Μαχητής, Αλληλέγγυος και Νικητής στον πιο δύσκολο από όλους τους αγώνες : αυτόν της Ζωής – Συνέντευξη με τον καρκινοπαθή συνάδελφό μας Αντώνη Κωνσταντόπουλο

Ο συνάδελφος Αντώνης Κωνσταντόπουλος είναι ένα εξέχον μέλος της ιονικής οικογένειας, με αξιοσημείωτη πορεία στην τράπεζα και γνωστός ιδιαίτερα από την επιτυχημένη του θητεία στη Διεύθυνση Οικονομικών Μελετών. Ένας άνθρωπος που άφησε τις καλύτερες εντυπώσεις σε όλους τους συναδέλφους που είχαν την τιμή να συνεργαστούν μαζί του και το όνομά του είναι συνώνυμο της αξιοπιστίας. Πλέον, το όνομα του Αντώνη, για τους γνωρίζοντες, είναι και συνώνυμο της ψυχικής και πνευματικής δύναμης. Γιατί ο συνάδελφος, στα τέλη της σταδιοδρομίας του βρέθηκε αντιμέτωπος με τον καρκίνο και τον αντιμετώπισε με το σθένος και την αποφασιστικότητα που αρμόζουν σε ένα άνθρωπο υπερήφανο, σε έναν άνθρωπο αγωνιστή.

Η ασθένεια-πληγή της εποχής μας ταλαιπωρεί δεκάδες συναδέλφους μας, χιλιάδες Έλληνες και εκατομμύρια συνανθρώπους μας σε όλο τον κόσμο. Η πρόοδος της επιστημονικής έρευνας σίγουρα είναι αξιοσημείωτη τα τελευταία χρόνια, αλλά δυστυχώς συνδυάζεται με την κατακόρυφη αύξηση των νοσούντων ανά την υφήλιο. Η αύξηση της αποτελεσματικότητας της θεραπείας της νόσου σίγουρα εναπόκειται στους εξειδικευμένους επιστήμονες, αλλά η ανακούφιση και αναβάθμιση της ποιότητας ζωής και αντιμετώπισης των ασθενών, αποτελεί υπόθεση όλων μας και ο καθένας μπορεί να συνδράμει σε αυτήν την κατεύθυνση.

Ο Αντώνης, ένας άνθρωπος αεικίνητος, με πλούσια δράση και ενδιαφέροντα, αλλά και με ασίγαστη θέληση για ζωή, μετά από την περιπέτειά του (μεταφορικά, αλλά και κυριολεκτικά), έχει θέσει ως στόχο να δραστηριοποιηθεί για την αναβάθμιση της αντιμετώπισης των καρκινοπαθών, τόσο από την Πολιτεία, όσο και από την ελληνική κοινωνία. Γιατί η διαδικασία της θεραπείας στην Ελλάδα του σήμερα, μόνο ως μία περιπέτεια υπό αντίξοες συνθήκες μπορεί να περιγραφεί.

Με δική του πρωτοβουλία θέλησε να αναφερθεί στην προσωπική του εμπειρία, για να ευαισθητοποιήσει τους αναγνώστες μας, αλλά και να διαμηνύσει στην Πολιτεία προτάσεις και τρόπους βελτίωσης των κρατικών δομών σχετικά με την αντιμετώπιση των καρκινοπαθών. Ο Αντώνης πιστεύει ότι πρέπει και είναι εφικτό να αναληφθούν οι ανάλογες πρωτοβουλίες προκειμένου να βελτιωθούν οι όροι και οι συνθήκες παροχής υπηρεσιών προς τους καρκινοπαθείς και να δημιουργηθούν οι προϋποθέσεις ανακούφισης όσων πάσχουν από τη σοβαρή αυτή ασθένεια.

.

…………………………………………………………………..

.

Η αναζήτηση των σωστών λέξεων για μία τέτοια συνάντηση – συνέντευξη μόνο εύκολη δεν είναι. Με ποια λόγια και φράσεις, αλήθεια, μπορεί να υπεισέλθει κανείς σε ένα τόσο προσωπικό ζήτημα; Ο συνάδελφος όμως, απαλλαγμένος από ταμπού και αναστολές, ήταν έτοιμος να μιλήσει ανοιχτά και να μοιραστεί τις σκέψεις του μαζί μας, καθόσον ο στόχος του υπερβαίνει το προσωπικό κόστος. Μέσα από τη δική του ιστορία, μία από τις χιλιάδες που κυκλοφορούν και ψιθυρίζονται ανάμεσά μας, επιθυμεί να αναδείξει τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι καρκινοπαθείς στην Ελλάδα και να βοηθήσει στην ανακούφιση και την αναβάθμιση της ποιότητας ζωής τους.

