Η Μεγάλη Εκδρομή της ΙΟΝΙΚΗΣ ΕΝΟΤΗΤΑΣ στη Μεγάλη Ελλάδα! Το χρονικό και τα ντοκουμέντα 9 υπέροχων ημερών στην Κάτω Ιταλία και τη Σικελία (13-21/10)

H IONIKH ENOTHTA συνεχίζει τον… πρωταθλητισμό στις εκδρομές! Σας είχαμε υποσχεθεί από την περασμένη σεζόν ότι μετά την «κατάκτηση» των Βαλκανίων ο Σύλλογός μας θα συνέχιζε τις εξορμήσεις του στο εξωτερικό.

Ένα ταξίδι, λοιπόν, που πιστεύουμε ότι οφείλει να κάνει κάθε Έλληνας, αλλά και κάθε λάτρης της Ιστορίας και των όμορφων ταξιδιωτικών εμπειριών, είναι στην Κάτω Ιταλία και τη Σικελία, την περίφημη Μεγάλη Ελλάδα (Magna Graecia) για τον αρχαίο κόσμο.

Από το Σάββατο 23/10 μέχρι την Κυριακή 31/10 η ΙΟΝΙΚΗ ΕΝΟΤΗΤΑ πραγματοποίησε τη μαγευτική αυτή εκδρομή που μας γέμισε με αλησμόνητες εμπειρίες και αναμνήσεις ζωής…


 .

Σάββατο 13/10

Η εκκίνηση έγινε όπως πάντα στην αφετηρία όλων των εκδρομικών μας δραστηριοτήτων, κάτω από τα γραφεία του Συλλόγου μας στην πλατεία Κοτζιά με πολύ κέφι και διάθεση. Μας καλωσόρισε ο αρχηγός της εκδρομής μας, Παναγιώτης Κοκκινίδης, καθηγητής γαλλικής φιλολογίας και άριστος γνώστης της ιστορίας και της αρχαιολογίας, ο οποίος μας συνόδευσε όλες τις μέρες της εκδρομής, δίνοντας λύσεις σε όσα προβλήματα μας παρουσιάστηκαν και τον ευχαριστούμε ιδιαιτέρως για την παρουσία και την υποστήριξή του. Η διαδρομή μέχρι την Πάτρα είχε τις απαραίτητες ενδιάμεσες στάσεις για ξεκούραση, αλλά και για την επιβίβαση και άλλων συναδέλφων, πάντα συνοδεία πειραγμάτων, ανεκδότων, «ηχηρής» διάθεσης και των εκπληκτικών ερμηνειών του συνάδελφου Πλούταρχου Κούσουλα. Στο Κιάτο, ο συνάδελφός μας Αναστάσιος Γεώργας με τη σύζυγό του ήρθαν εφοδιασμένοι με τελάρα με σταφύλι παραγωγής τους που μας δρόσιζαν καθ’ όλη τη διάρκεια της εκδρομής και τον ευχαριστούμε!

Φτάνοντας στην Πάτρα επιβιβαστήκαμε στο πλοίο με προορισμό κατ’ αρχάς την Ηγουμενίτσα. Η διάθεση όλων είχε φτάσει στο απόγειο και έχοντας φροντίσει να έχουμε στη διάθεσή μας τον κατάλληλο «εξοπλισμό» (karaoke), το εν πλω γλέντι δεν άργησε να ανάψει για τα καλά με τους συνεπιβάτες μας να συμμετέχουν δυναμικά! Στην Ηγουμενίτσα καλωσορίσαμε τους συναδέλφους μας από τη Θεσσαλονίκη με το τραγούδι «Γεια σου μάνα Σαλονίκη» και γίναμε μία μεγάλη, ιονική παρέα από όλη την Ελλάδα! Και μπορεί η θάλασσα να αποδείχθηκε αρκετά φιλόξενη, αλλά εν τέλει το πλοίο σείστηκε από το γλέντι που στήσαμε συνοδεία γλυκού κρασιού και ξηρών καρπών με πρωταγωνιστή το αηδόνι της Ιονικής συνάδελφο Κούσουλα και συνεχίστηκε για αρκετές ώρες πριν αποσυρθούμε στην καμπίνα μας.

