, η ικανότητα, η ψυχραιμία του Έλληνα πιλότου Σήφη Μιγάδη, καθώς και κάποιες πιθανώς ευνοϊκές συγκυρίες, οδήγησαν το αεροσκάφος με ασφάλεια πίσω στο αεροδρόμιο του Ελληνικού.

Η ιστορία αυτή είναι μοναδική και για την πλήρη κατανόησή της θα πρέπει να έχετε υπ’όψη ορισμένα βασικά στοιχεία :

·      Το πρόβλημα διαπιστώθηκε με την απογείωση και το αεροπλάνο βρέθηκε να πετά πάνω από κατοικημένες περιοχές…

·      Ουσιαστικά, ο κυβερνήτης κατόρθωσε να πετάξει το αεροπλάνο για περίπου 1,5 λεπτό χωρίς τον ένα κινητήρα, με ελάχιστη ταχύτητα

·      Όλη η κατάσταση πολλές φορές δοκιμάστηκε σε προσομοιωτή. Καμία μα καμία δεν «σώθηκε» το αεροπλάνο. Όλες συνετρίβη, φυσικά με πολλά θύματα.

·      Η Boeing ακόμα δεν έχει καταφέρει αν εξηγήσει πώς είναι δυνατόν να σώθηκε το αεροπλάνο και οι επιβάτες υπό αυτές τις συνθήκες

·      Αυτό που κατόρθωσε ο έμπειρος πιλότος Σήφης Μιγάδης, διδάσκεται στην σχολή Ικάρων.

Η πτήση της Ολυμπιακής με το διώροφο τζάμπο της Boeing με κατεύθυνση της Νέα Υόρκη με 374 επιβάτες (συνεπώς και το αεροπλάνο με τεράστιο βάρος και γεμάτο με καύσιμα) ξεκίνησε κανονικά τη διαδικασία απογείωσης.

Κατά την απογείωση όμως, δεν μπόρεσε να πάρει ύψος και δεν είχε αρκετή ταχύτητα για να απογειωθεί. Πριν οι ρόδες ξεκολλήσουν από το έδαφος, ακούστηκε μια έκρηξη από τον δεξί κινητήρα, ο οποίος καταστράφηκε.

Ο έμπειρος Κρητικός κυβερνήτης Σήφης Μιγάδης, ο οποίος είχε πάρει μέρος στη μάχη της Κρήτης, δεν μπορούσε να σταματήσει και έδωσε εντολή στο συγκυβερνήτη και στενό του φίλο Κ. Φικάρδο να μαζέψει τις ρόδες για να συνεχίσει, όσο αυτός έδινε μάχη να ανυψωθεί.

Με ελάχιστο ύψος κατάφερε να περάσει το πρώτο εμπόδιο, που ήταν ο λόφος “Πανί” στον Άλιμο, ο οποίος είχε ύψος 200 μέτρα. Σύμφωνα με τον Τύπο της εποχής εκείνος πετούσε στα… 209 μέτρα.

Ουσιαστικά, το αεροσκάφος πετούσε εξ αρχής με κατεστραμμένο κινητήρα και σε πάρα πολύ χαμηλό, απαγορευμένο, ύψος, πάνω από τις ταράτσες των πολυκατοικιών, ενώ υπάρχουν αναφορές ότι οι επιβάτες (που δεν είχαν καταλάβει το παραμικρό!) έβλεπαν τους υπαλλήλους μέσα στα γραφεία στα ψηλά κτίρια της Συγγρού! Για να καταλάβετε το ύψος και τις αποστάσεις, μία αεροσυνοδός έλεγε ότι είχε δει σε κοντινή απόσταση τους υπαλλήλους που εργάζονταν στα γραφεία τους, ενώ το αεροσκάφος πετούσε με ταχύτητα μόλις 160 μιλίων σε ύψος 55 μέτρων από το έδαφος. Μάλιστα, το αεροσκάφος κατά τη διάρκεια της «τρελής» πορείας του, «έξυσε» το ψηλό κτίριο της Interamerican στη Συγγρού, αλλά και τον προβολέα του γηπέδου του Πανιωνίου!

Ο κυβερνήτης όμως, παρέμεινε ψύχραιμος και συγκεντρωμένος. Με άριστες γνώσεις αεροδυναμικής, έκανε αυτό που έπρεπε για να κρατήσει το αεροσκάφος στον αέρα. Αρχικός του στόχος άλλωστε ήταν να κατευθυνθεί στο όρος Αιγάλεω, ώστε να συντριβεί εκεί και όχι σε κατοικημένη περιοχή…

Το αεροσκάφος δεν μπορούσε να κάνει ελιγμούς, ωστόσο με την παροιμιώδη ψυχραιμία που επικράτησε στο πιλοτήριο (αλλά και στο πλήρωμα – για αυτό και οι επιβάτες δεν κατάλαβαν το παραμικρό) και ενώ ο μηχανικός προσπαθούσε να φτιάξει τον κινητήρα, σταδιακά με λεπτούς χειρισμούς ο κυβερνήτης έδωσε στο αεροσκάφος τη σωστή κλίση και αφού άδειασε καύσιμα στη θάλασσα, εν τέλει κατάφερε να το οδηγήσει και να το προσγειώσει με ασφάλεια πίσω στο αεροδρόμιο του Ελληνικού!

Οι εργαζόμενοι στο αεροδρόμιο ξέσπασαν σε πανηγυρισμούς, αφού μετά την απογείωση και τα προβλήματα που είχαν αναφέρει από το αεροσκάφος στον Πύργο Ελέγχου, κανένας δεν έδινε καμία ελπίδα…

Όπως είχε δηλώσει ο Μιγάδης το 1994 σε συνέντευξή του «Όσοι ζούμε μετά από αυτό, ζούμε λαθραία». Μάλιστα, αφού είδε τις δύο κόρες του που είχαν ειδοποιηθεί για το συμβάν και έτρεξαν στο αεροδρόμιο, το απόγευμα της ίδιας μέρας, πήρε ξανά τη θέση στο πιλοτήριο νέου αεροσκάφους και πέταξε για τη Νέα Υόρκη…

Όπως αναφέραμε στην αρχή, μέχρι σήμερα η Boeing δεν μπορεί να εξηγήσει πώς το αεροσκάφος κατόρθωσε να παραμείνει στον αέρα με τόσο χαμηλή ταχύτητα, αλλά και πώς εν τέλει προσγειώθηκε με ασφάλεια. Η πτήση αυτή διδάσκεται πλέον στη Σχολή Ικάρων, ενώ είναι γνωστή στους κύκλους της αεροπλοΐας παγκοσμίως. Και κάπως έτσι, χάρη στην ψυχραιμία και τις δεξιότητες του πληρώματος, αποφεύχθηκε αυτή που θα μπορούσε να ήταν η μεγαλύτερη αεροπορική τραγωδία στα ελληνικά χρονικά.

Πηγή : gazzetta.gr