.

Αντώνη καλησπέρα. Κατ’ αρχάς σε ευχαριστούμε πολύ για τη σημερινή συνάντηση. Περισσότερο όμως σε ευχαριστούμε γιατί αποτελείς ένα παράδειγμα άσβεστου πάθους για τη ζωή και έμπρακτης αγάπης προς το συνάνθρωπο. Και αυτά τα στοιχεία εκφράζουν το αυθεντικό πνεύμα της ιονικής οικογένειας και του συνδικαλισμού που θέλουμε να υπηρετούμε.

Ξεκινώντας με τις “δύσκολες” ερωτήσεις και καθόσον εσύ ο ίδιος ανέλαβες την πρωτοβουλία για αυτήν τη συνέντευξη, πότε διαπίστωσες ότι πάσχεις από τη νόσο; Ποιες ήταν οι πρώτες σου αντιδράσεις; Θυμάσαι την πρώτη σου σκέψη; Και ποιες οι αντιδράσεις των δικών σου ανθρώπων;

Διαπιστώθηκε ότι πάσχω από τη νόσο πριν μια δεκαετία περίπου μετά από μία επέμβαση στο επινεφρίδιο. Στο άκουσμα μίας τέτοιας είδησης, η πρώτη αντίδραση δεν μπορεί παρά να είναι ο φόβος, τόσο ο δικός μου όσο και της οικογένειάς μου. Ωστόσο, πολύ γρήγορα «ανασκουμπώθηκα» για να πολεμήσω.

.

Σίγουρα, η καθημερινότητά σου άλλαξε άρδην. Και η δική σου, αλλά και των κοντινών σου ανθρώπων.

Η καθημερινότητά μου ασφαλώς και άλλαξε άρδην. Στη διάρκεια αυτής της δεκαετίας έχω κάνει 5 εχγειρήσεις. Οι εργαστηριακοί έλεγχοι αποτελούν ρουτίνα και οι διαδικασίες που τους συνοδεύουν ροκανίζουν μεγάλο μέρος του χρόνου μου. Οι χημειοθεραπείες φθείρουν και εξαντλούν. Βέβαια, η όλη εμπειρία σε κάνει να εκτιμάς την υγεία και τη ζωή.

.

Από πού αντλούσες δύναμη για να συνεχίζεις κατά τη διάρκεια των θεραπειών; Πώς ξέφευγε το μυαλό σου από τη σκληρή καθημερινότητα της ασθένειας;

Σημαντικό ρόλο έπαιξε και συνεχίζει να παίζει το οικογενειακό και φιλικό περιβάλλον. Όταν η υγεία και τα οικονομικά μου το επιτρέπουν, προσπαθώ να ταξιδεύω, να βρίσκομαι στην Τήνο που αγαπώ ιδιαίτερα και να φωτογραφίζω ό,τι μου κεντρίζει το ενδιαφέρον. Πάντως, δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι αυτή η ασθένεια, όπως άλλωστε όλες οι δύσκολες στιγμές, θέλει δικούς σου ανθρώπους δίπλα σου.

.

Υπήρξαν στιγμές που να λύγισες; Αν ναι, πώς τις αντιμετώπισες;

Πολλές φορές στη διάρκεια ενός τέτοιου αγώνα, νιώθεις τις δυνάμεις σου και το κουράγιο σου να σε εγκαταλείπουν. Έφτασα στα όρια της κατάθλιψης και είχα έντονα σημάδια ευσυγκινησίας. Το φάρμακο, η αγάπη για τη ζωή και οι καλοί φίλοι.

.

Τι ρόλο παίζουν τελικά η αποδοχή της νόσου από τον ασθενή και η αισιοδοξία, στην αντιμετώπισή της;

Την ασθένεια την αποδέχτηκα από την πρώτη στιγμή. Και όλες μου οι προσπάθειες κατευθύνθηκαν, πέρα από την ιατρική παρακολούθηση, στο να μπορέσω να φανώ δυνατός, προκειμένου να μη με πάρει από κάτω.

Ο ασθενής όμως πρέπει να βγάζει τη δύναμη από μέσα του. Να ξεπεράσει τους φόβους του και να πορευθεί με αυτό. Αυτό είναι το πιο σημαντικό.

Αισιοδοξία είχα, όπως συχνά είχα και μεγάλη απελπισία. Πραγματικά, όμως, πιστεύω ότι είναι σημαντικό να αντιμετωπίζει κανείς τον καρκίνο ως αρρώστια δύσκολη, αλλά όχι ανίατη.