Καθ’οδόν…

.

Κυριακή 14/10

Το πρωί ξυπνώντας αντικρίσαμε τις ιταλικές ακτές και αποβιβαστήκαμε στο Μπάρι. Αν και το πρόγραμμα της πρώτης μέρας περιλάμβανε ένα πολύωρο ταξίδι, δεν παραλείψαμε να έχει την… ελληνική αναφορά του. Διασχίσαμε τη Νότια Ιταλία με προορισμό τα στενά της Μεσίνας ή πιο γνωστά σε μας από τη μυθολογία, τα στενά Σκύλλας και Χάρυβδης. Εκεί  – με λιγότερο κίνδυνο από τον Οδυσσέα και τους Αργοναύτες – περάσαμε με πλοίο στην πόλη της Μεσίνας και αναχωρήσαμε αμέσως με προορισμό την επίσης αρχαία ελληνική αποικία και σημερινή δεύτερη μεγαλύτερη πόλη της Σικελίας, την Κατάνια, για δείπνο και διανυκτέρευση.

Στενό Μεσίνας

.

Δευτέρα 15/10

Από την πρώτη κιόλας περιήγησή μας, δημιουργήσαμε μία… ηφαιστειακή σχέση με τη Σικελία! Νωρίς το πρωί ξεκινήσαμε με το πούλμαν την άνοδο στο ενεργό ηφαίστειο της Αίτνας (που η ονομασία του προέρχεται από το αρχαίο ελληνικό ρήμα αἴθω=καίω) που συνεχίζει να καπνίζει και κατά διαστήματα να εκρήγνυται, δημιουργώντας μία πρωτόγνωρη αίσθηση. Η άνοδός μας στους κρατήρες μας χάρισε μία εκπληκτική θέα που κόβει την ανάσα και εικόνες που θα μείνουν για πάντα χαραγμένες στο μυαλό μας.

Ίσως ένα ενεργό ηφαίστειο να ακούγεται… ανησυχητικό, ωστόσο η λάβα του αποτελεί πηγή ζωής για τους κατοίκους των γύρων περιοχών καθώς τα χημικά συστατικά που παρέχει στο έδαφος το κάνουν ιδιαιτέρως γόνιμο, ενώ γενικά οι παροικούντες την Αίτνα έχουν μάθει να εκμεταλλεύονται τη λάβα και τα πετρώματα προς όφελός τους.

Μαζί μας όλες τις μέρες που περάσαμε στη Σικελία ήταν και ο Matteo Miano, διδάσκων καθηγητής πανεπιστημίου στην ελληνική φιλολογία και μεγάλος φιλέλληνας που γνωρίζει άριστα την ελληνική γλώσσα και ιστορία, αλλά και κάθε λεπτομέρεια για τον ελληνισμό της Κάτω Ιταλίας, δηλαδή της Μεγάλης Ελλάδας. Αφού ήπιαμε τον καφέ μας σε ύψος περίπου 2.000 μέτρων κατεβήκαμε με προορισμό το επίκεντρο της Μεγάλης Ελλάδας, την αρχαία ελληνική αποικία των Συρακουσών. Αφού επισκεφθήκαμε τα εντυπωσιακά ερείπια του κέντρου της αρχαίας πόλης και θαυμάσαμε το αρχαίο θέατρο, το αυτί του Διονύσου, τη ρωμαϊκή αρένα και τα ερείπια του μεγάλου αρχαιοελληνικού ναού, πάντα με την υπέροχη ξενάγηση του Ματέο, εν συνεχεία επισκεφθήκαμε το ιστορικό κέντρο της πόλης, την Ορτυγία (που έχει πάρει το όνομά της από τα πολλά ορτύκια που βρήκαν εκεί οι αρχαίοι Έλληνες), όπου μας μάγεψαν τα όμορφα σοκάκια και τα γραφικά κτίρια της πόλης (σε πολλούς γνωστά και από την ταινία «Μαλένα» που έχει γυριστεί εκεί).

Η περιήγησή μας στις Συρακούσες μας άφησες τις καλύτερες εντυπώσεις και πήραμε το δρόμο της επιστροφής στην Κατάνια για γνωρίσουμε το ιστορικό κέντρο της που έχει διατηρηθεί σε μεγάλη έκταση, έχοντας κρατήσει την παραδοσιακή του αρχιτεκτονική με μεγάλα, επιβλητικά κτίρια και τον περίφημο ελέφαντα στο κέντρο της πόλης που αποτελεί το έμβλημά της. Παρά το ψιλόβροχο μάλιστα δεν πτοηθήκαμε και επιβιβαστήκαμε όλοι ενθουσιασμένοι σαν μικρά παιδιά στο τρενάκι που μας έκανε το γύρο της πόλης σε μία απολαυστική βόλτα μέχρι το σούρουπο! Μετά είχαμε λίγο ελεύθερο χρόνο να περπατήσουμε στα σοκάκια της πόλης για την απαραίτητη «γνωριμία» με τα μαγαζιά της πόλης, μέχρι να επιστρέψουμε στο ξενοδοχείο για δείπνο και διανυκτέρευση.

Αίτνα

Συρακούσες

Ορτυγία

Κατάνια

.

Τρίτη 16/10

Αφού πήραμε το πλούσιο πρωινό μας στον μπουφέ του ξενοδοχείου ξεκινήσαμε για την ιστορική Ταορμίνα, μία πόλη σκαρφαλωμένη κυριολεκτικά στην πλαγιά του βουνού με πανέμορφη θέα τόσο προς την Αίτνα όσο και προς τη θάλασσα. Περιηγηθήκαμε και απολαύσαμε το ιστορικό της κέντρο με τα απαράμιλλης ομορφιάς πλακόστρωτα δρομάκια και τα πανέμορφης αρχιτεκτονικής διατηρημένα σπίτια με τα μικρά μπαλκονάκια διανθισμένα με λουλούδια και γλάστρες.

Εν συνεχεία αναχωρήσαμε για τον Ακράγαντα, το σημερινό Αγκριτζέντο. Η κοιλάδα των Ναών, όπως ονομάζεται, δικαιολόγησε πλήρως το προσωνύμιό της, αφού μας άφησε άναυδους με το εκπληκτικό θέαμα που αντικρίσαμε. Σε  μία τεράστια έκταση όπου κάποτε ήταν χτισμένη η αρχαία ελληνική πόλη του αρχαίου Ακράγαντα – μίας από τις πλουσιότερες και επιφανέστερες αποικίες της Μεγάλης Ελλάδας, που μάλιστα αριθμούσε τουλάχιστον 200.000 κατοίκους – σήμερα υπάρχουν τα ερείπια των αρχαίων ελληνικών ναών. Ειδικά για τη συγκεκριμένη επίσκεψή μας μάς συνόδευσε η διαπιστευμένη και εξειδικευμένη στην ιστορία του Ακράγαντα Ελληνίδα ξεναγός που διαμένει μόνιμα εκεί η κ. Παπουτσάκη, η οποία μας εξήγησε ότι σε αυτήν την έκταση υπήρχαν τουλάχιστον 10 ναοί, εκ των οποίων σώζονται σε πολύ κατάσταση τα ερείπια των 5 που έχουν χαρακτηριστεί ως Μνημείο Παγκόσμιας Ιστορικής Κληρονομιάς. Πραγματικά, η παρουσία μας σε αυτόν το μοναδικό χώρο αποτυπώθηκε στο μυαλό όλων, αφού περπατώντας ανάμεσα στα ερείπια των αρχαίων ναών, διακατέχεσαι από δέος και συγκίνηση για την παρουσία του ελληνικού στοιχείου.