.

Σε τι κατάσταση βρίσκεσαι τώρα;

Έπειτα από δέκα χρόνια συνεχούς αγώνα με το «θηρίο», η ασθένεια αυτήν τη στιγμή είναι υπό έλεγχο. Βεβαίως, όπως προανέφερα, κάθε μέρα δίνω και μία μικρή μάχη.

.

Όλοι γνωρίζουμε ιστορίες καρκινοπαθών από το περιβάλλον μας. Υπάρχει μία γενικότερη αίσθηση ότι αυτές οι ιστορίες, δυστυχώς, ολοένα και αυξάνονται. Είναι ο καρκίνος η μάστιγα της εποχής μας;

Ο καρκίνος σήμερα δεν είναι η «κακιά» αρρώστια που λέγαμε παλιότερα. Είναι μία πολύ δύσκολη, αλλά συνηθισμένη αρρώστια. Δυστυχώς στο ευρύτερο περιβάλλον κάθε οικογένειας υπάρχει κάποιο περιστατικό και αντίστοιχες εμπειρίες.

.

Τι συνθήκες αντιμετώπισες κατά τη διάρκεια της θεραπείας σου;

Εγώ στάθηκα τυχερός γιατί παρά τις πολύ μεγάλες δυσκολίες που αντιμετώπισα, καθώς έγιναν διαδοχικές μεταστάσεις της ασθένειας, η περιπέτειά μου ήταν λιγότερο οδυνηρή από άλλες περιπτώσεις ασθενών που συνάντησα και συναντώ σε όλη αυτήν την πορεία. 

.

Η πολύωρη αναμονή και η ταλαιπωρία αποτελούν… ρουτίνα στα κέντρα παροχής των φαρμάκων

.

Είσαι άνθρωπος με “ανήσυχο” πνεύμα που δεν σταματάς να προβληματίζεσαι και να ερευνάς – και πολύ καλά κάνεις. Έχεις αναζητήσει και ενημερωθεί για τις συνθήκες που επικρατούν σε άλλα συστήματα υγείας στην περίπτωση των καρκινοπαθών;

Όλοι οι καρκινοπαθείς και εν γένει οι βαριά ασθενείς, προμηθεύονται δωρεάν φάρμακα από τον ΕΟΠΥΥ, τα οποία όμως τα λαμβάνουν στα κατά τόπους κέντρα μετά από μεγάλη ταλαιπωρία αναμονής λόγω της ελλιπούς οργάνωσης του συστήματος και των λίγων κέντρων ΕΟΠΥΥ. Η ποιότητα ζωής του ασθενούς αποτελεί θεμελιακό του δικαίωμα και οι κατάλληλες συνθήκες πρέπει να του παρέχονται από την Πολιτεία.

Όπως αναφέρατε, πράγματι, αυτή η εμπειρία μου αποτέλεσε την αφορμή να ασχοληθώ με το τι συμβαίνει σε ανάλογες περιπτώσεις στις υπόλοιπες ευρωπαϊκές χώρες. Από μία μικρή έρευνα που έκανα, σε αρκετές από αυτές υπάρχει το εξής σύστημα:

Το κρατικό ή ιδιωτικό νοσοκομείο, ή ο θεράπων ιατρός αποστέλλουν ηλεκτρονικά τα στοιχεία και τα φάρμακα που δικαιούται ο ασθενής στα κεντρικά γραφεία του αντίστοιχου ΕΟΠΥΥ. Μετά από τον έλεγχο, ο ασφαλιστικός φορέας αποστέλλει με courier τα φάρμακα στη διεύθυνση που έχει δηλώσει ο ασθενής. Με αυτόν τον τρόπο αποφεύγεται αφενός μεν η ταλαιπωρία του ασθενή ή των ανθρώπων που τον βοηθούν και αφετέρου δε εξοικονομούνται χιλιάδες εργατοώρες από την αναμονή στα κέντρα του ΕΟΠΥΥ.

.

Σήμερα η χώρα μας βρίσκεται σε μεγάλη οικονομική κρίση. Πιστεύεις ότι είναι εφικτή η αναβάθμιση των παρεχόμενων υπηρεσιών προς τους καρκινοπαθείς;

Γενικώς πιστεύω ότι στους ανθρώπους με βαριές ασθένειες και όχι μόνο, πρέπει να παρέχονται οι καλύτερες δυνατές υπηρεσίες και να προσφέρονται οι καλύτερες δυνατές συνθήκες. Νομίζω ότι μερικά πράγματα είναι κυρίως θέμα οργάνωσης και βούλησης, πέρα από την οικονομική τους διάσταση.

.

Ποιες πρωτοβουλίες πρέπει να υπάρξουν και τι ρόλο μπορεί να παίξει ο καθένας από εμάς ξεχωριστά σε αυτήν την υπόθεση;

Η καλύτερη μέριμνα για τον ασθενή είναι η διαρκής ιατρική παρακολούθηση. Θα πρέπει να έχουν εύκολη πρόσβαση όλοι οι πολίτες στην ιατροφαρμακευτική και νοσοκομειακή περίθαλψη. Όσο το κρατάμε αυτό το θέμα στην επικαιρότητα και στην επιφάνεια, τόσο οι άνθρωποι θα το έχουν στο νου τους. Γιατί είναι κάτι που μπορεί να συμβεί στον καθένα από εμάς. Σίγουρα με την εξέλιξη της ιατρικής επιστήμης πάρα πολλές περιπτώσεις είναι ιάσιμες και λιγότερο οδυνηρές από παλαιότερα. Αυτά είναι στοιχεία που πρέπει να τα γνωρίζει ο ασθενής, ο κόσμος και γενικά να συζητιούνται.

.

Τι πιστεύεις ότι θα ήταν το πιο σημαντικό που θα έπρεπε να αλλάξει στη διαδικασία νοσηλείας για την ανακούφιση των καρκινοπαθών; Αν είχες τη δυνατότητα να άλλαζες έστω ένα πράγμα, ποιο θα ήταν αυτό;

Στα ιατρικά ζητήματα δεν μπορώ να εκφέρω άποψη, αν και προσωπικά πιστεύω ότι έχουμε πολύ καλούς γιατρούς υψηλού επιστημονικού επιπέδου. Εδώ θα μου επιστρέψετε να εκφράσω τις ευχαριστίες μου στους θεράποντες ιατρούς μου και ιδιαίτερα στην ογκολόγο μου και στο team της που με παρακολουθούν.

Ωστόσο, θα μπορούσαν να αλλάξουν πολλά στην αντίληψη αντιμετώπισης των καρκινοπαθών από την Πολιτεία με την παροχή των καλύτερων δυνατών υπηρεσιών. Για παράδειγμα μία πολύ βασική και άμεση ανακούφιση των ασθενών και του περιβάλλοντός τους θα ήταν η καλύτερη οργάνωση της διαδικασίας διανομής των φαρμάκων για τους ασθενείς με βαριά νοσήματα.

.

Αντώνη, οι προτάσεις σου είναι ιδιαιτέρως ενδιαφέρουσες και κυρίως πιστεύουμε ότι με την κατάλληλη επεξεργασία και τη στήριξη από τους κοινωνικούς και κρατικούς φορείς, είναι υλοποιήσιμες. Προτείνουμε να συντάξουμε από κοινού μία επιστολή που θα απευθύνεται στους αρμόδιους φορείς, προκειμένου να ευαισθητοποιηθούν και να στηρίξουν αυτήν την προσπάθεια.

.

…………………………………………………………………..

.

Η επιστολή που ακολουθεί, απεστάλη σε θεσμικούς και κοινωνικούς φορείς. Στόχος η ευαισθητοποίησή τους και η συστράτευσή τους στην προσπάθεια να διευκολυνθούν με συγκεκριμένο πρακτικό τρόπο, όσοι πάσχουν από αυτή τη σύγχρονη μάστιγα. Ο σύλλογός μας θα σταθεί αρωγός με κάθε δυνατό τρόπο σε αυτήν τη σπουδαία προσπάθεια του συναδέλφου και ελπίζουμε να βρούμε συμπαραστάτες για την υλοποίησή της.

Ο Αντώνης είναι ένας αγωνιστής και νικητής της ζωής. Που όμως ο μακροχρόνιος αγώνας του δεν τον οδήγησε στον ατομικισμό.

Αντίθετα ενεργοποιείται και στέκεται αλληλέγγυος, έμπρακτα, στους συνανθρώπους του. Ας γίνει παράδειγμα για όλους μας. Ας στηρίξουμε ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ την προσπάθειά του και ίσως με αυτόν τον τρόπο να βάλουμε ένα μικρό λιθαράκι για τη βελτίωση της ζωής χιλιάδων συνανθρώπων μας.

.

ΠΡΟΤΑΣΗ ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΟΥ ΕΚΣΥΓΧΡΟΝΙΣΜΟΥ