Συγκλονισμένοι από τη μοναδική αυτή εμπειρία, πήραμε το δρόμο για το Παλέρμο, τη μεγαλύτερη πόλη και πρωτεύουσα της Σικελίας. Καταλύσαμε στο ξενοδοχείο μας, δειπνήσαμε και διανυκτερεύσαμε.

Ταορμίνα

Ακράγαντας

.

Τετάρτη 17/10

Η μέρα μας ξεκίνησε με την επίσκεψή μας στο Μονρεάλε, με κυριότερο αξιοθέατο τον καθεδρικό ναό με την υπέροχη ψηφιδωτή τοιχογραφία που επενδύει το ναό. Η διάσταση και το μεγαλείο της ομορφιάς της τοιχογραφίας δεν μπορεί να περιγραφεί με λέξεις και ίσως με τις φωτογραφίες που παρατίθενται στη συνέχεια να μπορέσετε να πάρετε μία μικρή γεύση…

Από εκεί επιστρέψαμε στο Παλέρμο, που πρέπει να σημειώσουμε ότι εκτός από τη μεγαλύτερη είναι και η ομορφότερη πόλη της Σικελίας, ξεχωρίζοντας μάλιστα ιδιαίτερα και στη νοοτροπία από την υπόλοιπη Ιταλία. Ο Ματέο ήταν πάλι μαζί μας για να μας ξεναγήσει στο μεγάλο σε έκταση και πολύ καλά διατηρημένο ιστορικό κέντρο, αναλύοντάς μας όλα τα σημαντικά σημεία, αλλά και να μας δώσει πληροφορίες για τον σπουδαίας αρχιτεκτονικής καθεδρικό ναό της πόλης.

Το μεσημέρι επιστρέψαμε στο ξενοδοχείο για να γευματίσουμε και να ανακτήσουμε δυνάμεις γιατί το υπόλοιπο της μέρας και… της νύχτας προμηνυόταν μακρύ! Το απόγευμα είχαμε ελεύθερο χρόνο για τη βόλτα και τα ψώνια μας στο Παλέρμο, όπου μάλιστα είχαμε την ευκαιρία να δοκιμάσουμε τα τοπικά εδέσματα και γλυκά της Σικελίας, αλλά και να αποχαιρετίσουμε το συνοδό μας, Ματέο που αποδείχθηκε ένας εξαιρετικός άνθρωπος και σκοπεύουμε να τον καλέσουμε στη χώρα μας για μία ημερίδα που θα διοργανώσει ο  Σύλλογός μας για τον ελληνικό πολιτισμό και την ιστορία της Μεγάλης Ελλάδας.

Το βράδυ επιστρέψαμε στο ξενοδοχείο μας, όχι όμως για ξεκούραση, αφού στο roof garden ήταν προγραμματισμένο γλέντι που πραγματοποιούμε σε κάθε εκδρομή μας και αποτελεί πλέον μία αναπόσπαστη παράδοση των ταξιδιωτικών εμπειριών μας. Οι φωνές των συναδέλφων Μανώλη Αντωνιάδη και Θανάση Σβάρνα από τη Θεσσαλονίκη και του Πλούταρχου πυροδότησαν το τραγούδι και το χορό μέχρι αργά το βράδυ. Πρωταγωνίστρια στο γλέντι και κυρίως στο χορό… μέχρι τελικής πτώσεως – όπως πάντα – η συναδέλφισσά μας Αναστασία Αναστασίου, η επονομαζόμενη ΑΑ!

Μονρεάλε – Παλέρμο

.

Πέμπτη 18/10

Την επομένη πήραμε το δρόμο της βόρειας πλευράς της Σικελίας με πρώτο σταθμό την Τσεφαλού (ή Κεφαλού στα ελληνικά), που πλέον είναι ένα πολυσύχναστο και ξακουστό τουριστικό θέρετρο, στο οποίο κάναμε τη βόλτα μας και ήπιαμε τον καφέ μας με θέα τη θάλασσα.

Στη συνέχεια αναχωρήσαμε για τη Μεσίνα καθώς είχε έρθει η ώρα να αφήσουμε πίσω μας τη Σικελία για να περάσουμε στη Νότια Ιταλία, με πρώτο σταθμό το αρχοντικό Ρήγιο (σύγχρονο Ρέτζιο ντι Καλάμπρια). Η όμορφη πόλη με την εξαιρετική ρυμοτομία μας υποδέχτηκε με τα πανέμορφα νεοκλασικά αρχοντικά της κτίρια, ωστόσο αυτό που μας έκανε ιδιαίτερη εντύπωση ήταν το Εθνικό Μουσείο της Μεγάλης Ελλάδας, αφού… σφύζει από ελληνικό πολιτισμό! Εκτός των ελληνικών επιγραφών και ευρημάτων, μεταξύ των κορυφαίων εκθεμάτων θαυμάσαμε τους ξακουστούς πολεμιστές του Ριάτσε, δύο μοναδικά έργα αρχαίας ελληνικής τέχνης μπρούντζινα αγάλματα, εφάμιλλα του Ηνίοχου των Δελφών που ο νεαρός πολεμιστής αποδίδεται είτε στον ίδιο τον Φειδία είτε σε μαθητή της σχολής του, στα οποία οι λεπτομέρειες του σώματος απεικονίζονται με κάθε λεπτομέρεια στους μυς, τις φλέβες, και όλα τα χαρακτηριστικά της ανθρώπινης ανατομίας, αφήνοντάς μας πραγματικά άναυδους.

Και επειδή η συγκίνηση μας έπεσε κάπως… βαριά, είπαμε στη συνέχεια να δροσιστούμε απολαμβάνοντας το εξαίρετο παγωτό της περιοχής, πριν αναχωρήσουμε την Κοζέντσα, όπου δειπνήσαμε και διανυκτερεύσαμε.

Κεφαλού

Ρήγιο

.

Παρασκευή 19/10

Μετά το πολύ ωραίο πρωινό μας συνεχίσαμε την άνοδό μας προς τα βόρεια, για να επισκεφθούμε την εκπληκτική Ματέρα, την πόλη που έχει χτιστεί στην πλαγιά ασβεστολιθικού πετρώματος και θεωρείται μία από τις αρχαιότερες πόλεις παγκοσμίως, αφού έχει κατοικηθεί από την Παλαιολιθική Περίοδο.

Η Ματέρα ωστόσο είναι ξακουστή για την αρχαία πόλη “Σάσσι ντι Ματέρα” (μου σημαίνει “οι πέτρες-σπηλιές της Ματέρα”), επίσης χαρακτηρισμένα από την UNESCO ως μνημείο παγκόσμιας πολιτιστικής κληρονομιάς. Πρόκειται ουσιαστικά για σπίτια-σπηλιές σε λαξευμένες σπηλιές, δημιουργώντας ένα πραγματικά ιδιαίτερο τοπίο, που μάλιστα έχει κατ’ επανάληψη χρησιμοποιηθεί για γυρίσματα ταινιών με θεματική τη Βίβλο.

Αφήνοντας πίσω την παλαιολιθική πόλη της Ματέρα, κατευθυνθήκαμε στην αποικία των αρχαίων Σπαρτιατών, τον Τάραντα, όπου περπατήσαμε στο ιστορικό κέντρο, θαυμάσαμε τα μεγάλα και επιβλητικά τείχη που βυθίζονται μέσα στη θάλασσα, καθώς και τα επιβλητικά κτίσματα δωρικού ύφους.

Η συνέχεια ανήκε στην χαρακτηριζόμενη και ως Φλωρεντία του Νότου – και όχι άδικα – το Λέτσε. Η πόλη αποτελεί ουσιαστικά ένα τεράστιο «μουσείο» της μπαρόκ αρχιτεκτονικής με τα διατηρημένα μέχρι σήμερα περίτεχνα μνημεία και κτίριά της που οικοδομήθηκαν ή διακοσμήθηκαν την εποχή της ακμής του συγκεκριμένου ρυθμού. Ουσιαστικά πρόκειται για ένα μπαρόκ αρχιτεκτονικό διαμάντι που δεν μπορεί παρά να σε αφήσει άναυδο και συγκεντρώνει εκατομμύρια επισκέπτες ετησίως.

Και επειδή αυτό το μοναδικό στο είδος του «μουσείο» άξιζε να το θαυμάσουμε φωτισμένο, μείναμε στο Λέτσε μέχρι το βράδυ. Μετά, αποχωρήσαμε για το προάστιο της Γκαλατίνας, όπου μας περίμενε το δείπνο μας συνοδεία της Ταραντέλας (από τον Τάραντα), της παραδοσιακής μουσικής και του χορού των ελληνόφωνων χωριών της Κάτω Ιταλίας. Μία πολύ ενδιαφέρουσα πληροφορία είναι ότι σύμφωνα με την παράδοση η Ταραντέλα ουσιαστικά αναπαριστά την έκσταση που προκαλούσε σε κάποιον η συγκεκριμένη μουσική σε όποιον είχε τσιμπηθεί από την αράχνη ταραντούλα, προκειμένου να χορέψει μέχρι λιποθυμίας, αλλά στο τέλος να ιαθεί! Η τελευταία μας νύχτα διανυκτέρευση στην Ιταλία, στα ελληνόφωνα χωριά, εξελίχθηκε σε μία υπέροχη βραδιά, καθώς το γευστικό φαγητό και η εξαιρετική, παραδοσιακή μουσική μας άφησαν όλους με μια γλυκιά ανάμνηση από την παρουσία μας στη γείτονα χώρα.

Ματέρα

Τάραντας

Λέτσε

Γκαλατίνα

.

Σάββατο 20/10

Πλέον, η αντίστροφη μέτρηση για την επιστροφή στην πατρίδα είχε αρχίσει, αλλά η τελευταία μας μέρα στην Ιταλία πράγματι μας άφησε εξαιρετικές εντυπώσεις. Αρχικά επισκεφθήκαμε τη Στερνατία, το πιο αντιπροσωπευτικό ελληνόφωνο χωριό στην περιοχή, όπου μας υποδέχθηκαν μεγάλοι σε ηλικία κάτοικοι στα ελληνικά, μας απήγγειλαν στίχους, μας είπαν ιστορίες και μας έπαιξαν μουσική, συγκινώντας τη μεγάλη παρέα μας.

Προτελευταίος μας σταθμός ήταν το μοναδικό Αλμπερομπέλο, μία κωμόπολη βγαλμένη από παραμύθι, επίσης χαρακτηρισμένη ως Μνημείο Παγκόσμιας Κληρονομίας της UNESCO. Το Αλμπερομπέλο είναι φημισμένο για τα λευκά σπίτια με σκεπές σε σχήμα τρούλου, όπου η ιστορία του και οι ρίζες του χάνονται στα βάθη των αιώνων, καθιστώντας το τοπίο μαγευτικό. Τα σπίτια μάλιστα είναι κτισμένα κολλητά το ένα στο άλλο, που όπως μας εξήγησαν αποτελούσε έναν πανούργο τρόπο των εργατών της φτωχικής αυτής περιοχής προκειμένου να μην πληρώνουν φόρους, καθώς όταν ερχόταν η περίοδος καταγραφής των σπιτιών ήταν κτισμένα κατά τέτοιο τρόπο (ξηρολιθιά) ώστε να είναι εύκολο να τα γκρεμίσουν και να τα επανασυναρμολογήσουν όταν περνούσε ο έλεγχος! Αυτά τα παραμυθένια σπιτάκια μας ενθουσίασαν και για μία ακόμα φορά στην εκδρομή μας νιώσαμε σαν παιδιά χαμένα σε μία παραμυθούπολη!

Αφού απολαύσαμε το τοπικό φαγητό στο οποίο δεσπόζουν τα εδέσματα με τα λουκάνικα, πήραμε το δρόμο για την επιστροφή με τελευταίο σταθμό μας το Μπάρι, κάνοντας μία περιήγηση στο ιστορικό του κέντρο πριν επιβιβαστούμε στο πλοίο της επιστροφής.

Παρά την κούραση που είχαμε μετά από αυτό το μεγάλο ταξίδι, δεν πτοηθήκαμε, επαναλαμβάνοντας το γλέντι που είχαμε στήσει στη μετάβασή μας, με τη φωνή του Πλούταρχου και τους χορούς μας δονούν το κατάστρωμα του πλοίου μέχρι αργά το βράδυ!

Στερνατία

Αλμπερομπέλο

Μπάρι

.

Κυριακή 21/10

Από το προηγούμενο βράδυ είχαμε ήδη αποχαιρετίσει τους συναδέλφους που είχαν καταφτάσει από τη Βόρειο Ελλάδα και αποβιβάστηκαν νωρίς το πρωί στην Ηγουμενίτσα. Οι υπόλοιποι αποβιβαστήκαμε στην Πάτρα και πήραμε το δρόμο της επιστροφής προς την Αθήνα, όπου φτάσαμε… ξεθεωμένοι, αλλά γεμάτοι από εμπειρίες από την εκπληκτική μας εκδρομή νωρίς το απόγευμα.

Από την πρώτη στιγμή της εκδρομής είχαμε τη συνδρομή του πρακτορείου NOVA TRAVEL και της Διευθύντριάς του κας. Μίνας Μελή, που έδιναν άμεσα λύσεις σε όποιο πρόβλημα και απρόοπτο προέκυψε. Τους ευχαριστούμε ιδιαιτέρως για τις υπηρεσίες τους που έκαναν το ταξίδι μας πιο ευχάριστο και ασφαλές.  

Εκφράζουμε τις ευχαριστίες μας βεβαίως και στον οδηγό του πούλμαν, κ. Βασίλη Πριονά ο οποίος με απόλυτη επαγγελματική ευσυνειδησία, αντοχή και ευγένεια… μας ανέχτηκε, ταξιδεύοντάς μας με απόλυτη ασφάλεια.

Επιστροφή

 

.


Το ταξίδι μας στην Κάτω Ιταλία είχε έντονο το ελληνικό χρώμα, αφού τα πάντα θύμιζαν τον ελληνικό πολιτισμό. Από τα τεράστιας ιστορικής αξίας αρχαία μνημεία, μέχρι τα ελληνόφωνα χωριά, τα οποία αποτελούν μία πραγματικότητα και δεν πρόκειται για ένα ακόμα τουριστικό τέχνασμα. Πόσες φορές διαβάσατε κατά τη διάρκεια της περιγραφής μας για τα μνημεία παγκόσμιας πολιτιστικής κληρονομιάς που επισκεφθήκαμε; Πόσες φορές παραδεχτήκαμε, χωρίς υπερβολή, ότι μείναμε άναυδοι μπροστά στα όσα αντικρίσαμε; Προσθέστε σε αυτό το «μείγμα» και την όμορφη Ιονική συντροφιά και τότε μπορείτε να καταλάβετε πως για όλους εμάς που ήμασταν παρόντες, αποτέλεσε ένα ταξίδι-εμπειρία ζωής, που ελπίζουμε όλοι να έχουν την ευκαιρία να πραγματοποιήσουν κάποια στιγμή.

Και μην ξεχνάτε, αυτή αποτέλεσε απλά την έναρξη της εκδρομικής σεζόν για την ΙΟΝΙΚΗ ΕΝΟΤΗΤΑ, αφού θα ακολουθήσουν και άλλες, πολλές υπέροχες δραστηριότητες, αρχής γενομένης από την Κυριακή 4/11, στην αρχαία Κόρινθο, τον Ακροκόρινθο και το Ναύπλιο. Δυστυχώς οι θέσεις έχουν ήδη κλείσει, οπότε να είστε σε ετοιμότητα για την επόμενη!